Κράτος ή μαριονέτα; (του Σάββα Καλεντερίδη)

http://infognomonpolitics.blogspot.gr/2017/01/blog-post_496.html?utm_source=feedburner&utm_medium=email&utm_campaign=Feed:+InfognomonPolitics+(InfognomonPolitics)

http://www.pontos-news.gr/article/159440/kratos-i-marioneta

Πριν από 21 χρόνια, τέτοιες μέρες, είχε ξεσπάσει η λεγόμενη κρίση των Ιμίων και την χαρακτηρίζω έτσι γιατί, κατά την άποψή μου, ήταν μια φτιαχτή κρίση που εξυφάνθηκε σε κάποια γραφεία της Ουάσινγκτον, που επέλεξαν στην Ελλάδα και την Τουρκία τις μαριονέτες που θα πυροδοτούσαν τις εξελίξεις, που κατέληξαν σε μια εθνική ήττα για την Ελλάδα.

Τότε ο πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Σημίτης, άβουλος και δειλός, σύρθηκε από τις εξελίξεις, με αποτέλεσμα η Ελλάδα να απωλέσει το δικαίωμα να ασκεί κυριαρχία στη Μικρή και τη Μεγάλη Ίμια.

Μέχρι τότε ο διοικητής του λόχου, σε μονάδα της Καλύμνου, που ήταν υπεύθυνος για τα δυο αυτά ελληνικότατα νησιά, τουλάχιστον μια φορά το μήνα ήταν υποχρεωμένος να τα επισκέπτεται με πλωτό μέσο, να αποβιβάζεται, να επιθεωρεί το χώρο και τις μεταλλικές ελληνικές σημαίες που ήταν ορθωμένες και να αναφέρει σχετικά στους ανωτέρους του την κατάσταση που επικρατούσε σ’ αυτά.

Μετά την κρίση των Ιμίων η Ελλάδα, όπως αποδεικνύεται στην πράξη, απεμπόλησε το δικαίωμα αυτό, χωρίς μέχρι σήμερα οι πολίτες να γνωρίζουμε τι αποφάσισε και ποια συμφωνία υπέγραψε ο τότε πρωθυπουργός με τον αρμόδιο υπουργό Εξωτερικών.

Δυο παρατηρήσεις για το θέμα:

Ο πρωθυπουργός δεν διαβουλεύθηκε με κανέναν για να λάβει τη συγκεκριμένη απόφαση. Δεν ρωτήθηκε κανένα κόμμα, καμία επιτροπή, κανένας βουλευτής και φυσικά κανένας πολίτης αν συμφωνούσε με τους χειρισμούς και με τη συμφωνία που έγινε για να λήξει η «κρίση».

Η δεύτερη παρατήρηση έχει να κάνει με το γεγονός ότι οι υπεύθυνοι της εσχάτης προδοσίας, γιατί η απώλεια εθνικού εδάφους μόνο ως τέτοια πράξη μπορεί να χαρακτηριστεί, όχι μόνο δεν εγκλήθηκαν από κανέναν θεσμό της Ελληνικής Δημοκρατίας για να λογοδοτήσουν, αλλά κέρδισαν και τις επόμενες εκλογές, λαμβάνοντας και άλλες καταστροφικές αποφάσεις για το μέλλον της πατρίδας, τις οποίες πληρώνουμε μέχρι σήμερα – όπως για παράδειγμα η απόφαση για την παράδοση Οτζαλάν και η απόφαση για την είσοδο στο ευρώ!

Αποφάσεις που και πάλι ελήφθησαν ερήμην των Ελλήνων πολιτών, που τώρα πληρώνουν τα σπασμένα αυτών των αποφάσεων.

Και τα πληρώνουμε γιατί και οι επόμενοι έλαβαν ορισμένες εξ αντικειμένου προδοτικές αποφάσεις αλλεπάλληλες φορές, επίσπευση εκλογών δύο φορές, υπογραφή μνημονίων, απόφαση για το καταστροφικό δημοψήφισμα κτλ., και πάλι χωρίς να διαβουλευθούν με τους πολίτες, και πάλι χωρίς να λογοδοτήσουν σε κανέναν φορέα για τις συνέπειες των πράξεών τους, που μετέτρεψαν την Ελλάδα σε ένα προτεκτοράτο – μη χώρα, μη κράτος.

Προχθές ο Άρειος Πάγος έλαβε μια ιστορική απόφαση. Ενώ, σύμφωνα το προπαγανδιστικό έντυπο της κυβέρνησης, ο Ερντογάν ευχαρίστησε τον Έλληνα πρωθυπουργό Αλ. Τσίπρα για την υπόσχεσή του να παραδώσει τους οκτώ Τούρκους αξιωματικούς, ενώ ο Τούρκος ΥΠΕΞ δήλωνε ότι ο Έλληνας ομόλογός του Ν. Κοτζιάς τον διαβεβαίωσε ότι οι 8 θα εκδοθούν, ενώ ο αναπλ. Υπουργός Άμυνας Δ. Βίτσας, δήλωσε δημοσίως ότι οι 8 πρέπει να εκδοθούν στην Τουρκία, ενώ δεκάδες βουλευτές και μέλη του ΣΥΡΙΖΑ αναμασούσαν τη θέση του κόμματος για έκδοση των 8 πραξικοπηματιών, οι δικαστές του Αρείου Πάγου αποφάσισαν ομόφωνα να μην εκδοθούν.

Μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας αντιμετώπισε με ανακούφιση την απόφαση αυτή, ενώ δεν είναι λίγοι εκείνοι που θεωρούν ότι η Ελλάδα ανέκτησε μέρος της εθνικής της υπερηφάνειας, αφού οι θεσμοί αποφάσισαν να μην ακυρώσουν την κρατική υπόσταση της χώρας, όπως έγινε πολλάκις στο παρελθόν, λόγω της τρομοκρατίας που ασκεί η Τουρκία στις ελληνικές αδύναμες και δειλές ελίτ.

Διαφορετικού χαρακτήρα, πλην όμως ανάλογης σημασίας, ήταν η πρόσφατη απόφαση των δικαστών του Συμβουλίου της Επικρατείας που κήρυξε τον νόμο για τις άδειες των τηλεοπτικών σταθμών αντισυνταγματικό, παρά το κλίμα τρομοκρατίας που είχε επικρατήσει εναντίον τους από κυβερνητικά στελέχη και από προπαγανδιστικά τους έντυπα και ΜΜΕ.

Τι συμπέρασμα βγαίνει από όλα αυτά; Η Ελλάδα πρέπει επειγόντως να αποβάλει τα χαρακτηριστικά της μαριονέτας που της έχουν προσδώσει οι πολιτικοί με τις καταστροφικές και πολλές φορές προδοτικές τους αποφάσεις, να προχωρήσει σε μια αλλαγή του συστήματος λήψεως αποφάσεων και άσκησης εξουσίας, πρέπει να θεσμοθετηθεί η διάκριση των εξουσιών και να δοθεί στους πολίτες οι ρόλος που τους αξίζει.

Η Ελλάδα πρέπει και επιβάλλεται να γίνει και πάλι κράτος, και μάλιστα δημοκρατικό.

Γιατί τώρα είναι μια μαριονέτα στα χέρια διεφθαρμένων, αδύναμων και δειλών πολιτικών ελίτ.