http://www.dimokratianews.gr/content/79601/tholi-eikona-sto-irakino-koyrdistan
Οι επιδιώξεις των μεγάλων παικτών -και όχι μόνο- στην περιοχή περιπλέκουν ολοένα περισσότερο τα πράγματα
Το -δυνητικά ιστορικής σημασίας- δημοψήφισμα της 25ης Σεπτεμβρίου για την ανεξαρτησία του Κουρδιστάν μετατρέπεται σε εφιάλτη για τον πρόεδρο της Αυτόνομης Κουρδικής Διοίκησης Μεσούτ Μπαρζανί, ο οποίος αναμένεται από στιγμή σε στιγμή να ανακοινώσει το τέλος της πολιτικής καριέρας του.Ομως, τα προβλήματα δεν σταματούν εκεί...
Ο κουρδικός λαός οδηγείται σε εξαιρετικά οδυνηρό πολυκερματισμό, θύμα των γεωπολιτικών και των στρατηγικών επιδιώξεων στην περιοχή των μεγάλων παικτών, όπως οι ΗΠΑ και η Ρωσία, αλλά και μικρότερων, όπως το Ιράν, η Τουρκία και το ίδιο το Ιράκ, που καθοδηγείται κυρίως από το Ιράν και από τους θρησκευτικούς ηγέτες των σιιτών, Σαντρ και Σιστανί.
Ειδικά μετά το δημοψήφισμα παρατηρήθηκε έντονη κινητικότητα στο «Τρίγωνο του Διαβόλου», όπως το ονόμασαν οι Κούρδοι, δηλαδή Τεχεράνη - Αγκυρα - Βαγδάτη.
Οι τρεις χώρες αποφάσισαν να ανατρέψουν την απόφαση του δημοψηφίσματος πάση θυσία, ακόμα και με τη χρήση βίας.
Αποτέλεσμα της απόφασης αυτής ήταν η εισβολή του ιρακινού στρατού, εκτός από το Κιρκούκ, και σε άλλες περιοχές που κατείχαν οι Πεσμεργκά, κυρίως επί του δρομολογίου του αγωγού πετρελαίου Κιρκούκ - Τζεϊχάν.
Στόχοι είναι ο πλήρης έλεγχος του αγωγού από δυνάμεις της Βαγδάτης, αλλά και η δημιουργία διαδρόμου μέχρι τα σύνορα με την Τουρκία, ελεγχόμενου από τον στρατό του Ιράκ. Ο διάδρομος αυτός θα χρησιμεύσει ως μεταφορικός άξονας μεταξύ Τουρκίας - Ιράκ, μέσω του οποίου θα γίνεται το εμπόριο μεταξύ των δύο χωρών, με τη δημιουργία της νέας συνοριακής πύλης Οβάκιοϊ, παρακάμπτοντας έτσι τη συνοριακή πύλη Χαμπούρ, που ελέγχεται από τους Κούρδους.
Να σημειωθεί αλλά και να υπογραμμιστεί ότι, σε περίπτωση που επιτευχθεί αυτό, τότε χάνεται κάθε επαφή μεταξύ των Κούρδων του Ιράκ και της Συρίας, εξέλιξη που θα έχει σοβαρότατες γεωπολιτικές συνέπειες.
Μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές (απόγευμα της Πέμπτης), οι μάχες για τη δημιουργία τού ως άνω διαδρόμου συνεχίζονται, με τον αρχηγό ΓΕΕΘΑ των Πεσμεργκά, στρατηγό Εμινκί, να δηλώνει το μεσημέρι της Πέμπτης ότι οι πρωινές επιθέσεις του ιρακινού στρατού και των σιιτών πολιτοφυλάκων της Χάσντι Σάμπι έχουν αποκρουστεί και πως δεν έχουν προχωρήσει κυριολεκτικά ούτε ένα μέτρο.
Ομως, αν στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος της Αγκυρας είναι μόνο ο προαναφερθείς διάδρομος, η Τεχεράνη, εκτός από τις πετρελαιοφόρες περιοχές του Κιρκούκ, τις οποίες έχουν καταλάβει ο στρατός του Ιράκ και φιλοϊρανικές δυνάμεις, δείχνει σοβαρό ενδιαφέρον για όλες τις περιοχές που κατοικούνται από Κούρδους και συνορεύουν με το Ιράν, με πιο σημαντική αυτήν της Σουλεϊμανίγια.
Μέσω του ελέγχου αριθμού στελεχών κομμάτων που είναι ισχυρά στις περιοχές αυτές, αλλά και μέσω του εμπορίου, που γίνεται σχεδόν αποκλειστικά από το Ιράν, η Τεχεράνη προσπαθεί να δημιουργήσει βαθύ ρήγμα μεταξύ της Σουλεϊμανίγια, που ελέγχεται από την Πατριωτική Ενωση του Κουρδιστάν (ΥΝΚ), και του κόμματος Γκοράν (Αλλαγή) και των περιφερειών Ερμπίλ και Ντόχουκ, που ελέγχονται από το Δημοκρατικό Κόμμα του Κουρδιστάν και την οικογένεια Μπαρζανί.
Κοινός στόχος της Αγκυρας και της Τεχεράνης, που υποστηρίζεται παντί τρόπω από την ιρανόφιλη σιιτική κυβέρνηση της Βαγδάτης, είναι, μέσω της πολυδιάσπασης, να οδηγήσουν το Κουρδικό τριάντα χρόνια πίσω, για να μην αποτελέσει απειλή για τα επόμενα τριάντα χρόνια.
Τέλος, Αγκυρα και Τεχεράνη συζητούν για δύο κοινές στρατιωτικές επιχειρήσεις μείζονος σημασίας.
Η μία θα είναι εναντίον του όρους Σενκάλ, το οποίο κατέχουν οι δυνάμεις των Γεζιντί που υποστηρίζονται από το ΡΚΚ. Η θέση του όρους Σενκάλ είναι στρατηγικής σημασίας για τον έλεγχο του διαδρόμου που σχεδιάζουν να φτιάξουν Ιρακινοί και Τούρκοι, για τη λειτουργία της νέας συνοριακής πύλης Οβάκιοϊ.
Η άλλη θα είναι εναντίον του όρους Κανδίλι, που βρίσκεται κοντά στα σύνορα με το Ιράν, στις κορυφές και τις χαράδρες του οποίου έχουν την έδρα τους τα ηγετικά στελέχη του κουρδικού απελευθερωτικού αγώνα και του ΡΚΚ.
Ειδικά μετά το δημοψήφισμα παρατηρήθηκε έντονη κινητικότητα στο «Τρίγωνο του Διαβόλου», όπως το ονόμασαν οι Κούρδοι, δηλαδή Τεχεράνη - Αγκυρα - Βαγδάτη.
Οι τρεις χώρες αποφάσισαν να ανατρέψουν την απόφαση του δημοψηφίσματος πάση θυσία, ακόμα και με τη χρήση βίας.
Αποτέλεσμα της απόφασης αυτής ήταν η εισβολή του ιρακινού στρατού, εκτός από το Κιρκούκ, και σε άλλες περιοχές που κατείχαν οι Πεσμεργκά, κυρίως επί του δρομολογίου του αγωγού πετρελαίου Κιρκούκ - Τζεϊχάν.
Στόχοι είναι ο πλήρης έλεγχος του αγωγού από δυνάμεις της Βαγδάτης, αλλά και η δημιουργία διαδρόμου μέχρι τα σύνορα με την Τουρκία, ελεγχόμενου από τον στρατό του Ιράκ. Ο διάδρομος αυτός θα χρησιμεύσει ως μεταφορικός άξονας μεταξύ Τουρκίας - Ιράκ, μέσω του οποίου θα γίνεται το εμπόριο μεταξύ των δύο χωρών, με τη δημιουργία της νέας συνοριακής πύλης Οβάκιοϊ, παρακάμπτοντας έτσι τη συνοριακή πύλη Χαμπούρ, που ελέγχεται από τους Κούρδους.
Να σημειωθεί αλλά και να υπογραμμιστεί ότι, σε περίπτωση που επιτευχθεί αυτό, τότε χάνεται κάθε επαφή μεταξύ των Κούρδων του Ιράκ και της Συρίας, εξέλιξη που θα έχει σοβαρότατες γεωπολιτικές συνέπειες.
Μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές (απόγευμα της Πέμπτης), οι μάχες για τη δημιουργία τού ως άνω διαδρόμου συνεχίζονται, με τον αρχηγό ΓΕΕΘΑ των Πεσμεργκά, στρατηγό Εμινκί, να δηλώνει το μεσημέρι της Πέμπτης ότι οι πρωινές επιθέσεις του ιρακινού στρατού και των σιιτών πολιτοφυλάκων της Χάσντι Σάμπι έχουν αποκρουστεί και πως δεν έχουν προχωρήσει κυριολεκτικά ούτε ένα μέτρο.
Ομως, αν στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος της Αγκυρας είναι μόνο ο προαναφερθείς διάδρομος, η Τεχεράνη, εκτός από τις πετρελαιοφόρες περιοχές του Κιρκούκ, τις οποίες έχουν καταλάβει ο στρατός του Ιράκ και φιλοϊρανικές δυνάμεις, δείχνει σοβαρό ενδιαφέρον για όλες τις περιοχές που κατοικούνται από Κούρδους και συνορεύουν με το Ιράν, με πιο σημαντική αυτήν της Σουλεϊμανίγια.
Μέσω του ελέγχου αριθμού στελεχών κομμάτων που είναι ισχυρά στις περιοχές αυτές, αλλά και μέσω του εμπορίου, που γίνεται σχεδόν αποκλειστικά από το Ιράν, η Τεχεράνη προσπαθεί να δημιουργήσει βαθύ ρήγμα μεταξύ της Σουλεϊμανίγια, που ελέγχεται από την Πατριωτική Ενωση του Κουρδιστάν (ΥΝΚ), και του κόμματος Γκοράν (Αλλαγή) και των περιφερειών Ερμπίλ και Ντόχουκ, που ελέγχονται από το Δημοκρατικό Κόμμα του Κουρδιστάν και την οικογένεια Μπαρζανί.
Κοινός στόχος της Αγκυρας και της Τεχεράνης, που υποστηρίζεται παντί τρόπω από την ιρανόφιλη σιιτική κυβέρνηση της Βαγδάτης, είναι, μέσω της πολυδιάσπασης, να οδηγήσουν το Κουρδικό τριάντα χρόνια πίσω, για να μην αποτελέσει απειλή για τα επόμενα τριάντα χρόνια.
Τέλος, Αγκυρα και Τεχεράνη συζητούν για δύο κοινές στρατιωτικές επιχειρήσεις μείζονος σημασίας.
Η μία θα είναι εναντίον του όρους Σενκάλ, το οποίο κατέχουν οι δυνάμεις των Γεζιντί που υποστηρίζονται από το ΡΚΚ. Η θέση του όρους Σενκάλ είναι στρατηγικής σημασίας για τον έλεγχο του διαδρόμου που σχεδιάζουν να φτιάξουν Ιρακινοί και Τούρκοι, για τη λειτουργία της νέας συνοριακής πύλης Οβάκιοϊ.
Η άλλη θα είναι εναντίον του όρους Κανδίλι, που βρίσκεται κοντά στα σύνορα με το Ιράν, στις κορυφές και τις χαράδρες του οποίου έχουν την έδρα τους τα ηγετικά στελέχη του κουρδικού απελευθερωτικού αγώνα και του ΡΚΚ.
Ζητώ την κατανόηση των αναγνωστών μας, γιατί αναγνωρίζω ότι είναι δύσκολο να δει κανείς καθαρά την εικόνα που τείνει να δημιουργηθεί στην περιοχή χωρίς τη μελέτη πάνω στον χάρτη.
Ομως, επειδή οι στιγμές είναι κρίσιμες, θεώρησα χρήσιμο να παραθέσω τα στοιχεία αυτών των νέων εξελίξεων στο άρθρο αυτό. Αλλωστε, οι αναγνώστες της «δημοκρατίας» είναι οι πιο ενημερωμένοι και οι πιο «εκπαιδευμένοι» στην Ελλάδα στο θέμα αυτό.
Ομως, επειδή οι στιγμές είναι κρίσιμες, θεώρησα χρήσιμο να παραθέσω τα στοιχεία αυτών των νέων εξελίξεων στο άρθρο αυτό. Αλλωστε, οι αναγνώστες της «δημοκρατίας» είναι οι πιο ενημερωμένοι και οι πιο «εκπαιδευμένοι» στην Ελλάδα στο θέμα αυτό.
Σάββας Καλεντερίδης
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου