Η Τουρκική πολιτική μπορεί μεν μακροπρόθεσμα να διακρίνεται από μια σχολαστική συνέπεια στην επιδίωξη συγκεκριμένων στόχων, βραχυπρόθεσμα όμως παρουσιάζει μια απίστευτη εικόνα ασυναρτησίας, κραυγών χαμαιτυπειακού επιπέδου και μια θρασύδειλη επιθετικότητα που υποχωρεί αμέσως όταν διαπιστώσει ότι αδυνατεί να επιβληθεί με το ζόρι. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με την σειρά:
Τον Ιανουάριο του 1920 το Οθωμανικό κοινοβούλιο ψήφισε τον «Εθνικό όρκο των νεότουρκων» σε κείμενα που διαμορφώθηκαν το 1919 στα συνέδρια της Θεοδοσιούπολης (Ερζερούμ = Ρωμιών τόπος) και Σεβάστειας. Ορισμένοι από τους στόχους του «εθνικού όρκου» επιτεύχθηκαν στα πλαίσια των διαπραγματεύσεων για την υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάνης το 1923, οι περισσότεροι όμως έμειναν για το αόριστο μέλλον, σε εποχές που οι συγκυρίες θα ήταν ευνοϊκές.
Μια «ευνοϊκή συγκυρία» παρουσιάστηκε την δεκαετία του 1970 όταν με τις γερές πλάτες των Αμερικανών, των Βρετανών και των Εβραίων οι Τούρκοι εισέβαλαν στην Κύπρο εξευτελίζοντας την διεθνή νομιμότητα. Σήμερα κατέχουν παράνομα το 37% περίπου του εδάφους της και λιγουρεύονται το υπόλοιπο, ψάχνοντας την «κατάλληλη ευκαιρία».
Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, πρωθυπουργός της Τουρκίας από το 2003 έως το 2014, αφού σταθεροποιήθηκε στην εξουσία, τον Αύγουστο του 2014 «εκλέχτηκε από τον λαό» (με βία και νοθεία φυσικά) Πρόεδρος της Τουρκικής Δημοκρατίας τοποθετώντας σαν πρωθυπουργό τον ζάμπλουτο εφοπλιστή – μαριονέτα Μπιναλί Γιλντιρίμ. Τον Ιούλιο του 2016, η αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος του έδωσε την ευκαιρία να κηρύξει την Τουρκία σε μια διαρκή «κατάσταση έκτακτης ανάγκης» φιμώνοντας, φυλακίζοντας ή «εξαφανίζοντας» κάθε αντίθετη φωνή.
Η πολιτική αυτή συνδυάζεται με εκτεταμένη διαφθορά της «Φαμίλιας» Ερντογάν (ακόμα και μεγαλομέτοχος στην Αμερικανική Tesla θέλει να γίνει ο αθεόφοβος δικτάτορας της Τουρκίας!) αλλά και τον αποπροσανατολισμό των λαϊκών μαζών της ανατολής με ένα ακραία επιθετικό λαϊκισμό που συμπεριλαμβάνει την υπόσχεση «εκπλήρωσης» των στόχων του εθνικού όρκου των νεότουρκων.
Από τον Νοέμβριο του 2014, ο Τούρκος καθηγητής Ερσίν Καλαϊτζίογλου (Σχολή Κοινωνικών Επιστημών Πανεπιστημίου Σαμπαντζί της Κωνσταντινούπολης, συνιδρυτής του Κέντρου Πολιτικής Ισταμπούλ) είχε διατυπώσει πολύ «ενοχλητικές» απορίες για τις θέσεις της Τουρκίας σε Αιγαίο και Κύπρο: «…Εμείς στέλνουμε δύο φρεγάτες και μια κορβέτα. Αυτό δεν είναι διπλωματία. Τι θα κάνετε; Θα βομβαρδίσετε την πλατφόρμα; Θα βυθίσετε ελληνικό πλοίο; Εντέλει, τα πολεμικά πλοία που έχετε στείλει είναι μέσα που δεν μπορείτε με κανένα τρόπο να χρησιμοποιήσετε. Η Κύπρος και η Ελλάδα προσεγγίζουν το θέμα στο πλαίσιο του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ενώ, εμείς το προσεγγίζουμε ως εν δυνάμει πόλεμο. Σαν νταήδες!...» (Συνέντευξη στην εφημερίδα Ταράφ, Νοέμβριος 2014).
Οι φωνές λογικής μέσα στην Τουρκία είναι πάρα πολλές, αλλά καλύπτονται απόλυτα από τον εμφατικό θόρυβο των λαϊκιστών, των ακραίων εθνικιστών και των διαφόρων πολιτικών τσαρλατάνων που δεν διστάζουν να πλειοδοτούν σε ακραία συνθήματα χωρίς «αντίκρισμα» - όπως δυστυχώς συμβαίνει συχνά και στην Ελλάδα.
Ο φαφλατάς δικτάτορας της Τουρκίας αμέσως μετά την αιματηρή «κατάληψη» του Αφρίν, η οποία είναι βέβαιο πως θα συνεχίζει να στοιχίζει ακριβά στην Τουρκία (μόνο στις 23 Μαρτίου 2018, σύμφωνα με ανακοίνωση των Τουρκικών ενόπλων δυνάμεων, σκοτώθηκαν τρείς Τούρκοι στρατιώτες), άρχισε τα ευφάνταστα παραμύθια της Χαλιμάς που λατρεύουν οι αμόρφωτοι πληθυσμοί της ανατολής:
«Την πανίσχυρη Τουρκία θα την οικοδομήσουμε οπωσδήποτε. Αν χρειαστεί θα δώσουμε τις ζωές μας, αν χρειαστεί θα πάρουμε ζωές» (Σαμσούντα, 24 Μαρτίου 2018).
«Η ιρακινή πόλη Sinjar (βρίσκεται σε μεγάλο βάθος μέσα στο έδαφος του Ιράκ) και η Συριακή Tel Rifaat (μια πόλη 40 χλμ. βόρεια του Χαλεπίου) είναι οι επόμενοι στόχοι της Τουρκίας! Ο τουρκικός Στρατός βρίσκεται ήδη καθ' οδόν»! (Τραπεζούντα, 25 Μαρτίου 2018).
Στις 23 Μαρτίου 2018 είχε προηγηθεί μια πολύ αυστηρή καταδίκη της Τουρκίας στην σύνοδο κορυφής της ΕΕ όπου οι Ευρωπαίοι ηγέτες κάλεσαν την Τουρκία να «σταματήσει τις παράνομες ενέργειες στην Ανατολική Μεσόγειο και στο Αιγαίο», να «σεβαστεί το κυρίαρχο δικαίωμα της Κύπρου να εξερευνήσει και να εκμεταλλευτεί τις φυσικές πηγές σύμφωνα με το ευρωπαϊκό και το διεθνές Δίκαιο» και να «απελευθερώσει τους δύο Έλληνες στρατιωτικούς».
Η απερίφραστη, χωρίς διπλωματικές εκπτώσεις Ευρωπαϊκή αλληλεγγύη σε Ελλάδα και Κύπρο, υποχρέωσε τον (κατά τον Τούρκο μπασκετμπολίστα του ΝΒΑ Ενές Καντέρ) «φρικτό ψυχασθενή», να εμψυχώσει την λαϊκή αυτοπεποίθηση κατά την διάρκεια της ομιλίας του στην Σαμψούντα, την επομένη: «Η Τουρκία δεν δέχεται μαθήματα από κανένα!» (Εμένα μου λες…).
Ο εκπρόσωπος όμως του Τουρκικού ΥΠΕΞ Χαμί Ακσοϊ παραδέχτηκε ότι «Στη Σύνοδο Κορυφής της Ε.Ε. βρεθήκαμε αντιμέτωποι με ένα ανακοινωθέν που περιέχει απαράδεκτες δηλώσεις κατά της χώρας μας και εξυπηρετεί πάλι τις θέσεις της ελληνοκυπριακής πλευράς και της Ελλάδας».
Η διαρκής απομόνωση της Τουρκίας από εχθρούς και φίλους - Ευρωπαίους, Αμερικανούς ή Άραβες – συνεχίζεται με πολύ σοβαρές επιπτώσεις στην Τουρκική οικονομία.
Ακόμα και οι παραδοσιακοί σύμμαχοι της Τουρκίας, όπως οι Γερμανοί, έχουν κυριολεκτικά βγει από τα ρούχα τους: Αρχές Μαρτίου του περασμένου χρόνου, ο «ψυχρός ψυχασθενής» απευθυνόμενος στους Γερμανούς σε ομιλία του στην Κωνσταντινούπολη, είχε πει: «Γερμανοί, δεν έχετε καμία απολύτως σχέση με τη δημοκρατία και θα πρέπει να γνωρίζετε ότι οι τρέχουσες ενέργειές σας δεν ξεχωρίζουν από αυτές της ναζιστικής περιόδου. Όταν τα λέμε αυτά ενοχλούνται. Γιατί ενοχλείστε;»
Δεν αναρωτήθηκε φυσικά μήπως οι ενέργειες της σημερινής Τουρκίας ξεχωρίζουν από αυτές τις ναζιστικής περιόδου! Γιατί άραγε ενοχλείται ο ίδιος όταν του λένε πως είναι δικτάτορας; Δεν γνωρίζει την παροιμία «Το δικό μου το καρφί το βλέπεις, το δικό σου το παλούκι δεν το βλέπεις;»
Φυσικά, η Γερμανία καταδίκασε με ασυνήθιστη διπλωματική γλώσσα τις Τουρκικές επιχειρήσεις μέσα στην Συρία: «Οι ενέργειες της Τουρκίας ήταν απαράδεκτες παρά τα συμφέροντα που έχει για την ασφάλειά της. Τις καταδικάζω απερίφραστα» (Άγκελα Μέρκελ, 21 Μαρτίου 2018).
Τον Οκτώβριο του 2017, όταν ο λόγος του Τούρκου Προέδρου «άρχισε να γίνεται ακόμα πιο υστερικός» (Μάρκ Ρούτε, Πρωθυπουργός της Ολλανδίας, 14 Μαρτίου 2017), ο «φρικτός ψυχασθενής» διακήρυξε πως «Δεν χρειαζόμαστε πια την ένταξή μας στην ΕΕ» ενώ τον Μάρτιο του 2018, πριν από την επίσκεψη στην σύνοδο κορυφής της Βάρνα, τα ακριβώς αντίθετα: «Η ένταξη στην Ε.Ε. αποτελεί στρατηγικό στόχο της Τουρκίας. Ευελπιστώ να αρθούν τα εμπόδια που έχουν θέσει ορισμένοι προς αυτή την κατεύθυνση!» (Διαλέγετε και παίρνετε…)
Στις 10 Μαρτίου 2018, σε συνέντευξή του στη Γερμανική εφημερίδα Die Zeit, ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου σε ερώτηση αν η Τουρκία επιδιώκει συμφωνία ανταλλαγής με τους οχτώ Τούρκους στρατιωτικούς που έχουν ζητήσει άσυλο στην Ελλάδα δήλωσε κατηγορηματικά «Όχι, δεν θέλουμε μια τέτοια συμφωνία». Στις 27 Μαρτίου 2018, ο Ρ. Τ. Ερντογάν σε δηλώσεις του προς Τούρκους δημοσιογράφους που τον συνόδευαν στην συνάντηση ΕΕ – Τουρκίας, είπε το ακριβώς αντίθετο – έστω και έμμεσα: «Τους εξήγησα ότι δεν συνάδει με τη Δικαιοσύνη, αυτοί που επιμένουν τόσο πολύ στο θέμα των δύο στρατιωτών να μην αναφέρονται καθόλου στο θέμα της έκδοσης των Τούρκων στρατιωτών που αναμείχθηκαν στο πραξικόπημα και μετά διέφυγαν στην Ελλάδα». (Διαλέγετε και παίρνετε…)
Σ Υ Μ Π Ε Ρ Α Σ Μ Α : Η κοινή λογική λέει πως δεν υπάρχει καμιά περίπτωση απροκάλυπτης Τουρκικής επίθεσης γιατί είναι σφόδρα πιθανό να καταλήξει σε μια Τουρκική τραγωδία. Ο «υβριδικός πόλεμος» όμως, όπως π.χ. η γκεμπελική προπαγάνδα, η παραπληροφόρηση, η υποστήριξη ακραίων πολιτικών σχηματισμών, η κατασκοπεία , ο κυβερνοπόλεμος, η ομηρεία στρατιωτών κ.ο.κ.ε., είναι καθημερινός και ασταμάτητος.
Τι πρέπει λοιπόν να κάνει η Ελλάδα; Μα επανάληψις, μήτηρ πάσης μαθήσεως, κατά το αρχαίο Ελληνικό Ρητό: Η Ελλάδα πρέπει να προχωρήσει αμέσως στην σύσταση υπερκομματικού Συμβούλιου Εθνικής Ασφάλειας, να αξιοποιήσει στον μέγιστο βαθμό όλα ανεξαιρέτως τα διπλωματικά «όπλα» που διαθέτει σε παγκόσμιο επίπεδο (φαίνεται να το κάνει καλά – τουλάχιστον στο μέτωπο της Τουρκίας), να βρίσκεται σε διαρκή «κόκκινο συναγερμό» ενημερώνοντας και οργανώνοντας συνεχώς τους πολίτες, να ενισχύει συνεχώς την αποτρεπτική δύναμη της χώρας με κάθε τρόπο και να επιδεικνύει πολιτική ψυχραιμία στην αντιμετώπιση της απροκάλυπτης επιθετικότητας που εκδηλώνεται από την γειτονική Τουρκία.
Όταν οι κανόνες της λογικής δεν βρίσκουν ανταπόκριση σε ένα «υστερικό» (κατά τον Ολλανδό πρωθυπουργό), «ψυχρό ψυχασθενή» (κατά τον Τούρκο μπασκετμπολίστα του ΝΒΑ), έναν άνθρωπο που δεν διστάζει να στέλνει στην φυλακή δεκαεπτάχρονο έφηβο γιατί τον «έβρισε» στο Facebook (Δεκέμβριος 2015),καλύτερα φύλαγε τα ρούχα σου για να έχεις τα μισά….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου