Δυστυχώς συνέβη...

http://www.antinews.gr/action.read/politiki/dustuxos-sunebi-/2.105155

Θα πρέπει να ανατρέξουμε στην εποχή που η Ελλάδα ήταν υπό τον τουρκικό ζυγό και ο Μέτερνιχ (τι ειρωνεία και αυτός Αυστριακός) έκανε κουμάντο στην Ευρώπη, που η χώρα μας ήταν σε τέτοια διεθνή απομόνωση.

Πριν αναλάβουν οι Μεγάλες Δυνάμεις να μας σώσουν από τον Μεχμέτη, η Ελλάδα δεν είχε ούτε έναν σύμμαχο στη διεθνή σκηνή, παρά μόνο συμπαθούντες τους κακόμοιρους τους Έλληνες που ήταν υπό τον ζυγό.

Τι ειρωνεία και πάλι. Μπορεί οι πρόσφυγες να είναι αθώες ψυχές και μπορεί το μεταναστευτικό να μην είναι πολεμική κατοχή, είναι, όμως, μια νέα μουσουλμανική «εισβολή» στο ελληνικό έδαφος και σε μια περίοδο που δεν υπάρχει ούτε ένας σύμμαχος για την Ελλάδα.

Σα να ζούμε δηλαδή εκείνες τις σκοτεινές εποχές που δεν υπήρχε καν ελληνικό κράτος.

Μα που είναι η συμμαχία του Νότου που θα έφερνε ο ΣΥΡΙΖΑ; Που είναι ο φίλος του ο Ρέντσι, ομοιοπαθών από το προσφυγικό να ανοίξει αυτός τα σύνορα για να βοηθήσει την Ελλάδα και τον Τσίπρα; Μόνο γραβάτες ήξερε να του χαρίζει;

Που είναι ο Αυστριακός Φάιμαν που τον φέραμε και στη Λέσβο αλλά η κυβέρνηση είχε φροντίσει να κρύψει το χάος και τα έδειχνε όλα τακτικά και ωραία;

Και βεβαίως που είναι το «ξανθό γένος» να μας σώσει;

Μα που είναι ο Ολάντ που ο Τσίπρας πόνταρε πολλά; Πουθενά δεν είναι όλοι αυτοί, σιωπούν ενώ η κυβέρνηση αναζητά στηρίγματα στους άλλοτε «εχθρούς» της Αριστεράς. Πέφτει στα τέσσερα στη Μέρκελ να βάλει πλάτη. Ζητά την παρέμβαση του Ομπάμα, ξεχνώντας ότι μέχρι πρότινος φώναζε ο ΣΥΡΙΖΑ «Φονιάδες των λαών Αμερικάνοι».

Ο Αλέξης Τσίπρας με άξιο συμπαραστάτη της καταστροφής τον υπουργό Εξωτερικών Κοτζιά, ο οποίος μόνο για να διορίζει κόσμο είναι, κατάφεραν το ακατόρθωτο. Να μας γυρίσουν την πλάτη όχι μόνο οι μεγάλες χώρες αλλά και οι μικρές. Εκείνη η πολυσύνθετη εξωτερική πολιτική που βρίσκεται κ. Κοτζιά; Που χάθηκε; Μήπως επειδή καταργήσατε γραφεία στο εξωτερικό που ήταν υπεύθυνα για την προβολή της Ελλάδας μας, τώρα πληρώνουμε τα επίχειρα;

Η Σλοβενία, η Σλοβακία, η Αυστρία, χώρες της ΕΕ με οικονομία μικρότερη από την Ελλάδα τόσα χρόνια ήταν αναγκασμένες να πληρώνουν για τα δικά μας χρέη. Ήρθε και ο ΣΥΡΙΖΑ να καταστρέψει την οικονομία πάνω στη στιγμή που έβγαινε από την κρίση και θα γλίτωναν και οι μικροί της Ευρώπης τα νέα δάνεια. Ακούνε οι Σλοβάκοι και οι Σλοβένοι ότι ο Τσίπρας δε θέλει να κόψει τις συντάξεις των 1.500 ή των 2.500 ευρώ γιατί έχει... δεσμευτεί για τις κύριες και παθαίνουν τρέλα όταν οι δικοί τους συνταξιούχοι παίρνουν 200 ευρώ και αν.

Ακούνε ότι η Ελλάδα δε θέλει να αλλάξει το φορολογικό της σύστημα, να διώξει μερικές χιλιάδες άχρηστων υπαλλήλων ή να μαζέψει τις ρεμούλες και σου λένε: «Έτσι είστε; Σας γυρίζουμε την πλάτη τώρα που μας χρειάζεστε και πάρτε χιλιάδες πρόσφυγες να τους ταΐσετε».

Άμα κάνουν οι χώρες αυτές τέτοια κόλπα στην Ελλάδα δε θα κάνουν τα Σκόπια, η Βουλγαρία και η Αλβανία; Δεν θα κλείσουν τα σύνορά τους και θα μας αφήσουν να βράζουμε στο ζουμί μας;

Και κάπως έτσι συνδέεται η οικονομία με το προσφυγικό. Δείξαμε τους τελευταίους μήνες με τους Βαρουφάκηδες και τις... περήφανες διαπραγματεύσεις, ότι κοροϊδεύουμε τους Ευρωπαίους. Ο Τσίπρας καλλιέργησε άλλωστε τον πόλεμο με όλους. Τότε που έβγαζε τη γλώσσα στην Ευρώπη και τους απειλούσε με νταούλια. Τώρα τον πληρώνουν με το ίδιο νόμισμα, αλλά πληρώνουν και την Ελλάδα που κινδυνεύει με μια απίστευτη εθνική καταστροφή.

Η κυβέρνηση έκανε δύο μεγάλα λάθη (πέρα από τα πολλά που της πιστώνονται). Το πρώτο είναι ότι έκανε την Ελλάδα αντιπαθητική σε όλη την Ευρώπη. Δημιούργησε εχθρούς ακόμη και εκεί που υπήρχαν παραδοσιακοί σύμμαχοι. Η κοροϊδία με την οικονομία και τις μεταρρυθμίσεις που ποτέ δεν έγιναν γυρίζει τώρα μπούμερανγκ.

Το δεύτερο λάθος είναι ότι παραδοσιακούς εχθρούς, προσπαθεί ο Τσίπρας να τους κάνει τώρα φίλους. Την Μέρκελ που έβριζε τώρα την παίρνει κάθε μέρα τηλέφωνο. Τον Ομπάμα, ακόμη και το ΝΑΤΟ που κανείς στην ιστορία του δεν τόλμησε να το καλέσει στο Αιγαίο. Όμως, οι... ετεροχρονισμένοι εχθροί δεν μπορεί να σου προσφέρουν πολλά και συνήθως σε πουλάνε στην πορεία.

Έτσι λοιπόν φτάνουμε σ' αυτό το δράμα χωρίς βοήθεια, χωρίς συμμάχους, με μια ανίκανη κυβέρνηση και με μια κοινωνία στα κάγκελα. Δυστυχώς πληρώνουμε το λάθος της επιλογής του κ. Τσίπρα να μας κυβερνήσει. Είχε πει κάποτε ο Σαμαράς ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι το ατύχημα που δεν πρέπει να συμβεί. Δυστυχώς συνέβη...