Το βρόμικο κόλπο της Τουρκίας με τους μετανάστες
Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, απόγευμα Παρασκευής 22 Σεπτεμβρίου, οι Κούρδοι, οι Αραβες, οι Τουρκομάνοι, οι Ασσύριοι, οι Αρμένιοι και οι λοιποί πολίτες της βόρειας Συρίας κάνουν για πρώτη φορά χρήση της ψήφου τους στις εκλογές για την ανάδειξη αντιπροσώπων στη Δημοκρατική Ομοσπονδία Βόρειας Συρίας, όπως αυτοαποκαλείται ο μηχανισμός της αυτοδιοίκησης που θέσπισαν οι Δημοκρατικές Δυνάμεις της Συρίας, που ελέγχουν σχεδόν το ένα τρίτο της επικράτειας της Συρίας.
Την ώρα που οι αναγνώστες διαβάζουν αυτές τις γραμμές, θα απομένουν μόνο λίγες ώρες για να ανοίξουν οι 46.000 κάλπες στο βόρειο Ιράκ, όπου οι Κούρδοι και οι λοιποί κάτοικοι της Αυτόνομης Διοίκησης του Κουρδιστάν, περίπου 5.500.000 ψηφοφόροι, θα ψηφίσουν και θα αποφανθούν αν θέλουν ή όχι την ανεξαρτησία του Κουρδιστάν. Ηδη Τουρκία, Ιράκ και Ιράν συνασπίζονται και δημιουργούν το «Τρίγωνο των Δυνάμεων του Διαβόλου», όπως το αποκαλούν οι Κούρδοι, και επεξεργάζονται σχέδια στραγγαλισμού του Κουρδιστάν.
Το Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας της Τουρκίας αποφασίζει μια σειρά από μέτρα που θα λάβει η Τουρκία εναντίον του Κουρδιστάν, συμπεριλαμβανομένης και της στρατιωτικής εισβολής και κατοχής, για τη «νομιμοποίηση» της οποίας η τουρκική κυβέρνηση προετοιμάζει σχετικό νομοσχέδιο, που θα φέρει προς ψήφιση στη Βουλή.
Το νομοσχέδιο θα αφορά και την εντολή προς τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις να εισβάλουν στο Ιντλίμπ, κατόπιν αδείας της κυβέρνησης της Συρίας, η οποία στην κυριολεξία είναι αιχμάλωτη της Μόσχας.
Συμβαίνουν και άλλα πολλά, όπως τα παζάρια μεταξύ ΗΠΑ - Ρωσίας για το μοίρασμα των ζωνών επιρροής της περιοχής, τα οποία δεν είναι δυνατόν να «χωρέσουν» σε ένα άρθρο. Ομως αυτό που μπορεί να εξαχθεί ως γενικό συμπέρασμα είναι το εξής:
Η κατάσταση στην περιοχή είναι ρευστή, όπως ρευστά είναι και τα σύνορα των κρατών της περιοχής, με αυτά του Ιράκ και της Συρίας να τίθενται σε ανοιχτή δοκιμασία, κάτι που θα θέσει σε δοκιμασία και τα σύνορα της Τουρκίας σε επόμενη φάση.
Αλλωστε, αυτή είναι και η εκτίμηση των ανώτατων κλιμακίων εξουσίας της Τουρκίας, γι’ αυτό και τα επιθετικά μέτρα που λαμβάνει, κατά το δόγμα η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση, ειδικά επί σχετικά αδύναμων αντιπάλων.
Στο παρελθόν έχουν ακουστεί και έχουν γραφτεί πολλά για το ενδεχόμενο η Τουρκία να επιχειρήσει να αναπληρώσει από τα δυτικά της όσα υποχρεωθεί να χάσει στα ανατολικά της. Το δυτικά εδώ είναι η Ελλάδα.
Αυτή η εκτίμηση είναι και άστοχη και αστήρικτη, υπό την έννοια ότι δεν στηρίζεται σε στοιχεία και πληροφορίες, αλλά σε… προφητείες. Το τι όμως είναι δυνατόν ΚΑΙ πιθανόν να γίνει σχετίζεται με το άρθρο μας της Παρασκευής και με το υπερόπλο που με την πολιτική μας δώσαμε στα χέρια της Τουρκίας, που ακούει στο όνομα «Προσφυγικό - Μεταναστευτικό»!
Το να κάνει η Τουρκία μια στρατιωτική επιχείρηση εναντίον της Ελλάδας είναι εξαιρετικά επικίνδυνο γι’ αυτήν, κυρίως για δύο λόγους: Ο πρώτος είναι ότι κανείς δεν μπορεί να προεξοφλήσει και να της εγγυηθεί ότι το αποτέλεσμα μιας τέτοιας επιχείρησης θα είναι αυτό που θα ήθελε.
Ο δεύτερος, που σχετίζεται με τον πρώτο, έχει να κάνει με τη στάση που θα τηρήσουν οι ΗΠΑ σε μια τέτοια περίπτωση, που είναι και η μόνη δύναμη που θα μπορούσε να προεξοφλήσει τη θετική για την Τουρκία έκβαση, αν τη στήριζε η Ουάσινγκτον. Το γεγονός ότι η Τουρκία στρέφεται και βαδίζει με γοργά βήματα προς τη Ρωσία, το Ιράν και την Κίνα, απομακρύνει, αν δεν αποκλείει, ένα τέτοιο ενδεχόμενο.
Αρα, το μόνο όπλο που μένει στα χέρια της Τουρκίας είναι αυτό που τους έδωσαν η κυρία Χριστοδουλοπούλου και όλοι εκείνοι στην κυβέρνηση και στο κυβερνών κόμμα, που θεωρούν «ντροπή» της Ελλάδας τον φράχτη στον Εβρο «ντροπή» της Ελλάδας και την υπεράσπιση των συνόρων έναντι οιασδήποτε απειλής, συμπεριλαμβανομένης και της διοχέτευσης βάσει σχεδίου της Αγκυρας προσφύγων και μεταναστών στην Ελλάδα. Πρέπει από τώρα να κηρυχθούν τα νησιά μας ευαίσθητες περιοχές εθνικής ασφάλειας και να γίνει «σκούπα» σε όλες τις ΜΚΟ, εκτός από την Υπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ. Ολοι οι άλλοι, δρόμο.
Για να αντιληφθούμε δε τον βρόμικο ρόλο που παίζει η Τουρκία, θα αναφέρουμε το εξής παράδειγμα. Οι Μαροκινοί, επειδή η χώρα τους έχει λάβει μέτρα να μην περνούν στην Ισπανία, παίρνουν το αεροπλανάκι της ΤΗΥ και με 100 ευρώ πηγαίνουν στην Τουρκία και από κει στην Ελλάδα.
Κατάλαβες τώρα;
Το νομοσχέδιο θα αφορά και την εντολή προς τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις να εισβάλουν στο Ιντλίμπ, κατόπιν αδείας της κυβέρνησης της Συρίας, η οποία στην κυριολεξία είναι αιχμάλωτη της Μόσχας.
Συμβαίνουν και άλλα πολλά, όπως τα παζάρια μεταξύ ΗΠΑ - Ρωσίας για το μοίρασμα των ζωνών επιρροής της περιοχής, τα οποία δεν είναι δυνατόν να «χωρέσουν» σε ένα άρθρο. Ομως αυτό που μπορεί να εξαχθεί ως γενικό συμπέρασμα είναι το εξής:
Η κατάσταση στην περιοχή είναι ρευστή, όπως ρευστά είναι και τα σύνορα των κρατών της περιοχής, με αυτά του Ιράκ και της Συρίας να τίθενται σε ανοιχτή δοκιμασία, κάτι που θα θέσει σε δοκιμασία και τα σύνορα της Τουρκίας σε επόμενη φάση.
Αλλωστε, αυτή είναι και η εκτίμηση των ανώτατων κλιμακίων εξουσίας της Τουρκίας, γι’ αυτό και τα επιθετικά μέτρα που λαμβάνει, κατά το δόγμα η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση, ειδικά επί σχετικά αδύναμων αντιπάλων.
Στο παρελθόν έχουν ακουστεί και έχουν γραφτεί πολλά για το ενδεχόμενο η Τουρκία να επιχειρήσει να αναπληρώσει από τα δυτικά της όσα υποχρεωθεί να χάσει στα ανατολικά της. Το δυτικά εδώ είναι η Ελλάδα.
Αυτή η εκτίμηση είναι και άστοχη και αστήρικτη, υπό την έννοια ότι δεν στηρίζεται σε στοιχεία και πληροφορίες, αλλά σε… προφητείες. Το τι όμως είναι δυνατόν ΚΑΙ πιθανόν να γίνει σχετίζεται με το άρθρο μας της Παρασκευής και με το υπερόπλο που με την πολιτική μας δώσαμε στα χέρια της Τουρκίας, που ακούει στο όνομα «Προσφυγικό - Μεταναστευτικό»!
Το να κάνει η Τουρκία μια στρατιωτική επιχείρηση εναντίον της Ελλάδας είναι εξαιρετικά επικίνδυνο γι’ αυτήν, κυρίως για δύο λόγους: Ο πρώτος είναι ότι κανείς δεν μπορεί να προεξοφλήσει και να της εγγυηθεί ότι το αποτέλεσμα μιας τέτοιας επιχείρησης θα είναι αυτό που θα ήθελε.
Ο δεύτερος, που σχετίζεται με τον πρώτο, έχει να κάνει με τη στάση που θα τηρήσουν οι ΗΠΑ σε μια τέτοια περίπτωση, που είναι και η μόνη δύναμη που θα μπορούσε να προεξοφλήσει τη θετική για την Τουρκία έκβαση, αν τη στήριζε η Ουάσινγκτον. Το γεγονός ότι η Τουρκία στρέφεται και βαδίζει με γοργά βήματα προς τη Ρωσία, το Ιράν και την Κίνα, απομακρύνει, αν δεν αποκλείει, ένα τέτοιο ενδεχόμενο.
Αρα, το μόνο όπλο που μένει στα χέρια της Τουρκίας είναι αυτό που τους έδωσαν η κυρία Χριστοδουλοπούλου και όλοι εκείνοι στην κυβέρνηση και στο κυβερνών κόμμα, που θεωρούν «ντροπή» της Ελλάδας τον φράχτη στον Εβρο «ντροπή» της Ελλάδας και την υπεράσπιση των συνόρων έναντι οιασδήποτε απειλής, συμπεριλαμβανομένης και της διοχέτευσης βάσει σχεδίου της Αγκυρας προσφύγων και μεταναστών στην Ελλάδα. Πρέπει από τώρα να κηρυχθούν τα νησιά μας ευαίσθητες περιοχές εθνικής ασφάλειας και να γίνει «σκούπα» σε όλες τις ΜΚΟ, εκτός από την Υπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ. Ολοι οι άλλοι, δρόμο.
Για να αντιληφθούμε δε τον βρόμικο ρόλο που παίζει η Τουρκία, θα αναφέρουμε το εξής παράδειγμα. Οι Μαροκινοί, επειδή η χώρα τους έχει λάβει μέτρα να μην περνούν στην Ισπανία, παίρνουν το αεροπλανάκι της ΤΗΥ και με 100 ευρώ πηγαίνουν στην Τουρκία και από κει στην Ελλάδα.
Κατάλαβες τώρα;
Σάββας Καλεντερίδης
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου