Μοναδική ελπίδα οι εκλογές!

http://www.antinews.gr/action.read/politiki/monadiki-elpida-oi-ekloges/2.105514

Αν είναι κάτι που δεν θα συγχωρήσουμε ποτέ στον Τσίπρα, όσα χρόνια κι αν περάσουν, ό,τι κι αν γίνει από εδώ και στο εξής, είναι ότι μέσα σε ένα χρόνο μίκρυνε την Ελλάδα.

Ποτέ άλλοτε στην ιστορία της χώρας, ακόμη και επί Χούντας (κι αυτό το λέμε μετά λόγου γνώσεως) η πατρίδα μας δεν είχε πάρει τόσο πολύ την κάτω βόλτα. Ποτέ άλλοτε δεν είχε απομονωθεί τόσο πολύ, δεν είχε κάνει τόσους εχθρούς, δεν κοιτούσε από τόσο κοντά την άβυσσο. Ούτε καν και πέρυσι που έφτασε ένα βήμα από τη χρεοκοπία και την έξοδο από το ευρώ. Τότε που ο Βαρουφάκης αλώνιζε στην Ευρώπη, ήταν ο περίγελως, διέλυε τη χώρα και κανείς δεν έδινε σημασία.

Ακόμη και τότε είχαμε να αντιμετωπίσουμε μόνο την οικονομική κατάρρευση, δεν είχαμε να πολεμήσουμε και τη Λερναία Ύδρα του προσφυγικού.

Μέσα σε λίγες ημέρες ο πρωθυπουργός απέδειξε περίτρανα ότι είναι ένας μικρός, μίζερος και ανίκανος ηγέτης. Στην προηγούμενη Σύνοδο Κορυφής για το Brexit, όπου συζητήθηκε και το προσφυγικό και είχε αποφασιστεί ατύπως να μην κλείσουν τα σύνορα ο Τσίπρας γύρισε και είπε ότι με την απειλή του βέτο που έριξε στο τραπέζι κατάφερε να μην σφραγιστεί η βαλκανική δίοδος. Την άλλη μέρα κιόλας οι χώρες του Βίζεγκραντ τον δούλεψαν κανονικά, πιθανότατα με την ευχή της Μέρκελ που δε θέλει άλλους πρόσφυγες στη Γερμανία καθώς η ακροδεξιά εκεί πάει σφαίρα.

Ο Τσίπρας ξεγελάστηκε, δεν μπόρεσε να αρθρώσει το μπόι του, τον δούλεψαν όλοι κανονικά, έχασε και τους δήθεν φίλους του όπως ο Φάιμαν της Αυστρίας και βρέθηκε με κλειστά σύνορα.

Στην επόμενη σύνοδο, μετά από τη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών πήγε λέγοντας ότι δεν αποκλείεται να χρησιμοποιηθεί το βέτο, εφόσον ήταν αυτό απαραίτητο. Πήγε στις Βρυξέλλες, υπέγραψε ένα προσχέδιο που μιλούσε ξεκάθαρα για κλείσιμο συνόρων, αυτό αποσύρθηκε, προφανώς για τα μάτια του κόσμου, κάθισε καμιά 10αριά ώρες ακούγοντας τις προσβολές όλων των υπολοίπων, τον ξαναδούλεψαν, αποδέχθηκε το κλείσιμο των συνόρων μέχρι την επόμενη σύνοδο και ήρθε στην Αθήνα… «νικητής». Προηγουμένως βεβαίως δεν θα πρέπει να ξεχάσουμε το ταξίδι της ντροπής στη μαρτυρική Σμύρνη. Τα τριαντάφυλλα, τα μπουζούκια, τα «Αχμέτ μου, Αλέξη μου», τις βόλτες στην ματωμένη παραλία της ιστορικής πόλης, τις φωτογραφίες αλλά και τις συμφωνίες για συνεργασία στα ραδιοτηλεοπτικά με τη… χούντα της Άγκυρας. Κι αφού ήπιε τσάι και πήρε πολύ συμπάθεια από το φίλο του τον Αχμέτ, γύρισε στην Αθήνα για να διαχειριστεί ένα χάος. Μια χώρα πνιγμένη στους πρόσφυγες, που σε λίγες ημέρες θα έχει να αντιμετωπίσει πενταπλάσιους, αφήνει να συντελείται μια ανθρωπιστική κρίση επειδή είναι άβουλη. Και την ίδια στιγμή οι Ευρωπαίοι ξεμπροστιάζουν τον Αλέξη και του λένε… μέσω twitter τι έχει υπογράψει, έτσι για να μην κάνει ότι δεν γνωρίζει. Και πλέον, λίγες μέρες πριν από την κρίσιμη σύνοδο για το προσφυγικό ο μόνος φίλος που του έχει απομείνει είναι… ο Αχμέτ. Μήπως στην κρίσιμη αυτή σύνοδο να περιμένουμε κάτι πολύ… δραστικό από τον Τσίπρα; Μήπως π.χ. είναι οι δικές του… Κάννες, όπως τότε που ο Γ. Παπανδρέου πήγε πρωθυπουργός και γύρισε παραιτούμενος; Μήπως ο Αλέξης πιεστεί τόσο πολύ που γυρίσει από εκεί πουλώντας το ρόλο του σκληρού διαπραγματευτή και ζητώντας εκλογές; Όλα είναι πιθανά για έναν πολιτικό που μοιάζει όλο και περισσότερο παραζαλισμένο κοτόπουλο που δεν ξέρει που πατά και που βρίσκεται.

Αλλά και στην οικονομία μήπως είναι καλύτερη η κατάσταση; Ικέτευαν δύο μήνες τώρα να επιστρέψουν οι Θεσμοί λέγοντας ότι είναι έτοιμοι να τα βρουν και να κλείσει η αξιολόγηση. Και μέσα σε δύο ημέρες οι δανειστές τίναξαν στον αέρα τα πάντα, κυρίως δε την αισιοδοξία που καλλιεργούσε η κυβέρνηση και τα παπαγαλάκια της. Τι μικρότερη εθνική σύνταξη ζητούν, τι μειώσεις σε όλους, τι δεν αποδέχονται την αύξηση των εισφορών. Και ταυτόχρονα απαιτούν μείωση του αφορολόγητου, κάτι που σημαίνει ταυτόχρονα νέα χαράτσια σε όλους, μισθωτούς και συνταξιούχους. Η αξιολόγηση θα πάρει καιρό και η κυβέρνηση «πουλάει» τη συζήτηση για το χρέος, αποφεύγοντας να πει ότι κάτι τέτοιο θα σημάνει και νέο Μνημόνιο. Γιατί δεν θα ελαφρύνουν το χρέος οι δανειστές αν δεν πάρουν εχέγγυα ότι είναι βιώσιμη η ελληνική οικονομία.

Με ένα προσφυγικό βόμβα και με τα οικονομικά όλα ορθάνοιχτα, ίσως οι εξελίξεις να είναι ραγδαίες. Όλα να τα περιμένουμε, ίσως και πριν από το Πάσχα.

Έτσι που έχουν φτάσει τα πράγματα, με την Ελλάδα μικρή, απομονωμένη, πληγωμένη και σε κατάσταση σοκ ίσως η μοναδική ελπίδα να είναι οι εκλογές. Δεν υποστηρίζουμε ότι θα έρθει η ΝΔ ή κάποιος άλλος και θα λύσει ως δια μαγείας τα προβλήματα. Όμως, μόνο ο λαός πρέπει να δώσει τη λύση, πρέπει να πάρει την κατάσταση στα χέρια του. Εκτός κι αν θέλει ακόμη πιο μικρή, ακόμη πιο αδύναμη, ακόμη πιο λίγη την Ελλάδα μας.