Όσοι από εμάς τους παλιότερους έχουμε ζήσει τις παλιές σκληρές μέρες της χούντας των σαμαροβενιζέλων, και έχουμε και οικογένεια, γνωρίζουμε πολύ καλά τι σημαίνει η μάχη του τηλεκοντρόλ.
Μια από τις πιο «αιματηρές» μάχες που μπορεί να δώσει κανείς σε συνθήκες ειρήνης.
Να θέλεις δηλαδή να παρακολουθήσεις την ομιλία του Αλέξη στη βουλή, που κατακεραυνώνει τον ακατονόμαστο, και η συμβία σου να θέλει να δει το στην Υγειά μας Βρε Παιδιά… ενώ ο μικρός να κλαίει και να χτυπιέται για να παρακολουθήσει τα καρτουνάκια του στο Nickelodeon….
Μη σου τύχει!
Μιλάμε βεβαίως για εκείνες τις δύσκολες εποχές, τότε που δεν μπορούσαμε να έχουμε δεύτερη τηλεόραση στο σπίτι, ή τάμπλετ, ή λάπτοπ, σμαρτφόουν, ή … Netflix.
Μιλάμε για σκληρή μνημονιακή λιτότητα.
Ε λοιπόν, επειδή έχω δώσει επανειλημμένες μάχες για το σκήπτρο του σαλονιού, για το τηλεκοντρόλ, που λέγαμε… αντιλαμβάνομαι πολύ καλά πόσο σημαντική νίκη ήταν αυτή που πέτυχε η μακεδονομάχισσα της καρδιάς μας, η θρυλική Έλενα Ράπτη, προχθές στη Βουλή.
Όπως λοιπόν διάβασα σε ενδελεχή άρθρα, και παρακολούθησα σε δελτία ειδήσεων, η εν λόγω βουλευτίνα (από το 2004 παρακαλώ) της Νέας Δημοκρατίας, που αθόρυβα επί δεκαετίες παράγει ουσιαστικό πολιτικό έργο, αποφεύγοντας τα διάφορα πάνελ στα οποία οι συνάδελφοί της έχουν στήσει κυριολεκτικά τσαντίρι, με κάποιους να μένουν σε τροχόσπιτα (όπως μαθαίνω) στα πάρκινγκ του ΣΚΑΙ και του ΟΡΕΝ, προκειμένου να είναι πάντα απίκο… αυτή λοιπόν η πασιονάρια της δεξιάς, έδωσε τη δική της μάχη, και βγήκε θριαμβεύτρια!
Που; Στους βάλτους των Γιαννιτσών;
Όχι…
Στο κυλικείο της Βουλής!
Εκεί, που μακριά από τις κατευθυνόμενες κάμερες της ΕΡΤ και του εξίσου διάτρητου καναλιού της Βουλής, συμβαίνουν όλα εκείνα που πραγματικά παράγουν πολιτική, και κρίνουν το μέλλον μας.
Εκεί όπου οι νομοθέτες μας, πάνε για να χαλαρώσουν, αλλά παράλληλα να ζυμωθούν, και να χτίσουν νέες πολιτικές, με επίκεντρο τον άνθρωπο.
Εκεί λοιπόν που άλλοι συνάδελφοί της πάνε για να χαβαλεδιάσουν, για να πιουν γκαζόζες, ή για να καπνίσουν αρειμάνια και παράνομα… η Έλενα πήγε για να παράξει έργο.
Έτσι όπως έχει μάθει από μικρή, και έτσι όπως κάνει επί πολλές βολευτικές θητείες.
Μόνο που είχε την ατυχία να βρεθεί εκεί την ίδια ώρα με τον πρωτεργάτη του ξεπουλήματος της Μακεδονίας μας, τον πρώην υπουργό Εξωτερικών, τον διάσημο καθηγητή κ. Κοτζιά, που ακούει «συγκαμένος» και βγάζει φλύκταινες.
