Οι Έλληνες έχουν επιδείξει αξιοθαύμαστη αντοχή και ανοχή.
Με μια οικονομία διαλυμένη και χωρίς προοπτικές ανάπτυξης, με τα capital controls ακόμη να μας βασανίζουν, με μια κοινωνική ένταση υποβόσκουσα και με την προσφυγική βόμβα να έχει πλέον σκάσει και να μαζεύουμε τα.. θύματα, πάλι καλά που δεν γίνεται χαμός στους δρόμους.
Εδώ βεβαίως θα πρέπει να τονίσουμε ότι αν στην κυβέρνηση ήταν η δεξιά ή το ΠΑΣΟΚ και αντιπολίτευση ο ΣΥΡΙΖΑ τότε σε μια ίδια κατάσταση θα είχε καεί η Ελλάδα. Θα έκαναν διαδηλώσεις, θα άφηναν τους μπαχαλάκηδες να καταστρέψουν ό,τι βρουν (αλήθεια που κρύφτηκαν αυτά τα καλόπαιδα;), θα ξεσήκωναν τα συνδικάτα, τους ακτιβιστές, τις περιβαλλοντικές οργανώσεις. Θα έρχονταν από το εξωτερικό τίποτε φράξιες, κομαντάτε τσε γκεβάρες και λοιποί αναρχοαυτόνομοι και θα γινόταν το έλα να δεις.
Για να μην πούμε το χαμό στη Βουλή όπου ο Τσίπρας και η παρέα του θα κατηγορούσαν την όποια κυβέρνηση για απανθρωπιά, φασισμό, έλλειψη αλληλεγγύης, ότι αφήνουν τους μετανάστες να πνίγονται, ότι δεν αισθάνονται ντροπή και άλλα τέτοια που μόνο η αριστερά ξέρει να μαγειρεύει. Πρέπει να του το αναγνωρίσουμε του ΣΥΡΙΖΑ. Ξέρει να στήνει το παιχνίδι όπως τον συμφέρει, είτε είναι στην αντιπολίτευση είτε όχι. Και θα το ξανακάνει όταν βρεθεί και πάλι εκτός εξουσίας. Θα πετροβολάει και η κυβέρνηση θα τρέμει τον αριστερό φασισμό που θα ουρλιάζει στους δρόμους.
Ενώ οι κεντρώοι και οι δεξιοί; Κοιμούνται και μοιάζουν με... ντουβάρια. Όσο και να τα βαράς τόσο δεν καταλαβαίνουν τίποτε. Νομίζουν ότι επειδή ο κόσμος αντέχει και ανέχεται πρέπει κι αυτοί να κάθονται και να χαζεύουν τα τρένα να περνούν. Πρέπει να γεμίσουμε μετανάστες, να σκάσει η οικονομία, να διαλυθεί ο κοινωνικός ιστός για να ξεσηκωθούμε. Μα που είναι οι ηγέτες; Που είναι οι μπροστάρηδες της πολιτικής, που είναι τα συνδικάτα και οι οργανώσεις που δεν ελέγχονται από την αριστερά; Που είναι η αστική τάξη να κινητοποιηθεί, που είναι τα think tank που πρέπει να διαμορφώσουν την προοπτική για μια... Νέα Ελλάδα; Που είναι όλοι οι μορφωμένοι αστοί που δεν τους έχει κοροϊδέψει ο Αλέξης και το μπουλούκι του; Απ' ότι ξέρουμε το 35% του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι 1 στους 3 Έλληνες αλλά εκπροσωπεί το πολύ το 15% του κόσμου. Μάλιστα, μετά από ένα χρόνο το ποσοστό αυτό έχει πέσει.
Που είναι λοιπόν όσοι βλέπουν την Ελλάδα να καταστρέφεται; Γίναμε όλοι θεατές της καταστροφής της πατρίδας, πίνουμε το freddo μας, πίνουμε τα τσιπουράκια με λαγάνα και χταποδάκια και παρακολουθούμε από την τηλεόραση το δράμα της χώρας;
Που είναι η Νέα Δημοκρατία να εκπροσωπήσει όλους εκείνους τους πολίτες που τα βλέπουν όλα μαύρα; Που αγαπάνε την πατρίδα τους, δεν θέλουν να τη δουν να χάνεται, δεν είναι λαμόγια και μαυραγορίτες της συμφοράς αλλά είναι οι άνθρωποι που θα μπορούσε να στηριχθεί πάνω της η Ελλάδα;
Να τη βράσουμε λοιπόν την ανοχή και την αντοχή. Ο κόσμος πρέπει να ξεσηκωθεί, όχι με την επικράτηση ακραίων και φασιστικών φωνών. Αλλά με την αναγέννηση της αστικής τάξης που θα βάλει τις βάσεις για μια νέα Ελλάδα, ευρωπαϊκή, σύγχρονη, απελευθερωμένη από οικονομικές δουλείες και κυρίως χωρίς τις αριστερές παρλαπίπες που διέλυσαν το κράτος από τη Μεταπολίτευση και μετά.
Μάλλον ζητάμε πολλά. Κάποιοι έχουν «χορτάσει» λεφτά και εξουσία και κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου. Θα ξυπνήσουν αλλά μπορεί να είναι αργά...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου