http://www.orthodoxia.online/
Η σημερινή, γεμάτη αντιφάσεις, εποχή χαρακτηρίζεται από ακρότητες σ΄ όλες τις εκφάνσεις της καθημερινότητας. Ο χρόνος, ως ένα φυσικό μέγεθος, φαίνεται πως έχει μεταβληθεί στη ζωή του σημερινού ανθρώπου, σε σχέση με το παρελθόν.
Όλα στην καθημερινότητα φαίνεται ότι «τρέχουν» γρηγορότερα, όλοι αισθανόμαστε ότι ο χρόνος που διαθέτουμε δε μας φτάνει, όλα όσα θέλουμε να ικανοποιήσουμε σε μια μέρα προβάλλουν δύσκολα να πραγματοποιηθούν. Ποιες όμως είναι οι ανάγκες, που τόσο πολύ αγχώνουν τον σύγχρονο άνθρωπο για να τις ικανοποιήσει, όσο το δυνατόν συντομότερα; Ποιοι είναι οι στόχοι του σημερινού ατόμου, η πραγματοποίηση των οποίων αναλώνουν κυριολεκτικά τη ζωτικότητα, την ενεργητικότητα και τον πολύτιμο, για τη σημερινή εποχή, ελεύθερο χρόνο του;
Δυστυχώς, οι ανάγκες που προσπαθεί απελπισμένα να ικανοποιήσει ο άνθρωπος σήμερα, ανταποκρίνονται εξ’ ολοκλήρου στην απόκτηση του υλιστικού ευδαιμονισμού, σύμφωνα με το μονομερές μοντέλο επιτυχίας που προβάλλει ο τεχνοκρατικός κεφαλαιοκρατικός πολιτισμός. Η κοινωνία σήμερα κατακλύζεται από πρότυπα και πληροφορίες που αποσκοπούν σ’ ένα μοναδικό σκοπό: την δημιουργία μιας τεχνητής αίσθησης έλλειψης υλικών αναγκών για να διατηρηθεί η καταναλωτική μανία του πολίτη, ώστε να καταναλώνει τα συνεχώς αυξανόμενα υλικά αγαθά της βιομηχανικής κοινωνίας. Οι υλικές ανάγκες κάλλιστα θα μπορούσαν να παρομοιασθούν σαν τα κεφάλια της Λερναίας Ύδρας, όπου αν καταφέρει κάποιος και ικανοποιήσει μία ανάγκη, θα ξεφυτρώσουν άλλες δύο προς ικανοποίηση. Φυσικό επακόλουθο λοιπόν είναι και ο εγκλωβισμός του ανθρώπου σε μια συνεχή προσπάθεια πραγματοποίησης υλικών στόχων που σε τελική ανάλυση όχι μόνο δεν τον προκαλούν ευχαρίστηση, άλλα του προξενούν και άγχος, καθώς νιώθει συνεχώς ανικανοποίητος και προσπαθεί να καλύψει το μεγάλο κενό που αισθάνεται.
Αυτό το μεγάλο κενό έρχεται να καλύψει η Ορθόδοξη Χριστιανική διδασκαλία μέσο της Πίστης στον Κύριο ημών Ιησού Χριστό. Η απάντηση έρχεται από τα αψευδή λόγια του Κυρίου μας: «… τι γαρ ωφελήσει άνθρωπον εάν κερδήση τον κόσμον όλον, και ζημιωθή την ψυχήν αυτού; (Μαρκ., 8.36)». Ο σύγχρονος «υλικός» πολιτισμός και τα πρότυπα που προωθεί εξαπατούν τον άνθρωπο σε μια υλιστική θεώρηση της ζωής, βάζοντας στο περιθώριο τον πραγματικό στόχο που απαιτείται να θέτει ο κάθε άνθρωπος και αυτός δεν είναι άλλος από την σωτηρία της ψυχής του διαμέσου της Πίστης εις τον Ιησού Χριστό. Η άφθαρτη ψυχή του ανθρώπου αξίζει πολύ περισσότερο από κάθε φθαρτό υλικό αγαθό του κόσμου τούτου. Ο καθημερινός αγώνας του ανθρώπου πρέπει να προσανατολίζεται στην ικανοποίηση την μοναδικής ανάγκης που μπορεί να συμπληρώσει το κενό του και αφορά τη σωτηρία της ψυχής του. Μια «καινή» ψυχή τροφοδοτεί σε δύναμη και το σώμα, ενώ μια «κενή» ψυχή δημιουργεί «κενές» σε περιεχόμενο σωματικές επιθυμίες.
Επιτακτική επιβάλλεται η ανάγκη της πνευματικής αφύπνισης και θωράκισης των ανθρώπων, ως την μοναδικής οδούς απαγκίστρωσης από τα ψυχοβλαβή υλιστικά-καταναλωτικά πρότυπα της σημερινής εποχής, που υποθάλπουν και τα επιβλαβή πάθη της φιλοδοξίας, της φιλοχρηματίας, του φθόνου και της κακίας. Η προσπάθεια απόκτησης πνευματικού πλούτου είναι ευάρεστη στο Θεό με δεδομένο το αντίκρισμα στην τράπεζα του ουρανού (Εκείνοι που είναι υπό την εξουσίαν της σαρκός φρονούν τα της σαρκός, οι πνευματικοί φρονούν τα του πνεύματος. Το σαρκικό φρόνημα είναι θάνατος, ενώ το φρόνημα του Πνεύματος είναι ζωή και ειρήνη ( Προς Ρωμαίους, 8.5-8.13).
Τα μηνύματα που προβάλλονται σήμερα είναι στην πλειοψηφία τους ψυχοβλαβή και επικίνδυνα για τον άνθρωπο. Όλα τα κέντρα αποφάσεων ανά τον κόσμο ελέγχονται από τους «αφανείς» καθοδηγητές της «νέας τάξης πραγμάτων», που προσπαθούν να καταπνίξουν κάθε εστία πνευματικής τόνωσης και αφύπνισης. Τα αντιχριστιανικά πλοκάμια έχουν ζώσει κάθε ηλικία και κάθε δραστηριότητα του ανθρώπου. Τα παιδιά μεγαλώνουν σε περιβάλλον, όπου υπάρχει έλλειμμα οικογενειακής θαλπωρής και ηρεμίας ( παιδικοί σταθμοί, baby- sister κ.α.), ενώ γαλουχούνται σ’ ένα εκπαιδευτικό σύστημα χωρίς αυθεντική θρησκευτική παιδεία. Οι έφηβοι παρασυρμένοι από τις θεωρίες του πανσεξουαλισμού και των υλιστικών προτύπων, αποποιούνται τις ηθικές χριστιανικές αξίες και πέφτουν στις παγίδες των ναρκωτικών, του εύκολου κέρδους και άλλων παθογενών καταστάσεων. Οι μεγάλοι και «ώριμοι» ηλικιακά, απορροφημένοι από το άγχος για την καθημερινή επιβίωση, δημιούργημα της βιομηχανικής κοινωνίας, ξεχνάνε ή και δεν γνωρίζουν ποτέ το ρόλο τους, ως καθοδηγητές της νέας γενιάς και συμβάλλουν στη διαχρονική πνευματική αφαίμαξη της κοινωνίας. Επιπρόσθετα η κατάσταση επιδεινώνεται ακόμη περισσότερο και με την κατάπτωση πολλών πνευματικών ηγετών μας, οι οποίοι πλανεμένοι, αποπροσανατολίζουν το χριστεπώνυμο πλήθος και το απομακρύνουν από το δρόμο της αλήθειας.
Απέναντι σε όλα αυτά λοιπόν, πρέπει ν’ αντιπαρατάξουμε την μοναδική προστασία μας απέναντι στις δυνάμεις του «κοσμοκράτορος» εχθρού μας, που είναι η Πίστης εις τον Παντοκράτορα Ιησού Χριστό.(«…πάνω απ΄ όλα να πάρετε την ασπίδα της πίστης, με την οποίαν θα μπορέσετε να σβήσετε όλα τα φλογερά βέλη του πονηρού, και να δεχθήτε την σωτηρίαν δια περικεφαλαίαν, και την μάχαιραν του Πνεύματος, δηλαδή τον λόγον του Θεού.», Προς Εφεσίους, 6.16). Η ανόθευτη Πίστη της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας είναι η μόνη διέξοδος σωτηρίας από το πνευματικό ξεπεσμό της σύγχρονης εποχής. Τα μηνύματα της Ορθοδόξου Πίστεως είναι μηνύματα σωτηριώδη, ικανά να αφυπνίσουν τους υπνωτισμένους πνευματικούς οφθαλμούς των ανθρώπων και προπαντός εφαρμόσιμα στην πράξη για τον καθένα που πραγματικά επιζητεί την σωτηρία της ψυχής του. Γι’ αυτόν που έχει αποκτήσει συναίσθηση της πραγματικότητας, για το πού είμαστε και το πού πορευόμαστε.
Δυστυχώς σήμερα υπάρχει μεγάλο έλλειμμα ενημέρωσης και σωστής πνευματικής καθοδήγησης από τους πνευματικούς ταγούς της εκκλησίας μας. Η Πίστης μας απροκάλυπτα πλέον βάλλεται λυσσαλέα από εχθρούς «δηλωμένους» από αιώνων, άλλα και από τους «κεκαλυμμένους» υπό τον μανδύα της ομοθρήσκου ιδιότητας, «προβατόσχημους» λύκους. Το κάστρο της πίστης πολιορκείται πλέον «εις διπλούν» αποπροσανατολίζοντας τους πιστούς, οι οποίοι δεν είναι σε θέση πλέον να διακρίνουν ασφαλή λιμάνια για να ξεφύγουν, τόσο από την τρικυμία των αντιχριστιανικών συνθηκών διαβίωσης της σημερινής εποχής, όσο και από το νεφελώδης τοπίο που διαφαίνεται στον ορίζοντα από την επιδιωκόμενη αλλοίωση της Ορθοδόξου Πίστεως.
Το κάστρο της Αληθινής Ορθοδόξου Πίστης, της μοναδικής Πίστης, θα μείνει αλώβητο, διότι έχει ως ακρογωνιαίο λίθο τον ίδιο τον Πανβασιλέα Ιησού Χριστό. Αρκεί οι πιστοί να μείνουν μέσα σ΄ αυτό έχοντας εμπιστοσύνη στο Θεό, και να μην παρασυρθούν «εκτός των τειχών», όπου καιροφυλαχτούν κίνδυνοι θανάσιμοι. Όλοι μας έχουμε ευθύνη και όλοι μας μπορούμε να συμβάλλουμε στον αγώνα κατά των σκοτεινών διαβολικών δυνάμεων που προχωρούν στην ύστατη προσπάθειά τους για την καταστροφή ολόκληρης της ανθρωπότητας, διαβλέποντας την τελική τους ήττα. Όλοι θα δώσουμε λόγο για τις πράξεις μας. Οι γονείς για τη διατροφή των παιδιών τους, οι δάσκαλοι και οι καθηγητές για την εκπαιδευτική διαπαιδαγώγηση της νεολαίας, οι ιερωμένοι για την πνευματική γαλούχηση του ποιμνίου, οι «άρχοντες» και νομοθέτες για την σωστή διαχείριση του κοινωνικού γίγνεσθαι. Όλοι μας θα δώσουμε λόγο για το αν είχαμε ως πυξίδα της ζωής μας την διαφύλαξη της Ορθοδόξου Πίστεως. Ας αρχίσουμε τον αγώνα, έστω και τώρα. Ποτέ δεν είναι αργά. Ποτέ δεν είναι αργά σ’ αυτή τη ζωή για να σωθούμε.
Η ΠΙΣΤΗ ΣΤΟ ΧΡΙΣΤΟ
Η ΜΟΝΗ ΔΙΕΞΟΔΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΝΟΣΗΡΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ
Βασίλης Μπογιατζής
Δρυμός Θεσσαλονίκης
Πηγή: impantokratoros.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου