Αυτονόητο και όχι ζητούμενο ο σεβασμός στα χριστιανικά κηρύγματα
Από τη Δρ. Ελένη Παπαδοπούλου*
Γνωστός δημοσιογράφος ανήρτησε στα κοινωνικά δίκτυα μία φωτογραφία, όπου εικονίζονται η Παναγία και ο Χριστός με πρόσωπα αρουραίων. Όπως ήταν φυσικό, αυτό προκάλεσε τεράστιες αντιδράσεις και ο δημοσιογράφος αναγκάστηκε να ζητήσει συγγνώμη. Άγνωστο και αδιάφορο παραμένει αν όντως μετάνιωσε. Η πράξη είναι κατάπτυστη με ή χωρίς συγγνώμη.
Ας υποθέσουμε τώρα ότι ο ίδιος δημοσιογράφος ή άλλοι, που αρέσκονται να υβρίζουν τα ιερά και τα όσια αυτού του πολιτισμού, έκαναν κάτι αντίστοιχο για τον Μωάμεθ. Νομίζω ότι όλοι γνωρίζουμε τι θα γινόταν.
Να θυμίσω απλά ότι το 2015 τρεις ένοπλοι μουσουλμάνοι γάζωσαν τη συντακτική ομάδα στα γραφεία της γαλλικής σατιρικής εφημερίδας «Charlie Hebdo» στο Παρίσι σκοτώνοντας δέκα ανθρώπους, επειδή τόλμησαν να αναπαραστήσουν τον Μωάμεθ σε γελοιογραφία.
Ανάμεσά τους οι πιο ταλαντούχοι Γάλλοι γελοιογράφοι. Αλλοι γελοιογράφοι ή εκδότες που είχαν κατά το παρελθόν την φαεινή ιδέα όχι να σατιρίσουν, αλλά να αναπαραστήσουν απλά τον Μωάμεθ σε σκίτσα, σε διάφορα κράτη κυκλοφορούν σήμερα με αστυνομική προστασία και κρύβονται, ύστερα από απόπειρες δολοφονίας που έχουν γίνει εις βάρος τους. Ολοι θα θυμόμαστε επίσης τον ποιητή Σαλμάν Ρουσντί για τον οποίο εκδόθηκε fatwa (θρησκευτική διαταγή) να θανατωθεί για το βιβλίο του, και από τότε ζει κρυμμένος.
Ζούμε σε μια ήπειρο όπου κάποιοι θεωρούν υπέρτατη μαγκιά να ξεφτιλίζουν τα θεμέλια της ίδιας τους της ύπαρξης. Όσο αποκομμένος και να αισθάνεται κάποιος από τη χριστιανική θρησκεία, δεν πρέπει να αγνοεί ότι αυτή είναι ένας από τους πυλώνες του ευρωπαϊκού και κατ’ επέκταση του δυτικού πολιτισμού.
Οι αξίες που αυτός φέρει ως σήμερα πηγάζουν σε μεγάλο βαθμό από τα χριστιανικά κηρύγματα. Ο σεβασμός απέναντι σε αυτά δεν είναι ζητούμενο, αλλά αυτονόητο.
Ζούμε επίσης σε μια ήπειρο όπου οι χριστιανικές βάσεις της επέτρεψαν την εξέλιξη του πολιτισμού, σε σημείο ώστε ο «άπιστος» και ο ασεβής να μην κινδυνεύει να χάσει τη ζωή του, όπως συμβαίνει σε άλλες θρησκείες, τις οποίες μας παρουσιάζουν και ως «θρησκείες της αγάπης».
Ας εκτιμήσουμε λοιπόν αυτό το δώρο κι ας το προστατεύσουμε. Γιατί, όπως φαίνεται, η ανοχή στην ύβρι των ιερών και των οσίων δεν είναι αυτονόητη για όλους.
*Διδάκτωρ Διδακτικής Γλωσσών και Πολιτισμών του Πανεπιστημίου Paris III - Sorbonne Nouvelle
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου