Διαγράφουν 10 δις ευρώ δάνεια μπαταχτσήδων και της εγχώριας βουκολικής ελίτ!

http://kourdistoportocali.com/news-desk/diagrafoun-10-dis-evro-dania-batachtsidon-ke-tis-egchorias-voukolikis-elit/

ΑΠΟ ΤΙΣ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΑΔΙΚΙΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

Ερχεται και κούρεμα καταθέσεων; Στον αέρα το ευρωπαικό τραπεζικό σύστημα! (upd.)

Με την πίεση της κυβέρνησης και τις παπαριές για Σεισάχθεια (ο ανεκδιήγητος Κατρούγκαλος για παράδειγμα, όταν βρισκόταν στην αντιπολίτευση παρότρυνε επιτηδευματίες να μην πληρώνουν τα χρέη τους σε Δημόσιο-Τράπεζες), οι τράπεζες είναι αναγκασμένες να προχωρήσουν σε συνολικές διαγραφές μη εξυπηρετούμενων δανείων, ύψους 10,6 δισ. ευρώ, μέσα στη διετία 2018 – 2019!!!

Σχεδόν τα μισά από αυτά είναι επιχειρηματικά δάνεια. Δηλαδή παρκαρισμένο χρήμα της εγχώριας βουκολικής ελίτ σε αξωχώριους παραδείσους!

Μιλάμε για μία από τις μεγαλύτερες κοινωνικές αδικίες στην Ελληνική Ιστορία καθώς πρόκειται για την επιβράβευση των μπαταχτσήδων σε βάρος των συνεπών δανειοληπτών.

Πρόκειται για την επιβράβευση της εγχώριας διεφθαρμένης βουκολικής ελίτ που πήρε τα δάνεια και τα έκανε καταθέσεις σε τράπεζες του εξωτερικού.

Πρόκειται επίσης για μια επιλογή που φέρνει πιο κοντά από ποτέ το κούρεμα των όποιων πραγματικών καταθέσεων.

Ασε που θα απογειώσει τα κόκκινα δάνεια μια και όσοι εξακολουθούν να είναι συνεπείς αισθάνονται ήδη μαλάκες και δεν πρόκειται να συνεχίσουν να πληρώνουν.

Κι όλο αυτό γίνεται σε μια συγκυρία που στην Γερμανία ο σχηματισμός κυβέρνησης μοιάζει όνειρο θερινής νυχτός ενώ η Μέρκελ θεωρείται σχεδόν ξοφλημένη. Αυτός που της έδωσε την χαριστική βολή ήταν ο Πούτιν που έστειλε στη Γερμανία εκατομμύρια πρόσφυγες με τον πόλεμο στη Συρία και στο Αφγανιστάν.

Η ελληνική κυβέρνηση χάνει ένα ισχυρό στήριγμά της ενώ η Ευρώπη μπαίνει σε ανείπωτες περιπέτειες. Οπου νάναι θα σκάσει και η Ιταλία.

Η διαγραφή των κόκκικων δανείων θα αποτελέσει ένα εκρηκτικό κοκτέηλ σε ότι έχει απομείνει από τον κοινωνικό ιστό της χώρας.

Βασίλης Μπόνιος

Το ποσό σύμφωνα με το ρεπορτάζ της Νένας Μαλλιάρα στο Capital.gr  θα αφορά 2,2 δισ. ευρώ στεγαστικά δάνεια, 2,4 δισ. ευρώ καταναλωτικά και 5,9 δισ. ευρώ επιχειρηματικά δάνεια (γύρευε πόσα από αυτά τα “επιχειρηματικά” βρίσκονται παρακαρισμένα από την βουκολική εγχώρια ελίτ σε τράπεζες του εξωτερικού) τα οποία οι τράπεζες εκτιμούν ότι δεν πρόκειται να ανακτήσουν.

Μέχρι στιγμής οι διαγραφές δανείων έχουν αποτελέσει το κύριο μέσο για τη μείωση των μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων, αγγίζοντας τα 4,4 δισ. ευρώ για το εννεάμηνο του 2017. Στο τρίτο τρίμηνο του 2017 οι τράπεζες προχώρησαν σε διαγραφές δανείων 1,1 δισ. ευρώ, αισθητά μειωμένες από τις διαγραφές, ύψους 1,9 δισ. ευρώ, που είχαν πραγματοποιήσει στο δεύτερο τρίμηνο του έτους. Η μείωση αυτή κινήθηκε στο πλαίσιο της αυστηρής σύστασης του SSM προς τις τράπεζες να μειώσουν τη χρήση των διαγραφών και να ενεργοποιήσουν τους πλειστηριασμούς.

Ωστόσο, παρά τη μείωση των διαγραφών στο τρίτο τρίμηνο του έτους, οι τράπεζες σκοπεύουν μέσα στην επόμενη διετία να αυξήσουν τα ποσά των διαγραφών κατά περίπου 1,2 δισ. ευρώ, κυρίως στο χαρτοφυλάκιο λιανικής. Μάλιστα, το συνολικό ποσό των 10,6 δισ. ευρώ (είναι το ελάχιστο-στην πραγματικότητα θα ξεπεράσει τα 40 δις ευρώ) που θέτουν ως στόχο για τις διαγραφές οι τράπεζες μέχρι τα τέλη του 2019, κινείται ακριβώς στα ίδια επίπεδα που θέτουν ως στόχο για τις ρευστοποιήσεις (πλειστηριασμούς) μη εξυπηρετούμενων δανείων.

Η διαφοροποίηση της χρήσης των δύο μέσων έγκειται στο ότι οι πλειστηριασμοί θα στοχεύουν κυρίως σε ανακτήσεις οφειλών από επιχειρηματικά και στεγαστικά δάνεια και ελάχιστα από καταναλωτικά. Ειδικότερα, μέσω των πλειστηριασμών, τα καταναλωτικά δάνεια που σχεδιάζουν να ανακτήσουν οι τράπεζες κινούνται σε μόλις 200 εκατ. ευρώ, έναντι 2,9 δισ. ευρώ για τα στεγαστικά δάνεια και 7,5 δισ. ευρώ για τα επιχειρηματικά.

Κύριο εργαλείο για την ανάκτηση οφειλών από καταναλωτικά δάνεια φαίνεται πως θα είναι οι πωλήσεις, αφού μέσω αυτών εκτιμάται ότι θα ανακτηθούν οφειλές 4,1 δισ. ευρώ. Μέσω πωλήσεων μη εξυπηρετούμενων δανείων οι τράπεζες αναμένουν να ανακτήσουν οφειλές 7,3 δισ. ευρώ από επιχειρηματικά δάνεια και μόλις 200 εκατ. ευρώ από στεγαστικά. Συνολικά οι πωλήσεις μη εξυπηρετούμενων δανείων μέχρι τα τέλη του 2019 αναμένονται στα 11,6 δισ. ευρώ.

Το στίγμα για το πώς θα κινηθούν οι τράπεζες στο μέτωπο της μείωσης των μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων στην καταναλωτική πίστη μέσω των διαγραφών, έδωσε χθες η Eurobank. Η τράπεζα απέστειλε εκ νέου επιστολές σε 50.000 – 60.000 δανειολήπτες οι οποίοι έχουν οφειλές από καταναλωτικά δάνεια, πιστωτικές κάρτες και υπεραναλήψεις, τα οποία βρίσκονται απλήρωτα για τουλάχιστον 10 με 15 χρόνια.

Πρόκειται για μικρά δάνεια με μέσο όρο 5.000 – 7.000 ευρώ, στα οποία η τράπεζα θα “κουρέψει” το 70% – 75% του κεφαλαίου και πέραν αυτού τους εξωλογιστικούς τόκους, με αποτέλεσμα το “κούρεμα” της οφειλής να φτάνει το 90%. Το συνολικό ποσό της εν λόγω ρύθμισης υπολογίζεται σε 300 εκατ. ευρώ.

H κρυμμένη πυρηνική βόμβα των Ευρωπαικών Τραπεζών

Την ίδια στιγμή όπως μεταδίδει ο Γιάννης Αγγέλης για τον ίδιο ιστότοπο:

Μία έρευνα της Κεντρικής Τράπεζας της Ιταλίας που βγαίνει στη δημοσιότητα παραμονές πρωτοχρονιάς στο ευρωσύστημα, μοιάζει με ηχηρή προειδοποίηση για την Ευρωζώνη.

Τα “κόκκινα δάνεια” δεν είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος για το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα, ή τουλάχιστον σύμφωνα με την μελέτη, δεν είναι ο μοναδικός τέτοιου μεγέθους.

Στα χαρτοφυλάκια των ευρωπαϊκών τραπεζών πέρα από τα περίπου 900 δισ. ευρώ κόκκινα δάνεια, “φιλοξενείται” και ένας ανάλογου μεγέθους τεράστιος όγκος “μη ρευστοποιήσιμων” στοιχείων ενεργητικού, τα περιβόητα “illiquid assets”, στοιχεία που αποτυπώνονται στο επίπεδο 2 και 3 των κεφαλαίων των 18 μεγαλύτερων τραπεζών που εξετάζει η Κεντρική Τράπεζα της Ιταλίας.

Για τα στοιχεία αυτά των ισολογισμών εδώ και καιρό δεν “ακούγεται” σχεδόν τίποτα.

Ίσως γιατί το μεγαλύτερο μέρος αυτής της “αόρατης” ωρολογιακής βόμβας βρίσκεται στους ισολογισμούς κυρίως των τραπεζών της Βρετανίας, της Γερμανίας, της Ελβετίας και της Γαλλίας.

Τα κεφάλαια Tier 1 όπως αποκαλούνται είναι τα πρώτης ποιότητας κεφάλαια των τραπεζών. Τα κεφάλαια που αποτυπώνονται στο επίπεδο 2 είναι στοιχεία τα οποία είναι μεν “μη ρευστοποιήσιμα” αλλά μπορεί να τους αποδοθεί μία τιμή συσχετίζοντάς τα άμεσα ή έμμεσα με ανάλογους τίτλους που είναι τιμολογημένοι.

Αντίθετα για τα στοιχεία που καταγράφονται στο επίπεδο 3 δεν υπάρχει καμία τιμολόγηση, άμεση ή έμμεση.

Οι τίτλοι αυτών των δύο επιπέδων είναι κυρίως σύνθετα παράγωγα προϊόντα που έχουν απομείνει ακόμα και σήμερα, δέκα χρόνια μετά το ξέσπασμα της κρίσης και τα οποία όπως παρατηρεί η Κεντρική Τράπεζα της Ιταλίας αποτελούν αντικείμενο μίας όχι ιδιαίτερα διάφανης διαχείρισης από τις τράπεζες, εντός πάντα του κανονιστικού πλαισίου που υφίσταται στην Ευρώπη.

Η αστάθεια των “τιμών” και της αποτίμησης των κεφαλαίων του επιπέδου 2 και 3 είναι εξαιρετικά ευαίσθητη σε κάθε αναταραχή και λόγω του όγκου τους σε ορισμένες τράπεζες θα μπορούσαν επηρεάσουν καθοριστικά  την “τύχη” τους.

Και όπως διαπιστώνει η κεντρική τράπεζα της Ιταλίας, τα 3/4 των επισφαλών αυτών στοιχείων βρίσκονται συσσωρευμένα στις τράπεζες της Γερμανίας και της Γαλλίας όσον αφορά το ευρωσύστημα.

Να σημειωθεί εδώ ότι λόγω των εξελίξεων που έχουν μεσολαβήσει, οι τέσσερις ελληνικές συστημικές τράπεζες είναι από τις πλέον “καθαρές” στην Ευρωζώνη…

Το ενδιαφέρον βέβαια είναι ότι τα “κόκκινα δάνεια” για τα οποία υπάρχει τόσο μεγάλη πίεση από πλευράς ΕΚΤ και SSM για την μείωσή τους άμεσα από το 2017 με ειδικούς ελέγχους και προγράμματα εκκαθάρισης, βρίσκονται κυρίως στις τράπεζες του ευρωπαϊκού νότου, ενώ τα “μη ρευστοποιήσιμα στοιχεία” τα περιβόητα “illiquid assets” βρίσκονται σχεδόν αποκλειστικά στις κεντροευρωπαϊκές τράπεζες…

Μία πρόσφατη μελέτη της Moody’s προσδιορίζει με μεγάλη ακρίβεια το που βρίσκονται οι μεγαλύτερες από αυτές τις “αόρατες” ωρολογιακές βόμβες, σε δύο βρετανικές, δύο ελβετικές και μία γερμανική: Royal Bank of Scotland και Barclays, δύο ελβετικές Credit Suisse και Ubs και η γερμανική Deutsche Bank.

Αυτές οι πέντε από μόνες τους σύμφωνα με την Moody’s κρύβουν μια ωρολογιακή βόμβα μεγέθους 549 δισ. δολ. Ακολουθούν και κάποιες γαλλικές σε λίγο μικρότερο μέγεθος.

Και όμως για τον κίνδυνο αυτό δεν μιλάει κανείς μέχρι τώρα.

Η πρώτη προειδοποίηση έρχεται από την διοίκηση της κεντρικής τράπεζας της Ιταλίας και η επισήμανση από την Moody’s.

Θα μπορούσε να πει κανείς ότι με τις δύο αυτές προειδοποιήσεις έχει ανοίξει “ο ασκός του Αιόλου” πάνω στο γύρισμα του χρόνου.

Ορισμένοι αναλυτές όμως διαβάζουν διαφορετικά αυτή την “κίνηση” της ιταλικής κεντρικής τράπεζας. Την βλέπουν σαν μια προσπάθεια της διοίκησής της να ισορροπήσει το παιχνίδι ισχύος στο εσωτερικό της ΕΚΤ, καθώς με την καμπάνια για την εκκαθάριση των “κόκκινων δανείων”, η πίεση έχει πέσει κυρίως στο τραπεζικό σύστημα των χωρών του ευρωπαϊκού νότου. Μπορεί να είναι και αυτό, όπως θα μπορούσε να σχετίζεται και με τον “πόλεμο” που έχει αρχίσει για την διαδοχή του Draghi το 2019.

Σε κάθε περίπτωση όμως αυτό που έρχεται στην επιφάνεια είναι ότι το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα που καρκινοβατεί πάνω στην προσπάθεια της ενοποίησής του, κάθεται πάνω σε δύο βουνά “κόκκινου” χρέους, δανείων και “illiquid assets”, που η ΕΚΤ μόνη της είναι μάλλον δύσκολο να αντιμετωπίσει στο άμεσο μέλλον.