Του Σάκη Μουμτζή
Οι Πρέσπες είναι ένα βολικό σημείο για να γίνονται οι τριεθνείς συναντήσεις. Αυτό γινόταν εδώ και πολλά χρόνια. Συνεπώς, ένας καλόπιστος πολίτης δεν θα έβλεπε κάτι το μεμπτό στην επιλογή αυτού του χώρου για την υπογραφή της συγκεκριμένης συμφωνίας. Μέχρις εδώ καλά.
Όμως, διαβάζοντας ξανά και ξανά τις δηλώσεις του Έλληνα πρωθυπουργού το μάτι μου δεν μπορεί να ξεκολλήσει από την παρακάτω φράση: « Δεν ανταμώνουμε σήμερα εδώ για να θρηνήσουμε τις ήττες του παρελθόντος». Τι θέλει να πει ο ποιητής; Ποιοι είναι αυτοί που δεν θα θρηνήσουν τις ήττες του παρελθόντος; Και σε ποιες ήττες αναφέρεται και πώς προσδιορίζεται, σε βάθος χρόνου, αυτό το παρελθόν;
Αυτά τα ερωτήματα δεν είναι σχολαστικά. Είναι ουσιαστικά. Νομίζω πως το κλειδί στην αποκωδικοποίηση αυτής της πρότασης βρίσκεται σε τέσσερις λέξεις: «τις ήττες του παρελθόντος». Ο συνδυασμός αυτών των τεσσάρων λέξεων με την τοποθεσία των Πρεσπών, παραπέμπουν υπαινικτικά μεν, αναντίρρητα δε, στον εμφύλιο πόλεμο, και ειδικά στην τελευταία φάση του, όταν και ο ΔΣΕ συγκροτείτο κατά 60% από Σλαβομακεδόνες.
Άρα, τώρα έχουμε και την απάντηση «ποιοι θρηνούν». Οι ηττημένοι, καθώς κανένας νικητής δεν θρηνεί, πολύ δε περισσότερο, σε έναν εμφύλιο πόλεμο. Ο πρωθυπουργός έπρεπε να το πει αυτό; Δεν ξύνει παλιές πληγές; Μια συμφωνία, υποτίθεται συμφιλίωσης δύο λαών, μπορεί να αναφέρεται σε γεγονότα εμφυλίου πολέμου;
Τι θα γινόταν αν π.χ. ο Α.Σαμαράς πήγαινε στον Γράμμο ή στο Βίτσι και δήλωνε πως «δεν ανταμώνουμε σήμερα για να γιορτάσουμε τις νίκες του παρελθόντος»; Τι θα άκουγε από τις μαινάδες της Αριστεράς; Ακροδεξιό θα τον ανέβαζαν, διχαστικό και εμπαθή θα τον κατέβαζαν. Θα τον κατηγορούσαν για αναμόχλευση παθών.
Τώρα όμως που, αναλόγου περιεχομένου δήλωση γίνεται από έναν αριστερό πολιτικό, στον τόπο του εγκλήματος, την ημέρα που ανταμώνουν οι ηττημένοι του εμφυλίου πολέμου, δεν κουνιέται φύλλο. Η απόδειξη της ιδεολογικής τρομοκρατίας της Αριστεράς. Ούτε ένας πολιτικός της Νέας Δημοκρατίας δεν επεσήμανε τον διχαστικό λόγο του πρωθυπουργού. Ούτε ένας φιλελεύθερος διανοούμενος δεν έθιξε τον εμφυλιοπολεμικό συμβολισμό των Πρεσπών. Γιατί;
Μα, φοβήθηκαν μήπως τους κακοχαρακτηρίσουν οι Αριστεροί και οι «προοδευτικοί» δημοσιογράφοι. Η νοοτροπία του «άστο γι΄αργότερα», στην προκειμένη περίπτωση γίνεται «τι θες και τα σκαλίζεις τώρα;» Προφανώς, για τους φλούφληδες του φιλελευθερισμού, δικαίωμα να σκαλίζουν και να ξύνουν παλιές πληγές έχουν μόνον οι ηττημένοι. Κάπως έτσι, με αυτήν την νοσηρή νοοτροπία των νικητών, η Αριστερά όχι μόνον επανασυνέγραψε την ιστορία της Σύγχρονης Ελλάδος, αλλά την παραχάραξε κιόλας.
Γνωρίζω εκ των προτέρων, τα σχόλια που θα ακολουθήσουν αυτές τις γραμμές. Δυστυχώς, τα περισσότερα δεν θα είναι από Αριστερούς, κάτι αναμενόμενο, αλλά από εφησυχασμένους φιλελεύθερους.
Οι Πρέσπες και τα όσα είπε εκεί ο Α.Τσίπρας, καλό θα είναι να τα ξαναδιαβάσουμε και να διδαχτούμε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου