H εποχή της παρακμής και ο θάνατος της σοβαρότητας της δημοκρατίας. Που πάμε;

http://www.antinews.gr/Antitheseis/h-epoxi-tis-parakmis-kai-o-thanatos-tis-sobarotitas-tis-dimokratias-pou-pame-/


Ας μπουν οι σκελετοί στις ντουλάπες τους και ας απομονωθούν επιτέλους τα «νούμερα» της πολιτικής ζωής. Η χώρα δεν είναι reality show.

Είμαστε καταδικασμένοι να ζήσουμε την πιο γελοία και εξευτελιστική για τους ίδιους τους πολίτες προεκλογική εκστρατεία της πολιτικής ζωής της χώρας. Αυτές τις μέρες κάθε τυχάρπαστος που έχει καταδικαστεί στα αζήτητα της κοινωνίας έχει και μερικά λεπτά δημοσιότητας γιατί διασπάται ή γιατί έτσι όπως είναι κατακερματισμένο το πολιτικό σύστημα ισχύει το γνωστό «στη φουρτούνα επιπλέουν οι φελλοί». Ο κίνδυνος είναι ότι κάποιοι απ’ αυτούς θα είναι στην επόμενη βουλή πιθανόν και στην επόμενη κυβέρνηση!

Ασχολούμαστε όλες αυτές τις μέρες με το αν το ΕΠΑΜ του γραφικού Καζάκη θα συνεργαστεί με τον Λαφαζάνη, το αν διασπώνται οι φράξιες (του δε γεμίζουμε ταξί ούτε με τον ταξιτζή) της Ανταρσίας επειδή διαφωνούν στην αυτόνομη κάθοδο ή στη συνεργασία με τη Λαϊκή Ενότητα.

Από τις ντουλάπες ανασύρθηκαν οι σκελετοί τύπου ΓΑΠ και κυρ Φώτη. Διασπάται λέει η ΔΗΜΑΡ (ή ποια είπατε;), η οποία ναι υπάρχει ακόμα ως 0,000000000001% με βάση τις τελευταίες εκλογές. Τι διασπάει ο ίδιος ο μπάρμπα Φώτης γιατί λέει με άλλα 31 μέλη της ΔΗΜΑΡ διαφωνούν με τη συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ την οποία ήθελαν άλλα τόσα και καταγγέλλει το Θεοχαρόπουλο ότι θέλει να υφαρπάξει τα σύμβολα και το όνομα του κόμματος. Και όλα αυτά γιατί θέλει να ξαναγίνει υπουργός με τον Τσίπρα ενώ οι άλλοι πάνε με τη Φώφη υπολογίζοντας ότι έτσι μπορεί και να εκλεγούν βουλευτές αν μπει το ΠΑΣΟΚ στη βουλή. Όλους αυτούς εν τω μεταξύ τους έχει μαυρίσει ο κόσμος και παρότι 7 μήνες έχουν περάσει μόλις, τους έχουμε ξεχάσει σαν να έχει περάσει ένας αιώνας.

Κοντά σ’ αυτούς ξαναείδαμε τον πρωθυπουργό της καταστροφής ΓΑΠ να εμφανίζεται ως σωτήρας γιατί στην ποδιά του σφάχτηκαν η Φώφη με το Βενιζέλο. Και την ίδια ώρα η Φώφη μιλάει για διεύρυνση του ΠΑΣΟΚ επειδή επιστρέφουν κάτι ρετάλια του παπανδρεϊσμού που δοκίμασαν και απέτυχαν με το ΚΙΔΗΣΟ στις προηγούμενες εκλογές και τους οποίους έχει εντελώς αποδιώξει από τη μνήμη του ο κόσμος.

Και μέσα σ’ όλα αυτά ο πιο γραφικός όλων ο Λεβέντης βρίσκεται προ των πυλών της βουλής και πιθανότατα και κυβερνητικός εταίρος στην επόμενη κυβέρνηση. Η απόλυτη γελοιοποίηση του πολιτικού συστήματος.

Σε τέτοια απόγνωση και απελπισία κατάντησαν την κοινωνία μας όπου πτώματα και νούμερα της πολιτικής ζωής με τα οποία κάποτε περνάγαμε την ώρα μας για να χαλαρώσουμε μπορεί να γίνουν ρυθμιστές της πολιτικής ζωής!!!

Όχι, δεν αξίζει τέτοια κατάντια για την κοινωνία. Αλλά τι να περιμένει κανείς όταν υπουργοποιείται ο ηθοποιός που ο καλύτερος ρόλος του ήταν ο θυρωρός της πολυκατοικίας σε μια εποχή που δεν υπάρχουν θυρωροί;

Τι να περιμένει κανείς όταν το νέο και το άφθαρτο εμφανίζεται με τα πιο παλιά υλικά της διαφθοράς και του παραγοντισμού και όταν απέναντι σ’ αυτό δεν έχει να αντιταχθεί τίποτα καλύτερο πέρα από περισσότερη μιζέρια και κακομοιριά;

Στο τέλος η Ελλάδα θα καταντήσει να έχει χειρότερη πολιτική ζωή και από αυτή της γειτονικής Ιταλίας όταν δέσποσε η αυτοκρατορία του κλόουν του Μπερλουσκόνι. Αν τελικά η κάλπη της 20ηςΣεπτεμβρίου καταγράψει την απόγνωση της κοινωνίας και το αδιέξοδό της με τέτοιο τρόπο γελοιοποίησης της πολιτικής ζωής της χώρας τότε ποιο θα είναι το επόμενο βήμα;

Το βέβαιο είναι ότι θα είναι θανάσιμο βήμα για το δημοκρατικό και κοινοβουλευτικό μας πολίτευμα. Σ’ όλα αυτά συνυπολογίστε να έχουμε καμιά σοβαρή αύξηση των φασισταριών της Χρυσής Αυγής και τότε …κλάφτα Χαράλαμπε.

Και όλα αυτά θα είναι έργο πρώτα απ’ όλα της 7μηνης διακυβέρνησης του Τσίπρα και του Καμμένου. Η Ελπίδα και τα τρενάκια που υποσχέθηκαν μας πάει ντουγρού στο θάνατο της σοβαρότητας της δημοκρατίας.