ΚΩΣΤΑΣ ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ> Φέρτε μου τον Αγιαξ - Ο Φράνσις Φορντ Κόππολα και ο Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ θα ζήλευαν τη σκηνοθεσία

https://kourdistoportocali.com/news-desk/ferte-mou-ton-agiax-2/

Mε ένα σώου που θα το ζήλευαν και τα χουντικά Επίκαιρα αποχώρησε on air ο Kώστας Αρβανίτης (δικό μας το μαγαζί ότι θέλουμε κάνουμε), καθώς ο ρεπόρτερ της εκπομπής συγκινημένος ανέφερε το όνομά του σαν υποψήφιο του Σύριζα για την Ευρωβουλή.

Από την Iόλη Πιερίδη

Ρε τους μπαγάσηδες του Συριζαίους δεν κολώνουν μπροστά σε τίποτε. Ο Φράνσις Φορντ Κόππολα και ο Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ θα ζήλευαν τη σκηνοθεσία του Κώστα.

Στη συνέχεια ο Κώστας Αρβανίτης δήλωσε:

Στην Ευρώπη σήμερα, η ακροδεξιά εκμεταλλευόμενη την αβεβαιότητα και την αστάθεια που έφερε η οικονομική κρίση, προσπαθεί να ορίσει την πολιτική ατζέντα μέσα από την ανάδειξη του πολιτικού φόβου ως κυρίαρχου θέματος. Ο φόβος για την αλλοίωση της ταυτότητας από τους ‘άλλους’, τους ξένους, τους διαφορετικούς και ο φόβος της εγκληματικότητας, κατασκευάζονται, αναπαράγονται και προωθούνται από συγκεκριμένα κέντρα εξουσίας για να δημιουργηθεί στους πολίτες η αίσθηση του διαρκούς κινδύνου. Η ακροδεξιά σε συνεργασία με την πολιτική και οικονομική ολιγαρχία, επιχειρούν να καταστείλουν πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα και να προωθήσουν μέτρα που ποινικοποιούν τη φτώχεια και τη διαφορετικότητα. Στην χώρα μας, το φαινόμενο αυτό έχει ήδη πάρει ανησυχητικές διαστάσεις.

Στα τριανταδύο χρόνια της δημοσιογραφικής μου πορείας στο ραδιόφωνο, τον ημερήσιο τύπο και την τηλεόραση, βρέθηκα αρκετές φορές απέναντι σε αυτές τις πολιτικές, υπερασπιζόμενος ανθρώπους που έγιναν στόχος επειδή ήταν σε ευάλωτη θέση.

Η αξία της ζωής και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας είναι αδιαπραγμάτευτες. Προσπάθησα να αναδείξω το λόγο και τις ιστορίες των ανθρώπων που απολύθηκαν, διαπομπεύτηκαν, εκτοπίστηκαν, αποκλείστηκαν αλλά και των συλλογικοτήτων που τους υπερασπίστηκαν. Το δικαίωμα για καθαρή ενημέρωση, ισότητα, και κοινωνική δικαιοσύνη ήταν και είναι ο πυρήνας της δουλειάς μου. Αρκετά συχνά στοχοποιήθηκα για αυτά.

Πολλά χρονιά, παράλληλα με τη δημοσιογραφία, συνεργάστηκα στην επεξεργασία διαμόρφωσης πολιτικών κοινωνικής ένταξης, μείωσης των προκαταλήψεων και οικοδόμησης τόπων και συνδέσμων συνύπαρξης για συμπολίτες μας που αρκετοί θεωρούν ‘ξεγραμμένους’, όπως οι εξαρτημένοι από ψυχοδραστικές ουσίες. Είναι σημαντικό να αναδειχθεί η φωνή εκείνων που βιώνουν τον στιγματισμό και την περιθωριοποίηση και βρεθήκαμε μαζί στην πρώτη γραμμή σε κοινές μάχες για μία πιο ανθρώπινη κοινωνία χωρίς ζώνες αποκλεισμού.

Ο έλεγχος της πολιτικής υπήρξε το αντικείμενο της δουλειάς μου. Ως δημοσιογράφος, πήρα θέση σε αυτά που συνέβαιναν χωρίς να σφυρίζω αδιάφορα. Δεν πιστεύω στο μύθο της πολιτικής ουδετερότητας στη δημοσιογραφία, όταν οι πολιτικές δημιουργούν θύματα, κατασκευάζουν παρίες και μετατρέπουν τους ανθρώπους σε αριθμούς. Η ορθή ενημέρωση, η προάσπιση των ανθρώπινων δικαιωμάτων, η συνηγορία, αποτελούν τις πρωταρχικές υποχρεώσεις των δημοσιογράφων, οι οποίοι χρειάζεται να παίρνουν θέση ως ενεργοί πολίτες απέναντι σε φαινόμενα αυταρχισμού και καταστρατήγησης των δημοκρατικών δικαιωμάτων.

Αυτά τα χρόνια προσπάθησα να είμαι συνεπής στις αρχές και τα πιστεύω μου και με τιμά ιδιαίτερα η πρόταση του Σύριζα να ενταχθώ στο ψηφοδέλτιο του για την Ευρωβουλή, για να συνεχίσω να δίνω μάχες από ένα διαφορετικό ρόλο. Με τη συμμετοχή μου πλέον στις Ευρωεκλογές εκτίθεμαι στη κρίση των πολιτών στοχεύοντας σε μια Ευρώπη συνύπαρξης και αλληλεγγύης.

Απέναντι στην Ευρώπη της οικονομικής και πολιτικής ολιγαρχίας, οραματιζόμαστε την Ευρώπη των νεανικών μας προσδοκιών, της ισότητας, των δικαιωμάτων, της συλλογικότητας και της αλληλεγγύης. Αντί της Ευρώπης του φόβου και των κλειστών συνόρων, οραματιζόμαστε την Ευρώπη της ελπίδας, της ανάπτυξης και της δημοκρατίας.