http://agriazwa.blogspot.gr/2015/03/25.html
25η Μαρτίου σήμερα, πιο λεύτερη από τις ντροπιαστικές πριβέ εκδηλώσεις που απέκλειαν τους πολίτες για να περιφρουρηθεί η πολιτική ηγεσία των μνημονιακών χρόνων.
Μα στο χώρο της ενημέρωσης τα πράγματα όχι μόνο δεν έχουν βελτιωθεί. Το αντίθετο: Ζούμε στο πιο πυκνό νέφος παραπληροφόρησης, μουντότερο ακόμη και από τη σημερινή νεφελώδη μέρα.
Μια φορά κι έναν καιρό, όχι πολύ παλιά, πριν κλείσει η ΕΡΤ και πριν οι αντιμνημονιακοί συναγωνιστές γίνουν κυβέρνηση, μπορούσες να μάθεις τι περίπου είχε συμβεί και να εξάγεις συμπεράσματα για το πώς και γιατί είχε συμβεί.
Σήμερα, μέσα σε ένα κλίμα κυβερνητισμού των λιγοστών πρώην αντιπολιτευτικών μήντια με αμείωτη την ομοβροντία καθεστωτικής προπαγάνδας και με περσόνες του διαδικτύου εμβόλιμα να αναζητούν σαδιστικά τα 5 λεπτά δημοσιότητάς τους, είναι δύσκολο να βγάλεις συμπεράσματα για το τι έχει συμβεί και για το αν έχει όντως συμβεί.
Μας είναι αδύνατο λοιπόν να βγάλουμε ασφαλή συμπεράσματα για την υπόθεση που θέλει τον αναπληρωτή υπουργό δημόσιας μεταρρύθμισης Γιώργο Κατρούγκαλο που μέχρι και προσφάτως έχαιρε ευρύτατης εκτίμησης στον αντιμνημονιακό χώρο, να έχει συνάψει ιδιωτικά συμφωνητικά με απολυμένους του δημοσίου που προέβλεπαν προμήθεια 12% των αποζημιώσεων τους σε περίπτωση επαναπρόσληψής τους μέσω της νομικής οδού.
Μπορούμε όμως να κάνουμε ένα σχολιασμό όχι για τις τεχνικές λεπτομέρειες της υπόθεσης και για το κατά πόσο ο κύριος Κατρούγκαλος συνέχισε να υπογράφει ή να καταθέτει τα συμφωνητικά ακόμη και μετά την ορκομωσία του, ισχυρισμός που ο ίδιος διατείνεται ότι βασίζεται σε πλαστογραφία, αλλά για το ευρύτερο σχήμα των πραγμάτων.
Ο κος Κατρούγκαλος όφειλε να μην αναλάβει υπουργείο που να σχετίζεται με την ιδιωτική του επαγγελματική δραστηριότητα για ευνόητους λόγους για να προστατέψει όχι μόνο την υπόληψη του αλλά και αυτήν της κυβέρνησης. Η υπόνοια της σύγκρουσης συμφερόντων είναι υπαρκτή. Και η πολυθεσία είναι επίσης ένα φαινόμενο γνώριμο μας από παλιά και καθόλου ευχάριστο μας.
Η διαχείριση της υπόθεσης από τον ίδιο τον Κο Κατρούγκαλο που σερνόταν από κανάλι σε κανάλι για να αποδείξει ότι δεν είναι ελέφαντας εγείρει ζητήματα για τη δύναμη που εξακολουθούν να έχουν τα μήντια ακόμη και σε μια κυβέρνηση που έχει προεκλογικά δεσμευτεί πως θα πάρει τις άδειες τους και θα προκηρύξει διαγωνισμό για εκ νέου αδειοδοτήσεις, κάτι το οποίο ήταν απολύτως σύμφωνο με το περί δικαίου κοινό αίσθημα.
Με αφορμή λοιπόν την απόπειρα διασυρμού της Κατράγκαλου και κατ επέκταση και της κυβέρνησης, θα δοκιμάσουμε να ανιχνεύσουμε τι ακριβώς σκέφτεται αυτή να κάνει για τα μήντια της διαπλοκής μέσα από πρόσφατα δημοσιεύματα «δικών» της μέσων ενημέρωσης.
Γράφει λοιπόν χθες ο κατά τα άλλα αξιόλογος Ανανδρανιστάκης στο άρθρο του «Τέλος χρόνου για τη διαπλοκή» στην Αυγή και με αφορμή την υπόθεση Κατρούγκαλου:
«Με την υπόθεση Κατρούγκαλου τελείωσε ο μήνας του μέλιτος της κυβέρνησης και ενός τμήματος της τραπεζικής και μιντιακής διαπλοκής. Μονομερής ήταν ο μήνας του μέλιτος, από μόνοι τους τον είχαν ανακηρύξει ως τέτοιο οι διαπλεκόμενοι, εκείνοι έγλειφαν με άρθρα του στυλ «θα ηττηθεί ο Σόιμπλε». Κάτι περίμεναν ότι θα λάβουν κι όταν διαπίστωσαν ότι δεν το λαμβάνουν, έριξαν προειδοποιητικές βολές -«όλα λάθος τα κάνει η κυβέρνηση»- για να ακολουθήσει ο κανονιοβολισμός του Κατρούγκαλου.»
«Κάπως έτσι, ο μήνας του μέλιτος τέλειωσε. Ευτυχώς. Ευτυχώς για την κυβέρνηση, που κατάλαβε ότι το παλαιό καθεστώς, κόμματα, τράπεζες, ΜΜΕ που εξαρτώνται από τράπεζες, δεν πρόκειται να της χαριστεί με τίποτα, ότι την κατάλληλη ώρα θα την χτυπήσει με τον πιο σκληρό και ανορθόδοξο τρόπο. Αυτή είναι η φυσική φορά των πραγμάτων, η διαπλοκή θα χτυπάει την κυβέρνηση της Αριστεράς και η κυβέρνηση της Αριστεράς θα χτυπάει τη διαπλοκή κάνοντας πράξη αυτά για τα οποία έχει δεσμευτεί…»
Θα ξεκινήσουμε το σχολιασμό από τον τίτλο του άρθρου που θα μπορούσε να είναι και «Σφύριξα κι έληξες».
Τέλος χρόνου: Και ερωτώ, εύλογα: Ποιος έδωσε αυτόν τον χρόνο στα μήντια της διαπλοκής;
«Κάπως έτσι, ο μήνας του μέλιτος τέλειωσε» γράφει άστοχα ο αρθρογράφος. Γιατί ακόμη και αν ο μήνας του μέλιτος ήταν μονομερής, το κρεβάτωμα επιχειρήθηκε.
Και συνεχίζει: «Ευτυχώς. Ευτυχώς για την κυβέρνηση, που κατάλαβε ότι το παλαιό καθεστώς, κόμματα, τράπεζες, ΜΜΕ που εξαρτώνται από τράπεζες, δεν πρόκειται να της χαριστεί με τίποτα, ότι την κατάλληλη ώρα θα την χτυπήσει με τον πιο σκληρό και ανορθόδοξο τρόπο.»
Δεν το γνώριζε δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ.; Τώρα το κατάλαβε; Τόση αφέλεια στις μέρες μας; Και αυτό ήταν το ζητούμενο των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ; Ήταν το καθεστώς να χαριστεί στον ΣΥΡΙΖΑ; Δεν ήταν το να μην χαριστεί ο ΣΥΡΙΖΑ στο καθεστώς; Μας μπερδέψατε κε Ανανδρανιστάκη.
Παρομοίως και το διαδικτυακό Periodista το οποίο είναι πιο φρέσκο στην προσκόλληση του στο ΣΥΡΙΖΑ και το οποίο φιλοξενεί άρθρο του αγνώστου εγκυρότητας και κινήτρων site Arouraios με τον μακρόσυρτο τίτλο «Ο Τσίπρας δεν ανέχεται άλλη λάσπη-θα τσακίσει τους βαρόνους- Αρχίζει ο πόλεμος» και το οποίο επικαλείται ανωνύμως ως πηγή στενό συνεργάτη του Τσίπρα:
«Ο ίδιος συνεργάτης του πρωθυπουργού δήλωσε ότι «αν συνεχιστεί η αθλιότητα, τότε ο Αλέξης θα μιλήσει με συγκεκριμένα ονόματα και… διευθύνσεις, δεν θα περιοριστεί σε γενικές καταγγελίες για αποσταθεροποίηση και μηχανορραφίες…
Φαίνεται πως ο Αλ. Τσίπρας έχει διδαχτεί απ τα παθήματα της κυβέρνησης Καραμανλή την περίοδο του «βασικού μετόχου» και λαμβάνει τα μέτρα της»
Το αγνώστου και μάλλον αμφιβόλου εγκυρότητας άρθρο πάλι σχετίζει την στάση της κυβέρνησης με τη διαγωγή των βρώμικων μήντια απέναντί της….
Είχαμε δηλώσει πως η συγκυβέρνηση θα τα βρει ακόμη πιο σκούρα από την κυβέρνηση Καραμανλή έχοντας εχθρούς σε όλα τα μέτωπα εντός και εκτός των συνόρων. .
Το βασικό δίδαγμα της αποτυχίας της πτώσης της κυβέρνησης Καραμανλή ήταν πως πρώτα καθαρίζεις τη βρωμιά στο εσωτερικό. Ποτέ δεν είναι νωρίς για αυτό.
Και η συγκυβέρνηση δεν έμαθε τίποτε από το πάθημα αυτό.
Και ενώ ταράζει τους πολίτες στη νομιμότητα με τον παράνομο και αντισυνταγματικό ΕΝΦΙΑ, με τη συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου που έστω και προσωρινά νομιμοποιεί το χρέος, η παρανομία αθωώνεται διαρκώς.
Επί συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ αθωώθηκε πανηγυρικά ο βρώμικος Αναστασιάδης που πιάστηκε στα πράσα με τα μαύρα δις στο χέρι.
Επί συγκυβέρνησης ο πρώην ΥΠΟΙΚ Παπακωνσταντίνου έφαγε χαστουκάκι στον ποπό για την παραποίηση και την αχρήστευση της Λίστας Λαγκάρντ σε μια δίκη παρωδία στην οποία δεν κλήθηκαν βασικοί μάρτυρες όπως ο Φαλτσιάνι που διέρρευσε τη λίστα, ο Βαξεβάνης που τη δημοσιοποίησε -και γιατί όχι ;- και η Λαγκάρντ που την παρέδωσε στην ελληνική κυβέρνηση ενώ σκανδαλωδώς δεν κλήθηκαν και ο προϊστάμενος του Παπακωνσταντίνου Παπανδρέου και ο διάδοχος του στο υπουργείο Βενιζέλος. Ένα χρόνο με αναστολή ανταμείφτηκε ο καταστροφικός Παπακωνσταντίνου με το σκεπτικό ότι προστάτευε την πολιτική του υπόληψη, απόφαση που εξόργισε εκατομμύρια Ελλήνων πολιτών.
Οι ιδιοκτήτες πάλι της energa-hellas power που κατέκλεψαν τους πελάτες τους, τη ΔΕΗ και επιβάρυναν με κόστη όλον τον Ελληνικό πληθυσμό μπορεί να μην πέσουν στα μαλακά αλλά με την επιστροφή τμήματος όσων έκλεψαν θα μειωθεί η ποινή τους.
Οι εξαγορασμένοι μεταλλωρύχοι της Ελληνικός Χρυσός η οποία μετά από σκανδαλώδεις συμφωνίες καταστρέφει μια μεγάλη περιοχή απίστευτου κάλους και αξίας, σήμερα βαπτίζονται ως «εργαζόμενοι».
Οι αγορές δεν χορεύουν πεντοζάλι και σιμουλτανέ μπορεί να παίξει και ο πιο άσχετος σκακιστής. Χάνοντας σιμουλτανέ.
Τα πυροτεχνήματα λάμπουν στα πιο μαύρα μας σκοτάδια αλλά διαρκούν λίγο. Μετά πάλι σκότος.
Είχαμε δηλώσει ότι τα μέτωπα θα είναι από παντού ακόμη και από τον αναρχικό χώρο.
Φατρίες του κάναν ήδη κατάληψη σε γραφείο του ΣΥΡΙΖΑ και τώρα έχουν πετάξει έξω τους εργαζόμενους του ραδιοσταθμού «Στο Κόκκινο»
Επιτρέψτε στο νεαρό ίνδαλμα της αριστεράς τον Νίκο το Ρωμανό να σας εξηγήσει το παράδοξο σκεπτικό. Ξέρει και αυτός σκακιστικούς όρους:
«Το ρουά-ματ της κυριαρχίας στους υποτελείς της συνεχίζεται….
Μετά την εκλογή του ΣΥΡΙΖΑ πολλοί σύντροφοι -μεταξύ των οποίων και εγώ- πιστεύανε ότι υπάρχει ανάγκη να υπάρξουν προβοκάτσιες από αναρχική σκοπιά, ώστε να εξαναγκαστεί ο ΣΥΡΙΖΑ να αποκαλύψει το πραγματικό του πρόσωπο. Το πρόσωπο του καπιταλισμού, το πρόσωπο του διαχειριστή των σύγχρονων εξουσιών, το πρόσωπο του υπηρέτη του κεφαλαίου…
Μόνο που όπως φάνηκε ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε μια ταχύτατη στροφή από το θεσμικό χέρι των κοινωνικών αγώνων και την εύπεπτη προεκλογική ρητορική του στον κυβερνητικό ρεαλισμό όπως τον γνωρίζουμε όλοι… Και αυτό ας το ακούσουν όσοι αναρχικοί σύρθηκαν στην κάλπη για να ρίξουν ψήφο στους συριζαίους..»
Κι η αλληλεγγύη προς το Ρωμανό ήταν μονομερής ενέργεια του ΣΥΡΙΖΑ που τώρα δέχεται τις μονομερείς ενέργειες χώρων που έχουν ως πρόταγμα την αλληλεγγύη της βίας, συμβολικής και μη.
Bullying κατά της συγκυβέρνησης από όλες τις μπάντες. Όπως τα περιμέναμε.
Είμαστε υποχρεωμένοι να κρατήσουμε στάση κριτικής στήριξης παρότι οι συνθήκες του βίου μας δεν μαρτυρούν ότι έχει αλλάξει η ασκούμενη επί χρόνια λαοκτόνα πολιτική. Οι δηλώσεις δεν παράγουν κυβερνητικό έργο.
Μέχρι πρότινος η συγκυβέρνηση είχε δικαίως πρωτόγνωρη λαϊκή αποδοχή και στήριξη. Αυτή βαίνει όλο και μειούμενη. Και για αυτό δεν ευθύνονται τα μήντια.
Αυτά θα συνεχίσουν να κάνουν τη βρωμοδουλειά τους όσο τους το επιτρέπει το κράτος.
Λάσπη πετούσαν σε ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ και πριν, λάσπη πετούν και τώρα. Αυτό δεν εμπόδισε τους δυο τους να γίνουν κυβέρνηση.
Αυτό που εμποδίζει το ΣΥΡΙΖΑ να γίνει έμπρακτα κυβέρνηση είναι ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ και οι δεσμεύσεις του απέναντι στους πολίτες που δεν τηρεί.
Εύχομαι ολόψυχα να μας διαψεύσει εμάς τις Κασσάνδρες, το συντομότερο δυνατό. Γιατί αν δεν το κάνει, και εννοώ έμπρακτα, θα έρθει η στιγμή που θα αναγκαστεί να μας δέρνει… για πρώτη φορά η αριστερά…
Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 25/3/2015
25η Μαρτίου σήμερα, πιο λεύτερη από τις ντροπιαστικές πριβέ εκδηλώσεις που απέκλειαν τους πολίτες για να περιφρουρηθεί η πολιτική ηγεσία των μνημονιακών χρόνων.
Μα στο χώρο της ενημέρωσης τα πράγματα όχι μόνο δεν έχουν βελτιωθεί. Το αντίθετο: Ζούμε στο πιο πυκνό νέφος παραπληροφόρησης, μουντότερο ακόμη και από τη σημερινή νεφελώδη μέρα.
Μια φορά κι έναν καιρό, όχι πολύ παλιά, πριν κλείσει η ΕΡΤ και πριν οι αντιμνημονιακοί συναγωνιστές γίνουν κυβέρνηση, μπορούσες να μάθεις τι περίπου είχε συμβεί και να εξάγεις συμπεράσματα για το πώς και γιατί είχε συμβεί.
Σήμερα, μέσα σε ένα κλίμα κυβερνητισμού των λιγοστών πρώην αντιπολιτευτικών μήντια με αμείωτη την ομοβροντία καθεστωτικής προπαγάνδας και με περσόνες του διαδικτύου εμβόλιμα να αναζητούν σαδιστικά τα 5 λεπτά δημοσιότητάς τους, είναι δύσκολο να βγάλεις συμπεράσματα για το τι έχει συμβεί και για το αν έχει όντως συμβεί.
Μας είναι αδύνατο λοιπόν να βγάλουμε ασφαλή συμπεράσματα για την υπόθεση που θέλει τον αναπληρωτή υπουργό δημόσιας μεταρρύθμισης Γιώργο Κατρούγκαλο που μέχρι και προσφάτως έχαιρε ευρύτατης εκτίμησης στον αντιμνημονιακό χώρο, να έχει συνάψει ιδιωτικά συμφωνητικά με απολυμένους του δημοσίου που προέβλεπαν προμήθεια 12% των αποζημιώσεων τους σε περίπτωση επαναπρόσληψής τους μέσω της νομικής οδού.
Μπορούμε όμως να κάνουμε ένα σχολιασμό όχι για τις τεχνικές λεπτομέρειες της υπόθεσης και για το κατά πόσο ο κύριος Κατρούγκαλος συνέχισε να υπογράφει ή να καταθέτει τα συμφωνητικά ακόμη και μετά την ορκομωσία του, ισχυρισμός που ο ίδιος διατείνεται ότι βασίζεται σε πλαστογραφία, αλλά για το ευρύτερο σχήμα των πραγμάτων.
Ο κος Κατρούγκαλος όφειλε να μην αναλάβει υπουργείο που να σχετίζεται με την ιδιωτική του επαγγελματική δραστηριότητα για ευνόητους λόγους για να προστατέψει όχι μόνο την υπόληψη του αλλά και αυτήν της κυβέρνησης. Η υπόνοια της σύγκρουσης συμφερόντων είναι υπαρκτή. Και η πολυθεσία είναι επίσης ένα φαινόμενο γνώριμο μας από παλιά και καθόλου ευχάριστο μας.
Η διαχείριση της υπόθεσης από τον ίδιο τον Κο Κατρούγκαλο που σερνόταν από κανάλι σε κανάλι για να αποδείξει ότι δεν είναι ελέφαντας εγείρει ζητήματα για τη δύναμη που εξακολουθούν να έχουν τα μήντια ακόμη και σε μια κυβέρνηση που έχει προεκλογικά δεσμευτεί πως θα πάρει τις άδειες τους και θα προκηρύξει διαγωνισμό για εκ νέου αδειοδοτήσεις, κάτι το οποίο ήταν απολύτως σύμφωνο με το περί δικαίου κοινό αίσθημα.
Με αφορμή λοιπόν την απόπειρα διασυρμού της Κατράγκαλου και κατ επέκταση και της κυβέρνησης, θα δοκιμάσουμε να ανιχνεύσουμε τι ακριβώς σκέφτεται αυτή να κάνει για τα μήντια της διαπλοκής μέσα από πρόσφατα δημοσιεύματα «δικών» της μέσων ενημέρωσης.
Γράφει λοιπόν χθες ο κατά τα άλλα αξιόλογος Ανανδρανιστάκης στο άρθρο του «Τέλος χρόνου για τη διαπλοκή» στην Αυγή και με αφορμή την υπόθεση Κατρούγκαλου:
«Με την υπόθεση Κατρούγκαλου τελείωσε ο μήνας του μέλιτος της κυβέρνησης και ενός τμήματος της τραπεζικής και μιντιακής διαπλοκής. Μονομερής ήταν ο μήνας του μέλιτος, από μόνοι τους τον είχαν ανακηρύξει ως τέτοιο οι διαπλεκόμενοι, εκείνοι έγλειφαν με άρθρα του στυλ «θα ηττηθεί ο Σόιμπλε». Κάτι περίμεναν ότι θα λάβουν κι όταν διαπίστωσαν ότι δεν το λαμβάνουν, έριξαν προειδοποιητικές βολές -«όλα λάθος τα κάνει η κυβέρνηση»- για να ακολουθήσει ο κανονιοβολισμός του Κατρούγκαλου.»
«Κάπως έτσι, ο μήνας του μέλιτος τέλειωσε. Ευτυχώς. Ευτυχώς για την κυβέρνηση, που κατάλαβε ότι το παλαιό καθεστώς, κόμματα, τράπεζες, ΜΜΕ που εξαρτώνται από τράπεζες, δεν πρόκειται να της χαριστεί με τίποτα, ότι την κατάλληλη ώρα θα την χτυπήσει με τον πιο σκληρό και ανορθόδοξο τρόπο. Αυτή είναι η φυσική φορά των πραγμάτων, η διαπλοκή θα χτυπάει την κυβέρνηση της Αριστεράς και η κυβέρνηση της Αριστεράς θα χτυπάει τη διαπλοκή κάνοντας πράξη αυτά για τα οποία έχει δεσμευτεί…»
Θα ξεκινήσουμε το σχολιασμό από τον τίτλο του άρθρου που θα μπορούσε να είναι και «Σφύριξα κι έληξες».
Τέλος χρόνου: Και ερωτώ, εύλογα: Ποιος έδωσε αυτόν τον χρόνο στα μήντια της διαπλοκής;
«Κάπως έτσι, ο μήνας του μέλιτος τέλειωσε» γράφει άστοχα ο αρθρογράφος. Γιατί ακόμη και αν ο μήνας του μέλιτος ήταν μονομερής, το κρεβάτωμα επιχειρήθηκε.
Και συνεχίζει: «Ευτυχώς. Ευτυχώς για την κυβέρνηση, που κατάλαβε ότι το παλαιό καθεστώς, κόμματα, τράπεζες, ΜΜΕ που εξαρτώνται από τράπεζες, δεν πρόκειται να της χαριστεί με τίποτα, ότι την κατάλληλη ώρα θα την χτυπήσει με τον πιο σκληρό και ανορθόδοξο τρόπο.»
Δεν το γνώριζε δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ.; Τώρα το κατάλαβε; Τόση αφέλεια στις μέρες μας; Και αυτό ήταν το ζητούμενο των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ; Ήταν το καθεστώς να χαριστεί στον ΣΥΡΙΖΑ; Δεν ήταν το να μην χαριστεί ο ΣΥΡΙΖΑ στο καθεστώς; Μας μπερδέψατε κε Ανανδρανιστάκη.
Παρομοίως και το διαδικτυακό Periodista το οποίο είναι πιο φρέσκο στην προσκόλληση του στο ΣΥΡΙΖΑ και το οποίο φιλοξενεί άρθρο του αγνώστου εγκυρότητας και κινήτρων site Arouraios με τον μακρόσυρτο τίτλο «Ο Τσίπρας δεν ανέχεται άλλη λάσπη-θα τσακίσει τους βαρόνους- Αρχίζει ο πόλεμος» και το οποίο επικαλείται ανωνύμως ως πηγή στενό συνεργάτη του Τσίπρα:
«Ο ίδιος συνεργάτης του πρωθυπουργού δήλωσε ότι «αν συνεχιστεί η αθλιότητα, τότε ο Αλέξης θα μιλήσει με συγκεκριμένα ονόματα και… διευθύνσεις, δεν θα περιοριστεί σε γενικές καταγγελίες για αποσταθεροποίηση και μηχανορραφίες…
Φαίνεται πως ο Αλ. Τσίπρας έχει διδαχτεί απ τα παθήματα της κυβέρνησης Καραμανλή την περίοδο του «βασικού μετόχου» και λαμβάνει τα μέτρα της»
Το αγνώστου και μάλλον αμφιβόλου εγκυρότητας άρθρο πάλι σχετίζει την στάση της κυβέρνησης με τη διαγωγή των βρώμικων μήντια απέναντί της….
Είχαμε δηλώσει πως η συγκυβέρνηση θα τα βρει ακόμη πιο σκούρα από την κυβέρνηση Καραμανλή έχοντας εχθρούς σε όλα τα μέτωπα εντός και εκτός των συνόρων. .
Το βασικό δίδαγμα της αποτυχίας της πτώσης της κυβέρνησης Καραμανλή ήταν πως πρώτα καθαρίζεις τη βρωμιά στο εσωτερικό. Ποτέ δεν είναι νωρίς για αυτό.
Και η συγκυβέρνηση δεν έμαθε τίποτε από το πάθημα αυτό.
Και ενώ ταράζει τους πολίτες στη νομιμότητα με τον παράνομο και αντισυνταγματικό ΕΝΦΙΑ, με τη συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου που έστω και προσωρινά νομιμοποιεί το χρέος, η παρανομία αθωώνεται διαρκώς.
Επί συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ αθωώθηκε πανηγυρικά ο βρώμικος Αναστασιάδης που πιάστηκε στα πράσα με τα μαύρα δις στο χέρι.
Επί συγκυβέρνησης ο πρώην ΥΠΟΙΚ Παπακωνσταντίνου έφαγε χαστουκάκι στον ποπό για την παραποίηση και την αχρήστευση της Λίστας Λαγκάρντ σε μια δίκη παρωδία στην οποία δεν κλήθηκαν βασικοί μάρτυρες όπως ο Φαλτσιάνι που διέρρευσε τη λίστα, ο Βαξεβάνης που τη δημοσιοποίησε -και γιατί όχι ;- και η Λαγκάρντ που την παρέδωσε στην ελληνική κυβέρνηση ενώ σκανδαλωδώς δεν κλήθηκαν και ο προϊστάμενος του Παπακωνσταντίνου Παπανδρέου και ο διάδοχος του στο υπουργείο Βενιζέλος. Ένα χρόνο με αναστολή ανταμείφτηκε ο καταστροφικός Παπακωνσταντίνου με το σκεπτικό ότι προστάτευε την πολιτική του υπόληψη, απόφαση που εξόργισε εκατομμύρια Ελλήνων πολιτών.
Οι ιδιοκτήτες πάλι της energa-hellas power που κατέκλεψαν τους πελάτες τους, τη ΔΕΗ και επιβάρυναν με κόστη όλον τον Ελληνικό πληθυσμό μπορεί να μην πέσουν στα μαλακά αλλά με την επιστροφή τμήματος όσων έκλεψαν θα μειωθεί η ποινή τους.
Οι εξαγορασμένοι μεταλλωρύχοι της Ελληνικός Χρυσός η οποία μετά από σκανδαλώδεις συμφωνίες καταστρέφει μια μεγάλη περιοχή απίστευτου κάλους και αξίας, σήμερα βαπτίζονται ως «εργαζόμενοι».
Οι αγορές δεν χορεύουν πεντοζάλι και σιμουλτανέ μπορεί να παίξει και ο πιο άσχετος σκακιστής. Χάνοντας σιμουλτανέ.
Τα πυροτεχνήματα λάμπουν στα πιο μαύρα μας σκοτάδια αλλά διαρκούν λίγο. Μετά πάλι σκότος.
Είχαμε δηλώσει ότι τα μέτωπα θα είναι από παντού ακόμη και από τον αναρχικό χώρο.
Φατρίες του κάναν ήδη κατάληψη σε γραφείο του ΣΥΡΙΖΑ και τώρα έχουν πετάξει έξω τους εργαζόμενους του ραδιοσταθμού «Στο Κόκκινο»
Επιτρέψτε στο νεαρό ίνδαλμα της αριστεράς τον Νίκο το Ρωμανό να σας εξηγήσει το παράδοξο σκεπτικό. Ξέρει και αυτός σκακιστικούς όρους:
«Το ρουά-ματ της κυριαρχίας στους υποτελείς της συνεχίζεται….
Μετά την εκλογή του ΣΥΡΙΖΑ πολλοί σύντροφοι -μεταξύ των οποίων και εγώ- πιστεύανε ότι υπάρχει ανάγκη να υπάρξουν προβοκάτσιες από αναρχική σκοπιά, ώστε να εξαναγκαστεί ο ΣΥΡΙΖΑ να αποκαλύψει το πραγματικό του πρόσωπο. Το πρόσωπο του καπιταλισμού, το πρόσωπο του διαχειριστή των σύγχρονων εξουσιών, το πρόσωπο του υπηρέτη του κεφαλαίου…
Μόνο που όπως φάνηκε ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε μια ταχύτατη στροφή από το θεσμικό χέρι των κοινωνικών αγώνων και την εύπεπτη προεκλογική ρητορική του στον κυβερνητικό ρεαλισμό όπως τον γνωρίζουμε όλοι… Και αυτό ας το ακούσουν όσοι αναρχικοί σύρθηκαν στην κάλπη για να ρίξουν ψήφο στους συριζαίους..»
Κι η αλληλεγγύη προς το Ρωμανό ήταν μονομερής ενέργεια του ΣΥΡΙΖΑ που τώρα δέχεται τις μονομερείς ενέργειες χώρων που έχουν ως πρόταγμα την αλληλεγγύη της βίας, συμβολικής και μη.
Bullying κατά της συγκυβέρνησης από όλες τις μπάντες. Όπως τα περιμέναμε.
Είμαστε υποχρεωμένοι να κρατήσουμε στάση κριτικής στήριξης παρότι οι συνθήκες του βίου μας δεν μαρτυρούν ότι έχει αλλάξει η ασκούμενη επί χρόνια λαοκτόνα πολιτική. Οι δηλώσεις δεν παράγουν κυβερνητικό έργο.
Μέχρι πρότινος η συγκυβέρνηση είχε δικαίως πρωτόγνωρη λαϊκή αποδοχή και στήριξη. Αυτή βαίνει όλο και μειούμενη. Και για αυτό δεν ευθύνονται τα μήντια.
Αυτά θα συνεχίσουν να κάνουν τη βρωμοδουλειά τους όσο τους το επιτρέπει το κράτος.
Λάσπη πετούσαν σε ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ και πριν, λάσπη πετούν και τώρα. Αυτό δεν εμπόδισε τους δυο τους να γίνουν κυβέρνηση.
Αυτό που εμποδίζει το ΣΥΡΙΖΑ να γίνει έμπρακτα κυβέρνηση είναι ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ και οι δεσμεύσεις του απέναντι στους πολίτες που δεν τηρεί.
Εύχομαι ολόψυχα να μας διαψεύσει εμάς τις Κασσάνδρες, το συντομότερο δυνατό. Γιατί αν δεν το κάνει, και εννοώ έμπρακτα, θα έρθει η στιγμή που θα αναγκαστεί να μας δέρνει… για πρώτη φορά η αριστερά…
Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 25/3/2015
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου