Ένα πορτραίτο του Μαρξ για το κοινοβουλευτικό καθεστώς της Γαλλίας.
«Το κοινοβουλευτικό καθεστώς ζει από τη συζήτηση… Κάθε συμφέρον, κάθε κοινωνικό θεσμό τον μετατρέπουν σε γενικές ιδέες και τον μεταχειρίζονται σαν ιδέα. Με τι τρόπο λοιπόν ένα συμφέρον, ένας θεσμός μπορεί να υψωθεί πάνω από τη σκέψη και θα επιβληθεί σε άρθρο πίστης;»
Και το πιο σπουδαίο: «Η πάλη των ρητόρων στο βήμα προκαλεί την πάλη των γραφιάδων στον τύπο». (βλ. Κ. Μαρξ: «Η 18η Μπρυμαίρ του Λουδοβίκου Βοναπάρτη», εκδ. «Θεμέλιο». Αθήνα 1978, σελ. 81).
Με άλλα λόγια ο Μαρξ μας παρουσιάζει ένα κοινοβούλιο για τη Γαλλία του 1852, όπου κυριαρχεί οαφηρημένος λόγος και όπου εντέχνως οι βουλευτές προωθούν τα συμφέροντα που θέλουν σε «άρθρο πίστης», το οποίο, με τη σειρά του, εγκολπώνεται ο λαός με την προπαγάνδα.
Πιο πέρα, μας δίνει την εικόνα ενός κοινοβουλίου, στο οποίο η αδολεσχία των ρητόρων μετατρέπεται σε δημοσιογραφική τροφή μεταφορικά και κυριολεκτικά. Ποιος ξέρει τι θα έγραφε ο δάσκαλος για το σημερινό ελληνικό κοινοβούλιο στο οποίο δεσπόζει η τιποτολογία και τα φληναφήματα των υπομετρίων αγορητών αρκετοί από τους οποίους κατά καιρούς ανήκουν και σε λόμπυ συμφερόντων!
Ούτως εχόντων των πραγμάτων – και όχι μόνον –θα μπορούσα να πω ότι: «το ιερόν της δημοκρατίας» στην Ελλάδα αποτελεί ένα εντευκτήριο αργόσχολων «ιδεολόγων» και πολιτικών, που λειτουργούν ως καταπραϋντικό της λαϊκής αγανάκτησης.
Εξάλλου ούτε οι ίδιοι οι κατά καιρούς θαμώνες του το εκτιμούν ιδιαιτέρως αφού το χαρακτήρισαν ως: «Δημόσιο πτυελοδοχείο» - «Οπερέτα» - «πλυντήριο διαφθοράς», «όχημα συγκάλυψης σκανδάλων» - «χαμαιτυπείον» - «παρασυναγωγή» και πάει λέγοντας! Όμως, ο «κυρίαρχος» λαός, σπεύδει στις κάλπες να το στηρίξει.
Τέτοιο Κοινοβούλιο, τέτοιος λαός και για να θυμηθούμε τον σαρκαστικό ποιητή. Αν Λασκαράτο: «Οι παλιάνθρωποι ενώνονται σαν τις σάπιες σταφίδες»
Αθήνα 17/09/2015
Τηλεμαχία:
Η εξωτερική πολιτική και τα εθνικά μας θέματα απουσίασαν τελείως από τα χείλη των δημοδιογράφων και των πολιτικών αρχηγών!
Τα πέρασαν όλα στο ντούκου! Ακόμη και την ανύπαρκτη εθνική κυριαρχία.
Στον καταιονισμό των δημοσιογραφικών και πολιτικών σχολίων που ακολούθησαν ΚΑΝΕΝΑΣ δεν αναφέρθηκε στο όχι τυχαίο γεγονός. Εσείς που θα πάτε στην κάλπη τι γνωρίζετε για την εξωτερική πολιτική και πολύ περισσότερο η Ελλάδα, η οποία έχει ενώπιόν της φάσμα εθνικών προβλἦμάτρων;
«Κυρίαρχε» λαέ! Κάθε ημέρα και μαϊμουδίζεις περισσότερο.
Δεν μπορείς και δεν τολμάς να δραπετεύσεις από την χυδαία προπαγάνδα της ένοχης και σάπιας δημοσιογραφίας.
Αθήνα 17/09/2015
Δωσίλογε λαέ τώρα το ξέρεις
Η Ελλάδα ξεπουλιέται
Αντί να καταργιέσαι τους σάπιους πολιτικούς να καταργιέσαι τον εαυτό σου. Τώρα γνωρίζεις πολύ καλά ότι η Ελλάδα πωλείται με επιταγή των δανειστών. Αυτό το ξεπούλημα προβλέπεται από το «Σχέδιο ιδιωτικοποίησης της κρατικής περιουσίας», το οποίο υπογράφτηκε από την κυβέρνηση Τσίπρα στις 30-7-2015.
Η συμφωνία είναι γραμμένη στην αγγλική και μου την έκανε γνωστή ο γνωστός οικονομολόγος Σπύρος Λαβδιώτης, που μου γνωστοποίησε τον πίνακα των εκποιουμένων περιουσιακών στοιχείων του Κράτους. Να, τα πιο ενδιαφέροντα φιλέτα τα οποία θα πάνε σε Έλληνες και ξένους ευνοημένους. 1. Τα 14 περιφερειακά αεροδρόμια
2. Ο «Αστέρας» Βουλιαγμένης
3. Το αεροδρόμιο του Ελληνικού
4. Συγκροτήματα Δημοσίου στη Ρόδο
5. Το Δίκτυο Μεταφοράς Υγραερίου (ΔΕΣΦΑ)
6. Ό,τι απόμεινε από το λιμάνι του Πειραιώς στο κράτος
7. Πώληση του λιμανιού Θεσσαλονίκης.
8. Η ΤΡΕΝΟΣΕΤ
9. Ό,τι απόμεινε από το αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος»
10. Ελληνικά Ταχυδρομεία
11. ΔΕΗ
12. ΕΥΔΑΠ
13. ΕΥΑΘ Θεσσαλονίκης (το νερό)
14. Η Εγνατία οδός
15. Ό,τι απόμεινε από ΟΤΕ
16. Όλα τ’ άλλα τα ζούμε στο πετσί μας και μας είναι γνωστά.
«Κυρίαρχε» λαέ και σάπιε. Τα 25 δις από το ποσό αυτό που θα εισπραχθεί θα δοθούν στις ελληνικές τράπεζες για άλλη μια ανακεφαλαίωση. Το εθνοκτόνο και Ελλαδοκτόνο αυτό Σχέδιο προβλέπει την ψήφιση του από τη «Βουλή» έως το τέλος του 2015.
Χωρίς αυτή την απόφαση εκποίησης η Ελλάδα δεν θα πάρει ούτε 1 ευρώ.
Αυτή την εκποίηση της Ελλάδας το Σχέδιο τη θεωρεί «ακρογωνιαίο λίθο του μνημονίου». Δωσίλογε λαέ! Μην παριστάνεις τον ανεύθυνο «ιδεολόγο῾
Καταστρεφόμαστε και αυτή την καταστροφή την επισήμανα πολλάκις εδώ και χρόνια (βλ. π.χ. τα άρθρα μου: «Αυτόν τον σάπιο λαό ποιος θα τον αγοράσει;» στα «Πολιτικά Θέματα» της 3-10-2003 – «Η μετάλλαξη των Ελλήνων και ο επερχόμενος εθνικός αφανισμός», στα «Πολιτικά Θέματα» της 7-12-2003- «Ο δωσίλογος λαός», («Πολιτικά Θέματα» της 18-6-1993).
Ήταν τότε που χειροκροτούσες και ζητωκραύγαζες τους σάπιους εκλεκτούς σου.
Ήταν τότε (το 1993) που έτρεχες «Κυρίαρχε» λαέ να πάρεις μέρος στο πλιάτσικο μαζί με τους πολιτικάντηδες.
Τώρα τι θα κάνεις; Η πατρίδα πωλείται και εσύ είσαι αιχμάλωτος των δανειστών και με δική σου ευθύνη(βλ. το άρθρο μου: «Η ατομική και πολιτική ευθύνη στην οικοδόμηση της εξουσίας», «Πολιτικά Θέματα» της 13-9-1992).
Τα παπαγαλάκια έκαναν πως δεν ήξεραν, δεν άκουγαν, τα οικονομούσαν, όπως και τόσοι και τόσοι «ακαδημαϊκοί» δάσκαλοι!
Τώρα θα σκούζεις αλλά οι «προστάτες» πολιτικάντηδες θα εξακολουθήσουν να σε εξαπατούν. Το τραβά ο οργανισμός σου!
Πρόκειται για μια χρόνια μαζοχιστική συμπεριφορά στην οποία παρασύρονται και κάποια αριστερά γκροπούσκολα, τα οποία επιδιώκουν να μπουν στο χαλκείον όπου σφυρηλατούνται επίσημα τα δεσμά των Ελλήνων, με μία επαναστατική ρητορική, στην οποία οι φαύλες μάζες κλείνουν τ’ αυτιά τους.
Αυταπατώνται αν νομίζουν ότι με δύο βουλευτές θα μπορούσαν ν΄ αλλάξουν την κοινωνιοκτόνο πορεία των μνημονίων. Τα έγραψα πολλάκις: Η σωτηρία της Ελλάδας και του φαύλου λαού της δεν περνά μέσα από τις κάλπες οι οποίες ανακυκλώνουν το θάνατο. Με την επαναστατική ρητορική δεν ανατρέπεται το σάπιο σύστημα.
Η απελευθέρωση χρειάζεται ΑΡΕΤΗΝ και ΤΟΛΜΗΝ. Τα έχουμε; Δωσίλογε λαέ! Σε έχωσαν στη μέγγενη της απελπισίας για να διαλέξεις ανάμεσα στη Σκύλλα και τη Χάρυβδη. Μην κάνεις επιλογή τυράννων. Μην πας να τους νομιμοποιήσεις.
Αθήνα 17/09/2015
Θα έχουμε πολιτικό «Σβαρνούτ»;
Σβαρνούτο, είναι λέξη ρώσικη που σημαίνει αναδίπλωση – υποχώρηση. Ήταν αυτή η καθοριστική λέξη –εντολή, που έδινε ο Στάλιν, στην ηγεσία του ΚΚΕ, κατά την περίοδο του εμφύλιου όταν έκρινε ότι αυτό εξυπηρετούσε τα Σοβιετικά συμφέροντα.
Αυτή την εθνική τραγωδία περιέγραψε, με ντοκουμέντα, ο Ν. Μέρτζος στο έργο του: «Σβαρνούτ. Το προδομένο αντάρτικο», (εκδ. Ι’, Θεσσαλονίκη 1992).
Από τα όσα τέρατα και σημεία συμβαίνουν στην καταρρέουσα Ελλάδα των εθνοκτόνων και λαοκτοκτόνων μνημονίων, ο θολωμένος και συγχυσμένος λαός, φλερτάρει με την επίσης κοινωνιοκτόνοιδέα της επιστροφής – παλιννόστισης στο προηγούμενο πολλαπλώς εκφυλισμένο πολιτικό καθεστώς που έστρωσε το χαλί στους τοκογλύφους.
Και το ιστορικά και εθνικά τραγικό θα είναι το έγκλημα της ατιμωρησίας των ολετήρων της πατρίδος.
Αυτό πια και αν δεν λέγεται και δεν είναι σαδομαζοχισμός!
Αυτή η πολύχρονη αρλουμποειδής πολιτική συμπεριφορά του συγχυσμένου λαού, με οδήγησε εδώ και πολλά χρόνια να δηλώσω ότι «δεν είμαι λαός αλλά πολίτης» (βλ. «Πολιτικά Θέματα», της 26-6-1992).
Απέχω ή ψηφίζω λευκό!
Αθήνα 17/09/2015
Πολιτικές Υποθήκες
Δ. Γληνός: «Ένας μύθος είναι αναγκαίος για να ζει ο άνθρωπος τη ζωή του»
Φ. Σατομπριάν: «Μερικά άτομα σκαρφαλώνουν στην κορυφή των ερειπίων, ανακηρύσσουν τους εαυτούς των γίγαντες και κατρακυλούν κάτω πυγμαίοι»
Ο ίδιος: «Πλήθη ανώνυμα κινούνται χωρίς να ξέρουν γιατί. Ένα πολιτικό καθεστώς όπου ορισμένα άτομα έχουν εισόδημα εκατομμυρίων, ενώ άλλα άτομα πεθαίνουν από πείνα, μπορεί τάχα να διατηρηθεί;»
Ο ίδιος: «Η πλήρης ισότητα που προϋποθέτει την πλήρη υποταγή θα αναγεννούσε την πιο σκληρή δουλεία»
Γ. Σεφέρης: «Ευριπίδης ο Αθηναίος προσπάθησε να τρυπήσει το δίχτυ και τον φάγανε τα σκυλιά»
Α. Λαμαρτίνος: «Οι ουτοπίες συχνά δεν είναι παρά πρόωρες αλήθειες»
Μ. Ράσσελ: «Πρόοδος έρχεται δια μέσου της βαθμιαίας επίδρασης μιας μειοψηφίας που μεταστρέφει τις γνώμες και τροποποιεί τα έθιμα»
(Αναφέρονται στο έργο μου: «Η Κομμουνιστική Ουτοπία»)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου