Θέλουμε Ανάπτυξη; Αγοράζουμε Ελληνικά! (Γράφει ο Λεωνίδας Κουμάκης)

Αν οι μισοί μόνο Έλληνες είχαμε πιο προσεκτική καταναλωτική συνείδηση επιλέγοντας για τις καθημερινές, καταναλωτικές  μας ανάγκες μόνο προϊόντα που έχουν στην συσκευασία τους την ένδειξη «ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΡΟΪΟΝ», η -ακόμα καλύτερα το σήμα «ΕΛΛΑΔΙΚΑ ΜΑΣ» που εγγυάται την αυθεντικότητα ενός Ελληνικού προϊόντος σε πολλά επίπεδα – θα είχαμε αποφύγει την αφόρητη οικονομική πίεση της καταστροφικής οικονομικής κρίσης.

Είναι απλή λογική: Η Ελλάδα μέσα στα τελευταία 10 χρόνια (2009-2018) έχει πραγματοποιήσει συνολικές εισαγωγές 492,3 δις Ευρώ και εξαγωγές μόλις259,2 δις Ευρώ. Χρεωθήκαμε δηλαδή, από απαιτητικούς δανειστές μέσα στα δέκα χρόνια της οικονομικής κρίσης, προκειμένου να αγοράσουμε και να καταναλώσουμε εισαγόμενα προϊόντα 233 δις Ευρώ. 

Όπως προκύπτει από τον παρακάτω πίνακα εισαγωγών και εξαγωγών της Ελλάδος την δεκαετία 2009-2018, το εμπορικό μας ισοζύγιο είναι μόνιμα ελλειμματικό από 35,1 δις Ευρώ (μέγιστο) μέχρι 17,7 δις Ευρώ (ελάχιστο) κάθε χρόνο! Τα τεράστια αυτά ποσά δεν προέρχονται από υποχρεωτικές εισαγωγές προϊόντων που δεν παράγονται στην Ελλάδα, αλλά κυρίως από εισαγωγές προϊόντων που προσφέρονται από την Ελληνική παραγωγή και μάλιστα συνήθως πολύ φθηνότερα! Πληρώνουμε δηλαδή με δανεικά χρήματα σε αδίστακτους πιστωτές εισαγόμενα προϊόντα γιατί δεν ξέρουμε πως να επιλέγουμε προϊόντα Ελληνικής παραγωγής!

ΠΙΝΑΚΑΣ 1: Όλα τα ποσά σε δισεκατομμύρια Ευρώ

ΕΤΗ	ΕΙΣΑΓΩΓΕΣ	ΕΞΩΓΩΓΕΣ	Εμπορικό Ισοζύγιο
2009	53.135,1	18.015,1	-35.120,0
2010	52.147,5	21.299,4	-30.848,1
2011	48.891,5	24.377,3	-24.514,1
2012	49.537,1	27.577,0	-21.960,1
2013	46.996,5	27.294,4	-19.702,1
2014	48.323,4	27.119,5	-21.204,0
2015	43.599,5	25.825,5	-17.774,0
2016	44.188,0	25.463,6	-18.724,4
2017	50.351,0	28.878,3	-21.472,7
2018	55.171,5	33.448,4	-21.723,1
ΣΥΝΟΛΑ	492.341,10	259.298,50	-233.042,60

Πίνακας: Λεωνίδας Κουμάκης ΠΗΓΗ: Ελληνική Στατιστική Αρχή, τελευταία ενημέρωση 8/3/2019

Η ευημερία λοιπόν με δανεικά ανήκει μεν στο παρελθόν, αλλά εμείς συνεχίζουμε να αγοράζουμε όχι απόλυτα αναγκαία εισαγόμενα καταναλωτικά προϊόντα, χρεώνοντας συνεχώς τη χώρα μας (και την τσέπη μας) με ασυγχώρητη επιπολαιότητα.

Υπάρχουν χιλιάδες προϊόντα Ελληνικής παραγωγής που μπορούμε να αγοράσουμε υποκαθιστώντας εισαγόμενα προϊόντα. Ο κατάλογος είναι πραγματικά πολύ μεγάλος – όσο και αν αυτό φαίνεται απίστευτο.

Παραδείγματος χάριν, κοιτάξτε τα χιλιάδες εισαγόμενα καταναλωτικά προϊόντα των δέκα μεγαλύτερων πολυεθνικών (Nestlé, PepsiCo, Coca-Cola, Unilever, Danone, General Mills, Kellogg’s, Mars, Associated British Foods, Mondelez) που βρίσκονται σε όλα σχεδόν τα ελληνικά σπίτια.

Πάρα πολλά από τα προϊόντα των πολυεθνικών αυτών μοσχοπουλιούνται με διαρκή τηλεοπτική πλύση εγκεφάλου την οποία πληρώνουμε εμείς οι ίδιοι από το λιγοστό υστέρημα μας, μέσα στην τιμή του προϊόντος, παρ΄ όλο που υπάρχουν στα ράφια φθηνότερα υποκατάστατα Ελληνικής παραγωγής!

Η πρόσοψη των κεντρικών ραφιών των διαφόρων αλυσίδων Σούπερ Μάρκετ στο ύψος του καταναλωτή, είναι συνήθως «νοικιασμένη» από μεγάλες πολυεθνικές -φυσικά από την δική μας τσέπη, αφού το «ενοίκιο» συμπεριλαμβάνεται στην τελική τιμή που έχει το προϊόν στο ράφι. Κάποιες από τις πολυεθνικές αυτές έχουν, είτε μέσω εξαγορών, είτε μέσω ειδικής παροχής αδείας, προϊόντα που παράγονται στην Ελλάδα. Στην περίπτωση αυτή, συνήθως φροντίζουν να βάζουν επάνω στην συσκευασία των προϊόντων αυτών την ένδειξη «ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΡΟΙΟΝ». Αν όμως το προϊόν είναι εισαγόμενο, όπως η μεγάλη τους πλειοψηφία, η συσκευασία γράφει «Διανέμεται από την (όνομα πολυεθνικής) και διεύθυνση (που βρίσκεται στην Ελλάδα)». Ο μη ευαισθητοποιημένος καταναλωτής βλέποντας διεύθυνση στην Ελλάδα, πιθανόν και αριθμό EAN που αρχίζει από 520 (που δεν εγγυάται απολύτως τίποτα), δεν μπορεί να καταλάβει πως το προϊόν που αγοράζει είναι κατά πάσα πιθανότητα εισαγόμενο!

Δεν είναι καθόλου συμπτωματικό πως όλες οι πολυεθνικές που μας μοσχοπουλούν τα προϊόντα τους, είχαν «εκκρεμότητες» με διάφορες Επιτροπές Ανταγωνισμού για διάφορες αιτίες: Από κατάχρηση δεσπόζουσας θέσης, καρτέλ χειραγώγησης τιμών ανταγωνισμού, μέχρι διαφήμιση με παραπλανητικό ισχυρισμό. Ούτε είναι συμπτωματικό πως κάθε μία από αυτές, μετράει κάθε χρόνο κέρδη σε δισεκατομμύρια δολάρια, με την ακούσια «χορηγία» και του καταχρεωμένου Έλληνα καταναλωτή!

Γιατί λοιπόν να πληρώνουμε με δανεικά χρήματα πασίγνωστα, εισαγόμενααπορρυπαντικά όταν υπάρχουν αντίστοιχα ελληνικά σήματα ή ιδιωτικές ετικέτες πολύ φθηνότερα που έχουν και την ένδειξη «ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΡΟΙΟΝ» επάνω στην συσκευασία τους; Και μην μου πείτε πως υπερέχουν σε ποιότητα, γιατί εδώ να φάμε δεν έχουμε, ρεπανάκια για την όρεξη!

Γιατί να αγοράζουμε Pampers όταν υπάρχουν τα ελληνικότατα Babylino,   Gillette όταν τα Ελληνικά ΒΙC εξάγονται σε 150 χώρες του κόσμου, Lipton όταν η Ελλάδα μοσχοβολάει από τσάι του βουνού και τόσα άλλα πολύτιμα βότανα, Lux ή Dove όταν έχουμε τόσα σαπούνια Ελληνικής παραγωγής σε ολόκληρη τη χώρα, Bud, Mikkeler και ένα σωρό άλλες εισαγόμενες μπύρες όταν έχουμε τριακόσιες (και πλέον) ετικέτες μπύρας εξαιρετικής ελληνικής παραγωγής, Perrier ή San Pelegrino όταν η Ελλάδα διαθέτει πολύτιμα φυσικά μεταλλικά νερά σε μια εξαιρετική ποικιλία και … στις μισές τιμές, εισαγόμενα κρασιά όταν η Ελλάδα διαθέτει 700 και πλέον οινοποιεία και κάπου 3.000 ετικέτες καταπληκτικών κρασιών, εισαγόμενα τσιγάρα όταν η Ελλάδα διαθέτει κραταιά Ελληνική καπνο-βιομηχανία με δεκάδες σήματα -ή μήπως νομίζουμε πως ο εισαγόμενος καρκίνος είναι καλύτερος από τον ελληνικό;  Πρόκειται απλά για πολύ κάκιστες συνήθειες που είναι ανάγκη να αλλάξουμε, αν θέλουμε να μην παραμένουμε γονατιστοί στο έλεος του κάθε δανειστή!

O κατάλογος των εισαγόμενων προϊόντων που μπορούμε να αντικαταστήσουμε στις καθημερινές καταναλωτικές μας συνήθειες, είναι πραγματικά ατέλειωτος. Από τα τρόφιμα και τα ποτά, τα ρούχα, την ένδυση, τα εκπληκτικά αποστάγματα και τα αλκοολούχα ποτά που η Ελλάδα προσφέρει απλόχερα σε κάθε γωνιά, τα έπιπλα – έλεος πλέον, πληρώνουμε και αγοράζουμε με δανεικά χρήματα έπιπλα Τουρκικής κατασκευής και δεν προτιμάμε τις εκπληκτικές δημιουργίες δεκάδων Ελλήνων κατασκευαστών επίπλων- και τόσα άλλα!

Εκείνο που απαιτείται είναι μεγαλύτερη προσοχή όταν αγοράζουμε διάφορα προϊόντα ώστε να βεβαιωθούμε πως στην συσκευασία τους αναγράφεται η ένδειξη «ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΡΟΙΟΝ» (πολύ καλύτερα, αν υπάρχει η ένδειξη «ΕΛΛΑΔΙΚΑ ΜΑΣ»).

Οι επαγγελματίες πρέπει να δείξουν ευαισθησία και υπευθυνότητα απέναντι στην Ελληνική παραγωγή – οι ξένοι έρχονται στη χώρα μας όχι μόνο για τον μοναδικό ήλιο και τις παραμυθένιες παραλίες μας, αλλά και για να δοκιμάσουν τα Ελληνικά προϊόντα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα προς αποφυγή, ο επαγγελματίας της Χερσονήσου Κρήτης που μοσχοπουλούσε «Κρητικό πρωινό» με …. Lipton, Lurpak, Γερμανική μαρμελάδα και Κινέζικο μέλι!

Είμαστε περήφανοι για την καταπληκτική ποιότητα των ελληνικών τροφίμων, ποτών και αποσταγμάτων. Δεν χρειάζεται να τα πουλάμε φθηνά στους ξένους, αρκεί να είμαστε τίμιοι και σωστοί απέναντι τους: Αυθεντικό «Κρητικό πρωινό» με 12 Ευρώ την μερίδα και «Διεθνές πρωινό» (με Lipton, Lurpak, Γερμανική μαρμελάδα, Κινέζικο μέλι και ότι πιο φτηνό βρίσκουμε στην αγορά) με 4,95 Ευρώ! Έτσι, και βοηθάμε την Ελληνική παραγωγή και της ανεβάζουμε επίπεδο (image) προσθέτοντας υπεραξία στα εξαιρετικά μας προϊόντα. Δεν χρειάζεται ούτε να κλέβουμε, ούτε να κοροϊδεύουμε τους ξένους!

Σ Υ Μ Π Ε Ρ Α Σ Μ Α : Ας συνειδητοποιήσουμε πως η πολυπόθητη ανάπτυξη και η έξοδος από την οικονομική κρίση είναι και δική μας, προσωπική υπόθεση του καθ΄ ένα και της κάθε μίας από εμάς ξεχωριστά.

Ας κοιτάξουμε με μεγάλο ενδιαφέρον και συμπάθεια, την προσπάθεια νέων φοιτητών από ολόκληρη την Ελλάδα να δημιουργήσουν για μας νέα, καινοτόμα και ολοκληρωμένα προϊόντα διατροφής τα οποία αξιοποιούνται εμπορικά από την Ελληνική Βιομηχανία Τροφίμων, στα πλαίσια του ετήσιου διαγωνισμού ECOTROPHELIA.

Αγοράζοντας Ελληνικά προϊόντα, προσέχοντας με μεγάλο ενδιαφέρον αξιέπαινες πρωτοβουλίες (ΕΛΛΑΔΙΚΑ ΜΑΣ, ECOTROPHELIA, ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΡΩΙΝΟκ.α.π) υποστηρίζουμε πρακτικά την μείωση της ανεργίας και την αύξηση της απασχόλησης, συνεισφέρουμε στην μείωση του ελλείματος του εμπορικού μας ισοζυγίου που κάθε χρόνο προσθέτει βάρος πολλών δισεκατομμυρίων στην ήδη χρεωμένη Ελληνική οικονομία, ανακουφίζουμε με νέες εισφορές τα ασφαλιστικά μας ταμεία διευκολύνοντας την απρόσκοπτη καταβολή των συντάξεων, ενισχύουμε την φοροδοτική ικανότητα των ελληνικών επιχειρήσεων βοηθώντας στην καταβολή των εργατικών και φορολογικών τους υποχρεώσεων. Και βέβαια υποστηρίζουμε την τσέπη μας αφού τα περισσότερα από τα εισαγόμενα είδη των καθημερινών καταναλωτικών μας αναγκών είναι ακριβότερα από τα Ελληνικά! Επί πλέον τα περισσότερα Ελληνικά προϊόντα βρίσκονται σε εξαιρετικά επίπεδα ποιοτικής ανταγωνιστικότητας με τα αντίστοιχα εισαγόμενα, καθιστώντας εντελώς αδικαιολόγητη την έλλειψη ευαισθητοποίησης που επιδεικνύουμε μπροστά στα ράφια των αλυσίδων λιανικής, κατά τις αγορές των  καθημερινών, καταναλωτικών αναγκών μας!

Εμπρός λοιπόν: Θέλουμε ανάπτυξη; Θέλουμε δουλειά; Θέλουμε επενδύσειςαπό ελληνικές επιχειρήσεις;

Ε, τότε Αγοράζουμε Ελληνικά! Τόσο απλά!

________________________________________________

* Ο Λεωνίδας Κουμάκης γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη. Τελείωσε το δημοτικό σχολείο των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης του Πέρα και στην συνέχεια φοίτησε για δυο χρόνια στο Ζωγράφειο Γυμνάσιο, πριν εξαναγκαστεί να εγκαταλείψει την Κωνσταντινούπολη, λόγω της απέλασης του πατέρα του, το 1964. Στην Ελλάδα τέλειωσε το Γυμνάσιο Παγκρατίου στην Αθήνα και την Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Παράλληλα, από το 1967, άρχισε να εργάζεται σε ελληνική βιομηχανία (κλάδος ποτών) στην οποία παρέμεινε επί 30 συνεχή χρόνια και της οποίας διετέλεσε Αναπληρωτής Γενικός Διευθυντής και Διευθυντής Εξαγωγών. Την δεκαετία 2003 - 2013 ασχολήθηκε με έντυπες και ηλεκτρονικές εκδόσεις. Είναι συγγραφέας των βιβλίων «Το Θαύμα – Μια πραγματική ιστορία» (αυτοβιογραφία, 1992), «Ματιές στις ρίζες του Ελληνισμού» (1997), «Αποχαιρετισμός» (1996) και «Τουρκία στις φλόγες» (2017, διατίθεται από το Amazon). Είναι μέλος τουInternational Hellenic Association (IHA) και σεναριογράφος των ντοκιμαντέρ «1964: Απελάσεις Ελλήνων από την Κωνσταντινούπολη» και «Πορεία του Πολίτικου Ελληνισμού μέσα από τα 90 χρόνια του ιστορικού Συλλόγου Κωνσταντινουπολιτών».

πηγή