Τι έγινε λοιπόν; Την ώρα που ανέβηκε ο Μπάνος στο βήμα της βουλής, η πάντα οξυδερκής στοχάστρια κα Ράπτη, η οποία παρακολουθεί στενά τα τεκταινόμενα όσον αφορά στην Μακεδονία (που λατρεύει), ζήτησε από τον αστυνομικό φρουρό της να ανεβάσει την ένταση στην τηλεόραση του κυλικείου, προκειμένου να μην χάσει ούτε λέξη από το παραλήρημα του Μπάνου, έτσι ώστε να είναι έτοιμη να του απαντήσει καταλλήλως, πάντα πολιτικά μιλάμε, με την πρώτη ευκαιρία.
Ναι, αλλά ο Κοτζιάς διαφώνησε… και ποιος είδε τον Θεό και δεν φοβήθηκε.
Άστραψε και βρόντηξε, και μάλιστα έσπευσε, λένε, να αλλάξει ο ίδιος κανάλι, για να δει το… Πάουερ οφ Λαβ, το οποίο παρακολουθεί μετά μανίας.
Ναι, αλλά η Έλενα δεν είναι … Γιακουμάτος, ούτε καμιά Παπακώσταινα.
Αμέσως τον έβαλε στη θέση του, του απάντησε στην ίδια γλώσσα, και γενικά κέρδισε μια σπουδαία μάχη για την Μακεδονία μας.
Όχι! του είπε. Δεν θα αλλάξεις κανάλι. Εδώ, μαζί μου θα κάτσεις να ακούσεις τον Μπάνο… και τα σκυλιά δεμένα.
Με τους υπόλοιπους βολευτές, βαστάζους, παρακεντέδες, και λοιπούς αργόσχολους, που ήταν μπροστά στο περιστατικό, να κατεβάζουν το κεφάλι, μη μπορώντας να αντιδράσουν στο πατριωτικό δίκιο που έπνιγε την Έλενα.
Μια Έλενα, που χρόνια τώρα διάφοροι κακότροποι χαρακτηρίζουν ως «εξαφανισμένη», ως «η μπίμπο με το ντεκαπέ μαλλί», και άλλα τέτοια φαιδρά, με κάποιους μάλιστα να λένε ότι … δεν υπάρχει, ότι είναι άβαταρ, λογισμικό, κλπ. κλπ., που εμφανίζεται στο προσκήνιο μόνο όταν έρχονται εκλογές.
Αηδίες…
Η Έλενα είναι πάντα παρούσα, πάντα μαχόμενη, και πάντα στα μετερίζια της πατριωτικής πολιτικής.
Γι’ αυτό και οι Θεσσαλονικείς, που ξέρουν καλά το πολιτικό βεληνεκές, και το ακάματο έργο της, την ψηφίζουν μετά μανίας κάθε φορά που η Έλενα αποφασίζει να εκτεθεί στις κάλπες, προκειμένου αθόρυβα, αλλά ουσιαστικά, να προσφέρει μεστό εθνικό έργο, και να συμβάλλει στην προκοπή του τόπου.
Μπορεί δηλαδή να μην τη βλέπετε στα κανάλια και στα πάνελ, αλλά είναι εκεί… παρούσα.
Εκεί όπου δένεται το ατσάλι… στα κομμωτήρια, στα γυμναστήρια, στα κυλικεία και στα μπαρ του κοινοβουλίου, παλεύοντας για τον λαό της.
Άξια!
Κλίνω το γόνυ…
ΥΓ- Και εμείς στην οικογένειά μας, πάππου προς πάππον, αναμπάμ μπαμπαντάμ, Έλενα ψηφίζαμε. Με Έλενα μεγαλώσαμε, και με Έλενα θα κλείσουμε τα μάτια μας. Κι ας λένε οι εχθροί της πατρίδας ότι θέλουν…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου