Κυβέρνηση και Ευρωζώνη διαπραγματεύονται χωρίς να έχουν συμφωνήσει για το αντικείμενο της διαπραγμάτευσης! (του Ραφαήλ Μεν. Μαϊόπουλου)

Από τους ΑΝΤΙΛΟΓΟΥΣ (www.antilogoi.gr) Ενότητα ΠΟΛΙΤΙΚΗ 

Κυβέρνηση και Ευρωζώνη διαπραγματεύονται χωρίς να έχουν συμφωνήσει για το αντικείμενο της διαπραγμάτευσης!

του Ραφαήλ Μεν. Μαϊόπουλου

1.            Κυβέρνηση και Ευρωζώνη διαπραγματεύονται χωρίς να έχουν συμφωνήσει για το αντικείμενο της διαπραγμάτευσης!

Παρότι έχουν συμφωνήσει πως η διαπραγμάτευση θα γίνει με βάση τη Συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου! 

2.            Για το αληθές της διαπίστωσης αυτής, ιδού οι θέσεις των δύο πλευρών για το ποιο είναι το αντικείμενο της τρέχουσας διαπραγμάτευσης:

(α) Η θέση της Ευρωζώνης:

-  Αντικείμενο της τρέχουσας διαπραγμάτευσης είναι μόνο η ολοκλήρωση της αξιολόγησης του  2ου Προγράμματος (του Μνημονίου του 2012), που έληγε στις 31 Δεκεμβρίου 2014 και παρατάθηκε μέχρι τις 28 Φεβρουαρίου 2015 (με αίτηση της κυβέρνησης Σαμαρά) και, στη συνέχεια, μέχρι τις 30 Ιουνίου (με αίτηση της κυβέρνησης Τσίπρα).

Αν η διαπραγμάτευση καταλήξει σε συμφωνία, η Ελλάδα θα εφαρμόσει τα μέτρα που θα συμφωνηθούν κατά τη διαπραγμάτευση και θα εκταμιεύσει τα υπόλοιπα ποσά που προβλέπει το Πρόγραμμα του 2012.  

- Τυχόν περαιτέρω οικονομική βοήθεια (30-40 δισεκ. ευρώ, κατά τις προβλέψεις) θα δοθεί στην Ελλάδα από την Ευρωζώνη, μετά την υπογραφή συμφωνίας για τα πρόσθετα μέτρα (δημοσιονομικά και διαρθρωτικά) που θα πρέπει να πάρει η Ελλάδα και με την προϋπόθεση ότι θα έχει υπογραφεί η συμφωνία για την ολοκλήρωση του 2ου Προγράμματος.

(β) Η θέση της κυβέρνησης Τσίπρα:

Αντικείμενο της τρέχουσας διαπραγμάτευσης είναι:

- Όχι η ολοκλήρωση της αξιολόγησης του 2ου Προγράμματος αλλά  

- Η κατάρτιση μιας νέας «συνολικής συμφωνίας», η οποία:

- θα αντιμετωπίσει «το χρηματοδοτικό πρόβλημα του ελληνικού δημοσίου μέσο-μακροπρόθεσμα, έως ότου βγούμε με ασφάλεια στις αγορές» και θα λύσει το πρόβλημα του Χρέους,  

- δεν θα περιλαμβάνει «υφεσιακά μέτρα».

3.          Η επιτυχία μιας διαπραγμάτευσης που το αντικείμενό της δεν έχει εκ των προτέρων συμφωνηθεί είναι λογικώς αδύνατη.

              Όσο για το ποιο από τα δύο μέρη ερμηνεύει σωστά τη Συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου, αυτό μπορεί να το διαπιστώσει κανείς διαβάζοντας το κείμενο της Συμφωνίας.