Μετά την απόρριψη από τον Πρόεδρο του ΔΗΚΟ Νικόλα Παπαδόπουλο της ύστατης έκκλησης του Προέδρου της ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ ΠΟΛΙΤΩΝ Γιώργου Λιλλήκα, για αναζήτηση κοινού υπερκομματικού υποψηφίου του ενδιάμεσου χώρου, με την οποία συμφωνεί απόλυτα και το ΚΙΝΗΜΑ ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ, το βάρος πλέον πέφτει στην ηγεσία του ΑΚΕΛ προκειμένου να αποφύγουμε εκλογή στην Προεδρία των υποψηφίων του ΔΗΣΥ και του ΔΗΚΟ οι οποίοι αντιπροσωπεύουν καθαρά νεοφιλελεύθερες και καταστροφικές για την κυπριακή κοινωνία πολιτικές.
Με απογοητεύει αφάνταστα η διαφαινόμενη πρόθεση της ηγεσίας του ΑΚΕΛ να επιλέξει για υποψήφιο της των Μάικ Σπανό, ένα κατ’ εξοχή νεοφιλελεύθερο και γνήσιο εκφραστή του κεφαλαίου. Είναι αδιανόητο και συνάμα εξωφρενικό, ένα κατ’ εξοχήν, όπως διατείνονται, κομμουνιστικό κόμμα, που υποτίθεται έπρεπε να νοιάζεται για τον εργάτη και τον απλό άνθρωπο, να κάνει τέτοιες επιλογές επειδή κάποτε…. του έκατσε η μπίλια και εξέλεξε πάλιν έναν εκφραστή του κεφαλαίου, τον Γιώργο Βασιλείου.
Δεν ανήκω στην ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΠΟΛΙΤΩΝ αλλά ούτε και έχω κάποια ιδιαίτερη σχέση με τον Γιώργο Λιλλήκα. Ωστόσο αν είχα να επιλέξω μεταξύ αυτού και ενός εκ των Νίκου Αναστασιάδη και Νικόλα Παπαδόπουλου σίγουρα θα επέλεγα το Γιώργο Λιλλήκα για τους πιο κάτω λόγους:
Σε αντίθεση με τους Αναστασιάδη και Παπαδόπουλο, ο Γιώργος Λιλλήκας είναι μια συγκροτημένη προσωπικότητα, ένας έξυπνος άνθρωπος και πολιτικός με εμπειρίες στην πολιτική λόγω της μακράς του θητείας ως Βουλευτής καθώς επίσης και ως Υπουργός Εμπορίου και Υπουργός Εξωτερικών επί διακυβέρνησης Τάσου Παπαδόπουλου, ο οποίος Τάσος, τον εμπιστευόταν πλήρως σε αντίθεση με τον υιό του Νικόλα για τον οποίο περιοδικά εξέφραζε σε στενό του κύκλο παράπονα για τον χαρακτήρα του.
Πρόσθετα ο Γιωργος Λιλλήκας σε αντίθεση με τους Αναστασιάδη και Παπαδόπουλο είναι εναντίον της τουρκικών συμφερόντων και βρετανικής έμπνευσης Διζωνικής Δικοινοτικής Πολιτικής (ΔΔΟ) καθώς επίσης και εναντίον των νεοφιλελεύθερων πολιτικών στις οποίες πρεσβεύουν οι δύο αντίπαλοι του.
Μερικές φορές η ηγεσία του ΑΚΕΛ χάνει κάθε επαφή με την λογική και την κυπριακή πολιτική πραγματικότητα, σε σημείο μάλιστα που ακόμη και οι πιο πιστοί οπαδοί τους να απορούν και να εξοργίζονται με τις επιλογές τους. Τελευταίες μέρες έχω συναντήσει αρκετούς παραδοσιακούς ψηφοφόρους του ΑΚΕΛ και η αίσθηση που εισπράττω είναι έναν μούδιασμα και μια απορία και μόνο με την σκέψη ότι η επιλογή της ηγεσίες τους μπορεί να είναι ο γαμβρός τους Λανιτέους, ένας άνθρωπος αλεξιπτωτιστής, με κανένα απολύτως κοινωνικό και πολιτικό έρεισμα. Είναι και του γελεσμάτου αλλά πρέπει να σας αναφέρω κάτι που μου ανέφερε κάποιος γνήσιος και καλοκάγαθος αριστερός από κάποιο χωριό της επαρχίας Λεμεσού. ‘’ Και όταν μας φέρουν τζιη πάνω στο χωρκόν μας τον Μάικ Σπανό η ηγεσία μας, πως θα μας τον συστήσει....από δω ο Mike ( Μαικ) ........Mr.Mike do you speak greek;……Δηλαδή ρε κοπέλια αυτοί οι αθεόφοβοι θα μας επιβάλουν τζιε κεφαλαιοκράτη, τζιε Μάικ τζιε Σπανό;‘’
Κάνω ύστατη έκκληση στην ηγεσία του ΑΚΕΛ να αφήσει τα πειράματα με τους κάθε Μάικ και τους κάθε Σπανούς και να στηρίξει άμεσα και χωρίς όρους, την ανεξάρτητη υποψηφιότητα Λιλλήκα για να αποφύγουμε τον αναξιόπιστο, ενδοτικό και εξαρτημένο από το αλκοόλ Νίκο Αναστασιάδη, καθώς επίσης και τον ατάλαντο, παρορμητικό και ανώριμο Νικόλα Παπαδόπουλο, που ζούσε μια ζωή στην χλιδή της Στράκκας, χωρίς να δουλέψει και ο οποίος, ΠΙΣΤΟΣ ΣΤΗΝ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ, σκορπά αφειδώς τα λεφτά της μαμάς για να εκλεγεί Πρόεδρος.
Όμηρος Αλεξάνδρου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου