Οι κλαδικές (Του πολίτη Π.Λ.Παπαγαρυφάλλου)

Όποια πέτρα κι’ αν σηκώσεις θα βρεις ένα Πασόκο που είχε επιβάλει στην κοινωνία να κάνει μόκο Όποια πέτρα κι’ αν σηκώσεις θα βρεις έναν της «Κλαδικής» που για δεκαετίες ήταν στο δημόσιο ο διαφεντευτής Όποια πέτρα κι’ αν σηκώσεις θα βρεις ένα σοσιαλΗστή που ελλοχεύει κρυμμένος σε κάποια καταπακτή που είναι το «μάτι» του κινήματος και σοσιαλιστής τραβεστί Ένα πλέγμα «κλαδικών» και χιλιάδων κοπριτών όρμησαν στην Ελλάδα μετά λαμπάδων και φανών και την έκαναν οι άθλιοι γη των ηρώων αφανών Ένα κίνημα δομημένο με πρότυπα ναζιστικά που κούρεψε για χρόνια της πατρίδας τα φτερά Ένας κόσμος ολόκληρος χωρίς αιδώ και τσίπα άνοιξε στην Ελλάδα μια απέραντη μαύρη τρύπα Πάνω στο πτώμα της Ελλάδος χόρευει το χορό των κολασμένων το χορό της χρεωκοπίας και των καταραμένων Ανάλγητος φανατισμός και πολιτικός αυταρχισμός έκανε πάντα αυτό που διέτασσε και ήθελε ο αρχηγός που ήταν μέγας δημαγωγός και θεωρείτο χαρισματικός όπως κήρυττε και δίδασκε ο εθνοκτόνος λαϊκισμός που στα μάτια και τ’ αυτιά των οπαδών φάνταζε ως ριζοσπαστισμός και ως πολιτική και λόγος τάχα αριστερός που οδηγούσε την Ελλάδα πίσω ολοταχώς Αυτός ο κόσμος των αθλίων δοσιλόγων και δημοσίων υπολόγων που υπηρέτησε ασμένως το ρόλο των ερζάτς ιδεολόγων αφού χρεωκόπησε και λεηλάτησε την δύσμοιρη Ελλάδα πήδησε στον ΣΥΡΙΖΑ για να αρπάξει ακόμη και την ικμάδα έχοντας πάντα κατά νου ότι αρμέγουν την αγελάδα Ω! δύσμοιρε λαέ τι σου έλαχε να πάθεις αφού για δεκαετίες τέσσερις αρνήθηκες να μάθεις Αθήνα 21/02/2017

Αντιδημοφιλείς σκέψεις από το «κατηγορώ» του πολίτη Π.Λ.Παπαγαρυφάλλου(«Πολιτικά Θέματα» της 2 και 9 Οκτωβρίου 1992) -«Κατηγορώ τα κρατικά ΜΜΕ και τα δύο μεγάλα ιδιωτικά κανάλια γιατί περιόρισαν το «διάλογο» και τον «πολιτικό» λόγο σε μια χούφτα εκπροσώπων των τεσσάρων μεγάλων κομμάτων και κυρίως των δύο μεγάλων». -«Το γεγονός αυτό είχε ως άμεση συνέπεια την κολοβωμένη ενημέρωση της ελληνικής κοινωνίας». -«Κατηγορώ την πανεπιστημιακή κοινότητα, γιατί από κοινότητα ακαδημαϊκής ελευθερίας, σκέψεως, στοχασμού, γνώσεως και έρευνας, μετατράπηκε σε αρένα κομματικών συγκρούσεων και πνευματικής επιστημονικής τρομοκρατίας, με την οποία οι διδασκόμενοι υπαγορεύουν τις θελήσεις των κομμάτων τους στους διδάσκοντες». -«Κατηγορώ τους πανεπιστημιακούς δασκάλους γιατί όχι μόνο ανέχτηκαν αυτό το ανελεύθερο φαινόμενο αλλά, πολλές φορές, πολλοί απ’ αυτούς το υποβοήθησαν για να έχουν την υποστήριξη των κομμάτων στις προσωπικές τους επιδιώξεις και στην εκλογή τους με τα κόκκινα τηλέφωνα».