Ο Ασημάκης Κατσούλας και οι «Φαντασιώσεις ενός σαλεμένου μυαλού»

http://tamtam.news/lifestyle/fantasiosis-enos-salemenou-myalou/

Το βιβλίο που δεν εκδόθηκε ποτέ και η περίεργη ιστορία της Άμφισσας

Πλήθος ερωτηματικών έχει δημιουργήσει η είδηση της περασμένης εβδομάδας για την αποφυλάκιση του τελευταίου των «σατανιστών της Παλλήνης», του Ασημάκη Κατσούλα.
Όχι τόσο για το αν έπρεπε, αυτό έχει ξεκαθαριστεί νομικά (κάθισε μάλιστα επιπλέον δύο χρόνια στη φυλακή) αλλά για το αν ο 45χρονος σήμερα Κατσούλας έχει μετανιώσει πραγματικά για τις αποτρόπαιες πράξεις του. Ο Ασημάκης έζησε τη μισή ζωή του κρατούμενος. Ο νόμος ορίζει ότι οι καταδικασμένοι σε δύο φορές ισόβια και ποινή κάθειρξης 10 ετών μπορούν να αποφυλακιστούν υπό όρους με προϋποθέσεις εάν έχουν εκτίσει 22 χρόνια κάθειρξης.

Ο Δημήτρης Πώποτας και Άρια Καλύβα σε ρεπορτάζ τους αποκαλύπτουν κάποιες άγνωστες πτυχές της ζωής του Κατσούλα, μεταξύ των οποίων και τα σχέδια για ένα βιβλίο με τον τον τίτλο «Φαντασιώσεις ενός σαλεμένου μυαλού»: Eννέα χρόνια μετά την αποκάλυψη των αποτρόπαιων πράξεών του ο πρωταγωνιστής της υπόθεσης των σατανιστών της Παλλήνης διέρρεε ότι ήταν έτοιμος να εκδώσει βιβλίο που αποκαλούσε «Φαντασιώσεις ενός σαλεμένου μυαλού». Είχε κατανοήσει, όπως υποστήριζε, το μέγεθος της φρίκης για τις ανθρώπινες ζωές που είχε «θυσιάσει» και έψαχνε τρόπο να εξιλεωθεί.

Ετσι, ξεκίνησε να γράφει για κάτι που, όπως υποστήριζε, γνωρίζει καλά. Μάλιστα την εποχή εκείνη είχαν διαρρεύσει και αποσπάσματα, που αναφέρονταν στον τρόπο με τον οποίο οι νέοι μυούνται στον σατανισμό: «Η ένταξη των νέων στον χώρο του σατανισμού γίνεται σταδιακά. Ξεκινούν με συναντήσεις γύρω από το τραπεζάκι με τη μετακίνηση του ποτηριού, αρχικά εντυπωσιάζονται και παράλληλα τους δημιουργείται ένα αίσθημα φόβου από αυτές τις εμπειρίες και μεταπηδούν από τον “πνευματισμό” στον σατανισμό. Φυσικά τώρα είμαι σε θέση να ερμηνεύσω γιατί το τραπεζάκι ή το ποτήρι κινούνται. Δεν είναι τα πνεύματα των αποθανόντων ούτε τα πνεύματα των δαιμόνων που τα κάνουν να κινούνται, αλλά το ασυνείδητο εκείνων που συμμετέχουν στη συνάντηση», ανέφερε.

Στο ίδιο κεφάλαιο περιέγραφε με λεπτομέρειες πώς οι νεαροί που προσηλυτίζονται βυθίζονται ολοένα και πιο βαθιά στον κόσμο του σατανά. «Με την πάροδο του χρόνου έχει μετατοπιστεί ο τόπος συναθροίσεως και οι συναντήσεις γίνονται πλέον σε υπόγεια, σε δωμάτια, σε απόκρημνα μέρη, δάση, ακόμη και σε νεκροταφεία, όπου όχι σπάνια ανοίγονται και τάφοι. Τα “αθώα παιχνίδια” των ταρό, της αστρολογίας, του τραπεζιού με το ποτήρι διαδέχονται πιο σκληρές μορφές φτάνοντας στη μαύρη μαγεία και τον σατανισμό».

Μέχρι και στις συνέπειες που θα έχουν τα μέλη σατανιστικών οργανώσεων αν κάποτε θελήσουν να φύγουν αναφερόταν: «Αν κάποια στιγμή θελήσει να αποχωρήσει, τότε έρχεται ο φόβος, ο εκβιασμός, που δεν μπορεί να αποδεσμευτεί εύκολα με την ομάδα. Φοβάται την εκδίκηση αν λιποτακτήσει, γιατί τους έχουν κάνει να πιστέψουν ότι μπορούν να θανατώνουν όποιον τους εγκαταλείπει ή τους προδίδει. Αλλοι πιστεύουν ότι θα τους σκοτώσει ο ίδιος ο σατανάς, αν τον προδώσουν».

Είχαν προηγηθεί μια σειρά σατανιστικών επιστολών που φέρονται να γράφτηκαν το 1997 από την πένα του Κατσούλα με παραλήπτριες φίλες του από την περιοχή της Παλλήνης. Τα γράμματα που εμπεριείχαν σατανιστικά σύμβολα έφτασαν στα χέρια της Αστυνομίας και οι αξιωματικοί που χειρίζονταν την υπόθεση έλεγαν ότι ο άνθρωπος που τις έγραψε όχι μόνο δεν έχει μετανιώσει, αλλά είναι ταγμένος στον σατανισμό και ότι επρόκειτο για επιστολές μύησης στον σκοτεινό κόσμο του Εωσφόρου.

Ο ίδιος και σε αυτή την περίπτωση αρνήθηκε οποιαδήποτε σχέση με τις ανατριχιαστικές επιστολές. Δήλωσε θύμα σκευωρίας και μέσω των δικηγόρων του ζήτησε την εξέτασή τους. Ωστόσο, οι επιστολές δεν βρέθηκαν πουθενά. Υπήρξαν ή δεν υπήρξαν; Απείλησε ο Κατσούλας μέσω των γραμμάτων που έστελνε ότι αν βγει έξω θα σκοτώσει τη μητέρα μιας κοπέλας που εμπόδιζε την επικοινωνία του μαζί της; Τον επισκέφθηκε μία από τις νεαρές παραλήπτριες στις Φυλακές της Λάρισας; Την απείλησε όταν αυτή διέκοψε τις επαφές μαζί του; Η υπόθεση των επιστολών δεν εξιχνιάστηκε ποτέ, ούτε φυσικά κατέληξε στα δικαστήρια για να ξεκαθαριστεί πού ήταν η αλήθεια και πού το ψέμα.

Λίγα χρόνια αργότερα, το όνομα του αρχισατανιστή ενεπλάκη σε μία άλλη, άκρως σοβαρή υπόθεση. Τον Μάρτιο του 2005 πήρε μία ακόμη πενθήμερη άδεια και με το αυτοκίνητο της μητέρας του, φεύγοντας για την Αθήνα, εντόπισε στην επαρχιακή οδό Ιτέας – Δεσφίνας μια νεαρή κοπέλα. Σταματά, σύμφωνα πάντα με το κατηγορητήριο, και παριστάνοντας τον αστυνομικό ζητά να ελέγξει την ταυτότητά της. Εκείνη, ανυποψίαστη, του λέει ότι είναι από την Αλβανία και πως δεν έχει μαζί της τα χαρτιά.

Με αυστηρό ύφος τη διατάζει να μπει στο αυτοκίνητο για να πάνε στο Τμήμα για εξακρίβωση στοιχείων. Η 23χρονη μητέρα ενός ανήλικου παιδιού αντιλαμβάνεται ότι δεν είναι αστυνομικός και από τον φόβο της λιποθυμάει. Τότε εκείνος αντιδρώντας ψύχραιμα την κατεβάζει στην Ιτέα και εξαφανίζεται.

Η νεαρή πηγαίνει στην Αστυνομία και αναγνωρίζει στο πρόσωπο του Κατσούλα τον άνθρωπο που παρίστανε τον αστυνομικό. Οταν όμως μαθαίνει ότι αυτός ήταν στις αρχές της δεκαετίας του ’90 ο αρχισατανιστής της Παλλήνης, αρνείται να παραστεί στο δικαστήριο και εξαφανίζεται. Στη δίκη, ο Κατσούλας θα αθωωθεί. Για άλλη μια φορά, βέβαια, διαλαλεί ότι έπεσε θύμα πλεκτάνης που του έστησαν συγκρατούμενοί του ισοβίτες για να τον τιμωρήσουν και να κλείσουν τους ανοιχτούς λογαριασμούς που είχαν μαζί του.

Σήμερα, ο Ασημάκης Κατσούλας θα πρέπει να μένει στο πατρικό του σπίτι, στην Παλλήνη και να παρουσιάζεται δύο φορές τον μήνα στο Αστυνομικό Τμήμα. Αυτό που θα φανεί το ερχόμενο διάστημα είναι κατά πόσο θα εμφανίζεται στην πόλη όπου έδρασε ως ηγετική μορφή μιας εγκληματικής ομάδας.