Ανοησίες...

http://www.antinews.gr/action.read/politiki/anoisies-/2.109679

Είμαστε ανόητοι. Αφού ο πρωθυπουργός μας υποστηρίζει ότι όσοι μιλούν για εκλογές είναι ανόητοι παίρνουμε το ρίσκο να αυτοχαρακτηριστούμε.

Όχι γιατί έχουμε το χάρισμα της προφητείας και μαντεύουμε ότι θα πάμε σε εκλογές σύντομα, αλλά γιατί είναι τόσο ψεύτης ο Αλέξης Τσίπρας που αν για τα σοβαρά ζητήματα της χώρας υποστηρίζει κάτι, εσείς να είστε σίγουροι ότι θα γίνει ακριβώς το αντίθετο.

Έχει πει τόσα πολλά ψέματα που πλέον δεν πιστεύει ούτε ο ίδιος τον εαυτό του. Και πέρυσι πριν προκηρύξει στις 20 Αυγούστου εκλογές ένα μήνα μετά, τα ίδια δεν έλεγε; Δεν διαβεβαίωνε τους πολιτικούς αρχηγούς ότι δεν θα κάνει εκλογές γιατί ο τόπος δεν τις έχει ανάγκη και η οικονομία δεν αντέχει; Έκανε ακριβώς το αντίθετο.

Ο άνθρωπος είναι παθολογικός ψεύτης οπότε μην ανησυχείτε. Ξεσκονίστε τα εκλογικά βιβλιάρια που έλεγαν και οι παλιότεροι. Άλλωστε, πώς να αντέξει όταν η οικονομία καταρρέει και το προσφυγικό επανέρχεται δριμύτερο;

Και το κυριότερο: Αν δεν πάμε σε εκλογές, τότε γιατί όλα όσα κάνει και λέει ο Τσίπρας και η παρέα του δείχνουν κλιμάκωση και συστράτευση για να πάει ο ΣΥΡΙΖΑ όσο το δυνατόν πιο ενωμένος και πιο διευρυμένος σε εκλογές;

Τι ήταν π.χ. η παρουσία του στο μαρτυρικό… Καμένο όπως είπε στην αρχή, γέλαγε όλος ο κόσμος και το διόρθωσε σε Κομμένο; Δεν τον αφήνει να ησυχάσει το συνεταιράκι του ούτε στις διακοπές. Άλλωστε, σε μια άλλη πιο σοβαρή χώρα μαζί θα πήγαιναν στη… «στενή».

Εν πάση περιπτώσει, η επίσκεψη στο Κομμένο της Άρτας και όλα όσα είπε δείχνουν ότι ο Τσίπρας επιχειρεί για προεκλογικούς λόγους να συσπειρώσει το αριστερό ακροατήριό του που έχει διαλυθεί.

Η επαναφορά του θέματος των γερμανικών αποζημιώσεων, όταν ο ίδιος ο πρωθυπουργός κατά την επίσκεψή του στο Βερολίνο και ενώπιον της Μέρκελ είχε κλείσει οριστικά, δείχνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα… ξαναγίνει αριστερό κόμμα χάρη στην Ζωή Κωνσταντοπούλου και τον Παναγιώτη Λαφαζάνη.

Ανέξοδα ο Τσίπρας ανοίγει ξανά το θέμα των αποζημιώσεων προκειμένου να μην του φεύγουν ψηφοφόροι προς τα αριστερά. Χρησιμοποιώντας ως φόντο την μαρτυρική περιοχή της Άρτας, όπως έκανε και όταν κατέθεσε στεφάνι στην Καισαριανή, επιχειρεί να μιλήσει στην… αριστερή ψυχή που πιστεύει σε όλες αυτές τις… φανφάρες. Επιχειρεί να τους μαντρώσει ξανά στην Κουμουνδούρου για να μη φύγουν προς τη Ζωή ή τον Βαρουφάκη όταν πάμε σε εκλογές.

«Είναι πλέον καιρός και η γερμανική κυβέρνηση, σε κλίμα συνεννόησης και καλής πίστης, να αναγνωρίσει ότι το θέμα είναι ανοικτό και επιτέλους να καθίσει στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης. Εμείς από την δική μας πλευρά διαβεβαιώνουμε τον ελληνικό λαό ότι είμαστε έτοιμοι να κάνουμε ό,τι χρειαστεί για να κλείσει αυτό το ιστορικό κεφάλαιο, αυτή η ιστορική εκκρεμότητα», ανέφερε στην ομιλία του ο πρωθυπουργός.

Μήπως ξέχασε ότι τον Μάρτιο του 2015 στο Βερολίνο είχε πει: «Ηθικό και όχι υλικό το ζήτημα των γερμανικών αποζημιώσεων» ... Ψεύτης όπως πάντα.

Άλλο λόγο δεν είχε να ανοίξει τώρα το θέμα παρά μόνο αν έχει αποφασίσει προσφυγή στις κάλπες. Άλλωστε γνωρίζει ότι είναι αδύνατον να κάνει δεκτή η Γερμανία οτιδήποτε εγείρει η Αθήνα. Αφενός γιατί για το Βερολίνο το θέμα έχει κλείσει οριστικά κι αφετέρου γιατί η Γερμανία είναι σε προεκλογική χρονιά. Σιγά μη δώσει η Μέρκελ και ο Σόιμπλε το «οκ» για επανορθώσεις που θα άνοιγαν τον ασκό του Αιόλου.

Ο Τσίπρας το ξέρει αυτό αλλά παίζει το παιχνίδι του θυμικού. Να τσιμπήσουν οι… καλοφαγάδες σανού για να έχουν σε κάτι να πιστεύουν. Πάμε στοίχημα ότι θα βγουν τις επόμενες ημέρες τα παπαγαλάκια του ΣΥΡΙΖΑ και κυρίως ο Καμμένος και οι ΑΝΕΛ και θα τάζουν δισεκατομμύρια που θα έλθουν από τη Γερμανία;

Είναι μήπως τυχαίο ότι στην ομιλία του ο Τσίπρας αναφέρθηκε στον Άρη Βελουχιώτη και την εθνική συμφιλίωση; Καθόλου τυχαίο. Παίζει με την αριστερή συνείδηση και με τους ανόητους που μεγάλωσαν με τους… μύθους της αριστεράς για τον Μπάμπη Κλάρα. Και ταυτόχρονα πουλάει εθνική συμφιλίωση σε κάτι βλάκες δεξιούς με περικεφαλαία που έλκονται από τον μεγάλο ηγέτη Αλέξη.

Με τα ψέματα του 2015 που τον οδήγησαν σε τρεις εκλογικές αναμετρήσεις θα πάει σε εκλογές σύντομα ο Τσίπρας κι ας λέει ό,τι θέλει. Άλλωστε, ποιος θα τον ρωτήσει όταν θα αποδειχθεί περίτρανα η ανικανότητά του;