Η ελπίδα ήρθε και ψόφησε (Της Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ)

Κυριακή 12 Ιούλη 2015 - 2η έκδοση

Σελίδα 15

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Η ελπίδα ήρθε και ψόφησε

Πουλάς το πολιτικό φούμαρο «μνημόνιο - αντιμνημόνιο» σαν αναβολικό σε δυστυχισμένους Ευρωπαίους - Ελληνες ευρωδούλους για πεδίο αντίστασης. Παγιδεύεις τις μάζες με νεανική φάτσα και λεξιλόγιο του παππού. Φουσκώνουν τα μούσκουλα στο αστικό γυμναστήριο, γκαρίζουν οι πάτρωνες της τρόικας «κάτσε κάτω απ' την μπάρα» και το 4 γίνεται 36 κι έρχεται και το bonus του ιδιοκτήτη του γυμναστηρίου και να σου τσουπ 149 + τα τρενάκια των ΑΝΕΛ και προκύπτει συγκυβέρνηση. Τσαφ - τσουφ το τρένο περνά και τη Λεπέν να φωνάζει μπράβο Αλέξη συναντά, πετάς κι ένα δημοψήφισμα, μας έκοψε μέρες να του δίνουμε χρόνια στην εξουσία, θρίαμβος! Θρίαμβος; Απόδειξη. Ηρθε. Μνημόνιο 3, αριστερό και καμαρωτό, πάση θυσία εντός ευρώ, εντός - εκτός κι επί τ' αυτά, τ' αστραφτερά οπορτουνιστικά τερτίπια. Η επανάσταση τώρα δικαιώνεται ως τρικυμία εν ποτηρίω των συμφερόντων του κεφαλαίου.

Μετά ήρθε η συναίνεση και η νέα συμμαχία των προθύμων σε μια αρένα από ΑΤΜ που ντύθηκαν δράκοι και χίμηξαν στον κοσμάκη, ώσπου να παρακαλάει να αποδειχτούν όλοι οι καλοί άνθρωποι πλην ΚΚΕ ηρωικοί τρανσφόρμερς της αριστεράς.

Αχ, ωρέ σύντροφοι τέτοιο παιχνίδι εικονικής αριστερής πραγματικότητας δεν έχει ξαναπαιχτεί παρά μόνον στις οθόνες των χρηματιστηρίων που για τις ανάγκες του πόπολου δείχνουν κάπου - κάπου κι ανθρωπιστικές καταστροφές. Και φώναζε το Κόμμα. Πως άμα αρχίζεις να παίζεις το chicken game, το παιχνίδι της κότας, πίτουρο γίνεσαι και το όχι το τρώει το ναι με μαντρωμένα κοκόρια, που λαλούν, συναινούν, και ψηφίζουν. Πάση θυσία. Αυτοί το πάση και τα πάντα όλα κι οι υπόλοιποι άπαντες τη θυσία.

Λίγο το 'χεις να ανάγεται ο αγρότης σε εφοπλιστή μέσα σε 5 νύχτες μετά το δημοψήφισμα και να του πετσοκόβονται τα φοβερά προνόμια του στόλου των τρακτέρ των Μανωλάδων και των άφθονων λιπασμάτων και ιδρώτα; Το τρίτο και φαρμακερό αριστερό μνημόνιο διορθώνει αυτή την αδικία. Λίγο το 'χεις να πληρώνει προκαταβολή φόρου 100% το εβγατζίδικο της γειτονιάς όπως ακριβώς κι ο δυστυχής αλυσιδωτός σουπερμαρκετάς; Μέσα στον παραλογισμό και την αδικία που συνεπάγεται ο τυχοδιωκτισμός και η κακοήθης συμπύκνωση του χρόνου των τυραννισμένων της λιτότητας, βγήκαν ακόμα και τα μάτια των τυφλών που τόλμησαν να επενδύσουν στην ελπίδα που ερχόταν και πέθανε με το που έφτασε.

Οταν έχει στεγνώσει το σάλιο του εργαζόμενου - άνεργου κόσμου μπορεί και να μη φοβάσαι το φτύσιμο. Ιστορική μπανανόφλουδα. Οσοι την πάτησαν περιμένουν τώρα τον ΕΝΦΙΑ του παρόντος και του μέλλοντός τους. Το συντριπτικό ιδεολογικό κάταγμα που υπέστη η αριστερά μπήκε στον ευρωπαϊκό γύψο κι η αποκατάσταση του λαού και των προσδοκιών του δεν γίνεται χωρίς ανάταξη του κινήματος και χωρίς ταξική συνειδησιακή φυσικοθεραπεία. Καμιά ζημιά δεν είναι μοιραία όσο το ΚΚΕ δε συνωστίζεται σε ανίερες συμμαχίες προθύμων και ιερά ξεγελάσματα μαζών που αντιστέκονται όταν η πραγματικότητα ξεπερνάει την προσωρινή παγίδευσή της σε προσωπικές τακτικές και στρατηγικές ονειρώξεις.

Τώρα δεν πρέπει να λείψει κανείς για να μην πάθει κανένας κακό, αφού το game over τους (τέλος παιχνιδιού) γίνεται πιο αναγκαία, πιο πρακτικά και πιο επιτακτικά πάλης ξεκίνημα, νέοι αγώνες... Ο,τι κι αν ψηφιστεί μπορεί και πρέπει να μην εφαρμοστεί κι εκεί θα φανεί πόσα απίδια έχει ο σάκος. Γιατί μετά απ' το μνημόνιο ένα, μνημόνιο δύο και τώρα αριστερό και τρία θα πληθύνει ο κόσμος που θ' αναρωτηθεί εκείνο το απλό και ωραίο «με τον ήλιο τα μπάζουνε, με τον ήλιο τα βγάζουνε τι έχουν τα έρμα και ψοφάν;»...

Της
Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ

Copyright © 1997-2015 ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