Παρασκευή 10 Νοεμβρίου 2017

Παναθηναικός> Η Ντροπιαστική Σιωπή - Ειδικό αφιέρωμα για εκείνους που αντέχουν να θυμούνται

ΚΕΡΑΤΑΔΕΣ ΚΑΙ ΔΑΡΜΕΝΟΙ

Ποιος να το περίμενε. Ποιος να περίμενε τέτοια ξεφτίλα..
Δεκαετίες τώρα ο Παναθηναικός και ο κόσμος του υποφέρουν από τις συνέπειες της παράγκας αρχικά του Κόκκαλη και στη συνέχεια του Μαρινάκη. Κι όμως λίγες ώρες μετά το βούλευμα για τον πρόεδρο του Ολυμπιακού ο μεν όψιμος φίλος του Αλαφούζος σιωπά, ο δε Βαρδινογιάννης τον έχει πλέον συνεταίρο στο Mega.
Είναι αυτή η ντροπιαστική σιωπή που δεν έχει τίμημα. Τι να πεις για την Κολομβία της Ευρώπης. Της αξίζει μόνο η κόλαση.
Δείτε όσοι αντέχετε τα παρακάτω>

Ανατριχιαστικές λεπτομέρειες από το κλίμα στο οποίο διεξήχθη το περίφημο ντέρμπι της Ριζούπολης αποκάλυψε ο Άγγελος Μπασινάς στον Σπορ Fm.
Μιλώντας στην εκπομπή του Ντέμη Νικολαΐδη, περιέγραψε την ατμόσφαιρα τρομοκρατίας που είχε δημιουργηθεί και αφού έκανε λόγο για «πόλεμο», κατηγόρησε την τότε διοίκηση που άφησε την ομάδα να πάει «ορφανή» σε αυτόν.
«Το έχω πει 100 φορές. Τι να πω παραπάνω… Το παιχνίδι αυτό δεν έπρεπε να γίνει ποτέ. Μόνο ποδόσφαιρο δεν παίχθηκε. Δεν είχε καμία σχέση με το ποδόσφαιρο. Πόλεμος ήταν. Πόρτες σπασμένες, φωνές, μας σημάδευαν συνεχώς με στιλό. Θυμάμαι ότι πηγαίναμε να βγούμε στον αγωνιστικό χώρο και έσβηνα την μπλούζα του Γιούρκα που είχε πιάσει φωτιά. Θυμάμαι να λέω “κάτσε να βγω στο χορτάρι να το δω λίγο” και τότε έριξαν τη φυσούνα. Ο Τζόρτζεβιτς μου λέει “πάμε μαζί”, αλλά ακόμη κι εκείνον πήγαν να τον χτυπήσουν.
Τότε ναι, πήγαμε ορφανοί. Είναι ευθύνη όλων αυτό. Της Διοργανώτριας Αρχής, της Αστυνομίας. Δεν μπορώ να καταλάβω. Η αστυνομία έβλεπε τι γινόταν και έλεγε ότι δεν παίρνει την ευθύνη να αναβάλλει το παιχνίδι. Ε, δεν γίνεται αυτό.
Στα αποδυτήρια οι ξένοι έλεγαν “δεν μας ενδιαφέρει το ματς, θέλω να δω την οικογένειά μου”. Ήταν η πρώτη φορά που ένιωσα κίνδυνο. Δεν ξέρω που ήταν ο Φιλιππίδης. Κακά τα ψέματα. Δεν μπορούν να υπάρχουν τέτοιες συνθήκες. Εγώ δεν μπορούσα να πω “δεν παίζουμε”. Αν ήμουν γενικός αρχηγός, θα ήταν άλλο. Μας είχαν δύο ώρες στο πούλμαν και περιμέναμε. Εγώ θα έλεγα “πάμε πίσω, δεν κάνουμε αυτό το παιχνίδι. Ας μας τιμωρήσετε…»
Aπό παλαιότερο ρεπορτάζ του Sport24>
Eμεινε στην ιστορία ως “το ντέρμπι της Ριζούπολης”. Μια αιώνια μάχη που εν πολλοίς έκρινε τον τίτλο του πρωταθλήματος ανάμεσα σε Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό. Οι γηπεδούχοι ήταν τρεις πόντους πίσω και ήθελαν μόνο νίκη και με δυο γκολ διαφορά για να βρεθούν στην κορυφή και να κόψουν πρώτοι το νήμα μια εβδομάδα μετά.
