Κυνηγώντας νομιστεράκια (του συγγραφέα Πέτρου Αργυρίου)

http://agriazwa.blogspot.gr/2015/04/blog-post_9.html

¨Τρέχα αράπη τρέχα. Όσο γρήγορα κι αν τρέχετε εσείς οι αράπηδες, η σφαίρα μου είναι πιο γρήγορη απο σένα. Και οι οχτώ σφαίρες μου σε προλαβαίνουν και κόβουν το νήμα της αράπικης ζωής σου" είπε το όπλο του μπάτσου σε έναν ακόμη αράπη. 

Τα παλιά καλά χρόνια, οι βρετανοί ευγενείς πέρναν τις μπότες τους καβαλούσαν τα άλογα τους και ξαμολούσαν τα λαγωνικά τους στο κατόπι αλεπούδων.

Οι επίγονοι τους οι Αμερικάνοι, πιο άξεστοι από τους Βρετανούς, έχουν χόμπι και για κατώτερες κοινωνικές τάξεις.

Έτσι οι μπάτσοι τους κυνηγάν και σκοτώνουν τις κατώτατες κοινωνικές τάξεις, τους φτωχούς αράπηδες. Πιο εύκολα σκοτώνεις αράπη παρά αλεπού στις ΗΠΑ.

Είναι σπορ, είναι καθήκον, είναι υποχρέωση, είναι παράδοση.

Πολλές εκατοντάδες άοπλοι νέγροι έχουν εν ψυχρώ εκτελεστεί τα τελευταία χρόνια από τους μπάτσους στους δρόμους και τις φτωχογειτονιές των ΗΠΑ.

Αν αυτό συνέβαινε σε κάποια άλλη χώρα, σύσσωμος ο δυτικός κόσμος θα καταδίκαζε αυτό το φρικτό καθεστώς. Αν τους συνέφερε, θα το βομβάρδιζαν κιόλας.

Μα η Αμερική είναι εξαγωγέας δημοκρατίας.

Κανείς δεν αναρωτιέται το ποιες είναι συνθήκες επικρατούν μέσα σε αυτή τη βαρειά βιομηχανία δημοκρατίας. Όλοι αρκούνται στο ωραίο περιτύλιγμα της μπάρας δημοκρατίας που τρώνε για πρωινό.

Ω, μα είναι αντιρατσιστές οι Αμερικάνοι.

Βεβαίως βεβαίως:

Στη χώρα ενδημεί όχι μόνο ρατσισμός αλά και αντίστροφος ρατσισμός και συμβιώνουν μια χαρά:

Αν πεις σε αράπη εσείς πηδάτε ψηλά μπορεί να φας μια μήνυση συγυρισμένη για ρατσισμό. Αν πεις σε εβραίο ότι εσείς έχετε μαζέψει όλα τα λεφτά πας γυρεύοντας να αυτοκαταστραφείς.

Αν είσαι αράπης και πεις σε μπάτσο ότι εσείς οι λευκοί έχετε όλη τη την ισχύ μπορεί να φας σφαίρα ανάμεσα στα μάτια.

Ο μαύρος πρόεδρος είναι ένα εξώφυλλο τσόντας σε μοναστήρι.

Αν οι Έλληνες μπάτσοι το χαν χόμπι να σκοτώνουν Αλβανούς και Πακιστάνια για πλάκα, η ελληνική αριστερά θα χε κάνει τον κόσμο πάνω κάτω.

Αλλά στην γη της ελευθερίας επιτρέπονται τα πάντα και οι παγκόσμιες αντιδράσεις είναι σαν την καρέ καρέ κίνηση στο Matrix. Είναι τόσο αργές που ακόμη κι ένας καθυστερημένος μπορεί να της αποφύγει.

Η χώρα της ελευθερίας που κυνηγά τον Ασάνζ και τον Σνόουντεν γιατί εξέθεσαν τις βρωμιές της αμερικάνικης πολιτικής.

Η πιο φιλοπόλεμη χώρα στη μοντέρνα ιστορία που κουνά πάντα το δάχτυλο στους άλλους κι όταν γουστάρει τους το βάζει στον κώλο κιόλας.

America America.  

Η χώρα που χρησιμοποιεί τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις μειονότητες για να υπονομεύει άλλες χώρες. Σωστά, οι αράπηδες δεν είναι άνθρωποι: εκτός και αν είναι πλούσιοι και διάσημοι.

Η τράπουλα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που μοιράζουν οι αμερικάνοι είναι σημαδεμένη.

Σε καμιά άλλη χώρα της Δύσης δεν σκοτώνουν τόσο απροκάλυπτα και απρόκλητα οι μπάτσοι.

Κι όμως. Η σιωπή των αμνών από τους ζηλωτές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι εκκωφαντική.

Κι αυτό γιατί ίσως πολλές από τις οργανώσεις και τα κόμματα έχουν άμεσα ή έμμεσα χρηματοδοτηθεί από το δολάριο για να αποτελούν μοχλό πίεσης σε κατά τόπους κυβερνήσεις που έχουν το θράσος να μην ευθυγραμμίζονται με τα αμερικανικά συμφέροντα.

Ένας ακόμη νεκρός αράπης χθες. Και ο Louis Armstrong να τραγουδά μαστουρωμένος “what a wonderful world”

Ναι μαμά Αμερική. Έχεις δώσει πολλά στην ανθρωπότητα. Μα πάντα σου έπαιρνες πολλά περισσότερα.

Ναι μαμά Αμερική που μανία έχεις με το πλύσιμο: Πλένεις μυαλά, ξεπλένεις εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Ακόμη κι ο πρόεδρος σου ξεβάφει στο πλυντήριο.

Γιατί αν δεν ήταν μαϊμού μαύρος οι μπάτσοι θα τον είχαν φάει.

Μα τι λέω;

Όλοι οι μαύροι μαϊμούδες είναι. Όσο μαϊμού είναι κι η αμερικάνικη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα της  και τα μαγαζάκια που την πουλάν σε όλο τον κόσμο.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 9/4/2015