http://hellas-orthodoxy.blogspot.gr/2016/04/blog-post_55.html
Έχω μιλήσει παλαιότερα για τα θαύματα και πόσο συναρπαστικό είναι όταν διαπιστώνεις ότι ο Θεός τα στέλνει με απολύτως ταπεινό τρόπο (για να μας διδάξει κιόλας μέσα από αυτό), με διακριτικότητα και με επιστημονική συνηγορία, επιστρατεύοντας τις δυνάμεις της φύσης (το φως του ήλιου, τον αέρα,..) και με μαεστρία τέτοια ώστε να μας δώσει να καταλάβουμε ότι δεν είναι μαγεία και δεν θα τρομάξουμε, αλλά μόνο θα θαυμάσουμε την αγαπητική του σοφία (εξ ου και ‘‘θαύμα’’).
Μέλημα δικό μας από κει και μετά να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν είναι τυχαίο το κάθε συμβάν και ότι είναι τιμή μας που έχουμε επιλεγεί να συμμετάσχουμε στις ειδοποιήσεις της απανταχού παρουσίας του γιατί αυτό σημαίνει πως μας θέλει κοντά Του και μας έχει εντάξει στο σχέδιό του για τη σωτηρία του κόσμου.
Σήμερα, 23 Μαρτίου 2014, το ξυπνητήρι μου θα πρέπει να χτύπησε 5-6 φορές αλλά
εγώ συμπεριέλαβα το τραγουδάκι που ακουγόταν μέσα στο όνειρο που έβλεπα.
Έτσι έχασα την Ακολουθία της ‘Κυριακής της Σταυροπροσκυνήσεως’ και κατσουφιασμένος έκανα το σταυρό μου πίνοντας λίγο αγιασμό και έφτιαξα καφέ.
Αυτό που ακολούθησε μετά είναι αυτό που λέμε ‘δεν πήγα στη γιορτή του Κυρίου και ήρθε ο Κύριος σε μένα’.
Πλησίασα και άνοιξα την μπαλκονόπορτα του σαλονιού και βλέπω ακουμπισμένο στο πάτωμα του μπαλκονιού ένα φυλλάδιο, το φυλλάδιο της ‘‘Φωνής Του Κυρίου’’.
Το μάτι μου πήγε κατευθείαν στην ημερομηνία.
Ναι, ήταν το σημερινό.
Θα το έφερε ο αέρας......Μόνος του;…δεν νομίζω....... γι αυτό λοιπόν μπήκα στη διαδικασία να γράψω τούτα εδώ τα λόγια.
Κι επίσης, να σημειώσω, ότι δεν σάστισα από το συμβάν.
Τα τελευταία χρόνια τα αναγνωρίζω έτσι όπως έρχονται και με μια συχνότητα ένα ή δύο το μήνα.
Τα αναγνωρίζω όσο είμαι εντός της πίστεως, γιατί ειδάλλως δεν θα πρόσεχα τίποτα και θα τα απέδιδα σε συγχρονικότητες του σύμπαντος, νόμους του Μέρφυ και άλλες τέτοιες ανοησίες των ‘‘επιστημονικοφανών’’ και κουτοπόνηρων νεοεποχήτικων τάσεων.
Από τον υπογράφοντα ‘Αρχιμ. Ε.Τ.’ διαβάζω λοιπόν:
‘‘ Πλουσιώτατο από συμβολισμούς είναι το σημείο του Σταυρού…Η οριζόντια διάσταση πάνω στην οποία ο Χριστός απλώνει τα χέρια του, σαν να θέλει τρόπον τινά να μας αγκαλιάσει όλους, συμβολίζει την αγάπη προς τον πλησίον. Η κάθετη διάσταση, Τιμία Κεφαλή, κορμός και κάτω άκρα, συμβολίζει την αγάπη του Θεού προς τον άνθρωπο’’.
‘‘ Αν λείπει η αγάπη προς τον πλησίον ο άνθρωπος εγκλωβίζεται σε έναν ιδιότυπο μονοφυσιτισμό, ασχολούμενος μόνο με τα ‘‘πνευματικά’’.
Αν λείπει η αγάπη προς το Θεό, ο άνθρωπος εκκοσμικεύεται και η αγαθοεργία του (ελεημοσύνη) μεταπίπτει σε εργασιοθεραπεία για να ξεπερνάει την πλήξη του ή για να εξογκώνει το αυτοείδωλό του’’.
‘‘ Το μυστήριο του Σταυρού έχει άπειρο μήκος, ύψος, πλάτος, βάθος… Ο Σταυρός γίνεται η γεωγραφία των οριζόντων μας και μας προσανατολίζει, σαν τότε που μικρά παιδιά στεκόμασταν μπροστά στον χάρτη της Ελλάδος’’ και σε μια πρώτη προσπάθεια των ‘‘τότε’’ δασκάλων μας να μας εισάγουν στην έννοια της Ελληνοορθοδοξίας ‘‘κάνοντας ταυτόχρονα το σταυρό μας, αναφωνούσαμε ‘‘Βορράς, Νότος, Ανατολή, Δύση, προσανατολίστηκα!’’
‘‘ Μέσα στην θεία λειτουργία κατεξοχήν ζούμε το μυστήριο του Σταυρού. Όλα μας τον υπενθυμίζουν και σύμφωνα με μια άποψη ανεβαίνουμε στους ουρανούς με ανυψωτικό μηχάνημα τον Σταυρό και σχοινί το Άγιο Πνεύμα, όπου και συναντούμε το Χριστό’’
Το Άγιον Πνεύμα (‘το κύριον, το ζωοποιόν, το εκ του Πατρός εκπορευόμενον’) πολλοί θρησκευόμενοι κάνουν το λάθος να το εκλαμβάνουν ως μία θεολογική έννοια που δεν χρήζει περαιτέρω κατανοήσεως, όμως είναι πολύ περισσότερο από αυτό, είναι κάτι υπαρκτό, είναι οντότης, είναι υπερφυσική δύναμη της οποίας το ‘‘Άκτιστο Φως’’ παρείχε καταγεγραμμένες ενδείξεις Του από την εποχή της Εξόδου ακόμα.
Έχει ερευνηθεί από επιστήμονες και έχει κάπως συσχετισθεί από αυτούς με ‘πλάσμα χαμηλής θερμικής ενέργειας το οποίο έχει υποτεθεί ότι βρίσκεται μόνο στο εξώτερο διάστημα’.
Σκεφτείτε λίγο ότι στην αφή του Αγίου φωτός, το Πάσχα στην Ιερουσαλήμ, για αρκετά δευτερόλεπτα, όταν έρθει σε επαφή με το ανθρώπινο δέρμα, δεν έχει καυστική ιδιότητα και μέχρι να γίνει πορτοκαλί, η απόχρωσή του αρχικά είναι λευκή.
Καθίσταται σαφές ότι πρόκειται περί άλλου είδους ‘‘φλογός’’.
Φλοξ παρούσα στην Βάπτιση του Χριστού (και στη δική μας), παρούσα στην Πεντηκοστή, στη Μεταμόρφωση στο όρος Θαβώρ, στα Θεοφάνεια, στη Θεία Ευχαριστία.
Επιλέγει να είναι Παρών και να μας δίδεται συνήθως μόνο μέσα από τα Άγια Μυστήρια της Αγίας Ορθοδόξου Εκκλησίας, και αυτό γιατί έτσι το θέλησε ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός ο οποίος και ουσιαστικά Αυτήν ίδρυσε κατά το Μυστικό Δείπνο.
Υπάρχουν βιντεοσκοπήσεις πιστών (από την εποχή που δεν υπήρχε το Photoshop) όπου, αν και αόρατες στα ανθρώπινα μάτια, γλώσσες και μπάλλες πύρινες φαίνονται να περνούν ανάμεσα από τα κεφάλια του πλήθους στον Πανάγιο Τάφο.
Υπάρχουν φωτογραφίες από Ορθόδοξη βάπτιση καθολικής μέχρι τούδε γυναίκας, όπου της βαπτιζομένης δεν διακρίνεται κανένα χαρακτηριστικό, αλλά μέσα στο περίγραμμά της περιλαμβάνεται μόνο ένα εκθαμβωτικό λευκό φως. Και να υπογραμμίσω ότι αυτό έγινε κατ’ επανάληψη σε διαφορετικές και από άλλη γωνία λήψεις.
Τη φωτογράφιση έκανε μία γυναίκα προσήλυτος στον Ιουδαϊσμό με πατέρα ραβίνο. Η βάπτιση έγινε στην ‘Αγία Τριάδα Αντιοχείας’ Ορθόδοξη Εκκλησία στο Σάντα Φε του Νέου Μεξικό-ΗΠΑ (https://www.youtube.com/watch?v=FWuN3B36Ieg).
Ο Χριστός είναι Παρών σε κάθε μας βήμα, μας προστατεύει, μας νουθετεί για να αποκτήσουμε την τελειότητα, φτάνει να έχουμε επιλέξει το δρόμο Του, και αν δεν είχαμε ακόμα γνωρίσει την Ορθοδοξία και γεννιόμαστε κάπου που ο Θεός λέγεται Αλλάχ αλλά είχαμε αγάπη προς τον πλησίον, πάλι, τουλάχιστο την προστασία Του, θα την εισπράτταμε, όπως κι έχει γίνει επανειλημμένως σε πολλές περιπτώσεις.
Μας ζητά μόνο ένα απλό πράγμα. Σαν το Σίμωνα τον Κυρηναίο να σηκώσουμε κι εμεις λίγο το Σταυρό Του ο οποίος υπήρξε ο βαρύτερος όλων μας.
Ο δικός μας ο σταυρός όσο διαρκεί σε έναν κόσμο αρετής και αγάπης για τον οποίο είμαστε υπεύθυνοι έχει βάρος ασήμαντο αλλά απαραίτητο, όσο για να περάσουμε Απέναντι.
Καλό υπόλοιπο Σαρακοστής και Καλό Πάσχα,
Χατζηκώστας Κων/νος
Έχω μιλήσει παλαιότερα για τα θαύματα και πόσο συναρπαστικό είναι όταν διαπιστώνεις ότι ο Θεός τα στέλνει με απολύτως ταπεινό τρόπο (για να μας διδάξει κιόλας μέσα από αυτό), με διακριτικότητα και με επιστημονική συνηγορία, επιστρατεύοντας τις δυνάμεις της φύσης (το φως του ήλιου, τον αέρα,..) και με μαεστρία τέτοια ώστε να μας δώσει να καταλάβουμε ότι δεν είναι μαγεία και δεν θα τρομάξουμε, αλλά μόνο θα θαυμάσουμε την αγαπητική του σοφία (εξ ου και ‘‘θαύμα’’).
Μέλημα δικό μας από κει και μετά να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν είναι τυχαίο το κάθε συμβάν και ότι είναι τιμή μας που έχουμε επιλεγεί να συμμετάσχουμε στις ειδοποιήσεις της απανταχού παρουσίας του γιατί αυτό σημαίνει πως μας θέλει κοντά Του και μας έχει εντάξει στο σχέδιό του για τη σωτηρία του κόσμου.
Σήμερα, 23 Μαρτίου 2014, το ξυπνητήρι μου θα πρέπει να χτύπησε 5-6 φορές αλλά
εγώ συμπεριέλαβα το τραγουδάκι που ακουγόταν μέσα στο όνειρο που έβλεπα.
Έτσι έχασα την Ακολουθία της ‘Κυριακής της Σταυροπροσκυνήσεως’ και κατσουφιασμένος έκανα το σταυρό μου πίνοντας λίγο αγιασμό και έφτιαξα καφέ.
Αυτό που ακολούθησε μετά είναι αυτό που λέμε ‘δεν πήγα στη γιορτή του Κυρίου και ήρθε ο Κύριος σε μένα’.
Πλησίασα και άνοιξα την μπαλκονόπορτα του σαλονιού και βλέπω ακουμπισμένο στο πάτωμα του μπαλκονιού ένα φυλλάδιο, το φυλλάδιο της ‘‘Φωνής Του Κυρίου’’.
Το μάτι μου πήγε κατευθείαν στην ημερομηνία.
Ναι, ήταν το σημερινό.
Θα το έφερε ο αέρας......Μόνος του;…δεν νομίζω....... γι αυτό λοιπόν μπήκα στη διαδικασία να γράψω τούτα εδώ τα λόγια.
Κι επίσης, να σημειώσω, ότι δεν σάστισα από το συμβάν.
Τα τελευταία χρόνια τα αναγνωρίζω έτσι όπως έρχονται και με μια συχνότητα ένα ή δύο το μήνα.
Τα αναγνωρίζω όσο είμαι εντός της πίστεως, γιατί ειδάλλως δεν θα πρόσεχα τίποτα και θα τα απέδιδα σε συγχρονικότητες του σύμπαντος, νόμους του Μέρφυ και άλλες τέτοιες ανοησίες των ‘‘επιστημονικοφανών’’ και κουτοπόνηρων νεοεποχήτικων τάσεων.
Από τον υπογράφοντα ‘Αρχιμ. Ε.Τ.’ διαβάζω λοιπόν:
‘‘ Πλουσιώτατο από συμβολισμούς είναι το σημείο του Σταυρού…Η οριζόντια διάσταση πάνω στην οποία ο Χριστός απλώνει τα χέρια του, σαν να θέλει τρόπον τινά να μας αγκαλιάσει όλους, συμβολίζει την αγάπη προς τον πλησίον. Η κάθετη διάσταση, Τιμία Κεφαλή, κορμός και κάτω άκρα, συμβολίζει την αγάπη του Θεού προς τον άνθρωπο’’.
‘‘ Αν λείπει η αγάπη προς τον πλησίον ο άνθρωπος εγκλωβίζεται σε έναν ιδιότυπο μονοφυσιτισμό, ασχολούμενος μόνο με τα ‘‘πνευματικά’’.
Αν λείπει η αγάπη προς το Θεό, ο άνθρωπος εκκοσμικεύεται και η αγαθοεργία του (ελεημοσύνη) μεταπίπτει σε εργασιοθεραπεία για να ξεπερνάει την πλήξη του ή για να εξογκώνει το αυτοείδωλό του’’.
‘‘ Το μυστήριο του Σταυρού έχει άπειρο μήκος, ύψος, πλάτος, βάθος… Ο Σταυρός γίνεται η γεωγραφία των οριζόντων μας και μας προσανατολίζει, σαν τότε που μικρά παιδιά στεκόμασταν μπροστά στον χάρτη της Ελλάδος’’ και σε μια πρώτη προσπάθεια των ‘‘τότε’’ δασκάλων μας να μας εισάγουν στην έννοια της Ελληνοορθοδοξίας ‘‘κάνοντας ταυτόχρονα το σταυρό μας, αναφωνούσαμε ‘‘Βορράς, Νότος, Ανατολή, Δύση, προσανατολίστηκα!’’
‘‘ Μέσα στην θεία λειτουργία κατεξοχήν ζούμε το μυστήριο του Σταυρού. Όλα μας τον υπενθυμίζουν και σύμφωνα με μια άποψη ανεβαίνουμε στους ουρανούς με ανυψωτικό μηχάνημα τον Σταυρό και σχοινί το Άγιο Πνεύμα, όπου και συναντούμε το Χριστό’’
Το Άγιον Πνεύμα (‘το κύριον, το ζωοποιόν, το εκ του Πατρός εκπορευόμενον’) πολλοί θρησκευόμενοι κάνουν το λάθος να το εκλαμβάνουν ως μία θεολογική έννοια που δεν χρήζει περαιτέρω κατανοήσεως, όμως είναι πολύ περισσότερο από αυτό, είναι κάτι υπαρκτό, είναι οντότης, είναι υπερφυσική δύναμη της οποίας το ‘‘Άκτιστο Φως’’ παρείχε καταγεγραμμένες ενδείξεις Του από την εποχή της Εξόδου ακόμα.
Έχει ερευνηθεί από επιστήμονες και έχει κάπως συσχετισθεί από αυτούς με ‘πλάσμα χαμηλής θερμικής ενέργειας το οποίο έχει υποτεθεί ότι βρίσκεται μόνο στο εξώτερο διάστημα’.
Σκεφτείτε λίγο ότι στην αφή του Αγίου φωτός, το Πάσχα στην Ιερουσαλήμ, για αρκετά δευτερόλεπτα, όταν έρθει σε επαφή με το ανθρώπινο δέρμα, δεν έχει καυστική ιδιότητα και μέχρι να γίνει πορτοκαλί, η απόχρωσή του αρχικά είναι λευκή.
Καθίσταται σαφές ότι πρόκειται περί άλλου είδους ‘‘φλογός’’.
Φλοξ παρούσα στην Βάπτιση του Χριστού (και στη δική μας), παρούσα στην Πεντηκοστή, στη Μεταμόρφωση στο όρος Θαβώρ, στα Θεοφάνεια, στη Θεία Ευχαριστία.
Επιλέγει να είναι Παρών και να μας δίδεται συνήθως μόνο μέσα από τα Άγια Μυστήρια της Αγίας Ορθοδόξου Εκκλησίας, και αυτό γιατί έτσι το θέλησε ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός ο οποίος και ουσιαστικά Αυτήν ίδρυσε κατά το Μυστικό Δείπνο.
Υπάρχουν βιντεοσκοπήσεις πιστών (από την εποχή που δεν υπήρχε το Photoshop) όπου, αν και αόρατες στα ανθρώπινα μάτια, γλώσσες και μπάλλες πύρινες φαίνονται να περνούν ανάμεσα από τα κεφάλια του πλήθους στον Πανάγιο Τάφο.
Υπάρχουν φωτογραφίες από Ορθόδοξη βάπτιση καθολικής μέχρι τούδε γυναίκας, όπου της βαπτιζομένης δεν διακρίνεται κανένα χαρακτηριστικό, αλλά μέσα στο περίγραμμά της περιλαμβάνεται μόνο ένα εκθαμβωτικό λευκό φως. Και να υπογραμμίσω ότι αυτό έγινε κατ’ επανάληψη σε διαφορετικές και από άλλη γωνία λήψεις.
Τη φωτογράφιση έκανε μία γυναίκα προσήλυτος στον Ιουδαϊσμό με πατέρα ραβίνο. Η βάπτιση έγινε στην ‘Αγία Τριάδα Αντιοχείας’ Ορθόδοξη Εκκλησία στο Σάντα Φε του Νέου Μεξικό-ΗΠΑ (https://www.youtube.com/watch?v=FWuN3B36Ieg).
Ο Χριστός είναι Παρών σε κάθε μας βήμα, μας προστατεύει, μας νουθετεί για να αποκτήσουμε την τελειότητα, φτάνει να έχουμε επιλέξει το δρόμο Του, και αν δεν είχαμε ακόμα γνωρίσει την Ορθοδοξία και γεννιόμαστε κάπου που ο Θεός λέγεται Αλλάχ αλλά είχαμε αγάπη προς τον πλησίον, πάλι, τουλάχιστο την προστασία Του, θα την εισπράτταμε, όπως κι έχει γίνει επανειλημμένως σε πολλές περιπτώσεις.
Μας ζητά μόνο ένα απλό πράγμα. Σαν το Σίμωνα τον Κυρηναίο να σηκώσουμε κι εμεις λίγο το Σταυρό Του ο οποίος υπήρξε ο βαρύτερος όλων μας.
Ο δικός μας ο σταυρός όσο διαρκεί σε έναν κόσμο αρετής και αγάπης για τον οποίο είμαστε υπεύθυνοι έχει βάρος ασήμαντο αλλά απαραίτητο, όσο για να περάσουμε Απέναντι.
Καλό υπόλοιπο Σαρακοστής και Καλό Πάσχα,
Χατζηκώστας Κων/νος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου