"Μας άφησαν να κολυμπούμε στο ψέμα της ευμάρειας και τώρα βυθιζόμαστε αύτανδροι."
Το βιβλίο του,με τίτλο "η Λιτανεία",που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Στοχαστής,είναι η αφορμή της συζήτησής μας με τον Ελπιδοφόρο Ιντζέμπελη.
Η λιτανεία περιέχει δύο διαφορετικές ιστορίες σε δύο διαφορετικές εποχές, όπου ισάριθμα ζευγάρια βιώνουν τον έρωτα εν μέσω κινδύνων και αντιδράσεων.
Οι δύο ιστορίες ακουμπούν η μία την άλλη στην εξέλιξη του βιβλίου,στο οποίο ο συγγραφέας αποδεικνύει σαφή γνώση της ιστορίας αλλά και του σήμερα.
Στο μυθιστόρημα, «Η Λιτανεία», εκδόσεις Στοχαστής, υπάρχουν δύο παράλληλες ιστορίες ζευγαριών, σε δύο διαφορετικές εποχές. Ποιος είναι ο συνεκτικός δεσμός μεταξύ τους;
Το ένα ζευγάρι είναι ο Δημήτρης και η Ανθή. Ο Δημήτρης, ένας μάχιμος δημοσιογράφος από την Αθήνα θα κάνει ένα ολιγοήμερο ταξίδι στην Άρτα για ένα ρεπορτάζ σχετικά με τις βροχές και την πλημμύρα του 2015 και έτσι θα γνωρίσει την Ανθή. Το άλλο παράνομο ζευγάρι , στις αρχές του προηγούμενου αιώνα, είναι ο Πάνος και η Λένα. Εκφράζουν δυο άλλους κόσμους . Και τα δυο ζευγάρια ,όμως ,αγαπιούνται. Αυτός και ο δεσμός που στην ουσία τους συνδέει. Ο χρόνος θα δείξει τις αντοχές τους.
Διατρέχοντας στις σελίδες του βιβλίου, ο αναγνώστης διαπιστώνει πως καταστάσεις, γεγονότα και αντιδράσεις επαναλαμβάνονται τόσο σε κοινωνικό όσο και σε πολιτικό επίπεδο. Είναι στις προθέσεις σας να μιλήσετε για την «ιστορία» που επαναλαμβάνεται;
Είναι γεγονός ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται. Πριν από ένα αιώνα συνέβαιναν αρκετές πλημμύρες και φυσικές καταστροφές που το κράτος δεν ήταν σε θέση να αντιμετωπίσει σε συνδυασμό με τις αντίξοες οικονομικές συνθήκες που επικρατούσαν στη χώρα. Σκοπός μου, λοιπόν, είναι να δείξω τις αντιδράσεις του κόσμου κάτω από αυτές τις καταστάσεις. Ακόμη ο αναγνώστης μέσα από αυτό το βιβλίο μπορεί να κάνει μια σύγκριση του τότε με το σήμερα.
Ο παπάς, ο αστυνόμος ,ο πολιτικός, παλαιότερα και σήμερα είναι πρόσωπα που έχουν σημαντικό ρόλο στο βιβλίο σας. Στη σημερινή εποχή θεωρείτε ότι εξέπεσαν ή πήραν τη σωστή διάσταση στα μάτια του κόσμου ;
Ο κόσμος μπορεί να άλλαξε αλλά η δομή της κοινωνίας παραμένει ίδια. Υπάρχει ο παπάς , ο αστυνόμος και ο πολιτικός. Τότε είχαν μεγάλο κύρος όπως και σήμερα . Απλώς νομίζουμε ότι δεν μπορούν να αποτελέσουν τον καθοριστικό παράγοντα στη λύση των προβλημάτων. Ωστόσο, έχουν αφήσει ακόμη τα ίχνη τους. Δηλαδή, αν ζεις στην επαρχία και γνωρίζεις έναν παπά , έναν αστυνόμο ή ένα πολιτικό, έχεις την ψευδαίσθηση ότι αγγίζεις περισσότερο την κοινωνία και αποκτάς δύναμη και εξουσία ώστε να μπορέσεις να γίνεις , στην τοπική κοινότητα πιο δημοφιλής.
Οι αντιδράσεις της μίας ηρωίδας σας, της Λένας, δείχνουν πως είναι εγκλωβισμένη σε μια ζωή που της επιβλήθηκε .Πόσο έχει αλλάξει αυτή η συνθήκη για τη σημερινή γυναίκα;
Η Λένα παίζει με τη φωτιά. Άλλον αγαπά και άλλον παντρεύεται. Δεν ξεχωρίζει τι θέλει και δεν προσπαθεί να επιβάλλει τη γνώμη της. Επομένως ισορροπεί σε τεντωμένο σχοινί. Η εποχή της Λένας έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Σήμερα οι γυναίκες έχουν κατακτήσει με αγώνες τόσα πράγματα που έχουν την ελευθερία να ζήσουν όπως θέλουν αφήνοντας πίσω τους όλα τα ταμπού και τις προκαταλήψεις.
Αγαπάτε τον τόπο σας και αυτό είναι εμφανές στο βιβλίο σας. Πόσο σημαντική είναι η γνώση της τοπικής ιστορίας;
Η επίσημη πολιτεία διδάσκει την ιστορία στα σχολεία χωρίς να αφιερώνει μερικές σελίδες στην περιοχή που μεγαλώνει και ζει ο κάθε μαθητής. Έτσι τελειώνουμε τις εγκύκλιες σπουδές ή συνεχίζουμε στο πανεπιστήμιο χωρίς να ξέρουμε τίποτε για τον τόπο μας. Αν ,όμως, διαθέταμε σχετικές γνώσεις, τα πράγματα θα ήταν πολύ καλύτερα. Θα αγαπούσαμε και θα υπερασπιζόμασταν τον τόπο μας και θα συμμετείχαμε στην λύση των προβλημάτων.
Όλα τα λογοτεχνικά βιβλία τα έχετε εκδόσει στον Στοχαστή. Τι είναι οι εκδόσεις Στοχαστής;
Οι εκδόσεις Στοχαστής ιδρύθηκαν το 1969. Σε δυο χρόνια κλείνουν μισό αιώνα. Η γνωριμία μαζί τους φτάνει πολύ πίσω στα φοιτητικά μου χρόνια. Από τότε αγόραζα βιβλία τους. Πού να πίστευα ότι κάποτε θα εξέδιδαν τα βιβλία μου; Η επαφή μας έλαβε χώρα το 2000, όταν ήμουν δάσκαλος στη Γερμανία. Από τις πρώτες λέξεις κατάλαβα ότι άρχιζε μια νέα συνεργασία που εξελίχθηκε σε μια μακροχρόνια φιλία. Κατά τη γνώμη μου , το σημαντικότερο πράγμα είναι να νιώθει ο συγγραφές ότι βρίσκεται σε ένα οικογενειακό περιβάλλον. Έτσι γράφει με ασφάλεια και παράγει με αγάπη αυτό που έχει κλεισμένο στον εσωτερικό του κόσμο.
Έχετε διατελέσει σχολικός σύμβουλος. Από την εμπειρία σας, τι είναι αυτό που λείπει από το σχολείο για την καλλιέργεια της φιλαναγνωσίας;
Οι προθέσεις του κάθε υπουργείου αλλάζουν ανά δυο ή τέσσερα χρόνια. Η κάθε κυβέρνηση κατεδαφίζει την προηγούμενη. Χωρίς πλάνο και χωρίς σκέψη κάτι να αλλάξει. Σε όλες τις χώρες της Ευρώπης οι μαθητές στο τέλος του σχολικού έτους είναι υποχρεωμένοι να παρουσιάσουν κάποια βιβλία που τα διαλέγουν από τη λίστα επιλογής του υπουργείου. Σε εμάς τι γίνεται; Βασιζόμαστε στο φιλότιμο του εκπαιδευτικού να διαβάσει και να φωτίσει τα παιδιά. Να φέρει βιβλία ο ίδιος αφού οι βιβλιοθήκες έχουν παλιά και να αξιοποιήσει τη δίψα του μαθητή για τη καινούργια γνώση που μαζί με τα σχολικά εγχειρίδια θα τον βοηθήσει , να σταθεί στα πόδια του.
Μέσω της συνεργασίας σας με την ηλεκτρονικό περιοδικό Διάστιχο (www. diastixo. gr) , έχετε συνομιλήσει με πολλούς λογοτέχνες. Ποια είναι η εμπειρία σας από αυτή τη συνεργασία;
Το Διάστιχο είναι ένα σχολείο για τους λογοτέχνες , ποιητές , κριτικούς, μουσικούς, θεατρολόγους, μεταφραστές , αλλά και εκδότες. Ανοίγεις τη σελίδα και με ένα «κλικ» περιπλανιέσαι . Υπάρχουν θεματικές περιοχές και διαβάζεις ότι σε ενδιαφέρει. Ο δικός μου χώρος στο Διάστιχο είναι οι συνεντεύξεις. Απαιτεί επισταμένη μελέτη των βιβλίων και να κάνω ερωτήσεις που θα είναι τέτοιες, ώστε να κερδίσω τον συγγραφέα και να μου δώσει μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη. Από την άλλη, όπως είπατε μου δίνει την δυνατότητα να επικοινωνώ με τους συγγραφείς της χώρας μας. Μετά από την εξάχρονη παρουσία μου στο Διάστιχο , το κέρδος μου είναι ότι έχω διαβάσει πάρα πολλά βιβλία και το κυριότερο ότι οι πιο πολλοί συγγραφείς με φωνάζουν πλέον με το μικρό μου όνομα.
Πώς βλέπετε τα πράγματα στο χώρο του βιβλίου;
Θα έλεγα ότι ο χώρος του βιβλίου δοκιμάζεται από την μεγάλη οικονομική κρίση. Το βιβλίο έφτασε να είναι δύσκολο να αγοραστεί. Αν και οι τιμές έπεσαν, οι αναγνώστες κάνουν θυσίες για να αγοράσουν νέα βιβλία. Ας ελπίσουμε η πολιτεία στο μέλλον να βοηθήσει αυτή τη δύσκολη κατάσταση.
Υπάρχουν ήρωες στη σημερινή εποχή, κύριε Ιντζέμπελη;
Ήρωες ,για μένα, είναι ο άστεγος, ο άνθρωπος που χρωστά και δεν έχει να πληρώσει, ο αγρότης που αγωνίζεται και δεν βλέπει ελπίδα, ο οικογενειάρχης που μετρά τα χρήματα και δεν του φτάνουν. Υπάρχουν και άλλοι που πιθανόν να τους έχω ξεχάσει. Όλοι όμως βιώνουν την πιο δύσκολη οικονομική περίοδο της πατρίδας.
Στην Ελλάδα της Κρίσης, τι θεωρείτε ελπιδοφόρο;
Θεωρώ πως τα νέα παιδιά είναι τα άτομα στα οποία μπορούμε να βασίσουμε τις ελπίδες μας. Αυτά θα είναι που θα κάνουν κάτι . Εμείς οι άλλοι είμαστε τελειωμένοι. Μας άφησαν να κολυμπούμε στο ψέμα της ευμάρειας και τώρα βυθιζόμαστε αύτανδροι.
Θέλετε να μας προτείνετε κάποια βιβλία που αγαπάτε ιδιαίτερα;
Αγαπώ τα ιστορικά βιβλία που αναφέρονται στην Ελλάδα. Από τη λογοτεχνία προτιμώ τα διαχρονικά βιβλία της ρωσικής, γαλλικής ,και αμερικάνικης πεζογραφίας.Γνωρίζω ότι αρκετές πόλεις έχουν βιβλιοθήκες. Τα βιβλία που ανέφερα αραχνιάζουν και σας περιμένουν. Ξεχάστε τα εύκολα βιβλία αν θέλετε να ζείτε και να σκέπτεστε.
Ετοιμάζετε κάποιο καινούργιο βιβλίο;
Πάντα με κάτι ασχολούμαι. Ετοιμάζω ένα τόμο με συνεντεύξεις Ελλήνων συγγραφέων. Για περισσότερα, όμως ,θα τα πούμε από τις σελίδες της εφημερίδας σας στους προσεχείς μήνες.
Βιογραφικό
Ο Ελπιδοφόρος Ιντζέμπελης κατάγεται από την Λέσβο και γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε στην Μαράσλειο Παιδαγωγική Ακαδημία και στην Θεολογική Σχολή Αθηνών. Πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Μπέρμιγχαμ και μετεκπαιδεύτηκε στο Μόναχο, όπου και εργάστηκε για μια πενταετία ως δάσκαλος στο Ευρωπαϊκό Σχολείο. Εργάστηκε για μια τριακονταετία στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση και υπηρέτησε ως δάσκαλος, διευθυντής σχολείου, Κ.Π.Ε. και ως σχολικός σύμβουλος. Από το 2002 ζει στο Μενίδι Αιτωλοακαρνανίας.
Έχουν προηγηθεί τα ιστορικά του βιβλία Νταχάου, προφορικές και επιστολικές μαρτυρίες (Μένανδρος, 2014) και Ο Ελευθέριος Βενιζέλος και το κόμμα των Φιλελευθέρων στην Ήπειρο (Historical Quest, 2015).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου