To αποκρουστικό πρόσωπο της Ευρώπης (ΓΡΑΦΕΙ Ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΠΟΝΙΟΣ)

http://kourdistoportocali.com/read-this/apokroustiko-prosopo-tis-evropis/

Ο ανεκδιήγητος Σχοινάς και οι όμοιοί του κρατιστές των Βρυξελλών

–Τον Αύγουστο του 2018 ολοκληρώνεται το Μνημόνιο έτσι όπως το ξέρουμε και είναι η πρώτη φορά από το 2009 που ένα πρόγραμμα θα ολοκληρωθεί…, υποστήριξε μιλώντας στο εγχώριο BBC-δηλαδή το “Ε”– ο εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Μαργαρίτης Σχοινάς.

Και συνέχισε το ποίμα τoυ:

-Αποτελεί κοινή πεποίθηση ότι γυρίζουμε σελίδα και ότι το κεφάλαιο εμπιστοσύνης στις σχέσεις Ελλάδας – ΕΕ το έχτισε κυρίως ο ελληνικός λαός με τις ιστορικές θυσίες του τα τελευταία 7-8 χρόνια…

Η ολοκλήρωση της τρίτης αξιολόγησης, που είναι στο τελικό στάδιο, θα αποτελεί την αρχή των συζητήσεων για τον μεταμνημονιακό ορίζοντα (και γαμώ τους ορίζοντες, κε Σχοινά μας…)

Γράφει ο Βασίλης Μπόνιος

-Πιστεύω ότι αυτές οι συζητήσεις θα αρχίσουν και θα ενταθούν και θα οδηγήσουν την Ελλάδα σε μια προοπτική αυτοπεποίθησης (!!!) και θα της επιτρέψουν να πατήσει γερά στα πόδια της και θα καταστήσει σαφές σε όλους, φίλους, εταίρους, εχθρούς (!!!) και αγορές ότι τα μεγάλα μεταρρυθμιστικά επιτεύγματα δεν θα αναστραφούν και θα καταστήσουν αναμφισβήτητα ένα γεγονός ότι σε αυτή την περίοδο μετά τον Αύγουστο του 2018 η Ελλάδα δεν θα είναι μόνη της, θα μπορεί να βασίζεται στην ενεργό στήριξη και αρωγή (μην σκίσετε κάνα καλσόν, κε Σχοινά μας) της Ευρώπης.

-Αυτό είναι το κεφάλαιο τώρα που τοκίζουμε (το μυαλό σου στον τόκο), αυτή είναι η ιστορική κατάσταση που δεν έχει προηγούμενο στην ευρωπαϊκή και παγκόσμια οικονομική ιστορία.

Αυτό το κεφάλαιο εμπιστοσύνης πρέπει να το κατοχυρώσουμε, πρέπει να το προστατέψουμε και είναι και η βάση πάνω στην οποία πρέπει να στηρίζουμε τις μεταμνημονιακές μας στοχεύσεις.

Για να γίνει αυτό χρειάζεται συνεννόηση, ενότητα, πλατιά στήριξη αυτού του αμετάκλητου προσανατολισμού (!!!!!!) της Ευρώπης προς την Ελλάδα αλλά και αμετάκλητη στροφή της ευρωπαϊκής και ελληνικής κοινής γνώμης προς μια κοινή κατεύθυνση, προς μια κοινή διαδικασία, ένα κοινό μέλλον που θα μας ενώνει…

Αυτές τις ακατανόητες παπαριές εκστόμισε, δίχως αιδώ, ο ανεκδιήγητος εκπρόσωπος.

Και του απαντάμε λοιπόν:

-Εύγε, κε Σχοινά μας! Εύγε…,

Η μάλλον το Εύγε είναι πολύ λίγο για να αποδώσει το “μεγαλείο” της Ευρώπης και οργάνων της σαν και του λόγου σου.

Το Εύγε είναι πολύ λίγο για μια Ευρώπη που στην διάρκεια όλων αυτών των χρόνων απεκάλυψε το απεχθές, έως αποκρουστικό προσωπό της.

Εάν αυτή είναι η Ευρώπη, τότε έχουμε την Ευρώπη και τους Σχοινάδες που μας αξίζουν.

Εχουμε μια Ευρώπη χυδαίων κρατιστών και ένα κράτος των Βρυξελλών εξίσου διεφθαρμένο και αμεταρρύθμιστο με το ελληνικό.

Οι θυσίες του ελληνικού λαού κε Σχοινά μας, είναι σαν να μην έγιναν καθώς η Ευρώπη των κρατιστών δεν έδωσε δεκάρα ώστε να γίνουν οι απαραίτητες μεταρρυθμίσεις που θα επιτρέψουν στην Ελλάδα να σταθεί πραγματικά στα πόδια της.

-Κε Σχοινά μας, κρατιστές υπάλληλοι της Ε.Ε. σαν και του λόγου σας συμβάλατε στο να απογειωθεί το ελληνικό χρέος στα 400 δις ευρώ και την ίδια στιγμή η Ελλάδα να παραμένει ένα διεφθαρμένο κράτος χωρίς δικαιοσύνη, με ένα νοσηρό δημόσιο του οποίου οι υπεράριθμοι υπάλληλοι αρνούνται να αξιολογηθούν, να μετακινηθούν πόσο μάλλον να πάνε σπίτια τους. Εχουν γαντζωθεί στις καρέκλες του Δημοσίου όπως εσείς εκεί στις Βρυξέλλες και με τίποτε δεν τις απαρνιούνται.

Μετά από 8 χρόνια μνημόνια το κράτος είναι πιο διεφθαρμένο από ποτέ, με τους εγχώριους ολιγάρχες να αυξάνονται και να πληθύνονται όπως ακριβώς αρμόζει στην Κολομβία της Ευρώπης.

Την ίδια στιγμή 200.000 Ελληνες έχουν εγκαταλείψει την Ελλάδα και από την Αθήνα η βουλγαρική Σόφια μοιάζει παράδεισος κε Σχοινά μας.

Aυτή η πρόστυχη Ευρώπη των κρατιστών οφείλει μια συγνώμη στον κάθε ένα από τους Ελληνες και τις Ελληνίδες που αναγκάσθηκε να ξενιτευθεί ώστε να επιβιώσει μακριά από το διεφθαρμένο φορομπηχτικό κράτος-τέρας που δημιουργήσατε.

Αυτό είναι το επίτευγμα του τρόπου με τον οποίο εφαρμόστηκαν τα μνημόνια: Ενα εμετικό, απάνθρωπο και χυδαίο φορομπηχτικό κρεσέντο διαρκείας που σκότωσε την ιδιωτική οικονομία και φτωχοποίησε τα πιο δημιουργικά στρώματα του πληθυσμού ενώ εξεδίωξε από τη χώρα τους νέους της.

Αυτή η Ελλάδα είναι δημιούργημα μετρίων έως αχρήστων κρατιστών υπαλλήλων των Βρυξελλών, όπως εσείς κε Σχοινά μας.

Εάν κρίνουμε μάλιστα διαχρονικά από τα προσόντα των Ελλήνων ευρωβουλευτών, επιτρόπων και λοιπών παπάρηδων γραφειοκρατών, είναι προφανές ότι στις Βρυξέλλες, το κάθε κράτος της Ευρώπης, στέλνει τους πιο άχρηστους από τους πολιτικούς του και τους γραφειοκράτες του.

Συνήθως πρόκειται για πρόσωπα που θέλουν να ξεφορτωθούν, για εσωκομματικούς λόγους, οι αρχηγοί των κομμάτων και τα στέλνουν με πλουμιστούς μισθούς στους διαδρόμους των Βρυξελλών.

Οι πιο άχρηστοι ευρωπαίοι πολιτικοί (με ελάχιστες εξαιρέσεις) και γραφειοκράτες είστε βολεμένοι και παρκαρισμένοι στο χυδαίο κράτος των Βρυξελλών, το πρόσωπο του οποίου το έχουμε υποστεί όλα αυτά τα χρόνια.

Και εσείς προσωπικά κε Σχοινά μας, ταμπουρωμένος πίσω από τον παχυλό μισθό σας δεν έχετε ίχνος ντροπής όταν μας λέτε ότι αυτή εδώ η πόρνη των κρατιστών μπορεί να βγει στις αγορές και να ζήσει (στα χάλια που βρίσκεται), δανειζόμενη.

Ποιος θα δανείσει αυτό το χυδαίο κράτος κε Σχοινά μας; Ποιος σοβαρός επιχειρηματίας θα έλθει να επενδύσει σ΄αυτό εδώ το κράτος των ντόπιων ολιγαρχών και της ανύπαρκτης δικαιοσύνης; Εκτός εάν νταλαβερισθεί με τους εγχώριους ολιγάρχες.

Για να επενδύσει κάποιος στην Κολομβία της Ευρώπης θα πρέπει να βάλει μπροστινούς τους εγχώριους ολιγάρχες σαν αχυρανθρώπους. Αυτοί είναι που αναλαμβάνουν να λαδώσουν τους μηχανισμούς της Κολομβίας των Βαλκανίων ώστε να προχωρήσουν οι δουλειές.

Τρέμω στην ιδέα, κε Σχοινά μας, ότι έτσι λειτουργεί και το κράτος των Βρυξελλών.

Οσο αφορά για το διαζύγιο με την Αγγλία, οι Αγγλοι είναι τυχεροί και γνωρίζουν πολύ καλά τι κάνουν.

Οι Αγγλοι έδωσαν μια κλωτσιά στα καπούλια του κράτους των Βρυξελλών και πάνε γι΄άλλα.

Εσείς, ο Γιουνκέρ, ο Μοσκοβισί και λοιποί κρατιστές της συμφοράς, θα μείνετε πίσω να απολαμβάνετε τους παχυλούς μισθούς σας ώσπου να καταρρεύσει εντελώς το χυδαίο οικοδόμημά σας.

Οχι, η Ευρώπη σας, δεν είναι αυτή που μας αξίζει.

Αει σιχτίρ…