Έρχεται ένας Αμερικανός να εγκατασταθεί στην Ελλάδα και κάθεται να δει τι συμβαίνει σε πολιτικό επίπεδο. Βλέπει μια παραπαίουσα κυβέρνηση, ρίχνει μια ματιά στις δημοσκοπήσεις, βλέπει την αντιπολίτευση να προηγείται με 5,10 ή 15 μονάδες και λέει: «Μωρέ μπράβο ρεύμα.
Είναι σίγουρος πρωθυπουργός ο αρχηγός τους, είναι σίγουρα ιδιαίτερα ικανός, λαοπρόβλητος και ηγέτης για να παίρνει τέτοια ποσοστά».
Αυτά θα έλεγε ένας περαστικός από την Ελλάδα γιατί ένας μόνιμος κάτοικος που δεν έχει παρωπίδες θα έβλεπε ένα κόμμα σκορποχώρι. Που μπορεί να προηγείται με 50 μονάδες διαφορά αλλά αυτοί θα τρώγονται σαν τα σκυλιά και ο κόσμος θα αναρωτιέται: Μα σ’ αυτούς θα εμπιστευτώ το μέλλον μου; Δεν μένω καλύτερα με τον Αλέξη που λέει κι ωραία τις παπάτζες;
Δείτε τι έγινε σε δύο ημέρες. Την πρώτη ο Γιάννης Λούλης, γνωστό στέλεχος του χώρου, βγαίνει και λέει ότι η ΝΔ είναι φθαρμένο κόμμα κι ότι ο Τσίπρας ήρθε για να μείνει.
Και τη δεύτερη ημέρα έρχεται ο προσφάτως διαγραφείς και πικραμένος Αντώναρος και γράφει με αφορμή την ατάκα του Μητσοτάκη ότι το 2008 την Αθήνα την έκαψε ο Τσίπρας και η παρέα του:
«Όταν είσαι σχεδόν άκαπνος στην άσκηση πραγματικής πολιτικής, την πατάς συχνά και διατυπώνεις διάφορες μπούρδες. Όπως οι επαναλαμβανόμενες τον τελευταίο καιρό αναφορές του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης στα γεγονότα του Δεκεμβρίου 2008 - που τείνουν να του γίνουν εμμονή» γράφει ο κ. Αντώναρος και συνεχίζει:
«Εμμονή, βέβαια, που δεν είναι καινούργια. Θυμίζω: Ένας από τους λόγους που επικαλέσθηκε ο σημερινός πρόεδρος της ΝΔ το 2015 για να μη ψηφίσει τον Προκόπη Παυλόπουλο ως Πρόεδρο της Δημοκρατίας ήταν ότι δήθεν "χειρίστηκε με ανεπάρκεια μια από τις μεγαλύτερες κρίσεις της σύγχρονης ιστορίας μας τον Δεκέμβριο του 2008".
Του έχει σφηνωθεί, βλέπετε, στο μυαλό μια ερμηνεία εκείνων των γεγονότων που ελάχιστη σχέση έχει με την πραγματικότητα. Θεωρεί προφανώς ότι πρόκειται για μια κινητοποίηση εξτρεμιστικών δυνάμεων της Αριστεράς την οποία η κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή δεν μπόρεσε - ή δεν θέλησε κατά πως ακούγεται - να την αντιμετωπίσει με αποτελεσματικότητα.
Ο κ. Μητσοτάκης είναι είτε αφελής, είτε απληροφόρητος (αν και θα μπορούσε να ενημερωθεί από το άμεσο συγγενικό του περιβάλλον). Πιθανόν και τα δύο. Γιατί τα γεγονότα εκείνα είναι πολύ πιο σύνθετα και πολυεπίπεδα από όσο θέλουν να αντιληφθούν οι θιασώτες (τότε και τώρα) μαζικής κρατικής βίας με σκοπό την αμφίβολη καταστολή και την σχεδόν σίγουρη πρόκληση δεκάδων θυμάτων στις συνθήκες που επικρατούσαν τότε.
Οι παράγοντες που επεδίωκαν αναταραχή και ό,τι συνεπάγεται αυτό ξεπερνούσαν τις περιορισμένες δυνατότητες δράσης της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς. Άλλοι ήταν που πάτησαν το κουμπί. Γι αυτό και η στάση της κυβέρνησης Καραμανλή όσο κι αν επικρίθηκε ήταν, έστω και με κόστος, η ενδεδειγμένη. Κι ας ήθελαν μεμονωμένα στελέχη τότε αντιδράσεις αναντίστοιχες με την πρόσφατη ελληνική ιστορία.
Ελπίζω έστω και αργά να καταλάβει ο κ. Μητσοτάκης ότι καλό είναι να σιωπά για θέματα που δεν γνωρίζει αντί να χαϊδεύει συνειδητά τα αυτιά κάποιων»αναφέρει στην ανάρτησή του ο κ. Αντώναρος.
Με το ποιος έκαψε την Αθήνα δεν θα ασχοληθούμε άλλο. Όποιος φαντασιώνεται πράγματα ας δει ποιοι οφελήθηκαν από την πυρπόληση της πρωτεύουσας. Ποιοι έβαλαν τη μαγιά για να δημιουργηθούν οι «πλατείες». Όλα τα άλλα είναι θεωρίες συνωμοσίας.
Αυτά τα όμορφα συμβαίνουν στη ΝΔ. Καραμανλικοί οι δύο παραπάνω αλλά τι σημασία έχει; Εδώ υπάρχουν και οι δήθεν παραταξιακοί που σκάβουν ο ένας το λάκκο του άλλου.
Τι θέλουμε να πούμε με αυτό; Ότι ένα κόμμα που διεκδικεί την εξουσία και είναι χαώδης η διαφορά με το κυβερνών κόμμα δεν μπορεί να εμφανίζει σημάδια αποσύνθεσης. Ο ένας να βρίζει, ο άλλος να αποθεώνει τον αντίπαλο, ο τρίτος να ετοιμάζει νέο κόμμα, ο τέταρτος να στηρίζει δήθεν και να περιμένει στη γωνία, ο πέμπτος να περιμένει πότε ο Κυριάκος θα κάνει τη στραβή και ο έκτος, ο Μητσοτακικός, να κάνει υπομονή περιμένοντας μπας κι αλλάξει κάτι προς το καλύτερο.
Αν είναι στην Πειραιώς ευχαριστημένοι με τον εαυτό τους, με γειά τους με χαρά τους, εμάς δε μας πέφτει λόγος. Η αυτοκτονία, κανονική ή πολιτική είναι προσωπική υπόθεση.
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου