Αν εξαιρέσουμε την τραγική απόφαση του Τρούμαν για τη ρίψη ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι (πολλοί λένε ότι αναγκάστηκε πρώτον για να λήξει ο Β’ Παγκόσμιος και δεύτερον για να εδραιωθεί η «Αυτοκρατορία» των ΗΠΑ), κανένας Πρόεδρος της Αμερικής έκτοτε δεν έχει συμπεριφερθεί τόσο απειλητικά όσο ο Τραμπ.
Οι σχέσεις ΗΠΑ - Ρωσίας, για πρώτη φορά μετά από την λήξη του Ψυχρού Πολέμου, βρίσκονται κυριολεκτικά σε τεντωμένο σκοινί, με τον Τραμπ σε ρόλο Κιμ να είναι έτοιμος να πατήσει το κουμπί με άγνωστες τις συνέπειες.
Δεν ξέρουμε αν όντως το καθεστώς Άσαντ χρησιμοποίησε χημικά όπλα κατά άμαχου πληθυσμού. Αυτό που ξέρουμε είναι ότι η μέχρι στιγμής έλλειψη ψυχραιμίας και οι πρωτοφανείς λεκτικές επιθέσεις του αμερικανού Προέδρου ενδέχεται να οδηγήσουν την κατάσταση στο απροχώρητο, με αρκετούς να θεωρούν ότι μπορεί να οδηγηθούμε μέχρι και σε Γ’ Παγκόσμιο.
Κατά τη γνώμη μας ο Τραμπ συμπεριφέρεται σαν ένας επικίνδυνος καουμπόης που νομίζει ότι του ανήκουν τα πάντα.
Σε καμία περίπτωση δεν θυμίζει του προκατόχους του, ιδιαίτερα αυτούς που διαχειρίστηκαν επιτυχώς την κρίση του Ψυχρού Πολέμου, με αποτέλεσμα να παραμείνει ψυχρός και μην εξελιχθεί σε θερμό.
Τόσο οι Πρόεδροι των ΗΠΑ όσο και της ΕΣΣΔ γνώριζαν εκατέρωθεν ότι αν δεν συμπεριφερόντουσαν με σύνεση θα επαλήθευαν τη γνωστή ρήση του Αϊνστάιν. Δηλαδή, ότι ο τέταρτος παγκόσμιος θα γινόταν με ξύλα και πέτρες.
Μπορεί να υπήρξαν πολεμικές συγκρούσεις, αλλά ήταν περιφερειακές και συνέβησαν για την χάραξη των σφαιρών επιρροής των δύο πλευρών. Στο τέλος πάντα επικρατούσε η γνωστή ισορροπία δυνάμεων. Καταλαβαίναν αμφότεροι ότι έπρεπε να δίνεται στον αντίπαλο η δυνατότητα να αναπνέει. Διότι σε περίπτωση εγκλωβισμού του η λύση που θα επέλεγε θα ήταν ολέθρια.
Κάτι που το απέδειξαν ιδιαίτερα στην Κρίση της Κούβας, όπου για πρώτη φορά μετά από τον Β’ Παγκόσμιο υπήρξε ο κίνδυνος για πυρηνική εμπλοκή.
Ευτυχώς οι ορθολογιστικοί χειρισμοί Κένεντι και Χρουστσόφ απέτρεψαν αυτή την καταστροφική εξέλιξη.
Μέχρι στιγμής μόνο ο Πούτιν συμπεριφέρεται σαν τον Χρουστσόφ.
Άραγε θα κλέψει λίγη από τη δόξα του Κένεντι κι ο Τραμπ ή θα επιβεβαιώσει τον Αϊνστάιν;
Φρονούμε ότι στο τέλος θα επικρατήσει η λογική.
Ενδεχομένως να αποφασίσει να εξαπολύσει μια μικρής έντασης επίθεση στη Συρία, όπως πέρυσι, ώστε να μπορέσει να ανακτήσει το πληγωμένο γόητρό του στο εσωτερικό των ΗΠΑ λόγω των κατηγοριών των Δημοκρατικών για ρωσική ανάμιξη στις αμερικανικές εκλογές.
Είμαστε σίγουροι ότι έχει ικανούς συμβούλους και ήδη του έχουν ξεκαθαρίσει ότι είναι εκ των ων ουκ άνευ να παραμείνει στη σφαίρα επιρροής της Ρωσίας η Συρία.
Σε αντίθετη περίπτωση, εάν επιλέξει να φερθεί σαν καουμπόης επιχειρώντας να δείξει ποιος είναι το αφεντικό και εξαπολύσει ευρεία επίθεση, τότε ξεχάστε τον κόσμο όπως τον ξέρατε.
Ο θεός ας τον φωτίσει...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου