Φέρτε πίσω τα… χαμένα και μετά μιλάμε για δραχμή

http://www.antinews.gr/action.read/politiki/ferte-piso-ta-xamena-kai-meta-milame-gia-draxmi/2.113732

Ας μιλήσουμε για τη δραχμή και ας μη δαιμονοποιούμε το διάλογο, όπως είπε και ο γίγαντας της πολιτικής και οικονομικής σκέψης, Νίκος Ξυδάκης.

Ας μη μιλήσουμε για τις επιπτώσεις που θα έχει στην ελληνική κοινωνία, άλλωστε, ακόμη και ο άσχετος με τα οικονομικά Τσίπρας τρόμαξε όταν είδε το «plan B» του Βαρουφάκη ή όταν ο Γιούνκερ του παρουσίασε ένα σχέδιο της ΕΕ για έξοδο της Ελλάδας από την ΕΕ. Οι συνέπειες θα είναι τόσο καταστροφικές που δεν θα υπάρχει προηγούμενο. Είτε είναι συντεταγμένη είτε ασύντακτη μια έξοδος, με τον τρόπο που έχει δομηθεί η ελληνική οικονομία, πολύ δύσκολα δεν θα γίνουμε Αλβανία. Και τουλάχιστον η γειτονική χώρα καλλιεργεί απροκάλυπτα εκατομμύρια στρέμματα με ναρκωτικά, εμείς τι θα κάνουμε; Θα ενισχύσουμε την παραγωγή στα Ζωνιανά ή στους κάμπους του Πύργου Ηλείας;

Αν θέλει ο κάθε Ξυδάκης να μιλήσουμε για το ευρώ ας το κάνουμε υπό δύο προϋποθέσεις:

Η πρώτη είναι όλοι οι πολιτικοί που έχουν λεφτά στο εξωτερικό να τα φέρουν μέχρι το τελευταίο ευρώπουλο στην Ελλάδα. Να τα βάλουν σε ελληνικές τράπεζες και μετά να αποφασίσουν στη Βουλή να μιλήσουν για το αν συμφέρει το ευρώ, η δραχμή ή το δηνάριο. Κι απ’ ότι ξέρουμε ουκ ολίγοι Συριζαίοι βουλευτές έχουν κρυφά ή φανερά λογαριασμούς στο εξωτερικό. Φέρτε πίσω τα… χαμένα φίλοι βουλευτές και μετά μιλάμε για δραχμή, για κούρεμα καταθέσεων ή για ό,τι άλλο εσείς γουστάρετε.

Η δεύτερη προϋπόθεση είναι οι επιχειρηματίες που έχουν συγκροτήσει το «λόμπι της δραχμής» να βγουν και να μιλήσουν καθαρά στον ελληνικό λαό. Να που «εγώ είμαι ο Γιώργος, ο Κώστας, ο Νίκος, ο Δημήτρης και θέλω να επιστρέψουμε στη δραχμή γιατί έτσι κι έτσι».

Ας βγουν λοιπόν όσοι επιχειρηματίες έχουν μέζεα να μιλήσουν στον κόσμο για τα καλά που θα φέρει η επιστροφή στο εθνικό νόμισμα και τότε να κάτσουμε κι εμείς μαζί τους να τους κουβαλάμε τα τσουβάλια με τα λεφτά τους.

Είναι καιρός να σοβαρευτούμε. Ο Ξυδάκης παίζει το παιχνίδι του Σόιμπλε και κάθε φορά που κινδυνεύει η διαπραγμάτευση ή που η κυβέρνηση θέλει να περάσει πολύ σκληρά μέτρα επισείει το επιχείρημα των Γερμανών. Παίζει το παιχνίδι των σκληρών που έχουν στο πίσω μέρος του μυαλού τους να μας κάνουν παρίες της Ευρώπης, χειρότεροι απ’ ότι είμαστε τώρα.

Ακούμε π.χ. το εξής επιχείρημα: Μα και στην Ιταλία και σε άλλες χώρες έχει ανοίξει μια τέτοια συζήτηση γιατί κι εμείς να έχουμε ταμπού. Τον κακό σας τον καιρό κύριοι που βρήκατε ευκαιρία να προωθήσετε μια δραχμολαγνική ατζέντα. Είναι ακριβώς το ίδιο που έγινε με το δημοψήφισμα. Όλοι αυτοί οι ψευτοαριστεροί πουλάνε δημοκρατία και δήθεν ενημέρωση και συμμετοχή στα κοινά όλων των πολιτών, σπέρνοντας έτσι το σπόρο του λαϊκισμού. Κι έχουμε τα αποτελέσματα σαν κι αυτά στο δημοψήφισμα που μετά από λίγες ώρες βαράμε το κεφάλι μας στον τοίχο.

Έλεος, πια με τις καταστροφικές, υπόγειες ατζέντες του ΣΥΡΙΖΑ που δήθεν θέλει το διάλογο αλλά εκ του ασφαλούς. Πρόκειται για μια «αδερφίστικη» συζήτηση που την έχουμε ξαναζήσει με την αναθεώρηση της ιστορίας, το θρησκευτικό συναίσθημα των πολιτών, το αν θα γίνει μάθημα στα σχολεία για τις αδερφές και τους τρανσέξουαλ και άλλα πολλά.