Στον αντίποδα, η ομάδα του Σέρχιο Μαρκαριάν πήγαινε για ισοπαλία, νίκη και ήττα μέχρι και με ένα γκολ διαφορά που εκείνη την χρονιά οδηγούσε σε αγώνα μπαράζ για το πρωτάθλημα. Τα προγνωστικά ήταν με το μέρος του “τριφυλλιού”, που εμφάνιζε ένα συμπαγές και δυσκολοκατάβλητο σύνολο στο χορτάρι. Εκείνη την 11η Μαΐου 2003, τα πράγματα εξελίχθηκαν λίγο διαφορετικά…
Για να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, η κατάσταση μόνο ήρεμη δεν ήταν πριν την έναρξη του ντέρμπι. Από νωρίς οι οπαδοί των δυο ομάδων είχαν πάρει θέση στις εξέδρες και το κλίμα ήταν τεταμένο. Έγινε ακόμα χειρότερο μόλις έφτασε στη Ριζούπολη το πούλμαν που μετέφερε την αποστολή του Παναθηναϊκού, το οποίο πέρασε μέσα από τον κόσμο (φαεινή ιδέα!). Η υποδοχή μόνο φιλόξενη δεν μπορεί να χαρακτηριστεί και η κατάσταση ξέφυγε.
Από το πράσινο “στρατόπεδο” έκαναν λόγο για οργανωμένο σχέδιο, θεωρώντας ότι οι υπεύθυνοι για την ασφαλή τέλεση του αγώνα επίτηδες άφησαν την κατάσταση ανεξέλεγκτη. Οι παίκτες, το προπονητικό τιμ και τα υπόλοιπα μέλη μπήκαν τρέχοντας στο γήπεδο, με τους μαινόμενους οπαδούς του Ολυμπιακού να πετούν αντικείμενα από πάνω, ενώ είχαν πέσει και αρκετές φωτοβολίδες. Η κατάσταση μύριζε “μπαρούτι”. Δεν είναι η πρώτη βέβαια, ούτε η τελευταία φορά που έχουμε δει ανάλογα σκηνικά σε ελληνικά γήπεδα.
Στην συνέχεια, υπήρξε δυσκολία στο να μπορέσουν οι παίκτες του Παναθηναϊκού να κάνουν την προθέρμανσή τους. Η φυσούνα έγινε… καμπριολέ, αφού από το πέρα – δώθε και τα χτυπήματα, έσκισε και οι ποδοσφαιριστές μπήκαν τρέχοντας για να κάνουν το ζέσταμά τους. Όπως το έκαναν, διότι για να λέγεται και η αλήθεια, δεν ήταν εύκολες οι συνθήκες. Το αντίθετο θα λέγαμε.
Διαιτητής του αγώνα ήταν ο νυν πρόεδρος της Super League, Γιώργος Μποροβήλος, ο οποίος κατόπιν πολλών συνεννοήσεων, αποφάσισε την έναρξη του αιώνιου ντέρμπι. 13 χρόνια τώρα, αυτό που ακούγεται από πολλούς, είναι πως δεν θα έπρεπε να έχει ξεκινήσει ποτέ εκείνος ο αγώνας. Η ανταπάντηση είναι ότι στο 90λεπτο του ματς δεν συνέβη το παραμικρό. Πράγματι δεν συνέβη κάτι και αυτό θα πρέπει να σημειωθεί, όμως είχαν προηγηθεί πολύ δύσκολες καταστάσεις για την αποστολή του Παναθηναϊκού και αυτό δεν μπορεί να μην το λάβει κάποιος υπόψιν. Πάντως, ο Ολυμπιακός νίκησε πέρα για πέρα δίκαια.
Στο αγωνιστικό κομμάτι, η ομάδα του Όλεγκ Προτάσοφ μπήκε αποφασισμένη από το πρώτο λεπτό για να πιάσει από το λαιμό τον αντίπαλο και τα κατάφερε. Μόλις στο 3′, ο Τζόρτζεβιτς εκτέλεσε φάουλ από τα δεξιά, ο Ζιοβάνι σηκώθηκε πιο ψηλά απ’ όλους και με σκαστή κεφαλιά νίκησε τον Νικοπολίδη για το 1-0. Δώδεκα λεπτά μετά, ο “Ζιο” σέντραρε από τα αριστερά, ο Γιαννακόπουλος έγινε κάτοχος της μπάλας, έκανε μια προσποίηση και με το δεξί εξωτερικό έκανε το 2-0 για τον Ολυμπιακό. Ονειρεμένο ξεκίνημα…
Στην συνέχεια, οι παίκτες του Παναθηναϊκού προσπάθησαν να ισορροπήσουν και να μειώσουν το σκορ, δίχως όμως να τα καταφέρουν. Με την έναρξη του β’ μέρους και συγκεκριμένα στο 47′, ο Γιαννακόπουλος πέτυχε με κεφαλιά το 3-0, το οποίο έδινε διαστάσεις θριάμβου στην “ερυθρόλευκη” νίκη. Χάθηκαν ευκαιρίες και για μεγαλύτερο σκορ, με τον Ολυμπιακό να κυριαρχεί πλήρως απέναντι σε έναν αντίπαλο εμφανώς επηρεασμένο.
Το τελικό 3-0 έβαλε μπροστά στη βαθμολογία τον Ολυμπιακό, ο οποίος την τελευταία αγωνιστική νίκησε 5-1 την Ξάνθη εκτός έδρας και κατέκτησε το 7ο συνεχόμενο πρωτάθλημα, που αποτελεί και ρεκόρ σερί πρωταθλημάτων για τον σύλλογο αλλά και στην χώρα γενικότερα. Όσο για το τι συνέβαινε στις εξέδρες, οι φίλοι των γηπεδούχων πίκαραν εκείνους του “τριφυλλιού” που είχαν ανάψει φωτιές και έσπαγαν καθίσματα με το περιβόητο “βάλτε φωτιά, φωτιά, να ψήσουμε τ’ αρνιά…”.
Από τη μια οι φίλοι του Ολυμπιακού ήταν στους “επτά ουρανούς” για το επικείμενο… 7ο πρωτάθλημα, ενώ εκείνοι του Παναθηναϊκού ήταν πλήρως απογοητευμένοι από την εικόνα της ομάδας τους και την ήττα με 3-0, που σήμαινε μια ακόμη χρονιά χωρίς Κούπα. Εκείνος ο τίτλος πανηγυρίστηκε δεόντως στο Λιμάνι, διότι είχε και ιστορικό χαρακτήρα, αφού έσπασε το ρεκόρ των έξι σερί της ομάδας που πήρε την επονομασία “Θρύλος” την δεκαετία του ’50.
Τόσα χρόνια μετά και το ντέρμπι της Ριζούπολης αποτελεί σημείο αναφοράς τόσο για τις ασχήμιες πριν το ντέρμπι, αλλά και για την επιβλητική εικόνα του Ολυμπιακού στο αγωνιστικό σκέλος. Μια αιώνια μάχη που έχει γραφτεί στην ιστορία των αναμετρήσεων των δυο ομάδων και θα μνημονεύεται… αιώνια. Για τους μεν με θετικό τρόπο και για τους δε με αρνητικό.

ΤΑ ΠΡΑΣΙΝΑ ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΑ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΤΟΥ ΝΤΕΡΜΠΙ


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου


Απ' τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά, και σαν πρώτα ανδρειωμένη, χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!

Recent Posts

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου