Σταυρωμένη πατρίδα μες στα μάτια σου είδα της ανάστασης φως!

Τα καράβια μου καίω τα καράβια μου καίω - τα καίω δε θα πάω πουθενά. Μπρος στα πόδια σου κλαίω μη μ΄αφήσεις σου λέω - σου λέω να σ΄αφήσω ξανά. Κι ας μη μου ΄χεις χαρίσει ποτέ ένα χάδι ως τώρα πάντα εδώ θα γυρνώ. Από πείσμα και τρέλα θα ζω σε τούτη τη χώρα ώσπου να ΄βρω νερό γιατί ανήκω εδώ. Τα παιδιά στην κερκίδα είναι η μόνη σου ελπίδα - ελπίδα πρωινός ουρανός Σταυρωμένη πατρίδα μες στα μάτια σου είδα -αχ είδα της ανάστασης φως. Κι ας μη μου ΄χεις χαρίσει ποτέ ένα χάδι ως τώρα πάντα εδώ θα γυρνώ. Από πείσμα και τρέλα θα ζω σε τούτη τη χώρα ώσπου να ΄βρω νερό γιατί ανήκω εδώ. Όποιος σε δει για μια στιγμή δίχως του πένθους το μαύρο μανδύα. Θα ΄σαι εσύ θεά γυμνή η αμαρτία του κι η τιμωρία. Σαν οπτασία για μια ζωή. Κι ας μη μου ΄χεις χαρίσει ποτέ ένα χάδι ως τώρα πάντα εδώ θα γυρνώ. Από πείσμα και τρέλα θα ζω στην έρημη χώρα ώσπου να ΄βρω νερό γιατί ανήκω εδώ.