ΤΟ ΚΑΙΡΙΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΜΕΤΑ ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ!
ΑΔΕΛΦΕ, Η ΠΙΣΤΙΣ ΣΟΥ ΣΕ ΕΣΩΣΕ Ή ΘΑ ΣΕ ΣΩΣΕΙ Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΦΑΝΑΡΙΩΤΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ;
Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί,
Γνωρίζουμε ότι, τα τρία αυτά μένουν εις τον αιώνα: η πίστη, η ελπίδα και η αγάπη. Ο σύγχρονος άνθρωπος που αναζητάει τόσο πιστά την αγάπη και ζει με την ελπίδα της, καλό είναι να ξαναρίξει μία ακόμη ματιά μέσα στο βάθος της γραφής για να κατανοήσει ότι εξ ορισμού ο Κύριος μας που βρίσκεται ανάμεσά μας είναι Αυτός ο Ίδιος, η αγάπη που μας μιλάει για την μεγάλη ελπίδα όλου του κόσμου που είναι: Η πίστη μας! η πίστη των Ορθοδόξων, δηλαδή της «Μίας, αγίας, καθολικής και αποστολικής Εκκλησίας» μας.
Όσοι τώρα μιλούν για αγάπη και δεν δείχνουν με την άκρη του δακτύλου τους τον Κύριον ημών Ιησού Χριστό, είναι σίγουρο πως άθελά τους κηρύττουν τον άλλον χρηστό!
Είναι πολύ γνωστός ο θεός των Χριστιανών, ο Θεός της Αγάπης, όπως γνωστές είναι και οι πολλές Του αποκρίσεις προς τους ανθρώπους που δέχονταν την διδασκαλία του Υιού του, και ζητούσαν την παρηγοριά Του:
- << τότε ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτῇ· ὦ γύναι, μεγάλη σου ἡ πίστις! γενηθήτω σοι ὡς θέλεις. καὶ ἰάθη ἡ θυγάτηρ αὐτῆς ἀπὸ τῆς ὥρας ἐκείνης>> (Ματθ. 15, 28).
- <<Καὶ ἰδοὺ προσέφερον αὐτῷ παραλυτικὸν ἐπὶ κλίνης βεβλημένον· καὶ ἰδὼν ὁ ᾿Ιησοῦς τὴν πίστιν αὐτῶν εἶπε τῷ παραλυτικῷ· θάρσει, τέκνον· ἀφέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι σου>> (Ματθ. 1,2).
Πέρασαν 2000 χρόνια και ο Πανταχού παρόν Κύριός μας επαναλαμβάνει σε όλες τις γενεές: «Και πάντα όσα εάν αιτήσητε εν τη προσευχή πιστεύοντες, λήψεσθε»! Ο Χριστός μας διδάσκει πως όταν έχουμε πίστη που μεταθέτει όρη, και εάν πάλι ζητούμε πράγματα και θάματα, να ελπίζουμε, ότι Αυτός θα μας τα δώσει! Αυτός είπε: «Και πάντα όσα εάν αιτήσητε εν τη προσευχή πιστεύοντες, λήψεσθε» (Ματθ. κα’)…..
Τελικά ποια και που είναι η αγάπη, πως είναι η αγάπη και από πότε εμφανίστηκε, αλλά και όνομα έχει ή δεν έχει; Εν τέλει ο άνθρωπος του 21ου αιώνα ενδιαφέρεται για την ενυπόστατη αγάπη, για τον ενυπόστατο Λόγο του θεού, και έτσι αναζητάει γνήσια και αληθινά τον θεό της Αγάπης; Και πάλι,ποιο όνομα είναι το Υπέρ Πάν όνομα που μας ακούει όταν μιλούμε (προσευχόμαστε!) για "Σωτήρα Θεό";
Αδελφοί,
Ο Ματθαίος αρχίζει το Ευαγγέλιο του, παρουσιάζοντας όλα τα αρχαία ονόματα των αγίων Πατέρων μας και καταλήγει στον υιό της Παρθένου Μαρίας! Αυτόν τον Θεό, σίγουρα Τον αναζητάει ο κόσμος όλος. Αυτόν τον Θεό που αρνούνται και πάλι σήμερα αλλά και σταυρώνουν οι σύγχρονοι πολιτισμένοι Φαναριώτες μας, που κρατούν το φανάρι για να φωτίζουν τον ά-τιμο δρόμο προς το Όρος των Ελαιών!
Ο Ματθαίος, όχι τυχαία αναγνωρίζει ως όφειλε όλους τους Προπάτορες του Ιησού, και τολμάει αυτό που οι συνοδικοί κάτω στην Κρήτη αρνήθηκαν! Δείχνει τον Ιησού ερχόμενο και επόμενο των Δικαίων της Παλαιάς Διαθήκης, ενώ ο κωδικογράφος της Κρήτης μάλλον ξέχασε πολλά και έτσι δεν πρόκειται να βρούμε καμία αναφορά στις προηγούμενες άγιες Συνόδους που σηνδέουν το σήμερα με το σήμερα!… και αυτό ας είναι ένα από τα πειστήρια* όσων δίκαια υποστηρίζουν ότι το νέο αυτό είδος «Συνόδου» δεν έχει καμία σχέση με τον πιστούμενο Μεσσία μας, τον Κύριον της δόξης, τον Ιησού, τον Σωτήρα μας, και μεγάλο Θεό της Αγάπης. Η Κρητική «Σύναξις των προκαθημένων» δεν πείθει την συνείδησή μας για τίποτε το Αληθινό- Αγαπητικό!
[Πειστήριο* ουδέτερο, (καθαρεύουσα) πειστήριον:
- Οποιοδήποτε κινητό πράγμα που πείθει για κάτι
- (νομικός όρος), (ανακριτική): οποιοδήποτε αντικείμενο που συντελεί στη βεβαίωση ή όχι τέλεσης αξιόποινης πράξης και κατ΄ επέκταση στην αθώωση ή την ενοχή κατηγορουμένου][ https://el.wiktionary.org/ wiki/%CF% ].
Ο Ματθαίος λέμε λοιπόν και πάλι πως αρχίζει! για να συνεχίσουν και όλοι οι άλλοι Ευαγγελιστές, αλλά και όλοι οι Απόστολοι και όλοι οι άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας μας, και γράφει:
- Εάν έχητε πίστιν (…) καν τω όρει τούτω είπητε, άρθητι και βλήθητι εις την θάλασσαν, γενήσεται. Και πάντα όσα εάν αιτήσητε εν τη προσευχή πιστεύοντες, λήψεσθε” [Ματθαίος, κα’21-22].
- “Εάν έχητε πίστιν ως κόκκον σινάπεως, ερείτε τω όρει τούτω, μετάβηθι εντεύθεν εκεί, και μεταβήσεται” [Ματθαίος, ιζ’20].
- “Ει δύνασαι πιστεύσαι, πάντα δυνατά τω πιστεύοντι” [Μαρκ. θ’23] Μαρκ.θ'23
- “Ει συ εί ο Χριστός, ειπέ ημίν. Είπε δε αυτοίς. Εάν υμίν είπω, ου μη πιστεύσητε” [Λουκάς, κβ’67-68].
- “Είπε δε ο Κύριος. Σίμων, Σίμων, ιδού ο Σατανάς εξητήσατο υμάς του σινιάσαι ως τον σίτον. Εγώ δε εδεήθην περί σου ίνα μη εκλίπη η πίστις σου. Και σύ ποτε επιστρέψας στήριξον τους αδελφούς σου” [Λουκάς, κβ’ 31-32].
- “Είπον οι απόστολοι τω Κυρίω. Πρόσθες ημίν πίστιν. Είπε δε ο Κύριος. Ει έχετε πίστιν ως κόκκον σινάπεως, ελέγετε ΑΝ τη συκαμίνω ταύτη, εκριζώθητι και φυτεύθητι εν τη θαλάσση. Και υπήκουσεν αν υμίν” [Λουκάς, ιζ’6].
- “Εύ, δούλε αγαθέ και πιστέ. Επί ολίγα ής πιστός, επί πολλών σε καταστήσω. Είσελθε εις την χαράν του κυρίου σου” [Ματθαίος, κε’21].
- “Εχετε πίστιν Θεού. Αμήν γαρ λέγω υμίν ότι ός αν είπη τω όρει τούτω, άρθητι και βλήθητι εις την θάλασσαν, και μη διακριθή εν τη καρδία αυτού, αλλά πιστεύση ότι ά λέγει γίνεται, έσται αυτώ ό εάν είπη. Διά τούτο λέγω υμίν, πάντα όσα αν προσευχόμενοι αιτείσθε, πιστεύετε ότι λαμβάνετε, και έσται υμίν” [Μάρκος, ια’23-24]
- “Η πίστις σου σέσωκέ σε” [Λουκάς, ζ’50].
- “Θάρσει θύγατερ. Η πίστις σου σέσωκέ σε. Πορεύου εις ειρήνην” [Λουκάς, 48]
- “Μακαρία η πιστεύσασα ότι έσται τελείωσις τοις λελαλημένοις αυτή παρά Κυρίου. Και είπε Μαριάμ. Μεγαλύνει η ψυχή μου τον Κύριον και ηγαλλίασε το πνεύμα μου επί τω Θεώ τω σωτήρι μου, ότι επέβλεψεν επί την ταπείνωσιν της δούλης αυτού. Ιδού γαρ από του νυν μακαριούσι με πάσαι αι γενεαί. Ότι εποίησέ μοι μεγαλεία ο δυνατός και άγιον το όνομα αυτού, και το έλεος αυτού εις γενεάς γενεών ταις φοβουμένοις αυτόν. Εποίησε κράτος εν βραχίονι αυτού. Διεσκόρπισεν υπερηφάνους διανοία καρδίας αυτών. Κάθείλε δυνάστας από θρόνων και ύψωσε ταπεινούς, πεινώντας ενέπλησεν αγαθών και πλουτούντας εξαπέστειλε κενούς” [Λουκάς, α’ 45-54].
- “Μη φοβού, μόνον πίστευε” [Μάρκος,. ε’36].
- “Μη φοβού. Μόνο πίστευε, και σωθήσεται” [Λουκάς, η’50].
- “Ος αν σκανδαλίση ένα των μικρών τούτων των πιστευόντων εις εμέ, καλόν εστίν αυτώ μάλλον ει περίκειται λίθος μυλικός περί τον τράχηλον αυτού και βέβληται εις την θάλασσαν” [Μάρκος, θ’42].
- “Πιστεύω, κύριε. Βοήθει μου τη απιστία” [Μάρκος, θ’24].
- “Πορευθέντες εις τον κόσμον άπαντα κηρύξατε το ευαγγέλιον πάση της κτίσει. Ο πιστεύσας και βαπτισθείς, σωθήσεται, ο δε απιστήσας κατακριθήσεται” [Μάρκος, ιστ’15-16] [ https://el.wikiquote.org/wiki/ %CE%A0%CE%AF%CF%83%CF%84%CE%B ].
ΕΠΙΜΕΤΡΟ
Αδελφοί μου, ως αγράμματος Ορθόδοξος Χριστιανός, <<ΠΙΣΤΕΥΩ>> σε ένα θεό Αγάπης και <<Ομολογώ εν βάπτισμα εις άφεσιν αμαρτιών>> και όχι φυσικά, όπως ο πατριάρχης μας! που (αν πιστεύει!) λέει πως, και το βάπτισμα των Προτεσταντών, είναι έγκυρο και σωστικό (όπως και των Ρωμαιοκαθολικών)!!! Επομένως αδελφοί μου, μην μπαίνετε στον κόπο! Η <<ημέρα των αδρανών>> όπως την εννοεί ο Ιερός Χρυσόστομος έφτασε και εννοώ ημών των λαϊκών... Επομένως! Το <<Πορευθέντες εις τον κόσμον άπαντα κηρύξατε το ευαγγέλιον πάση της κτίσει>>, πλέον, είναι απαγορευτικό, και δια «Συνόδου»… Και όσο για το: <<Ο πιστεύσας και βαπτισθείς, σωθήσεται, ο δε απιστήσας κατακριθήσεται>> (Μάρκος, ιστ’15-16), και αυτό μας τελείωσε ή καλύτερα το τελειοποιήσαμε! Το Νέον «Άγιο και Μεγάλο» πιστεύω της Φαναριώτικης κουλτούρας επιβάλει τώρα με τις αποφάσεις του: <<Είτε πιστεύσας, είτε μη πιστεύσας, σωθήσεται, ο δε αντιδράσας κατακριθήσεται>>=<< Νέον Κρητικόν Σύνταγμα>>!!! Ας είναι, ο θεός ει μεθ' ημών. ΚΑΛΟΝ ΑΓΩΝΑ.
ΜΕ ΤΙΜΗ ΠΡΟΣ ΟΛΟΥΣ, ΠΛΗΝ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Β. ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ, ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ
ΠΤΟΛΕΜΑΪΔΑ 28 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 6 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΤΟ 2000 (+ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΟΥ Π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΗ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου