Τ' ακούς τα τύμπανα του πολέμου; (του συγγραφέα Πέτρου Αργυρίου)

https://agriazwa.blogspot.gr/2018/02/blog-post_13.html

Δεν υπάρχει χειρότερη στιγμή για την επίλυση του σκοπιανού. Όπως συνηθίζει, η κυβέρνηση Συριζανέλ πετάει τόνους προπαγανδιστικής αισιοδοξίας αποκρύβοντας τις προθέσεις της άλλης πλευράς.

«Πρώτα τ’ όνομα και για τον αλυτρωτισμό του σκοπιανού συντάγματος έχει ο θεός» είναι η διαπραγματευτική θέση μιας κυβέρνησης που έχοντας ξεπουλήσει την εμπιστοσύνη που της δόθηκε από τον ελληνικό λαό, προσπαθεί να βρει ακόμη περισσότερα ερείσματα από τον ξένο παράγοντα.

Η θέση της μετριοπαθούς σε σύγκριση με προηγούμενες σκοπιανής κυβέρνησης είναι «Μακεδονία στον όρο και το σύνταγμα απείραχτο».

Ενδεικτική η πρόσφατη δήλωση Ζάεφ για το εσωτερικό κοινό του:  «Οι μακεδόνες έχουμε διαφορετικούς όρους και συνθήκες. Αλλάξαμε το σύνταγμα μια φορά το 1993 κι αυτό είναι ένα πολύ μεγάλο βήμα."

Την ίδια στιγμή, ο πρωθυπουργός της Αλβανίας με τον οποίο βρισκόμαστε ήδη σε διαπραγμάτευση για μια συμφωνία θαλασσίων συνόρων, επαναφέρει το ζήτημα διεκδικήσεων των Τζάμηδων.

Η Ελλάδα, συνεχίζει να πουλάει μαζί με τον εαυτό της και κάτι που δεν είναι δικό της: Την προοπτική ένταξης στην ΕΕ.

Δεδομένου του ρόλου της Ελλάδας εντός της ΕΕ ως μέλος φάντασμα, αυτή η παλαιάς κοπής διπλωματία είναι επικίνδυνη για την ίδια την Ελλάδα, δεδομένου ότι αποτελεί πλέον μια ανάμνηση πρόσφατων μεν αλλά ανεπιστρεπτί παρελθουσών συνθηκών.  

Η κυβέρνηση Συριζανέλ δεν θέλει ή κάνει πως δεν βλέπει πως έχει διαμορφωθεί άξονας Τουρκίας-Αλβανίας-Σκοπίων και πως στις διαπραγματεύσεις πέρα από τις αμερικάνικες βλέψεις κεντρικό ρόλο παίζουν οι τουρκικές φιλοδοξίες.

Ενδεικτικά παραθέτουμε τις δηλώσεις Ερντογάν μία μέρα πριν τις δηλώσεις Ράμα στις 5 Φεβρουαρίου:  «Οι Τούρκοι και οι Μακεδόνες είναι αδέλφια και η Τουρκία θα βρίσκεται πάντα πίσω από την πΓΔΜ. Αυτό που έχουμε ξεχάσει το 1912 μπορεί τώρα να διορθωθεί» ενώ ο Ζόραν Ζάεφ στη χθεσινή του επίσκεψη στην Τουρκία ανταπέδωσε, χαρακτηρίζοντας την Τουρκία ως τον μεγαλύτερο υποστηρικτή των Σκοπίων στο θέμα του ονόματος και κάλεσε για περισσότερες τουρκικές επενδύσεις υποσχόμενος μηδενικούς φόρους για την επόμενη δεκαετία, κάνοντας την χώρα του δούρειο ίππο για περαιτέρω οικονομική διείσδυση στα Βαλκάνια.

Απ’ το Ιόνιο ως την Μακεδονία και το Αιγαίο, η Ελλάδα βρίσκεται σε «διαπραγμάτευση».

Ο Τουρκικός αναθεωρητισμός, όπως έχει εκφραστεί από τα πιο επίσημα τουρκικά χείλη, δεν είναι απλή ρητορική αλλά θα επιδιωχθεί και έμπρακτα, ακόμη κι αν κάτι τέτοιο δεν είναι ρεαλιστικό.

Ο Ερντογάν και το περιβάλλον του έχουν υιοθετήσει το δόγμα των δύο μετώπων: Η Τουρκία θεωρεί τον εαυτό της ικανό να ανταπεξέλθει σε πολεμικά μέτωπα: Στη Συρία και το Αιγαίο.

Οι εξελίξεις στη Συρία πλέον μπορούν να δημιουργήσουν ανάφλεξη στην ευρύτερη περιοχή.

Σε αντίθεση με την κρίση των Ιμίων όπου η κυβέρνηση Σημίτη τα γκρίζαρε υπέρ της Τουρκίας, ο αμερικανικός παράγοντας δεν είναι πλέον σε θέση να αποκλιμακώσει μια ελληνικοτουρκική κρίση καθώς ήδη η Τουρκία έχει δώσει έμπρακτα ράπισμα στα σχέδια των ΗΠΑ να φτιάξουν συνοριακό στρατό στη Συρία με συμμετοχή των Κούρδων.

Τον προηγούμενο μήνα, ο αμερικάνος πρέσβης Jeffrey Pyat δήλωνε με νόημα: «Η ανησυχία μας, ο φόβος μου είναι το ατύχημα».

Το «ατύχημα», συνέβη εχθές. Σκάφος του ελληνικού λιμενικού εμβολίστηκε από τουρκική ακταιωρό σε μια κίνηση που σύμφωνα με το αρμόδιο υπουργείο δεν ήταν ατύχημα αλλά τουρκική επιθετικότητα.

3 μέρες πριν, 6 τουρκικά αντιτορπιλικά ακινητοποιούν το πλοίο γεωτρύπανο Saipem 12000 της «ιταλικής» ΕΝΙ, εμποδίζοντας το να προχωρήσει σε ερευνητική γεώτρηση στο κυπριακό οικόπεδο 3, ενώ είναι θέμα εβδομάδων αν όχι ημερών μα βγάλουν οι Τούρκοι το δικό τους πλοίο γεωτρύπανα στο Αιγαίο.

Και τα δύο γεγονότα από μόνα τους αποτελούν Casus Belli αλλά ο Ερντογάν βασίζεται στον ενδοτισμό κυρίως της Ελληνικής αλλά και της Κυπριακής πλευράς, ελπίζοντας πως η γεωπολιτική αδιαφορία της κεντρικής κυβέρνησης της Ελλάδας θα παραλύσει και τ’ αντανακλαστικά του Ελληνικού Στρατού ποντάροντας ότι και τα ευρωπαϊκά αντανακλαστικά θα είναι εξίσου νοθρά.

Τι κρύβεται πίσω από όλα αυτά: Ας αφήσουμε τον πρόεδρο Ερντογάν να μας το πει:

 «Για εμάς ό,τι είναι το Αφρίν είναι και τα δικαιώματά μας στο Αιγαίο και στην Κύπρο»…
«Μη νομίζουν ότι δεν παρατηρούμε τις καιροσκοπικές κινήσεις έρευνας αερίου ανοιχτά της Κύπρου με τις και τις κινήσεις στις βραχονησίδες... Kάποιοι βλέπουν τις εξελίξεις στα νότια σύνορά μας και κάνουν λανθασμένους υπολογισμούς στην Κύπρο και το Αιγαίο»

«Οι μαγκιές τους είναι μέχρι να δουν τα αεροσκάφη, το στρατό και τον στόλο μας. Αυτές οι δουλειές δεν γίνονται με κρυφές φωτογραφήσεις σε απόμακρες βραχονησίδες με συμφωνίες που δεν ισχύουν και με αποστολή πλωτών γεωτρύπανων»… «Υπερεκτιμούν δήλωσε δε, τις δυνατότητες τους, στο Αιγαίο και την Κύπρο.»

«Συμβουλεύουμε τις εταιρείες που δραστηριοποιούνται στα κυπριακά κοιτάσματα να μην υπερβαίνουν τα όρια, στηριζόμενες στην ελληνοκυπριακή πλευρά».

Ο Ερντογάν, έχει αποδείξει τα τελευταία χρόνια ότι η ρητορική του δεν είναι απλά λεονταρισμοί καθώς δεν δίστασε να τα βάλει τόσο με τη Ρωσία όσο και προσφάτως με τις ΗΠΑ.

Το Αιγαίο έχει γκριζάρει, ο Ερντογάν απειλεί ανοιχτά Ελλάδα και Κύπρο με πόλεμο και προειδοποιεί τον διεθνή παράγοντα να μην εμπλακεί. Κι η κυβέρνηση και τα ελληνικά μήντια κάνουν πως δεν βλέπουν απέναντι στη μεγαλύτερη πρόκληση που έχει γνωρίσει ο Ελληνισμός τις τελευταίες δεκαετίες.

Σε αυτό ακριβώς ποντάρει ο Ερντογάν, παρά τον μεγάλο κίνδυνο η εξωτερική πολιτική του να οδηγήσει σε διαμελισμό της χώρας του.

Ο Ερντογάν εδώ και χρόνια έχει μπει σε πολιτική των υψηλότερων ρίσκων. Και με κάθε μέρα που περνάει, αυξάνει τα πονταρίσματα.

Το Αιγαίο είναι πλέον έμπρακτα στο τραπέζι της πολιτικής υψηλού ρίσκου του Ερντογάν.

Πολύ φοβάμαι ότι οδηγούμαστε σε μια άλλη μίνι εκδοχή της 7ετίας και σε νέο κυπριακό.

Εδώ που τα λέμε, ήδη έχουμε ξεπεράσει την 7ετία της μνημονιακής χούντας.

Ίσως να ‘μαι αισιόδοξος.

Ακόμη κι αν δεν είναι αυτό το σενάριο που το μέλλον θα επιλέξει, ο Ερντογάν θα ροκανίζει σιγά σιγά τα Ελληνικά και κυπριακά κεκτημένα. Με παράλληλη εργαλειοποίηση της διείσδυσης της Τουρκίας στα Βαλκάνια, των μειονοτήτων και του μεταναστευτικού.

Συνεχίζουν να λεν πως είναι η κατάλληλη στιγμή για την επίλυση του Σκοπιανού. Για την Τουρκία όμως φαίνεται να είναι η κατάλληλη στιγμή για την επίλυση του Ελληνικού και του Κυπριακού.

Η στιγμή που η Τουρκία θα κόψει τις μαγκιές Ελλάδας και Κύπρου στο Αιγαίο.

Ακούει κανείς;

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogpspot.com, 13/2/2018