http://www.antinews.gr/action.read/antitheseis/tesseris-muthoi-kai-mia-ifigeneia/10.108937
Υπάρχουν τέσσερις επικίνδυνοι μύθοι που κυκλοφορούν τις τελευταίες μέρες στην Ελλάδα.
Δίνουν κάποια τεχνητή «ανάσα» στην ίδια την κυβέρνηση Τσίπρα. Και τσιμπάνε σαν… «χάνοι» και κάποιοι αντίπαλοί του. Ως συνήθως…
Πρώτος μύθος: Ότι στην Τουρκία κέρδισε η… δημοκρατία!
Λάθος! Έχασαν οι πραξικοπηματίες, αλλά ΔΕΝ κέρδισε η δημοκρατία.
Ο Ερντογάν ΔΕΝ είναι «δημοκράτης»! Είναι εκλεγμένος, σύμφωνοι, αλλά δεν είναι δημοκράτης, όπως εμείς εννοούμε τον όρο.
Στην ιστορία υπάρχουν δεκάδες παραδείγματα τυράννων (μεταξύ των οποίων και ο Χίτλερ) που κάποτε κέρδισαν εκλογές, ακόμα και με «καθαρό» τρόπο (χωρίς εκτεταμένη νοθεία)…
Τύραννοι ήταν και τύραννοι παρέμειναν. Δεν τους «καθαγίασε» η κάλπη…
Την Παρασκευή το βράδυ, ΔΕΝ κατέβηκε «ο λαός» στους δρόμους! Κατέβηκαν οι οπαδοί του Ερντογάν!
Κατέβηκε το ισλαμικό κόμμα. Ο όχλος των ισλαμιστών οπαδών του…
Τους κατέβασαν οι μουεζήνηδες από τα τεμένη…
Ένα άλλο τμήμα του «λαού» της Τουρκίας διαδήλωνε στους δρόμους και τις πλατείες, εδώ και τρία χρόνια, ΚΑΤΑ του Ερντογάν!
Κι αντιμετώπιζε τη σκληρή βία τους καθεστώτος…
Αυτοί ενδιαφέρονται πράγματι, για μια δημοκρατία δυτικού τύπου.
Αλλά αυτοί ήταν και παραμένουν αντίπαλοιτου Ερντογάν…
Εκείνοι που ξυλοκοπούσαν αλύπητα, που εξευτέλιζαν, που ξεγύμνωναν, κακοποιούσαν και σε κάποιες περιπτώσεις ακρωτηρίασαν ή… αποκεφάλισαν στρατιώτες που παραδίδονταν, ΔΕΝ ήταν ο… «δημοκρατικός» λαός.
Ήταν όχλος ισλαμιστών!
Αυτοί που ζητούν επιστροφή της θανατικής ποινής σήμερα, ΔΕΝ είναι «δημοκράτες»…
Και το κυριότερο: Αυτό που συμβαίνει σήμερα στην Τουρκία, δεν είναι «επιστροφή στον ομαλότητα!
Είναι βίαιη ανατροπή καθεστώτος!
Που οδηγεί στην επιβολή «ισλαμικής δημοκρατίας».
Που δεν έχει καμία απολύτως σχέση με τη δημοκρατία όπως την καταλαβαίνουμε εμείς.
Οι πραξικοπηματίες, οι στρατοκράτες, είναι όντως αντι-δημοκράτες.
Οι ισλαμιστές μπορεί να αποδειχθούν πολύ χειρότεροι…
Ο Σίσι στην Αίγυπτο επιβλήθηκε με πραξικόπημα το 2013.
Ανέτρεψε τον «δημοκρατικό εκλεγμένο» Μόσι.
Αλλά ο Μόσι είχε τη στήριξη των «αδελφών Μουσουλμάνων».
Μιας οργάνωσης που έχει σχέση και με την Αλ Κάϊντα και με το ΙΣΙΣ!
Εντάξει ο Σίσι στρατοκράτης είναι.
Αλλά ο Μόσι ήταν φανατικός ισλαμιστής.
Είστε σίγουροι ότι… «προτιμάτε» το Μόσι;
Δεύτερος μύθος: Ότι ο Ερντογάν «ενισχύθηκε» με την κατάρρευση του πραξικοπήματος.
Μην είστε και τόσο σίγουροι…
Τόσο ριζική ανατροπή καθεστώτος ΔΕΝ γίνεται στιγμιαία…
Στη Ρωσία έγιναν μέσα σε εννιά χρόνια (1991-2000) τρία πραξικοπήματα μέχρι να καταρρεύσει πλήρως το Σοβιετικό καθεστώς.
Το ένα κατά του Γκορμπατσώφ και τα άλλα δύο κατά του Γιέλτσιν…
Η κατάσταση δεν άρχισε να σταθεροποιείται παρά μόνον όταν παρακάμφθηκε και ο Γιέλτσιν.
Οπότε τη θέση του πήρε ο Πούτιν, ο οποίος θεμελίωσε ένα αυταρχικό καθεστώς.
Όχι μια δημοκρατία όπως την ξέρουμε εμείς…
Και να σκεφτείτε, ότι στην Ρωσία δεν είναι κυρίαρχο το φαινόμενο του ισλαμισμού, όπως συμβαίνει στην Τουρκία σήμερα.
Κάποιοι λένε ότι προχθές αποτράπηκε ο εμφύλιος στην Τουρκία.
Ίσως! Αλλά ίσως και όχι…
Κάποιοι άλλοι υποψιάζονται – και ας μη το λένε δημόσια ακόμα – ότι ο εμφύλιος στην Τουρκία τώρα μόλις ξεκίνησε!
Κάποιοι άλλοι λένε ότι τώρα ήλθε πιο κοντάη γέννηση του Κουρδιστάν!
Μύθος τρίτος: Ο «ενισχυμένος» εσωτερικά Ερντογάν, μπορεί να γίνει «κυρίαρχος» γεωπολιτικός παίκτης στην περιοχή μας!
Αυτό κι αν είναι «παρακινδυνευμένο»…
Ο Ερντογάν, πρώτον δεν είναι ακόμα «ενισχυμένος».
Ακόμα κι αν επιχειρήσει έκτακτες εκλογές στους επόμενους μήνες, πάλι θα του χρειαστεί καιρός να ξεπεράσει όλα τα εσωτερικά του προβλήματα.
Δεύτερον, το βασικό ενοποιητικό στοιχείο της Τουρκίας, και μεγάλο γεωπολιτικό της ατού, ήταν οι Ένοπλες δυνάμεις της.
Αυτές τώρα τις διαλύει!
Το πλήγμα στην ιεραρχική δομή του τουρκικού στρατού αλλά και – κυρίως - στο ηθικό του, είναι χωρίς προηγούμενο…
Η ταπείνωση, ο εξευτελισμός, το μίσος και οι ρεβανσιστικές τάσεις που γεννάνε όλα αυτά, θα στοιχειώνουν την Τουρκική κοινωνία για πολλά χρόνια.
Ο Τουρκικός στρατός ΔΕΝ θα είναι το ίδιο πράγμα πλέον, από δω και στο εξής.
Και η Τουρκία, χωρίς την συμπαγή δομή των Ενόπλων δυνάμεών της, ΔΕΝ θα είναι το ίδιο πράγμα στο μέλλον…
Αν ο Ερντογάν δείξει αμείλικτη σκληρότητα στο εσωτερικό του, ΔΕΝ θα εισπράξει… «κύρος» στο εξωτερικό του περίγυρο.
Και με βαριά πληγωμένες – από τον ίδιο - τις Ένοπλες Δυνάμεις του ΔΕΝ θα εισπράξει ούτε αίσθημα ασφαλείας στο εσωτερικό του.
Ένας ηγέτης αλαζόνας και ανασφαλής, ΔΕΝ μπορεί να «κυριαρχήσει» ούτε μέσα στην ίδια τη χώρα του μεσοπρόθεσμα...
Πολύ λιγότερο στο διεθνή περίγυρό του.
Μύθος τέταρτος: Ότι οι εξελίξεις στην Τουρκία προσφέρουν «μια μοναδική ευκαιρία στην Ελλάδα», να αναδειχθεί ως«νησίδα σταθερότητας»σε μια αποσταθεροποιημένη περιοχή.
Λογικό ακούγεται, αλλά…
Αλλά η Ελλάδα μπορεί να γίνει η ίδια νησίδα σταθερότητας αν επιλέξει τη σταθερότητα η ίδια.
Όχι αν απλώς «ποντάρει» στην αστάθεια των γειτόνων της.
Δεν ισχύει στη γεωπολιτική ότι όσο χειρότερα είναι οι γύρω σου, τόσο πιο… ασφαλής νιώθεις εσύ ο ίδιος!
Αυτό είναι παιδαριώδες και αφελές.
Κι όμως κάπως έτσι σκέπτονται κάποιοι στην Αθήνα.
- Όσο η Ελλάδα έχει ανοικτά σύνορα, όσο δεν μπορεί να ελέγξει τις ορδές των λαθρομεταναστών από την Τουρκία, όσο αφήνει τους λαθρομετανάστες να κυκλοφορούν ελεύθεροι μέσα στην επικράτειά της, ΔΕΝ θα είναι η ίδια «νησίδα σταθερότητας».
Θα είναι το επόμενο «ντόμινο» που θα πέσει…
- Όσο στην Ελλάδα μπορεί ο «Ρουβίκωνας» να κάνει ανενόχλητος επιδρομές στα διεθνή αεροδρόμια της χώρας, η Ελλάδα ΔΕΝ θα είναι «νησίδα ασφαλείας».
- Όσο δεν χτυπιέται το «αριστερό παρακράτος», που κατήγγειλε προ μηνών ο Γιάννης Πανούσης, η Ελλάδα ΔΕΝ θα είναι «νησίδα ασφάλειας»…
- Όσο παραμένουν οι υπουργοί και η κυβέρνηση που πέρσι απειλούσαν τους υπόλοιπους Ευρωπαίους ότι θα τους στείλουν… τζιχαντιστές τρομοκράτες, αν δεν μας «κουρέψουν» το ελληνικό χρέος, η Ελλάδα ΔΕΝ θα θεωρείται από κανένα «νησίδα ασφαλείας»!
Αν πιστεύουν κάποιοι πως επειδή η Τουρκία δίπλα μας «κοχλάζει», οι δανειστές μας θα κάνουν τα «στραβά μάτια» και θα συνεχίσουν να μας δανείζουν χωρίς όρους και χωρίς όρια, κάνουν τραγικό λάθος!
Πρώτον γιατί οι δανειστές μας δεν έχουν γεωπολιτική αντίληψη.
Αν είχαν δεν θα είχαμε φτάσει ως εδώ…
Δεύτερον διότι κι αυτοί ανάμεσα στους δανειστές μας που έχουν γεωπολιτική αντίληψη, δεν τα βλέπουν με τον ίδιο τρόπο…
Για παράδειγμα για κάποιους Ευρωπαίους, το πρόβλημα των Ιταλικών τραπεζών, που κινδυνεύουν να «σκάσουν», είναι πολύ μεγαλύτερη «γεωπολιτική απειλή», απ’ ότι ήταν το τουρκικό πραξικόπημα (αν επετύγχανε) ή ο «ασυγκράτητος» Ερντογάν (αν ξεφύγει από κάθε έλεγχο).
Για κάποιους από τους δανειστές μας, η δική τους ασφάλεια επιβάλλει, όχι να ενισχύσουν την Ελλάδα για να μην την παρασύρει το κύμα της αποσταθεροποίησης, αλλά να βάλουν το «φράγμα» ΠΙΣΩ από την Ελλάδα, για να μη φτάσει το κύμα πιο πέρα…
Μ’ άλλα λόγια, αν μας βλέπουν ως υποψήφιο failed state, δηλαδή ως διαλυμένο κράτος, ΔΕΝ θα προσπαθήσουν να μας «σώσουν»!
Αυτό θα το θεωρήσουν «μάταιο»!
Θα προσπαθήσουν να οχυρώσουν κάποιο «ανάχωμα» πίσω από μας, για να μην προχωρήσει η αποσταθεροποίηση πιο πέρα, αφότου θα έχει «παρασύρει» και την Ελλάδα.
Έτσι λοιπόν, κι εμείς – κατά μείζονα λόγο τώρα – πρέπει να δείξουμε ότι ΔΕΝ είμαστε OYTE θα επιτρέψουμε να μας κάνουν failed state!
Στις διεθνείς σχέσεις σώζεις μόνον όσους:
Πρώτον, μπορούν να σωθούν, δεύτερον θέλουν να σωθούν και τρίτο έχεις κι εσύ ανάγκη να τους σώσεις!
Εμείς δεν έχουμε πείσει ότι μπορούμε και θέλουμε να «σωθούμε»…
Κι πολλοί άλλοι δεν έχουν πειστεί ότι έχουν οι ίδιοι την ανάγκη να μας «σώσουν»…
Συνεπώς, πρέπει πρώτοι εμείς, από την πλευρά μας να κάνουμε το παν, για να πείσουμε όλους τους άλλους ότι και θέλουμε και μπορούμε να «σωθούμε»…
Από το κύμα της αποσταθεροποίησης και του λαϊκισμού που σαρώνει πλέον τα πάντα στο πέρασμά του.
Όσο παραμένει η κυβέρνηση Τσίπρα στην εξουσία, τόσο πείθονται οι πάντες πως είμαστε lost case, δηλαδή χαμένη υπόθεση!.
Και τόσο εδραιώνεται η πεποίθηση ότι πηγαίνουμε ολοταχώς να γίνουμε failed state, διαλυμένο κράτος!
Σε «χαμένες υποθέσεις» και σε «διαλυμένα κράτη» κανείς δεν έχει διάθεση, ούτε να επενδύσει, ούτε να ποντάρει για τη δική του ασφάλεια.
Πολύ περισσότερο όταν δίπλα υπάρχει μια φλεγόμενη Συρία, μια Τουρκία έτοιμη να «εκραγεί» και ένας «ανεξέλεγκτος» Ερντογάν.
Ο Τσίπρας ΔΕΝ μπορεί να μετατρέψει την αδυναμία του σε δύναμη και να κερδίσει.
Να πει δηλαδή: Κοιτάξτε από παντού γύρω μου κλυδωνίζονται τα πάντα, δώστε μου λεφτά χωρίς δύσκολους όρους να σωθώ εγώ, τουλάχιστον…
Μάλλον η Ελλάδα πρέπει να πείσει ότι είναι ικανή να σώσει τον εαυτό της,για να εξασφαλίσει την απαραίτητη εξωτερική στήριξη.
Πρέπει να δείξει ότι έχει εσωτερική δύναμη να επιβιώσει, για να εξασφαλίσει και την απαραίτητη εξωτερική συμπαράσταση.
Όχι να προβάλει την εσωτερική ως αδυναμία για να την κρατήσουν «όρθια» οι απ’ έξω…
Μ’ άλλα λόγια:
Κανείς δεν ποντάρει στον… «αδύναμο κρίκο»!
Συμμαχίες κάνουν όσοι έχουν υπόσταση και ισχύ,για να γίνουν δυνατότεροι.
Συμμαχίες ΔΕΝ κάνουν οι ανίσχυροι και οι διαλυμένοι…
Αυτούς μάλλον τους αφήνουν στην τύχη τους.
Και δεν βρίσκεται κανείς ούτε να τους κλάψει…
Εμείς πρέπει να δείξουμε ότι θέλουμε να σταθούμε όρθιοι.
Κι ότι το μπορούμε.
Η κυβέρνηση Τσίπρα είναι η «Ιφιγένεια» που πρέπει να θυσιάσουμε…
Και χωρίς την αθωότητα της έρμης της Ιφιγένειας…
Κι αυτό αρχίζουν να το καταλαβαίνουν πια όλο και περισσότεροι…
Ίσως και κάποιοι μέσα στο ΣΥΡΙΖΑ…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου