Η Ίμβρος είναι από τα μεγάλα και πιο ύπουλα εγκλήματα του τουρκικού ισλαμοφασισμού, που συνθέτουν την Γενοκτονία των Χριστιανών που ζούσαν έως πριν από έναν αιώνα και κάτι στην τουρκική επικράτεια.
Στην Αρμενία, στην Ιωνία, στον Πόντο, σε όλη την Μ. Ασία, όπως και στα Σεπτεμβριανά στην Πόλη, το εργαλείο της Γενοκτονίας ήταν άμεση βία, σφαγές, βιασμοί, λεηλασία. Κρατική πολιτική αλλά και με παλλαϊκή συμμετοχή των τουρκικών πληθυσμών. Εδώ υπάρχει συλλογική ευθύνη του τουρκικού λαού, αφού μεγάλες μάζες του συμμετείχαν στα συλλογικά αυτά εγκλήματα, συχνά κατά αθώων παιδιών, γυναικών και γερόντων.
Στην Ίμβρο ο τουρκισμός, αυτός ο κεμαλικός πρωτοφασισμός, δάσκαλος του ναζισμού και του φασισμού, όπως το έχει παραδεχθεί ο ίδιος ο Χίτλερ σε προσφώνηση του προς τουρκική αντιπροσωπεία που τον επισκέφθηκε για τα γενέθλια του, ακολούθησε μια άλλη ύπουλη και σατανικά δόλια μέθοδο για να ξεκληρίσει τους 12.000 Έλληνες κατοίκους του πανάρχαιου αυτού ελληνικού τόπου.
Την μετέτρεψαν σε ανοιχτή φυλακή, τόπο εξορίας σκληρών ποινικών. Αμόλησαν ανάμεσα στους φιλήσυχους κατοίκους φονιάδες, ληστές, βιαστές, κλέφτες, κάθε είδους κάθαρμα από το κατακάθι του υποκόσμου.
Ήταν κοινωνικοί λύκοι που τους έβαλαν να ζήσουν ανάμεσα στα πρόβατα. Μαζί με την γενικότερη καταπιεστική πολιτική του κράτους – συμμορία, ήρθαν οι φόνοι, οι βιασμοί, οι ληστείες σε βάρος των “γκιαούρηδων” που έδιωξαν κατά κύματα τους Έλληνες κατοίκους, που τώρα ποια είναι λίγες εκατοντάδες, κάτι παραπάνω από 300 με 400.
Περιουσίες εγκαταλείφθηκαν, υφαρπάχθηκαν, λεηλατήθηκαν, χωριά ολόκληρα σωριάστηκαν σε ερείπια, μαζί με τις εκκλησιές μας, όπως το Σχοινούδι.
Το παρεκλήσσι του Αγίου Νικολάου στο Κάστρο, εις δόξαν της “καλής γειτονίας” και της “ελληνοτουρκικής φιλίας” ήταν επί δεκαετίες... δημόσια τουαλέτα. Τώρα πια είναι απλά ένα ερειπιώδες χάλασμα.
Πήγε λοιπόν στην Ίμβρο ο επίδοξος πρωθυπουργός, ο αντζέντης των “δικαιωμάτων” των πιο περίεργων παραδείσιων πτηνών της χώρας, που σφάζει παστή ρέγκα στο γόνατο άμα θίξεις κανάν περίεργο. Και τι βρήκε πει; Πως η Ίμβρος είναι παράδειγμα “ειρηνικής συνύπαρξης” Ελλήνων και Τούρκων! Πήγε στον τόπο της Γενοκτονίας και αυτό βρήκε να πει. Κατάπτυστο κι ανιστόρητο, ενδεικτικό της αντίληψής του για αυτά τα πράγματα.
Ο Τσίπρας είχε πει σύμβολο ελληνοτουρκικής φιλίας την Σμύρνη, την Σμύρνη της σφαγής, όπου μπορούσες να περπατήσεις στην θάλασσα από τα επιπλέοντα τυμπανιαία πτώματα τις ημέρες της καταστροφής και τον είχα κάνει λατέρνα. Όμως ο Τσίπρας είναι τέκνο του βλαπτικού διεθνισμού της Αριστεράς, που υπονόμευε τον πολεμικό αγώνα των παππούδων μου.
Σε τί διαφέρει όμως ο Μητσοτάκης;
Μόνο στο κολωνακιώτικο τουπέ του κολλεγιόπαιδου, αδικαιολόγητο από τα ένσημά του και τις ζαβές ικανότητές του. Η δικαιολογία που δίνουν μερικοί από τους απολογητές του είναι πως “δεν ήθελε να ρίξει λάδι στην φωτιά, του το ζήτησε ο Πατριάρχης” κλπ.
Ο εν ομηρία Πατριάρχης, που ευχήθηκε νίκη στα τουρκικά όπλα στο Αφρίν; Όταν αγνοείς την Ιστορία, τόσο πρόσφατη άλλωστε, κι αρνείσαι να κατονομάσεις το έγκλημα, τον δράστη και να ζητήσεις δικαίωση, τότε είσαι πολιτικά κιοτής κι ανάξιος να διεκδικείς την ηγεσία του Έθνους.
Εκτός όμως από τους κιοτήδες έχουμε και τα γιουσουφάκια, που ανήμερα της 19ης Μαΐου, ημέρα που ο Κεμάλ αποβιβάστηκε στην Σαμψούντα κι ο κουτσός (Τοπάλ) Οσμάν, ένα κτήνος σπάνιας διαστροφής ξεκίνησε την γενοκτονία του Πόντου, οργάνωσαν στην Θεσσαλονίκη, κάτι άλλα γιουσουφάκια τους έδωσαν άδεια, gay pride.
Δεν μπορούν να βάλουν τα παρδαλά τους, τα φτερά και τα στρας και να κουνήσουν την ουρά τους άλλη μέρα για να μας τρίψουν στην μούρη τα αποκλίνοντα γούστα τους και τους ανύπαρκτους κινδύνους για τα “δικαιώματα” τους. Πρέπει αυτό το καρναβάλι να γίνει στην προσφυγομάνα Θεσσαλονίκη την ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού, πράξη που συνιστά εμπτυσμό της μνήμης των θυμάτων της Γενοκτονίας και των απογόνων τους αλλά και κάθε Έλληνα με αισθήματα πατριωτισμού και αυτοσεβασμού.
Η ΝΕΑ ΔΕΞΙΑ καταγγέλλει και τους κιοτήδες και τους βλάσφημους. Οι βλαπτικές δηλώσεις των μεν και οι αισχρές και βέβηλες πράξεις των δε αντανακλούν το δημόσιο ήθος μιας ψευτοελίτ που δεν σέβεται κανέναν και τίποτε, που έχει συμφέροντα αντίθετα με του Έθνους.
Γι’ αυτό χρέος κάθε πατριώτη είναι να τους καθαιρέσουμε από κάθε αξίωμα και επιρροή και να αποκαταστήσουμε την αξιοπρέπεια της κοινωνίας, τιμώντας τους νεκρούς μας και διεκδικώντας την αποκατάσταση των δικαίων του Ελληνισμού και των σταθερών συμφερόντων του έναντι κάθε εχθρού.
Φαήλος Μ. Κρανιδιώτης – Πρόεδρος της ΝΕΑΣ ΔΕΞΙΑΣ - www.neadexia.gr
(Δημοσιεύεται στην «Κυριακάτικη Δημοκρατία»)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου