http://www.dimokratianews.gr/content/87012/ligo-prin-apo-nima-o-erntogan
Αν και ο Ερντογάν ξοδεύει εκατοντάδες εκατομμύρια, άλλα από τον κρατικό κορβανά και άλλα από την προσωπική - οικογενειακή περιουσία του, αν και τα κρατικά ΜΜΕ, τηλεοράσεις και ραδιόφωνα της TRT και Πρακτορείο Ανατολή, παίζουν 75% Ερντογάν, 25% αντιπολίτευση και 0% το φιλοκουρδικό Κόμμα της Δημοκρατίας των Λαών (HDP), αν και τα ιδιωτικά ΜΜΕ, τηλεοράσεις, ραδιόφωνα, εφημερίδες, περιοδικά, ιστοσελίδες, ελέγχονται από τον ίδιο σε ποσοστό που ξεπερνά το 75%, η κατάσταση στην τουρκική κοινωνία δεν είναι η επιθυμητή γι’ αυτόν και τα σχέδιά του.
Ο Ερντογάν ήθελε να ξεπεράσει σε φήμη τον βασικό του αντίπαλο, τον Μουσταφά Κεμάλ, και να γίνει ίσως ο πιο σημαντικός ηγέτης μετά τον Μωάμεθ τον Πορθητή, και περίμενε ποσοστά που θα ξεπεράσουν το 70% και στην κάλπη που θα είναι για την εκλογή προέδρου της Δημοκρατίας και λίγο μικρότερα ποσοστά στην κάλπη όπου θα εκλεγούν οι βουλευτές.
Ομως τα πράγματα δεν πηγαίνουν όπως θα ήθελε.
Ενώ είχε στήσει καλά το «παιχνίδι», του ξέφυγαν δύο πράγματα.
Το ένα είναι τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Εκεί το ΑΚΡ υστερεί έναντι των κομμάτων της αντιπολίτευσης, ενώ το σύμμαχο Κόμμα Εθνικιστικής Δράσης (ΜΗΡ) έχει ελάχιστη παρουσία.
Το άλλο είναι το Κουρδικό.
Ο Ερντογάν προσωπικά και οι κυβερνήσεις του ΑΚΡ είχαν ακολουθήσει φιλική πολιτική προς την Αυτόνομη Διοίκηση του Κουρδιστάν και την οικογένεια Μπαρζανί, η οποία έχει αρκετή επιρροή στους Κούρδους που κατοικούν στην Τουρκία. Ετσι, όλα αυτά τα χρόνια το ΑΚΡ διεκδικούσε την ψήφο των Κούρδων επικαλούμενο τη φιλική πολιτική προς το ομόσπονδο κουρδικό κράτος και έχοντας τις πλάτες του Μπαρζανί. Το επιχείρημα του Ερντογάν και του ΑΚΡ ήταν «εμείς δεν είμαστε εναντίον των Κούρδων, αλλά εναντίον του ΡΚΚ και της τρομοκρατίας. Απόδειξη, οι άριστες σχέσεις με το αυτόνομο Κουρδιστάν και η βοήθεια που παρέχουμε στο κράτος αυτό».
Ομως το επιχείρημα αυτό δύσκολα μπορεί να το επικαλεστούν και να το χρησιμοποιήσουν προεκλογικά ο Ερντογάν και το κόμμα του, κυρίως για δύο λόγους.
Ο ένας είναι ότι στράφηκε εναντίον του Μπαρζανί και εναντίον του δημοψηφίσματος που προκήρυξε ο Κούρδος ηγέτης για την ανεξαρτησία του ομόσπονδου κουρδικού κράτους, τον Σεπτέμβριο του 2017. Τότε ο Ερντογάν και η Τουρκία έσυραν πρώτοι τον χορό του αποκλεισμού του αυτόνομου Κουρδιστάν από ξηράς και αέρος, για να ακολουθήσουν το Ιράν και η ομοσπονδιακή κυβέρνηση της Βαγδάτης, οδηγώντας στο «πάγωμα» της ανεξαρτησίας και στην απώλεια του Κιρκούκ.
Αρα, τώρα ο Ερντογάν δεν μπορεί να πει ότι είναι υπέρ των Κούρδων, γιατί στράφηκε εναντίον τους και πολέμησε με λύσσα την ανεξαρτησία τους.
Ο άλλος λόγος είναι η σύμπραξή του με τον αρχηγό των Γκρίζων Λύκων Ντεβλέτ Μπαχτσελί και το Κόμμα Εθνικιστικής Δράσης, που είναι μια παρακρατική παραστρατιωτική οργάνωση, ρατσιστικά εθνικιστική, τα μέλη της οποίας δεν αναγνωρίζουν την κουρδική εθνική ταυτότητα.
Αρα δεν μπορεί ο Ερντογάν από τη μια να συνάπτει συμμαχία με τους ρατσιστές εθνικιστές που είναι εναντίον της κουρδικής εθνικής ταυτότητας και από την άλλη να ζητάει την ψήφο των Κούρδων.
Δύσκολα τα πράγματα λοιπόν και τα έκαναν πιο δύσκολα η οικονομική κρίση και η πτώση της λίρας και η… κακή Αμερική!
Η Αμερική φταίει και για την πτώση της λίρας αλλά και για το ότι με την επίσημη ανακοίνωση της 14ης Ιανουαρίου 2018 της δημιουργίας στρατού προστασίας συνόρων στη Β. Συρία, τη ραχοκοκαλιά του οποίου θα αποτελούν οι Κούρδοι του YPG, υποχρέωσε την Τουρκία να εκλιπαρήσει τη Ρωσία για να της δώσει την άδεια να εισβάλει στην Αφρίν σχεδόν μία εβδομάδα μετά, στις 20 Ιανουαρίου.
Ομως τα όποια κέρδη από την επιχείρηση εκείνη στο εκλογικό σώμα έχουν ήδη εξατμιστεί. Οσο κι αν επικαλείται την «πετυχημένη επιχείρηση Κλάδος Ελαίας» στην Αφρίν, η κοινή γνώμη δεν συγκινείται.
Πέρασε, βλέπετε, και ο καιρός.
Και όπως ο πνιγμένος πιάνεται από τα μαλλιά του, έτσι και ο Ερντογάν σκέφτεται να «ρεφάρει» τις απώλειες που έχει με μια στρατιωτική επιχείρηση εναντίον των βάσεων του ΡΚΚ στο όρος Κανδήλι, στο Β. Ιράκ, κοντά στα σύνορα με το Ιράν.
Και μάλιστα τα σχέδιά του είναι περίπλοκα.
Θα αρχίσει την επιχείρηση τώρα και θα την ολοκληρώσει μετά τις εκλογές, σε περίπτωση που δεν εξασφαλίσει πλειοψηφία στη Βουλή. Αν δεν την πετύχει, θα αυξήσει την ένταση του πολέμου, θα συσπειρώσει τον κόσμο και θα πάει σε πρόωρες εκλογές, με την ελπίδα να τις κερδίσει, όπως ακριβώς έκανε μετά τις εκλογές της 7ης Ιουνίου 2015.
Τότε οι Κούρδοι είχαν πετύχει το απίστευτο 13,1% και ο Ερντογάν αμέσως μετά τους κήρυξε τον πόλεμο, συσπείρωσε τον κόσμο και πήγε σε πρόωρες εκλογές την 1η Νοεμβρίου 2015, τις οποίες κέρδισε.
Το ίδιο σχεδιάζει να κάνει και τώρα, μόνο που μερικές φορές η Ιστορία επαναλαμβάνεται σαν φάρσα
Τα πράγματα με τις εκλογές δεν πηγαίνουν όπως τα ήθελε ο «σουλτάνος»
Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές ο προβληματισμός στο στρατόπεδο του Ερντογάν και του Μπαχτσελί, του ΑΚΡ και του ΜΗΡ, εντείνεται.
Αν και ο Ερντογάν ξοδεύει εκατοντάδες εκατομμύρια, άλλα από τον κρατικό κορβανά και άλλα από την προσωπική - οικογενειακή περιουσία του, αν και τα κρατικά ΜΜΕ, τηλεοράσεις και ραδιόφωνα της TRT και Πρακτορείο Ανατολή, παίζουν 75% Ερντογάν, 25% αντιπολίτευση και 0% το φιλοκουρδικό Κόμμα της Δημοκρατίας των Λαών (HDP), αν και τα ιδιωτικά ΜΜΕ, τηλεοράσεις, ραδιόφωνα, εφημερίδες, περιοδικά, ιστοσελίδες, ελέγχονται από τον ίδιο σε ποσοστό που ξεπερνά το 75%, η κατάσταση στην τουρκική κοινωνία δεν είναι η επιθυμητή γι’ αυτόν και τα σχέδιά του.
Ο Ερντογάν ήθελε να ξεπεράσει σε φήμη τον βασικό του αντίπαλο, τον Μουσταφά Κεμάλ, και να γίνει ίσως ο πιο σημαντικός ηγέτης μετά τον Μωάμεθ τον Πορθητή, και περίμενε ποσοστά που θα ξεπεράσουν το 70% και στην κάλπη που θα είναι για την εκλογή προέδρου της Δημοκρατίας και λίγο μικρότερα ποσοστά στην κάλπη όπου θα εκλεγούν οι βουλευτές.
Ομως τα πράγματα δεν πηγαίνουν όπως θα ήθελε.
Ενώ είχε στήσει καλά το «παιχνίδι», του ξέφυγαν δύο πράγματα.
Το ένα είναι τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Εκεί το ΑΚΡ υστερεί έναντι των κομμάτων της αντιπολίτευσης, ενώ το σύμμαχο Κόμμα Εθνικιστικής Δράσης (ΜΗΡ) έχει ελάχιστη παρουσία.
Το άλλο είναι το Κουρδικό.
Ο Ερντογάν προσωπικά και οι κυβερνήσεις του ΑΚΡ είχαν ακολουθήσει φιλική πολιτική προς την Αυτόνομη Διοίκηση του Κουρδιστάν και την οικογένεια Μπαρζανί, η οποία έχει αρκετή επιρροή στους Κούρδους που κατοικούν στην Τουρκία. Ετσι, όλα αυτά τα χρόνια το ΑΚΡ διεκδικούσε την ψήφο των Κούρδων επικαλούμενο τη φιλική πολιτική προς το ομόσπονδο κουρδικό κράτος και έχοντας τις πλάτες του Μπαρζανί. Το επιχείρημα του Ερντογάν και του ΑΚΡ ήταν «εμείς δεν είμαστε εναντίον των Κούρδων, αλλά εναντίον του ΡΚΚ και της τρομοκρατίας. Απόδειξη, οι άριστες σχέσεις με το αυτόνομο Κουρδιστάν και η βοήθεια που παρέχουμε στο κράτος αυτό».
Ομως το επιχείρημα αυτό δύσκολα μπορεί να το επικαλεστούν και να το χρησιμοποιήσουν προεκλογικά ο Ερντογάν και το κόμμα του, κυρίως για δύο λόγους.
Ο ένας είναι ότι στράφηκε εναντίον του Μπαρζανί και εναντίον του δημοψηφίσματος που προκήρυξε ο Κούρδος ηγέτης για την ανεξαρτησία του ομόσπονδου κουρδικού κράτους, τον Σεπτέμβριο του 2017. Τότε ο Ερντογάν και η Τουρκία έσυραν πρώτοι τον χορό του αποκλεισμού του αυτόνομου Κουρδιστάν από ξηράς και αέρος, για να ακολουθήσουν το Ιράν και η ομοσπονδιακή κυβέρνηση της Βαγδάτης, οδηγώντας στο «πάγωμα» της ανεξαρτησίας και στην απώλεια του Κιρκούκ.
Αρα, τώρα ο Ερντογάν δεν μπορεί να πει ότι είναι υπέρ των Κούρδων, γιατί στράφηκε εναντίον τους και πολέμησε με λύσσα την ανεξαρτησία τους.
Ο άλλος λόγος είναι η σύμπραξή του με τον αρχηγό των Γκρίζων Λύκων Ντεβλέτ Μπαχτσελί και το Κόμμα Εθνικιστικής Δράσης, που είναι μια παρακρατική παραστρατιωτική οργάνωση, ρατσιστικά εθνικιστική, τα μέλη της οποίας δεν αναγνωρίζουν την κουρδική εθνική ταυτότητα.
Αρα δεν μπορεί ο Ερντογάν από τη μια να συνάπτει συμμαχία με τους ρατσιστές εθνικιστές που είναι εναντίον της κουρδικής εθνικής ταυτότητας και από την άλλη να ζητάει την ψήφο των Κούρδων.
Δύσκολα τα πράγματα λοιπόν και τα έκαναν πιο δύσκολα η οικονομική κρίση και η πτώση της λίρας και η… κακή Αμερική!
Η Αμερική φταίει και για την πτώση της λίρας αλλά και για το ότι με την επίσημη ανακοίνωση της 14ης Ιανουαρίου 2018 της δημιουργίας στρατού προστασίας συνόρων στη Β. Συρία, τη ραχοκοκαλιά του οποίου θα αποτελούν οι Κούρδοι του YPG, υποχρέωσε την Τουρκία να εκλιπαρήσει τη Ρωσία για να της δώσει την άδεια να εισβάλει στην Αφρίν σχεδόν μία εβδομάδα μετά, στις 20 Ιανουαρίου.
Ομως τα όποια κέρδη από την επιχείρηση εκείνη στο εκλογικό σώμα έχουν ήδη εξατμιστεί. Οσο κι αν επικαλείται την «πετυχημένη επιχείρηση Κλάδος Ελαίας» στην Αφρίν, η κοινή γνώμη δεν συγκινείται.
Πέρασε, βλέπετε, και ο καιρός.
Και όπως ο πνιγμένος πιάνεται από τα μαλλιά του, έτσι και ο Ερντογάν σκέφτεται να «ρεφάρει» τις απώλειες που έχει με μια στρατιωτική επιχείρηση εναντίον των βάσεων του ΡΚΚ στο όρος Κανδήλι, στο Β. Ιράκ, κοντά στα σύνορα με το Ιράν.
Και μάλιστα τα σχέδιά του είναι περίπλοκα.
Θα αρχίσει την επιχείρηση τώρα και θα την ολοκληρώσει μετά τις εκλογές, σε περίπτωση που δεν εξασφαλίσει πλειοψηφία στη Βουλή. Αν δεν την πετύχει, θα αυξήσει την ένταση του πολέμου, θα συσπειρώσει τον κόσμο και θα πάει σε πρόωρες εκλογές, με την ελπίδα να τις κερδίσει, όπως ακριβώς έκανε μετά τις εκλογές της 7ης Ιουνίου 2015.
Τότε οι Κούρδοι είχαν πετύχει το απίστευτο 13,1% και ο Ερντογάν αμέσως μετά τους κήρυξε τον πόλεμο, συσπείρωσε τον κόσμο και πήγε σε πρόωρες εκλογές την 1η Νοεμβρίου 2015, τις οποίες κέρδισε.
Το ίδιο σχεδιάζει να κάνει και τώρα, μόνο που μερικές φορές η Ιστορία επαναλαμβάνεται σαν φάρσα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου