Ο λανθάνων 3ος παγκόσμιος πόλεμος

http://yiorgosthalassis.blogspot.com/2016/11/3_6.html

analyst.gr

Στην σημερινή εποχή της «τεχνολογικής-βιομηχανικής επανάστασης», οι μάχες δεν κερδίζονται από τους στρατούς, αλλά από τις εικόνες, από τις ψευδαισθήσεις, κυρίως όμως από την τεχνητή νοημοσύνη – την οποία εξελίσσουν με τη βοήθεια των πολεμικών συγκρούσεων, σε οικονομικό και στρατιωτικό επίπεδο, οι βιομηχανικοί και τεχνολογικοί κολοσσοί. 
«Εάν μία υπό ξένη κατοχή χώρα, όπως η Ελλάδα, δεν συνειδητοποιήσει πως βιώνει έναν πόλεμο που μπορεί τότε μόνο να κερδίσει ή να ζημιωθεί λιγότερο, εάν όλες οι πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις της ενωθούν μεταξύ τους, τότε έχει χάσει εντελώς το παιχνίδι – μία οδυνηρή ήττα που δυστυχώς ευρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, απειλώντας να την εξαφανίσει εντελώς«.

Ανάλυση

«Είμαστε αντιμέτωποι με έναν λανθάνοντα, υποβόσκοντα παγκόσμιο πόλεμο» είχε αναφέρει πριν από λίγο καιρό ο πρώην αντικαγκελάριος της Αυστρίας σε μία συνέντευξη του, τονίζοντας πως ο πλανήτης σήμερα είναι πιο «στρατιωτικοποιημένος» από ποτέ – ενώ η δυνατότητα να διεξαγάγει κανείς πολέμους με σύγχρονα μέσα, έχει αυξήσει την πρόθεση πολλών κυβερνήσεων να επιβάλλουν τις αλλαγές που θέλουν με τη βία.

Πράγματι, ο χαρακτήρας των στρατιωτικών συγκρούσεων έχει αλλάξει δραματικά τις τελευταίες δεκαετίες – αφού τα οπλικά συστήματα δεν ελέγχονται πλέον από στρατιώτες, αλλά από ειδικούς στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Ως εκ τούτου, είναι δυνατόν σήμερα να σκοτώνει κανείς «καθαρά», χωρίς καν να φαίνεται, χρησιμοποιώντας τα μέσα της σύγχρονης τεχνολογίας – ενώ με το «ραβδί της χαράς» (Joy stick), ένα επαίσχυντο όνομα στην προκειμένη περίπτωση, μπορούν να ελέγχονται από μακριά τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη (Drones), σκορπίζοντας παντού το θάνατο.

Περαιτέρω, οι σημερινοί πόλεμοι δεν κηρύσσονται, ενώ έχουν πάψει πλέον οι διακρίσεις μεταξύ στρατιωτών και αμάχου πληθυσμού – με αυτούς που διενεργούν τις στοχευόμενες θανατηφόρες επιθέσεις από μακριά, να παραμένουν άγνωστοι στο σκοτάδι. Δεν υπάρχουν καν «τακτικοί στρατοί», αφού παντού πολεμούν μισθοφόροι – ενώ διάφορες πολιτικές και θρησκευτικές αιρέσεις, όπως η ISIS, οδηγούνται σε στρατιωτικές συγκρούσεις, με την εντολή τρίτων «υποκινητών» που παραμένουν αθέατοι στο παρασκήνιο.

Πολύ συχνά δε ο αριθμός των θυμάτων των πολέμων παραμένει κρυφός, εκτός εάν χρησιμοποιείται για λόγους προπαγάνδας – ενώ η μαζική μετανάστευση λειτουργεί επίσης ως όπλο.

Οι σύγχρονοι πόλεμοι είναι επί πλέον χρηματοπιστωτικοί, ενώ με τη βοήθεια μίας και μοναδικής κερδοσκοπικής επίθεσης μπορεί να γονατίσει μία ολόκληρη οικονομία – όπως οι ασιατικές τίγρεις στο παρελθόν και η Ελλάδα (ανάλυση) πρόσφατα. Μία από τις πολλές παραλλαγές τους είναι η επιβολή κυρώσεων, όπως στη Ρωσία και στο Ιράν – μία δεύτερη η τιμωρία των ξένων τραπεζών, όπως της Γαλλίας (ΒΝΡ) και της Γερμανίας (Deutsche Bank) από τους αμερικανούς. Μία τρίτη η ενοχοποίηση βιομηχανιών για μεγάλα σκάνδαλα, όπως το προηγούμενο της γερμανικής Volkswagen και το πρόσφατο της Audi – για την ίδια ακριβώς αιτία (εκπομπή καυσαερίων, πηγή).

Φυσικά αυτού του είδους οι πόλεμοι είναι επίσης συναλλαγματικοί, με θύματα κυρίως τις αναπτυσσόμενες οικονομίες, ακόμη και εκείνες είναι παραγωγοί πετρελαίου – όπως φαίνεται από τις τρομακτικές υποτιμήσεις των νομισμάτων τους, όπου η Αίγυπτος κατέχει την οδυνηρή πρώτη θέση (γράφημα), έχοντας χάσει μέσα σε δύο ημέρες το 40% της αξίας του νομίσματος της.

Επεξήγηση γραφήματος: Ραγδαίες υποτιμήσεις διαφόρων νομισμάτων απέναντι στο δολάριο από τις αρχές του 2015 (=100). Αίγυπτος, Καζακστάν, Αγκόλα, Αζερμπαϊτζάν, Νιγηρία, Αργεντινή.

.

Η Τουρκία έχει επίσης δεχθεί μία σοβαρή συναλλαγματική επίθεση, με τους Πολίτες της να πληρώνουν πολύ ακριβά την πολεμοχαρή πολιτική, τις αντιπαραθέσεις με τις Η.Π.Α., καθώς επίσης τις φιλοδοξίες του δικτάτορα τους – ενώ το νόμισμα του Μεξικού έχει βυθιστεί στο ναδίρ, υπό τον φόβο της εκλογής του κ. Trump (γράφημα).

Επεξήγηση γραφήματος: Εξέλιξη της ισοτιμίας έναντι του δολαρίου από τις αρχές του 2015 (=100) της τουρκικής λίρας (γαλάζια καμπύλη) και του μεξικανικού πέζο (κίτρινη).

.

Συνεχίζοντας, οι πόλεμοι είναι επί πλέον ενεργειακοί (ανάλυση), όπως ο πρόσφατος μεταξύ των Η.Π.Α. και της Ρωσίας, με τη Γερμανία στο επίκεντρο – με αντικείμενο την προμήθεια φυσικού αερίου της Ευρώπης, όπου η υπερδύναμη σχεδιάζει να πλημυρίσει την ήπειρο μας με φθηνό αέριο από σχιστόλιθο σε υγρή μορφή, η Ρωσία ξεκίνησε την παραγωγή του για να την ανταγωνιστεί, ενώ εμποδίζεται η κατασκευή του «Nord Stream 2», στην οποία συμμετέχουν κυρίως η Ρωσία με τη Γερμανία (πηγή), με τις εταιρείες Gazprom, BASF SE/Wintershall, E.ON SE, ENGIE, OMV και Royal Dutch Shell).

Οι πόλεμοι διεξάγονται επίσης στον κυβερνοχώρο – όπου οφείλει να γνωρίζει κανείς ότι, μία επίθεση εναντίον της παροχής ηλεκτρικού ρεύματος είναι σε θέση να παραλύσει ολοκληρωτικά μία χώρα. Εν προκειμένω, σύμφωνα με το NBC (πηγή), αμερικανοί χάκερ έχουν διεισδύσει στο ηλεκτρικό, τηλεπικοινωνιακό και διοικητικό σύστημα της Ρωσίας – ενώ την απειλούν με πόλεμο στον κυβερνοχώρο, κατηγορώντας την ότι προσπαθεί να επηρεάσει τα αποτελέσματα των προεδρικών εκλογών της Τρίτης 08/11.

Από την πλευρά τους τώρα οι Ρώσοι κατηγόρησαν τις Η.Π.Α. για τρομοκρατία στον κυβερνοχώρο, απαιτώντας την επίσημη δήλωση της κυβέρνησης πως δεν ισχύουν οι πληροφορίες του NBC (πηγή) – ενώ ανακοίνωσαν πως είναι σε θέση να αμυνθούν, απέναντι σε τέτοιου είδους επιθέσεις. Φυσικά η κατασκοπία στον κυβερνοχώρο οργιάζει, αφού όλοι παρακολουθούν τις επικοινωνίες όλων – όπως διαπιστώθηκε από τα σκάνδαλα σχετικά με την κυρία Clinton, καθώς επίσης από την παρακολούθηση των συνομιλιών της καγκελαρίου.

Ίσως οφείλουμε να προσθέσουμε εδώ πως η Κίνα συμμετέχει παντού – ενώ τόσο οι Η.Π.Α., όσο και η Γερμανία, προσπαθούν να εμποδίσουν την επέκταση της, υιοθετώντας διάφορους νόμους για τη μη εξαγορά των επιχειρήσεων τους από τον κίτρινο εισβολέα. Αν και μόνο η Ρωσία δε κατηγορείται για τη διεξαγωγή ασύμμετρων, υβριδικών πολέμων (άρθρο) ή/και υβριδικών μεταναστευτικών (ανάλυση), από τους οποίους υποφέρουν κυρίως η Ελλάδα και η Ιταλία, επίσης η Σουηδία, όλοι συμμετέχουν στο παιχνίδι – είτε φαίνονται, είτε όχι.

Τέλος, δεν πρέπει να υποτιμάει κανείς τον πόλεμο της προπαγάνδας, ο οποίος μαίνεται στο διαδίκτυο, καθώς επίσης στα υπόλοιπα ΜΜΕ – με βασικότερο θύμα του τον πρόεδρο Putin, ο οποίος κατηγορείται ως ο νούμερο ένα εχθρός της Δύσης (άρθρο), παρά το ότι από τις Η.Π.Α. και τη Γερμανία έχει δημιουργηθεί μία μεγάλη εστία πυρκαγιάς στα σύνορα της Ρωσίας (Ουκρανία), ενώ περικυκλώνεται στρατιωτικά από το ΝΑΤΟ.

Λογικά λοιπόν η Ρωσία προσπαθεί να ανεξαρτητοποιηθεί από το δυτικό σύστημα του χρέους, γνωρίζοντας πολύ καλά πως χρησιμοποιεί το καρτέλ το στρατό και το δολάριο (ανάλυση) – κάτι που όμως, εάν συμβεί, θα επιταχύνει το παγκόσμιο κραχ και χάος που προβλέπεται στο άμεσο μέλλον.

Οι σύγχρονοι μέθοδοι του πολέμου

Περαιτέρω, οι σύγχρονοι μέθοδοι διεξαγωγής πολέμων χαρακτηρίζονται κυρίως από το ότι, χρησιμοποιείται βία χωρίς τα θύματα να γνωρίζουν τους θύτες τους – ενώ έχουμε ήδη αναφερθεί στην αόρατη εξουσία (ανάλυση) που κρύβεται πίσω από τις κυβερνήσεις-υποχείρια και τους πρωθυπουργούς-μαριονέτες που εγκαθιστούν οι δυνάμεις κατοχής σε εκείνες τις χώρες που μετατρέπουν σε αποικίες χρέους.

Με τις μεθόδους αυτές οι συμμετέχοντες στον πόλεμο είναι σε θέση να παραμένουν ανώνυμοι, να μην αναγνωρίζονται καθόλου ή ακόμη και να μεταμφιέζονται, παίρνοντας το πρόσωπο κάποιου άλλου – με αποτέλεσμα οι λαοί να μην είναι ποτέ βέβαιοι ποιός είναι ο πραγματικός εχθρός τους, αδυνατώντας ως εκ τούτου να αντιδράσουν ή/και να αμυνθούν σωστά. Σε κάθε περίπτωση, τα πρώτα εμφανή και σιωπηλά θύματα των σύγχρονων πολέμων είναι οι πρόσφυγες και οι μετανάστες – μέσω των οποίων τεκμηριώνεται ολοκάθαρα ότι, η παγκόσμια ειρήνη είναι μία ουτοπία, μία μεγάλη ψευδαίσθηση.

Συνεχίζοντας, η διεξαγωγή των σύγχρονων, σιωπηλών πολέμων έγινε εφικτή μετά τη συγχώνευση της τεχνολογίας με τη βιομηχανία – μία παγκόσμια διαδικασία που έχει ουσιαστικά ξεκινήσει από την αλλαγή της χιλιετίας. Το πρώτο στάδιο αυτής της τεχνολογικής επανάστασης χαρακτηρίσθηκε από τη χρήση του διαδικτύου – ενώ σήμερα βιώνουμε το δεύτερο στάδιο, όπου συνδέονται μεταξύ τους η ηλεκτρονική δικτύωση, η απόκτηση δεδομένων και οι παγκόσμιες επικοινωνίες.

Το γεγονός αυτό έχει οδηγήσει στην κυριαρχία της παγκόσμιας οικονομίας εκ μέρους των πολυεθνικών τεχνολογικών  κολοσσών – ενώ η σημερινή τεχνολογική και βιομηχανική επανάσταση χαρακτηρίζεται από ένα «πολιτικό», καθώς επίσης από ένα στρατιωτικό σκέλος:

(α) Στο πολιτικό σκέλος δημιουργούνται νέα προϊόντα που αλλάζουν τόσο την καθημερινότητα των ανθρώπων, όσο και την παραγωγική διαδικασία στις επιχειρήσεις – «καίγοντας» μαζικά θέσεις εργασίας και εφοδιάζοντας το χρηματοπιστωτικό σύστημα με όπλα μαζικής καταστροφής, η ύπαρξη των οποίων θα ήταν αδύνατη χωρίς τη βοήθεια της υψηλής τεχνολογίας.  

(β) Στο στρατιωτικό σκέλος συνδέονται όλα τα στοιχεία μεταξύ τους, με στόχο την προώθηση πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων με βίαιες μεθόδους που δεν γίνονται εύκολα αντιληπτές. Σε αυτού του είδους τους σύγχρονους οικονομικούς πολέμους, τα διάφορα τεχνολογικά και βιομηχανικά προϊόντα χρησιμοποιούνται ως όπλα – δοκιμάζονται στην πράξη και εξελίσσονται, ενώ πολλοί τεχνολογικοί επιχειρηματικοί όμιλοι δραστηριοποιούνται τόσο στο πολιτικό, όσο και στο στρατιωτικό επίπεδο.

Εν προκειμένω οι «παράπλευρες απώλειες», με τη μορφή των αμάχων θυμάτων, με την εκδίωξη τους από τις πατρίδες τους, καθώς επίσης με την καταστροφή που προκαλείται στις χώρες τους, γίνεται αποδεκτή από τις αντιμαχόμενες δυνάμεις – με στόχο την προώθηση των γεωπολιτικών και οικονομικών συμφερόντων τους. Στα πλαίσια αυτά, η τεχνολογική-βιομηχανική επανάσταση λειτουργεί σε παγκόσμιο επίπεδο, ταυτόχρονα και χωρίς να δίνεται καμία σημασία στην εθνική ανεξαρτησία κανενός κράτους – γεγονός που οφείλει να μας προβληματίσει ιδιαίτερα.

Εκτός αυτού, δεν φαίνεται καθαρά ποιός προκαλεί τις εκάστοτε «επιθέσεις» – ενώ τα αποτελέσματα τους έχουν συνέπειες για ολόκληρο τον πλανήτη. Οι μάχες πάντως δεν κερδίζονται από τους στρατούς, αλλά από τις εικόνες, από τις ψευδαισθήσεις, καθώς επίσης από την τεχνητή νοημοσύνη – την οποία εξελίσσουν με τη βοήθεια των πολεμικών συγκρούσεων οι βιομηχανικοί και τεχνολογικοί κολοσσοί.

Επίλογος

Ολοκληρώνοντας, ο J. Schumpeter είχε ήδη προβλέψει, στο βιβλίο του «Καπιταλισμός, Σοσιαλισμός και Δημοκρατία» το πώς ο εκσυγχρονισμός των πολέμων θα άλλαζε τη δομή των επιχειρήσεων, της οικονομίας και της κοινωνίας – φτάνοντας στον τύπο εκείνου του επιχειρηματία, ο οποίος θα μοιάζει με τον τύπο των στρατηγών του παρελθόντος, με την έννοια πως θα συμμετέχει ενεργά στους στρατιωτικούς και οικονομικούς πολέμους (επιχειρηματίες που δυστυχώς στην Ελλάδα προσπαθούμε να εξοντώσουμε με κάθε τρόπο, παίζοντας ανόητα το παιχνίδι των κατ’ ευφημισμό δανειστών).

Όσο πιο τεχνολογικοί, ασύμμετροι, υβριδικοί και αφηρημένοι (abstract) είναι δε οι πόλεμοι, τόσο πιο ανώνυμοι θα είναι οι στρατηγοί και οι ηγεμόνες, στο όνομα των οποίων οι στρατοί θα διεξάγουν τις μάχες – ενώ αυτή η ανωνυμία, το συναίσθημα να μην γνωρίζει κανείς ποιός είναι ο εχθρός και ποιός ο φίλος του,χαρακτηρίζει τη νέα βιομηχανική και τεχνολογική επανάσταση, την οποία βιώνουμε σήμερα.

Λόγω τώρα του παγκόσμιου χαρακτήρα αυτών των πολέμων δεν μπορεί να ξεφύγει κανείς – με τους νέους κυρίαρχους του πλανήτη να μην είναι πλέον οι βαριές βιομηχανίες του παρελθόντος, της πρώτης και της δεύτερης βιομηχανικής επανάστασης, αλλά οι τεχνολογικοί, οι ενεργειακοί και οι χρηματοπιστωτικοί κολοσσοί, όπως η Google, η Apple, η Alibaba, η Goldman Sachs, η BlackRock, η Gazprom κοκ. (στους οποίους συμμετεχουν τα κράτη, συχνά κρυφά μέσω των μυστικών υπηρεσιών τους και των υπουργείων αμύνης, ακόμη και όταν δεν το φαντάζεται κανείς, πιστεύοντας ανόητα πως κάποιοι υπερφυσικοί νεαροί έχουν ιδρύσει αυτού του είδους τις εταιρείες).

Δυστυχώς για όλους εμάς τους Ευρωπαίους η ήπειρος μας, αποτελούμενη από μικρά σχετικά και ανεξάρτητα κράτη που δεν έχουν καμία πρόθεση να ενωθούν, έχει μείνει πολύ πίσω στην παραπάνω εξέλιξη – οπότε κινδυνεύει να είναι ο μεγάλος χαμένος του μέλλοντος.

Πηγές: NBC, DWN, F&W, Russia Today

http://www.analyst.gr