ΠΕΡΙ ΑΤΑΛΑΝΤΩΝ ΚΑΙ ΚΑΛΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ (από τον Όμηρο Αλεξάνδρου)

Απο το 2000, με αφορμή την απάτη του Χρηματιστηρίου, άρχισα να αρθρογραφώ και να πολεμώ με την πέννα μου το ελεεινό παλαιοκομματικό κατεστημένο ΔΥΣΗ, ΑΚΕΛ, ΔΗΚΟ αλλά δυστυχώς δεν πέτυχα να πείσω τον κυπριακό λαό για την ανάγκη απαλλαγής μας από αυτό.

Τελικά είτε εγώ είμαι μαζοχιστής και ονειροπόλος, είτε αυτός ο λαός είναι εξοργιστικά πολιτικά ανώριμος η και τα δύο μαζί, και αυτό αποτυπώνεται ξεκάθαρα στο χθεσινό εκλογικό αποτέλεσμα.

Απο το 1974 και εντεύθεν τα πιο πάνω 3 κόμματα μας κυβέρνησαν και μας έριξαν κυριολεκτικά στα τάρταρα, με το ΔΗΚΟ (άλλως η ‘’Πόρνη’’ της πολιτικής ζωής – Εκλογική δύναμη 14% και 37% των δημοσίων υπαλλήλων), πάντα να κυβερνά η να συγκυβερνά. Η χθεσινή εκλογή Προέδρου θα μείνει στην ιστορία της ΚΔ, ως η πρώτη φορά που δεν έγιναν παζάρια και συναλλαγές μεταξύ των κομμάτων και που το ΔΗΚΟ μένει οριστικά έξω από τα λάφυρα της εξουσίας. Ο Πρόεδρος του ΔΗΚΟ Νικόλας Παπαδόπουλος, (άλλως Ατάλαντος με τα πολλά τάλαντα), ενθαρρυμένος από την αναξιοπιστία και τις παλινωδίες του δοσίλογου Προέδρου Αναστασιάδη, πίστεψε, όπως και το πλήθος των σφουγγοκωλαρίων του κόμματος του, ότι μπορεί και πάλιν να αρπάξει την εξουσία. Όλος αυτός ο συρφετός, ο κατ’ αυτούς ‘’περήφανος’’ Δικοικός κόσμος, του κόμματος των ‘’αρχών’’ και ‘’αξιών’’, δεν μπόρεσε όμως να αντιληφθεί ότι ο παρορμητικός και επιπόλαιος νεανίσκος, με μόνα προσόντα το επώνυμο του και τα τάλαντα της μαμάς, δεν αρκούν για να γίνει κάποιος πολιτικός. Πολλοί μάλιστα είχαν  την απίστευτη αφέλεια και φανατισμό να με κατηγορούν και να με βρίζουν ότι συνέβαλα, με την κριτική που έκανα σε αυτό το μωροφιλόδοξο αγόρι, ούτως ώστε να μην περάσει στον 2^ο γύρο, παραγνωρίζοντας ότι ο Ατάλαντος, που ζούσε μια ζωή στην χλιδή της Στράκκας, χωρίς να έχει δουλέψει ποτέ του για να είναι σε θέση να αφουγκράζεται τα προβλήματα του μέσου πολίτη, δεν είχε τα ελάχιστα προαπαιτούμενα για να λέγεται πολιτικός ηγέτης που μπορεί να πάρει εξουσία.

Απο την άλλη είναι κάποιες πολιτικές συμπεριφορές και επιλογές της ηγεσίας του ΑΚΕΛ που δεν θα με αφήσουν ποτέ ν’ αγιάσω και να πάψω να παιδεύομαι και να αρθρογραφώ. Παρακολουθώντας την πολιτική πορεία του Δημήτρη Χριστόφια μέσα στο ΑΚΕΛ, είχα διαβλέψει πριν απο την εκλογή του το 2008, ότι λόγω του αρχοντοχωριατισμού του, της ξεροκεφαλιάς του και των πολιτικών και ιδεολογικών του αγκυλώσεων, ότι αν άρπαζε την εξουσία θα μπαίναμε σε μεγάλες περιπέτειες και δυστυχώς επαληθεύτηκα. Έλεγα μάλιστα χαριτολογώντας σε φίλους και γνωστούς ότι είναι πολύ μεγάλο και επικίνδυνο άλμα, ένας βοσκός και καφετζής απο το Τρίκωμο να γίνει Πρόεδρος. Αν και πάρα πολλοί που με διάβαζαν η με άκουγαν προβληματίζοντο με τες επισημάνσεις μου, πρότασσαν το γνωστό ‘’Για πρώτη φορά αριστερά’’ και ότι ο Δημήτρης είναι ‘’ΕΝΑΣ ΚΑΛΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ’’.

Στις Προεδρικές Εκλογές του 2013 η ηγεσία του ΑΚΕΛ σοκαρισμένη από την καταστροφική διακυβέρνηση ‘’ΤΟΥ ΚΑΛΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ’’, δεν ήθελε με τίποτα να κυβερνήσει και επέλεξε να κάνει επιλογές ήττας, επιλέγοντας για υποψήφιο τον Σταύρο Μαλά (Υποψήφιο Βουλευτή του ΑΚΕΛ στην Πάφο το 2011 όπου πήρε μόλις 500 ψήφους) και όχι την σίγουρη και νικηφόρα επιλογή του Γιώργου Λιλλήκα, ο οποίος στηριζόμενος μόνο από την μισή ΕΔΕΚ και χωρίς δικό του κόμμα πήρε τότε 25%. Όπως όλοι θα θυμάστε τότε ο Σταύρος Μαλάς πριμοδοτήθηκε και πάλιν από το ΔΥΣΗ και παίρνοντας ελάχιστους ψήφους περισσότερους από τον Γ. Λιλλήκα πέρασε στο 2^ο γύρο και απετέλεσε εύκολη λεία για τον Αναστασιάδη. Στις εκλογές του 2018, όπως και το 2013, η ηγεσία του ΑΚΕΛ, σε μιά προσπάθεια της να εκλέξει και πάλιν τον Αναστασιάδης και να του φορτώσει μια σίγουρα κακή λύση στο Κυπριακό, μετά απο ασυνάρτητες κινήσεις και παλινωδίες, εξ ανάγκης, κατέληξε και πάλιν σε επιλογές ήττας αποκλείοντας τον Γ. Λιλλήκα που κέρδιζε 1000% τον Αναστασιάδης και επέλεξε πάλιν τον Σ. Μαλά. Χθες μετά την συντριπτική ήττα Μαλά από τον Αναστασιάδη, ο ανεκδιήγητος Γενικός Γραμματέας του ΑΚΕΛ, σε μια προσπάθεια να εμπαίξει και πάλιν τον αγνό κόσμο της αριστεράς, μπλέκοντας το εγκώμιο του Σταύρου Μαλά ανέφερε ότι ο Σταύρος Μαλάς είναι ένας τίμιος και ΚΑΛΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ και ότι έδωσε έναν άνισο πλην όμως τίμιο αγώνα. Θα συμφωνήσω απόλυτα με την ηγεσία του ΑΚΕΛ ότι ο Σταύρος Μαλάς είναι ένας έντιμος και ΚΑΛΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ και να προσθέσω, ότι σε αντίθεση με τον ‘’Αξεπέραστο’’ και αμόρφωτο Χριστόφια, είναι ένας σπουδαίος επιστήμονας και ευγενικός άνθρωπος. Είναι όμως αυτά αρκετά; H ηγεσία του ΑΚΕΛ έβλεπε φαίνεται πολύ τον μακαρίτη τον Θανάση Βέγγο και πιο συγκεκριμένα την ταινία του ‘’ΚΑΛΕ ΜΟΥ ΑΝΘΡΩΠΕ’’  

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: H απαλλαγή απο την καταστροφική διακυβέρνηση Αναστασιάδη και το παλαιοκομματικό κατεστημένο ήταν απόλυτα εφικτή και επιτεύξιμη άλλα δυστυχώς σκόνταψε στις μωροφιλοδοξίες του Ατάλαντου με τα πολλά τάλαντα και στην επιθυμία της αμαρτωλής ηγεσίας του ΑΚΕΛ να φορτώσει στον Νίκο Αναστασιάδης μια κακή λύση του κυπριακού στην βάση των τουρκοβρεττανικών προδιαγραφών και συμφερόντων Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας, με το δήθεν σωστό περιεχόμενο, που και αυτή και ο Ατάλαντος προκρίνουν.

Όμηρος Αλεξάνδρου