Τρεις εικόνες, χιλιάδες λέξεις. Η πρώτη δείχνει τον Ευκλείδη Τσακαλώτο να χτυπάει το σφυράκι στο άντρο του διεθνούς καπιταλισμού, παραδομένος στα θέλγητρα του παγκόσμιου κεφαλαίου.
Ποιος; Αυτός ο τίμιος αριστερός με τα εκατομμύρια στο εξωτερικό που τυγχάνει να είναι και αρχηγός των «53», ίσως της πιο γελοίας συνιστώσας του ΣΥΡΙΖΑ.
Η δεύτερη δείχνει τον Παπαδημούλη ή «Παπαδραχμούλη» όπως τον αποκαλούν οι άσπονδοι εχθροί του. Το σύνολο του ευρωκοινοβουλίου σηκώνεται να χειροκροτήσει για την απονομή του βραβείου Ζαχάρωφ στην αντιπολίτευση της Βενεζουέλας. Αυτός, όμως, ο σταθερός αριστερός, ο υπερασπιστής των φτωχών και των αδικημένων, καίτοι αντιπρόεδρος στο ευρωκοινοβούλιο έκανε την επανάστασή του μένοντας σταθερός στη θέση του. Όχι δα, οι «Μενουμευρωπαίοι» να μας χτυπάνε το παλικάρι τον Μαδούρο.
Η τρίτη εικόνα είναι αυτή με τον Σκουρλέτη να αρνείται να φιλήσει το ευαγγέλιο που του προτάσσει ο μητροπολίτης Αμβρόσιος. Δικαίωμά του, μπορεί να κάνει ό,τι θέλει, άλλωστε κι ο εν λόγω ιερωμένος δεν είναι και το καλύτερο παιδί του Θεού. Αλλά ποιος αρνείται να φιλήσει το Ευαγγέλιο; Ο Σκουρλέτης που έχει φιλήσει όλες τις κατουρημένες ποδιές των δανειστών. Που εδώ και τρία χρόνια έρπει στα τέσσερα μόνο και μόνο για να κρατήσει την υπουργική καρέκλα του και δεν έχει ούτε το σθένος να πει «είναι αντίθετα όλα αυτά με την ιδεολογία μου, πάω σπίτι μου». Έτσι κάνουν οι πραγματικοί επαναστάτες όχι οι κάλπικοι που έχουν τιγκαρισμένες τις τσέπες και τους λογαριασμούς αλλά το παίζουν αντιεξουσιαστές της εξουσίας.
Είναι οι τρεις εικόνες της Ελλάδας του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτής που κι εμείς συμβάλαμε για να δημιουργηθεί και να είμαστε σήμερα κομμάτια της. Και είναι οι εικόνες της πλάνης, της αυταπάτης που ζήσαμε πολλοί πιστεύοντας ότι θα μας σώσει η αριστερά.
Οι άνθρωποι είναι διχασμένες προσωπικότητες ή απλά πολιτικοί απατεώνες; Μάλλον το δεύτερο και οι πράξεις τους το αποδεικνύουν. Από τη μια το παίζουν ευρωπαίοι αριστεροί, εκσυγχρονιστές αλλά βαθιά προσηλωμένοι στις μαρξιστικές τους καταβολές. Και από την άλλη έχουν βγάλει τη γλώσσα έξω και γλείφουν το… ξένο κεφάλαιο. Καταγγέλλουν με περισπούδαστο ύφος τις αγορές, τους τραπεζίτες, ταfunds, τους ξένους επιχειρηματίες γιατί έτσι πιστεύουν ότι υπηρετούν τα ιδεώδη τους. Το άλλοθί τους για να κοιμούνται ήσυχοι.
Κι από την άλλη είναι τόσο ξεφτίλες, τόσο εθελόδουλοι, τόσο προκλητικά γιουσουφάκια του κάθε χαρτογιακά.
Και δεν είναι μόνο τα στελέχη αυτά, είναι και ο ίδιος ο πρωθυπουργός. Τον είδατε χθες στην ΕΡΤ – 3; Στον… κρατικό Σκάι, όπως θα έλεγε και ο ίδιος;
Προκλητικός, νταής της φακής, αριστερός της πλάκας. Να μιλά για τα ΜΜΕ που τον χτυπάνε αλύπητα γιατί είναι παιδί του λαού. Να μιλά για «δίκαιους πλειστηριασμούς» όπως μιλούσε για «δίκαιη ανάπτυξη». Να τονίζει ότι πρέπει να μην παρεμβαίνουμε στη Δικαιοσύνη αλλά ο ίδιος να της ασκεί κριτική.
Να επιτίθεται στους άλλους για διαπλοκή και για διαφθορά και να μην κοιτάζει τα πόθεν έσχες των δικών του φίλων. Να στήνει σκευωρίες και να «πληρώνει» δημοσιογράφους της πεντάρας γιατί δεν έχει τον πολιτικό ανδρισμό να βγει και να συγκρουστεί.
Αυτοί είναι κύριοι και κυρίες οι κυβερνώντες μας. Αυτοί είναι οι πουλημένοι πολιτικοί που μας κορόιδεψαν για να αρπάξουν την εξουσία και συνεχίζουν να μας κοροϊδεύουν για να κρατηθούν με νύχια και με δόντια στις καρέκλες τους. Κι αυτοί οι τύποι παίρνουν στις δημοσκοπήσεις 25%.
Ε, λοιπόν, δεν φταίει μόνον η ΝΔ που δεν μπορεί να συγκινήσει. Φταίμε όλοι μας που τους ανεχόμαστε. Που μας προσβάλλουν κι εμείς σκύβουμε το κεφάλι και λέμε «δεν πειράζει». Αν δεν αλλάξει η δική μας υποταγή δεν θα αλλάξει η χώρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου