«ὁ ἀναμάρτητος ὑμῶν πρῶτος βαλέτω λίθον ἐπ᾿ αὐτήν» ( Ιω. 8,7)
Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί,
Υπάρχουν άνθρωποι που παραβιάζουν κάποιους Νόμους της Παλαιάς αλλά και τις Καινής Διαθήκης αλλ’ όμως ο πανταχού παρών Θεός δεν οργίζεται μαζί τους και κανείς άνθρωπος δεν τους κατηγορεί. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η απόπειρα λιθοβολισμού της πόρνης γυναικός όπου ο παρών Κύριος συγκρατεί το οργισμένο πλήθος και που τελικά απ’ όλους τους παρόντες μάρτυρες που ήθελαν να τη λιθοβολήσουν δεν μένει ούτε ένας.
Ένα δεύτερο διδακτικό παράδειγμα είναι αυτό των δώδεκα μαθητών του Κυρίου που την ημέρα του Σαββάτου πιάστηκαν στα πράσα ή καλύτερα στα στάχυα από τους Φαρισαίους «να κόβουν τα στάχυα, να τα τρίβουν και να τρώγουν τον καρπόν» (Ματθ. 12, 1,) ενώ ήταν μαζί τους ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός. Χάριν αληθείας ας διευκρινίσουμε πως η αμαρτία έχει να κάνει με τις παραβάσεις γενικά του Νόμου ενώ η αίρεση που είναι είδος βλασφημίας προς τον Θεό, συνώνυμο της προδοσίας, αθετεί την Θεότητα (ενν. του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος), και αλλοίμονο σε όσους παραβιάζουν όχι τους Νόμους αλλ΄ αυτόν τον νομοθέτη, δηλαδή Αυτήν την Αγία Τριάδα. Αλλοίμονο, καλύτερα να μην είχε γεννηθεί ο άνθρωπος αυτός, ο εξάρχων της αίρεσης…
Ας έλθουμε όμως στην υπόθεσή μας που είναι η πράξη των αποτειχισμένων, δηλαδή η εφαρμογή του 15ου ιερού κανόνα της ΑΒ’ Συνόδου, δηλαδή η πράξη όλων αυτών που διέκοψαν τη μνημόνευση του ονόματος του οικείου επισκόπου στις ιερές ακολουθίες, κληρικοί και λαϊκοί μαζί, πριν και μετά την Ψευδοσύνοδο της Κρήτης. Εδώ καλό είναι να πούμε πως ούτε ιερέας αλλ΄ ούτε και λαϊκός από μόνος του δύναται να αποτειχιστεί επειδή ούτε ποιμένας χωρίς πρόβατα υπάρχει αλλ’ ούτε και τίμιο πρόβατο χωρίς ποιμένα… και ίσως εδώ να είναι και το πρόβλημα της διαποίμανσης των λαϊκών που δεν έχουν ποιμένα αληθινό!
Από το πρώτο παράδειγμα φοβερά είναι τα λόγια του Κυρίου: «Εσήκωσε τότε ο Ιησούς την κεφαλήν και της είπε• “γυναίκα, πού είναι αυτοί που σε κατηγόρησαν; Κανείς δεν σε κατέκρινε αξίαν λιθοβολισμού;”» (Ιωάν. 8,10). Αλήθεια, ποιος μπορεί να κατακρίνει τους αποτειχισμένους αδελφούς μας που όταν πεινούν και διψούν τον Χριστό, το στάχυον της Ζωής, λειτουργούνται σε παραδοσιακούς ιερείς που με ποικίλους τρόπους, αόρατους στα μάτια των πολλών, μάχονται εν μέσω του εχθρικού στρατοπέδου; Όταν οι αδελφοί μας αυτοί - που δεν αλλοιώνουν το Σύμβολο της Πίστεως - παραβιάζουν Κανόνες και όχι την Θεότητα, ποιος τους κατηγορεί; Τέλος, συμπέρασμα από το πρώτο χαρακτηριστικό παράδειγμά μας και έχοντας υπόψη α) ότι οι άνθρωποι αυτοί κύρια αμαρτάνουν γιατί παραβιάζουν την ακρίβεια ενός ιερού ΚΑΝΟΝΑ και β) τα λόγια του Κυρίου «ούτε εγώ, που είμαι αναμάρτητος, σε κατακρίνω. Πήγαινε και από τώρα και πέρα μη αμαρτάνεις πλέον» (Ιωάν. 8,11), το συμπέρασμα λοιπόν είναι να παρακινήσουμε τους μη αποτειχισμένους αδελφούς μας προς την ΑΚΡΙΒΕΙΑ που είναι η ΠΡΑΞΗ ΤΗΣ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗΣ τους από Ιερείς Οικουμενιστές ή σιωπούντας Ορθοδόξους λέγοντάς τους: «και από τώρα και πέρα μη αμαρτάνεις πλέον». Αλλά και προς τους ήδη αποτειχισμένους, είτε «ιερώς» είτε «ανίερως», είτε «ορθώς» είτε «πλαγίως», είτε «πολεμούντας» είτε «χαρτοπολεμούντας ή αρθρογραφούντας» και τα όμοια, να πούμε πως είναι καλύτερα να σιωπούμε και να κλαίμε παρά να μιλάμε λόγο ότι αυτούς που κατηγορούμε είναι οι ΑΝΑΙΤΙΟΙ της υπόθεσης που ακούει στο όνομα ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ-ΠΑΝΑΙΡΕΣΗ.
Αδελφοί, όλοι όσοι διατυπώνουν προφορικό ή γραπτό λόγο υπέρ της αποτείχισης είναι σύντροφοι της αλήθειας και συνοδοιπόροι Χριστού. Όπως τότε «ο Ιησούς εις ημέραν Σαββάτου επέρασε μέσα από σπαρμένους αγρούς• οι μαθηταί του επείνασαν και ήρχισαν να κόβουν στάχυα, να τα τρίβουν και να τρώγουν τον καρπόν» (Ματθ. 12,1), αλλ’ ούτε ο ίδιος ως νομοθέτης και διδάσκαλος του Νόμου οργίσθηκε αλλά αντίθετα τους υπερασπίστηκε μπροστά στους Φαρισαίους της ακρίβειας έτσι και εμείς. Ας ενεργήσουμε έτσι και εμείς προς τους αποτειχισμένους αδελφούς και πατέρες μας έχοντας κατά νου ότι Ο ΘΕΟΣ ΜΕΘ’ ΗΜΩΝ, ότι δηλαδή ο Θεός είναι μετά των αποτειχισμένων είτε ιερώς και υπευθύνως είτε ανευθύνως, αμήν.
Μετά τιμής
Δημήτριος Β. Εμμανουήλ, Ιεροψάλτης
Υ.Γ.
Α΄. «Ο δε, Ιησούς είπεν εις αυτούς• “δεν εδιαβάσατε εις τας Γραφάς τι έκαμεν ο Δαυΐδ, όταν επείνασε αυτός και οι άνθρωποι που ήσαν μαζή του;… Και όμως, ο Θεός δεν οργίσθη δι' αυτό.» (Ματθ. 12, 3-4).
Β΄. « Ή δεν εδιαβάσατε στον Νόμον, ότι κατά τα Σάββατα καταλύουν οι ιερείς το Σάββατον με τας εργασίας που κάνουν μέσα στον ναόν (όταν ανάβουν φωτιά διά το θυσιαστήριον, σφάζουν τα ζώα που θα προσφερθούν ως θυσία κ.λ.π); Και όμως κανείς δεν τους κατηγορεί δι' αυτό» (Ματθ. 12,5
Γ΄. «Και εάν είχατε γνωρίσει καλά τι σημαίνει αυτό που είπε ο Θεός, αγάπην και ευσπλαγχνίαν θέλω και όχι τυπικήν θυσίαν, δεν θα κατεδικάζατε τους αθώους και ανευθύνους μαθητάς μου. Έπειτα δε, μάθετε και τούτο: ότι ο Υιός του ανθρώπου - δηλαδή εγώ - είναι κύριος και του Σαββάτου (και ημπορεί, αν το κρίνη, να τροποποιήση και τον θεσμόν αυτόν. Ό,τι έκαμαν οι μαθηταί το έκαμαν με την ιδικήν μου σιωπηράν συγκατάθεσιν και άρα δεν είναι ένοχοι)”» (Ματθ. 12,7-8).
ΣΧΟΛΙΟ-ΔΙΕΥΚΡΙΝΗΣΗ
ΕΓΓΑΨΑ: "Εδώ καλό είναι να πούμε πως ούτε ιερέας αλλ΄ ούτε και λαϊκός από μόνος του δύναται να αποτειχιστεί επειδή ούτε ποιμένας χωρίς πρόβατα υπάρχει αλλ’ ούτε και τίμιο πρόβατο χωρίς ποιμένα… και ίσως εδώ να είναι και το πρόβλημα της διαποίμανσης των λαϊκών που δεν έχουν ποιμένα αληθινό!"....
ΚΑΙ ΕΝΝΟΩ Α) ΟΤΙ Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ (ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΔΙΑΚΟΠΤΟΥΜΕ ΤΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΤΟΥ ΟΙΚΕΙΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ) ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΤΕ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΕΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΛΕΜΕ ΠΩΣ Η ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ ΑΦΟΡΑ ΤΟΝ ΙΕΡΕΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟΥΣ ΛΑΪΚΟΥΣ. Β) ΚΡΙΤΗΡΙΟ ΤΟΥ "ΑΛΗΘΙΝΟΥ ΠΟΙΜΕΝΑ" ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ ΤΟΥ, ΛΟΓΟ ΟΤΙ ΑΝΩΤΕΡΟΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΑΝΩΝΩΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΞΗΣ ΚΑΝΟΝΑΣ: "σήμερον ἐὰν τῆς φωνῆς αὐτοῦ ἀκούσητε, μὴ σκληρύνητε τὰς καρδίας ὑμῶν" (Εβρ. 3, 7-8)....
Υ.Γ
ΕΝ ΤΕΛΕΙ ΟΙ "ΦΑΡΙΣΑΙΟΙ ΤΗΣ ΑΚΡΙΒΕΙΑΣ" ΑΛΛΑΞΑΝ ΚΑΙ ΤΟΥΤΑ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΘΕΩΡΟΥΝ ΠΩΣ Η ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ ΦΩΝΗ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΘΑ ΑΦΥΠΝΙΣΕΙ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟΥΣ ΙΕΡΕΙΣ- ΜΗ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ!!!(ΔΗΛΑΔΗ, ΠΑΛΙ ΤΑ ΙΔΙΑ! Ο ΝΟΜΟΣ ΚΑΙ ΟΧΙ Η ΠΙΣΤΗ, Η ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΚΑΝΟΝΑ ΚΑΙ ΟΧΙ Η ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΗ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΣΩΖΕΙ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟΥΣ ΙΕΡΕΙΣ ΚΑΙ ΛΑΪΚΟΥΣ!!!!!!!!!!)
ΚΑΙ ΕΝΝΟΩ Α) ΟΤΙ Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ (ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΔΙΑΚΟΠΤΟΥΜΕ ΤΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΤΟΥ ΟΙΚΕΙΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ) ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΤΕ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΕΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΛΕΜΕ ΠΩΣ Η ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ ΑΦΟΡΑ ΤΟΝ ΙΕΡΕΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟΥΣ ΛΑΪΚΟΥΣ. Β) ΚΡΙΤΗΡΙΟ ΤΟΥ "ΑΛΗΘΙΝΟΥ ΠΟΙΜΕΝΑ" ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ ΤΟΥ, ΛΟΓΟ ΟΤΙ ΑΝΩΤΕΡΟΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΑΝΩΝΩΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΞΗΣ ΚΑΝΟΝΑΣ: "σήμερον ἐὰν τῆς φωνῆς αὐτοῦ ἀκούσητε, μὴ σκληρύνητε τὰς καρδίας ὑμῶν" (Εβρ. 3, 7-8)....
Υ.Γ
ΕΝ ΤΕΛΕΙ ΟΙ "ΦΑΡΙΣΑΙΟΙ ΤΗΣ ΑΚΡΙΒΕΙΑΣ" ΑΛΛΑΞΑΝ ΚΑΙ ΤΟΥΤΑ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΘΕΩΡΟΥΝ ΠΩΣ Η ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ ΦΩΝΗ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΘΑ ΑΦΥΠΝΙΣΕΙ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟΥΣ ΙΕΡΕΙΣ- ΜΗ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ!!!(ΔΗΛΑΔΗ, ΠΑΛΙ ΤΑ ΙΔΙΑ! Ο ΝΟΜΟΣ ΚΑΙ ΟΧΙ Η ΠΙΣΤΗ, Η ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΚΑΝΟΝΑ ΚΑΙ ΟΧΙ Η ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΗ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΣΩΖΕΙ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟΥΣ ΙΕΡΕΙΣ ΚΑΙ ΛΑΪΚΟΥΣ!!!!!!!!!!)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου