Θέλει ο Κυριάκος Μητσοτάκης να αγιάσει, αλλά το -όχι και τόσο μακρινό- παρελθόν του δεν τον αφήνει.
Προσπαθεί, βέβαια, να αποτινάξει από πάνω του τη ρετσινιά της «οικογενειοκρατίας», των «ελιτίστικων σαλονιών» που θεωρούν ότι το ελληνικό κράτος τους ανήκει «κληρονομικώ δικαίω», των σχέσεων με τη μιντιακή και την επιχειρηματική διαπλοκή, αλλά τα πρότυπα – βαρίδια της «Αγίας οικογένειας» τον κρατούν καθηλωμένο.
Μπορεί, λοιπόν, η Νέα Δημοκρατία να ευαγγελίζεται την αξιοκρατία, αλλά είναι γνωστό τοις πάσι ότι, όταν η κ.Ντόρα Μπακογιάννη, βρισκόταν στο πόστο της υπουργού Εξωτερικών, πηγαινοερχόταν στο γραφείο της μια ολόκληρη στρατιά (άνω των πενήντα) υπαλλήλων, συμβούλων, κ.ο.κ., πολλοί εκ των οποίων ήταν συγγενείς, και πάντως στην απόλυτη πλειοψηφία τους άσχετοι με τη διπλωματία και τα θέματα εξωτερικής πολιτικής.
Στη Νέα Υόρκη με τον Μαρινάκη
Για να μην μιλήσει κανείς για τα ταξίδια που οργάνωνε στη Νέα Υόρκη, προκειμένου η ίδια να λάβει μέρος στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, με τη συμμετοχή άνω των εκατό ατόμων. Με τη διαφορά ότι η συντριπτική πλειοψηφία των μετεχόντων στα ταξίδια δεν είχε καμία σχέση με το αντικείμενο της αποστολής (μάλλον για ψώνια τους έπαιρνε μαζί της).
Ενδεικτική είναι η περίπτωση της επίσκεψης στη Ν.Υόρκη, τον Οκτώβριο του 2006, οπότε, εκτός από τα συγγενικά της πρόσωπα, τα οποία μετείχαν στην αποστολή, στη σύνθεσή της ήταν και ο κ.Βαγγέλης Μαρινάκης, με την ιδιότητα, μάλιστα, του «συμβούλου» της (adviser). Παρ’ ότι πέρασαν πάνω από δώδεκα χρόνια, ακόμα και σήμερα βοά ο τόπος από τις «φημολογίες», σύμφωνα με τις οποίες, η κ.Μπακογιάννη εξακολουθεί να έχει στενότατες σχέσεις με τον κ.Μαρινάκη και τους «ανθρώπους» του.
«Φιλικές σχέσεις» με τον κ.Siemens
Από την άλλη, περίοπτη θέση στο γίγνεσθαι της Νέας Δημοκρατίας καταλαμβάνει η κ.Μαρέβα Γκραμπόφσκι, σύζυγος του προέδρου του κόμματος. Η κ.Μητσοτάκη βρίσκεται σταθερά στο προσκήνιο, όχι μόνον λόγω των αποκαλύψεων που κατά καιρούς γίνονται για το άτομό της σχετικά με την offshore της («Paradise Papers») και διάφορες χρηματοδοτήσεις, αλλά φροντίζει και για τις «βαρύγδουπες» πολιτικές «παρεμβάσεις» που κάνει κάθε τόσο, πιθανότατα με στόχο την αυτοπροβολή της, μέσω αναρτήσεών της στο twitter.
Βέβαια, δεν προκαλεί εντύπωση το στυλ της κυρίας προέδρου που «τα ξέρει όλα», και ως άλλη Μαρία Αντουανέτα, της ταιριάζουν μόνον «υψηλές συναναστροφές» μακριά από τον λαουτζίκο του Μπύθουλα. Άλλωστε, μόλις προ ετών, για να αποκτήσει ένα ψυγείο, επέλεγε να τηλεφωνήσει στον πρόεδρο της Siemens, Μιχάλη Χριστοφοράκο, λες και αυτός ήταν κανένας μαγαζάτορας της γειτονιάς που πουλούσε πλυντήρια και ψυγεία, και όχι ο άνθρωπός που εκπροσωπούσε τον γερμανικό κολοσσό στην Ελλάδα και είχε μιζώσει τη μισή Βουλή και τον κρατικό μηχανισμό. ‘Η, την ίδια περίοδο, τηλεφωνούσε στο γραφείο του Μ.Χριστοφοράκου, προκειμένου να ενημερώσει ότι κάποια γνωστή της, στη συνέχεια, θα στείλει το βιογραφικό της για να εξεταστούν – δεόντως - τα προσόντα της.
Αν κάποιοι βουλευτές είχαν ψάξει επισταμένως τα δεκάδες κιβώτια με τα αρχεία της Siemens Hellas που κατετέθησαν στο Κοινοβούλιο μετά την αποκάλυψη του - μεγαλύτερου, ίσως, μεταπολιτευτικού - σκανδάλου στη χώρα, θα είχαν ανακαλύψει πολλά «διαμαντάκια». Αλλά δεν τον έκαναν. Ένα από αυτά είναι το Fax που έστειλε στις 29 Νοεμβρίου 2004, η κ.Μαρέβα στο γραφείο του Μ.Χριστοφοράκου, και ειδικότερα προς την γραμματέα του τότε πανίσχυρου επικεφαλής της Siemens Hellas, κ.Τσακάλου, για ένα ψυγείο, αξίας 500 ευρώ. Στα γνωστά ως «αρχεία Τσακάλου», λοιπόν, που έχουν περιέλθει εδώ και χρόνια στην ελληνική Βουλή, υπάρχει το Fax στο οποίο γράφονται τα εξής: «Αγορά ψυγείου» για κάποιον γνωστό της κ.Μαρέβα (αναφέρεται το όνομά του), το ποσόν των 504 ευρώ, και μια απόδειξη πληρωμής προς την εταιρεία (θυγατρική της Siemens) που παράγει τα ψυγεία στην Ελλάδα. Το Fax, όπως φαίνεται, εστάλη από το παράρτημα της Deutsche Bank στην Ελλάδα. Προ μηνών, πάντως, με αφορμή τις αποκαλύψεις των Paradise Papers, έγινε γνωστό ότι μέτοχοι στην offshore της κ.Μαρέβα, Eternia Capital Management (καταγράφεται στα μητρώα των Νήσων Κέιμαν στις 30 -3 – 2010), ήταν η ίδια, καθώς και ένας παλιός συνεργάτης της, από την εποχή που εργάζονταν στην Deutsche Bank.
Βέβαια, αλίμονο, όλα αυτά δεν ανάγονται παρά στις σφαίρα των «φιλικών, οικογενειακών σχέσεων». Εξάλλου, αυτό είχε δηλώσει και ο κ.Κυριάκος Μητσοτάκης, για τις σχέσεις του με τον Μ.Χριστοφοράκο. «Φιλικές σχέσεις» τις είχε χαρακτηρίσει, επισημαίνοντας ότι δεν πρέπει να ποινικοποιούνται. Ορθώς, «οικογενειακές φιλίες» είναι αυτές και τίποτε άλλο. Ε, τώρα, αν τυχαίνει το πρόσωπο αυτό που έχει μιζώσει τη μισή Βουλή, να είναι και φυγόδικος – δραπέτης που τον προστατεύει το γερμανικό κράτος, τι να κάνουμε; Συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες. Ακόμα και στις «Αγίες». Αν μάλιστα, και η έτερη πέτρα του σκανδάλου Siemens, το άλλοτε στέλεχος της εταιρείας, Χρήστος Καραβέλας, την κοπάνησε κι’ αυτός, μιμούμενος τον Χριστοφοράκο, ενώ είχαν πέσει σήματα συναγερμού στο υπουργείο Εξωτερικών, όταν επικεφαλής ήταν η Ντόρα Μπακογιάννη, ε, περί απλής συμπτώσεως πρόκειται!
Στην υπηρεσία του… αθλητισμού
Και για να μην λέγει κανείς ότι δεν ήταν απλά «φιλικές» οι σχέσεις, ιδού και άλλη μια απόδειξη: Όταν η οικογένεια Μητσοτάκη είχε και πάλι παντρειές στα Χανιά, τον Αύγουστο του 2007, ε, η συνεννόηση για να κλείσει ο Χριστοφοράκος ξενοδοχείο «20 λεπτά από το σπίτι του προέδρου», γινόταν μέσω του γραφείου του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Αλίμονο, θα ποινικοποιήσουμε ακόμα και αυτή τη φιλική εξυπηρέτηση;
‘Η τις χορηγίες που έδιδε η Siemens στο πρωτάθλημα ιππασίας, όπου προήδρευε ο σύζυγος της κ.Μπακογιάννη (με τον οποίο φωτογραφιζόταν μαζί ο Μ.Χριστοφοράκος);Είναι προφανές ότι η Siemens εξέφραζε τα φίλαθλα αισθήματά της, και ενδιαφερόταν ιδιαίτερα για την ανάπτυξη του αθλήματος της «Ιππασίας» στην Ελλάδα.
Μέχρι εδώ όλα καλά (!). Αλλά οι «φιλικές σχέσεις» πρέπει να είναι και ανταποδοτικές. Έτσι, αδόλως, και χωρίς κανένα ίδιον συμφέρον, φαίνεται να το σκέφτηκε και ο Χριστοφοράκος, την περίοδο πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, οπότε πρακτικά δεν υπήρχε διοργάνωση της Siemens που να μην ήταν «τιμώμενο» πρόσωπο ή «πρώτο τραπέζι πίστα» η Ντόρα Μπακογιάννη. Εξάλλου, τότε ήταν κοτζάμ Δήμαρχος Αθηναίων.
Βέβαια, ενίοτε, η Siemens, λόγω της σκληροπυρηνικής γερμανικής νοοτροπίας, ήθελε να «χτενίζει» ακόμα και τις ομιλίες που επρόκειτο να κάνει στις εκδηλώσεις η Ντόρα Μπακογιάννη, όπως προκύπτει επίσης από τα «αρχεία Τσακάλου». Αλλά χαλάλι. Προείχαν οι δημόσιες σχέσεις με την… χορηγία της Siemens. Όπως, για παράδειγμα, στις 11 – 2 – 2004, οπότε ο Μ.Χριστοφοράκος διοργάνωσε συνάντηση της κ.Μπακογιάννη με τους εκπροσώπους ορισμένων από τα μεγαλύτερα ΜΜΕ διεθνώς. Μεταξύ αυτών, διακρίνεται και η δημοσιογράφος των Financial Times, Κέριν Χόουπ, η οποία είναι αμφίβολο αν τα τελευταία χρόνια, και ενώ η Ελλάδα βρίσκεται στην προκρούστειο κλίνη του μνημονίου, έχει γράψει μια καλή κουβέντα για τη χώρα μας.
Έντεκα χρόνια… φαγούρα
Με την ευκαιρία, μιας και λέμε για το σκάνδαλο Siemens, δώδεκα χρόνια μετά την αποκάλυψή του, κι ακόμα δεν έχουμε δει κανέναν να πληρώνει γι’ αυτό, εκτός από κάτι «τελειωμένους» πολιτικούς και στελέχη κομμάτων. Αλλά ας θυμηθούμε λίγο τι έλεγαν τότε ορισμένοι από τους εγκεφάλους του σκανδάλου, πρώην πρωτοκλασάτοι παράγοντες της μητρικής εταιρείας, στις καταθέσεις τους:
1.«Ο Κουτσενρόϊτερ (σ.σ. άλλοτε παράγων της μητρικής Siemens) δήλωσε ότι εκείνος και ο Χριστοφοράκος συζήτησαν ξανά σχετικά με την καταβολή προμηθειών για τη Siemens Hellas την Άνοιξη του 2004, κατά τη διάρκεια μιας ανάλυσης και συνέντευξης Τύπου του ICN στην Αθήνα. Σύμφωνα με τον Κουτσενροϊτερ, ο Χριστοφοράκος του είπε στο λόμπυ του ξενοδοχείου Μεγάλη Βρετανία ότι ήταν αναγκαίες περισσότερες καταβολές προμηθειών στην Ελλάδα, προκειμένου να καλυφθούν οι προεκλογικές ανάγκες των δυο μεγαλύτερων κομμάτων για τις βουλευτικές εκλογές που θα πραγματοποιούνταν εκείνη χρονιά». Τι άπληστοι, βρε παιδί μου αυτοί οι Βαλκάνιοι, προσθέτουμε εμείς.
2.«Ο Κουτσενρόϊτερ ενέκρινε το αίτημα του Χριστοφοράκου αντιλαμβανόμενος πλήρως ότι τα κεφάλαια που ζητούσε θα χρησιμοποιούνταν από εκείνον για δωροδοκίες, προκειμένου να υποστηριχτούν οι επιχειρηματικές δραστηριότητες της Siemens Hellas και πιο συγκεκριμένα δωροδοκίες σε πολιτικά κόμματα». Κι’ αυτός πήγε και τα έκανε τηλεοράσεις, πλυντήρια, τηλεφωνικά κέντρα και ψυγεία, συμπληρώνουμε εμείς.
3.«Ο Ρίχτερ (σ.σ. πρωτοκλασάτο στέλεχος της μαμάς Siemens) δεν έμαθε ποτέ λεπτομερώς ποιοι ήταν οι παραλήπτες των καταβολών και δεν είχε ποτέ επαφή με υπαλλήλους του ΟΤΕ. Ο Ρίχτερ ανέφερε ότι ο Μαυρίδης (σ.σ. στέλεχος της Siemens Hellas επί Χριστοφοράκου) τον ενημέρωσε ότι ένα μέρος των χρημάτων χρησιμοποιούταν για την πληρωμή υπαλλήλων του ΟΤΕ, ένα άλλο μέρος για την άσκηση επιρροής (lobbying) σε πολιτικά κόμματα και ένα άλλο για την πληρωμή ερευνητικών ινστιτούτων στην Ελλάδα». Φανταζόμαστε ότι ως «ερευνητικά ινστιτούτα» λογίζονταν και τα ΜΜΕ, λέμε τώρα εμείς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου