Το ξεπούλημα της Μακεδονίας, το ξεπούλημα του Αιγαίου και οι εκλογές

http://www.antinews.gr/action.read/politiki/to-ksepoulima-tis-makedonias-to-ksepoulima-tou-aigaiou-kai-oi-ekloges/2.129608

Του Πάνου Πλαστήρα

Φαινομενικά τα ξαφνικά τύμπανα πολέμου εξ ανατολών ορμώμενων, αιτιολογούνται από το γεγονός ότι η Τουρκία έχει... στριμωχτεί ενεργειακά.

Ανήμπορη να «βυθίσει» τα γεωτρύπανα της ExxonMobil καταφεύγει στους γνωστούς τσαμπουκάδες στο Αιγαίο.

Η όλη εξέλιξη φυσικά βολεύει και τους κυβερνώντες λόγω του ξεπουλήματος της Μακεδονίας με αποτέλεσμα να φορέσουν τις περικεφαλαίες τους και υποδυόμενοι τους μεγάλους στρατηλάτες του παρελθόντος εκμεταλλεύονται τις απειλές μπας και μετριάσουν το επερχόμενο εκλογικό μαύρισμα.

Δεν ξέρουμε αν η αιφνιδιαστική ένταση στο Αιγαίο θα οδήγησει σε πολεμική σύγκρουση αυτή τη στιγμή.

Αυτό που ξέρουμε όμως είναι ότι επισπεύδονται οι διαδικασίες για συνεκμετάλλευση του Αιγαίου που πρώτο το Antinewsείχε αποκαλύψει, με τον Ερντογάν να εγκαινιάζει τον χορό των παζαριών και των διεκδικήσεων.

Διόλου τυχαίο δεν είναι ότι οι τσαμπουκάδες στο Αιγαίο γίνονται τη στιγμή που οι ΗΠΑ αποφάσισαν να αποσύρουν τα στρατεύματά τους από τη Συρία. Κίνηση που ευνοεί καθαρά τον Ερντογάν καθώς ο Τραμπ του δίνει το πράσινο φως να τσακίσει τους Κούρδους και να προσαρτήσει τα εδάφη που θέλει.

Δίχως να χάσει ευκαιρία ο παμπόνηρος Σουλτάνος πατάει αυτομάτως πόδι και στο Αιγαίο, θέτοντας κατά αυτόν τον τρόπο επί τάπητος τα σχέδιά του για επέκταση τόσο των θαλάσσιων όσο και των χερσαίων συνόρων της Τουρκίας.

Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε επίσης ότι όλα αυτά γίνονται λίγο μετά από το οικονομικό γονάτισμα της Τουρκίας από τις ΗΠΑ και την μετέπειτα συνθηκολόγηση του Ερντογάν μέσω της παράδοσης του πάστορα στον Τραμπ.

Έτσι οι Αμερικανοί πρώτον με τα γεωτρύπανα της Exxon και τις συμφωνίες με Κύπρο, Ισραήλ και Ελλάδα, δεύτερον με την παράδοση του έλεγχου της Συρίας στους Ρώσους και τρίτον με την αβάντα στους Τούρκους δίνοντας το ελευθέρας να καθαρίσουν την πίσω αυλή τους από τους Κούρδους, φέρνουν πιο κοντά την περιβόητη συνεκμετάλλευση του Αιγαίου.

Μένει να ξεπουληθεί το Κυπριακό που αυτομάτως θα οδηγήσει στην πολεμική σύγκρουση Ελλάδας – Τουρκίας, η οποία θα καταλήξει στο ξεπούλημα του Αιγαίου. Ξεπούλημα που θα επιχειρηθεί να επισκιαστεί με πρόσχημα τα οικονομικά οφέλη από τα κοιτάσματα.

Το ερώτημα είναι πότε τα κοράκια – αποικιοκράτες θα αποφασίσουν να περάσουν στην τελική φάση και με ποιον Έλληνα κυβερνήτη.

Θα συνεχίσουν να στηρίζουν τον Τσίπρα, θα θελήσουν να συνεργαστούν με τον Μητσοτάκη ή θα κάψουν και τους δύο για να τους αναγκάσουν να συγκυβερνήσουν ώστε να μπορέσουν ευκολότερα να πραγματώσουν τις γεωπολιτικές τους ονειρώξεις;

Όλα θα φανούν από τις τελικές επιλογές του Τσίπρα.

Αν θα κυρώσει ή όχι το όνειδος των Πρεσπών, αν τα κοράκια θα του επιτρέψουν να βγει στις αγορές και πότε θα αποφασίσει να κάνει εκλογές.

Εφόσον περάσει τη συμφωνία και οι εταίροι του επιτρέψουν να βγει στις αγορές κατά την άποψη μας θα επιχειρήσει να εξαντλήσει την τετραετία. Τα κοράκια δηλαδή θα συνεχίσουν να βάζουν πλάτη στο αγαπημένο τους παιδί ώστε να υλοποιόσουν τα βρώμικα σχέδιά τους.

Αν ο Τσίπρας δεν περάσει τη συμφωνία και τα κοράκια δεν του επιτρέψουν να βγει στις αγορές θα κάνει τις εθνικές εκλογές είτε τον Φεβρουάριο είτε τον Μάρτιο είτε όλες μαζί τον Μάιο. Πιο πέρα εκ των πραγμάτων δεν πάει. Μια τέτοια εξέλιξη θα σημαίνει ότι τα κοράκια τον άδειασαν και αποφάσισαν να πετάξουν την καυτή πατάτα του Μακεδονικού στον Μητσοτάκη για να τον στριμώξουν ευελπιστώντας να τον καταστήσουν υποχείριό τους για τους σκοπούς τους.

Αν καταφέρουν να λάβουν την συνθηκολόγηση του Μητσοτάκη, θα έχουν καταφέρει να τον κάψουν και να φέρουν πιο κοντά τον μύχιο πόθο τους για συγκυβέρνηση, κάνοντας την Ελλάδα εντελώς τσιφλίκι τους για να επιτύχουν πιο εύκολα το ξεπούλημα του Αιγαίου.

Ωστόσο δεν έχει σημασία ποιο από τα παραπάνω σενάρια θα επικρατήσει στο τέλος. Με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο τα κοράκια θα βγουν νικητές και θα ρουφήξουν σαν αδηφάγα τα κοιτάσματα του Αιγαίου.

Η ουσία είναι τι θα απογίνει η έρμη τούτη χώρα κι ο λαός της που κατά τα φαινόμενα δεν πρόκειται να σηκώσει κεφάλι για πολλές δεκαετίες ακόμη.

Κι εδώ δυστυχώς δεν έχουμε να προτείνουμε τίποτα έκτος από το να πούμε καθαρά για λόγους εμψύχωσης ότι η ελπίδα πεθαίνει τελευταία.

Εδώ μας κατάντησαν....