Πνεύμα θεατρικό (από την Ηρώ Μητρούτσικου)

από e-mail

Δυο παραστάσεις γεμάτες σεξ και ηδονή

 

από την Ηρώ Μητρούτσικου                                                              18.10.2014

 

 

Δυο πασίγνωστα μυθιστορήματα, επαναλαμβάνονται για δεύτερη χρονιά στην Αθηναϊκή σκηνή.

Δυο παραστάσεις γεμάτες σεξ, που προέρχονται από μυθιστορήματα δυο μεγάλων συγγραφέων, αλλά και μια τεράστια διαφορά ανάμεσα τους:

Στην πρώτη, ένα κείμενο γραμμένο 70 χρόνια πριν, δεν βλέπουμε καθόλου γυμνό, καμία αναπαράσταση σεξουαλικής πράξης. Αντίθετα, στην δεύτερη παράσταση, ένα κείμενο 660 χρόνων, το γυμνό κυριαρχεί τόσο, που από ένα σημείο και μετά το αντιλαμβάνεσαι ως κουστούμι.

 

Μέγας Ανατολικός, ερωτογραφία εν πλώ

 

Ο "Μεγάλος Ανατολικός" είναι το οκτάτομο μυθιστόρημα του ψυχαναλυτή και υπερεαλιστή συγγραφέα και ποιητή, Ανδρέα Εμπειρίκου (1901-1975), η συγγραφή του οποίου διήρκεσε από το 1945 μέχρι το 1951. Το άκρως ερωτικό περιεχόμενό και των εκατό κεφαλαίων του, προκάλεσε αντιδράσεις, επιτρέποντας τη σύγκριση με γραπτά του Μαρκήσιου Ντε Σαντ. Ο Εμπειρίκος το έγραφε μόνο για να το αναγιγνώσκει σε φιλικά σαλόνια, γι αυτό και εκδόθηκε, μόλις ,το 1990! Πραγματεύεται τις ερωτικές περιπέτειες των επιβατών στο παρθενικό ταξίδι του τεράστιου υπερωκεανίου «Μέγας Ανατολικός», από το Λίβερπουλ στην Ν.Υόρκη, το 1867. Με αυτό το πλοίο ταξίδεψε και ο Ιούλιος Βερν!

Ο Μπάμπης Γαλιατσάτος, ο οποίος υπογράφει και την σκηνοθεσία, αρχικά είχε σκοπό να παρουσιάσει ένα μόνο κεφάλαιο του έργου, αλλά κατά την δραματουργική επεξεργασία του έργου, αποφάσισαν -μαζί με την ηθοποιό- να βάλουν αποσπάσματα από όλα τα κεφάλαια! Η ηδονή είναι αυτό που κυριαρχεί σε όλο το μυθιστόρημα και σε όλα τα πρόσωπα του έργου, μιλώντας για το όραμα μίας ερωτικής και πολιτικής ουτοπίας του Εμπειρίκου.

Ήμουν περίεργη πως θα μπορούσε αυτό, το τόσο ερωτικό και σεξουαλικό βιβλίο, να αποδοθεί στην σκηνή. Το αποτέλεσμα με αποζημίωσε και με το παραπάνω.

Στον ιδιαίτερο χώρο του ΚΕΤ (Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων) στην Κυψέλη, για δεύτερη χρονιά, η σκηνή στήθηκε στο κέντρο της αίθουσας (πασαρέλα). Οι θεατές κάθονται αντικριστά, από την μια πλευρά μόνο άντρες και από την άλλη μόνο γυναίκες, έτσι ώστε να μπορούν να κοιτάζονται κατά την διάρκεια της παράστασης. Ανάμεσά τους, πάνω στο μωσαϊκό, ένα περσικό χαλί και πάνω σε αυτό πάρα πολλά ποτηράκια του λικέρ, με χρωματιστό λικέρ μέσα.... Μόνο σκηνικό αντικείμενο ένα σκαμπό πιάνου με βελούδινο μαξιλάρι. Οι δύο ηθοποιοί, ντυμένοι με κουστούμια που παραπέμπουν στην εποχή του συγγραφέα (κι όχι του έργου) δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό!

Είχα θαυμάσει, πέρυσι, τον Μπάμπη Γαλιατσάτο στον μονόλογο-βιογραφία του Τέννεσι Γουίλιαμς "Blue Devils of Tennessee", στο Θέατρο Φούρνος (η οποία βραβεύτηκε και ως η καλύτερη gay παράσταση της χρονιάς) και, έτσι, φέτος, πήγα με μεγάλη χαρά να δω μια καθαρά δική του παράσταση (σύνθεση κειμένων, δραματουργική επεξεργασία, σκηνοθεσία, ερμηνεία, σκηνικά – κουστούμια). Εκεί ανακάλυψα άλλη μια εκπληκτική -και πανέμορφη- ηθοποιό, την συνεργάτη του: Κατερίνα Μαούτσου.

Παρόλο το έντονο σεξουαλικό περιεχόμενο του κειμένου, θα τολμούσα να χαρακτηρίσω την παράσταση γλυκιά και με απίστευτη αισθητική μέσα στην όλη της λιτότητα! Μην περιμένετε να αντικρίσετε γυμνό, ούτε σεξ επί σκηνής, αλλά θαυμάστε δυο εκπληκτικούς ηθοποιούς είτε να αφηγούνται -στην ιδιαίτερη γλώσσα που έγραφε ο Εμπειρίκος- είτε να παίζουν κάποιους από τους, γεμάτους πάθος, ήρωες που έχουν επιβιβαστεί στο υπερωκεάνιο. Ωραίοι οι φωτισμοί (Αποστόλης Τσατσάκος) σε έναν χώρο που αν και δεν ενδείκνυται για ατμόσφαιρα, κατάφεραν να το πετύχουν!

Στις 9.30.

Τελευταίο Σαββατοκύριακο 25+26/10,

Καθώς και την Τετάρτη 29/10 μια ειδική παράσταση για την αλληλεγγύη:

Αντί εισόδου: τρόφιμα (ρύζι, όσπρια, αλέυρι, γάλα μακράς διάρκειας, ζάχαρη, τσάι, καφέ) τα οποία θα διανεμηθούν στις 400 οικογένειες που στηρίζει το δίκτυο αλληλεγγύης της 6^ης διαμερισματικής κοινότητας «Το Μυρμήγκι».

 

Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων

Κύπρου 91Α & Σικίνου, Κυψέλη, (στάση Καλλιφρονά)

(μέχρι την Κυριακή του Αγ.Δημητρίου)

 

 

Δεκαήμερο

 

Ο Βοκκάκιος (Giovanni Boccaccio 1313-13750), ήταν Ιταλός ποιητής, ανθρωπιστής και συγγραφέας ενός αξιοσημείωτου αριθμού έργων. Στο μνημειώδες λογοτεχνικό του έργο «Το Δεκαήμερο» (1349-1351), ξορκίζει το θάνατο εκθειάζοντας τις ηδονές της ζωής. Εκατό ιστορίες συνθέτουν το μεγαλεπήβολο αυτό πόνημα - ιστορίες τολμηρά ερωτικές, χωρίς ταμπού, με χιούμορ- προβάλλοντας την αρμονία και την απελευθέρωση των ενστίκτων που προσφέρει η φύση. Μια παρέα μετακομίζει στην εξοχή, για να αποφύγει την εξάπλωση της πανούκλας στην πόλη, και τα μέλη της αφηγούνται για δέκα μέρες από μια ιστορία.

Ο Νίκος Καραθάνος, μετά την αριστουργηματική του Γκόλφω, επιχειρεί να επαναλάβει την επιτυχία με τους ίδιους, σχεδόν, συνεργάτες (ηθοποιούς και στο κείμενο την Λ.Κιτσοπούλου) και τα ίδια, σχεδόν, υλικά. Τα θαύματα, όμως δεν επαναλαμβάνονται.... Πολλές κριτικές (ευτυχώς, όχι όλες) εκθείαζαν το “Δεκαήμερο” κι αναρωτιόμουν μήπως είναι από κεκτημένη ταχύτητα. 

Είδα μια καλή παράσταση, με καλούς ηθοποιούς, αλλά και αρκετά προβλήματα! Είδα να χρησιμοποιούνται, με πολύ όμορφο τρόπο συνταγές που αρέσουν στον μέσο θεατή, ενώ καθ' όλη την διάρκεια της παράστασης αισθανόμουν την παρουσία της Κιτσοπούλου (καθώς και την επιρροή του Παζολίνι, παρότι δεν έχω δει την ομώνυμη ταινία) κι ένιωθα, σε σημεία, ότι υπήρχαν ηθοποιοί ενώ δεν χρειαζόντουσαν (με κορύφωση τον ίδιο τον Καραθάνο). Με λίγα λόγια, γινόταν πολύς χαμός, επί σκηνής, για το τίποτα.

Η παράσταση ήταν πολύ λιτή, όλα γίνονταν μπροστά στα μάτια σου, οι ηθοποιοί έστηναν και ξεστήναν, τις σκηνές, τα σκηνικά και τα φώτα, αλλά, παρόλα αυτά, δεν έβγαινε απόλυτη αλήθεια, χωρίς να θέλω να πω ότι υπήρχε ψευτιά ή δήθες ευρήματα... Το γυμνό, ίσως, ήταν παραπάνω από όσο έπρεπε, αλλά δεν ήταν αυτό που με ενόχλησε. Θα έλεγα ότι πιο πολύ με ενόχλησαν τα ημίμετρα, δηλαδή, τα κομπινεζόν, παρά η γυμνή σάρκα.

Κανείς δεν θα διαφωνήσει ότι η σκηνή θεάτρου σκιών με το γεράκι ήταν αριστουργηματική... Όσο όμορφη και γλυκιά, όμως ήταν, αυτή η σκηνή, τόσο αχρείαστη ήταν και η σκηνή στο σπίτι όπου ένας-ένας μπαίνουν όλοι στο οικογενειακό κρεβάτι καταλήγοντας σε μια τεράστια παρτούζα. Αν και το συγκεκριμένο είχε χιούμορ, το έχανε λόγω της τεράστιας διάρκειάς του! Γενικά, η παράσταση ήταν αδικαιολόγητα μεγαλύτερη από ότι έπρεπε.

Απ' όλους τους καλούς και καταξιωμένους ηθοποιούς, ξεχώρισε το απίστευτο, κωμικό ταλέντο της Γαλήνης Χατζηπασχάλη, την οποία είχα θαυμάσει και πρόπερσι στο Εθνικό, στο “Του Κουτρούλη ο γάμος” (http://www.inewsgr.com/199/pnevma-theatriko-3.htm), ενώ συχνά αισθανόμουν λίγοι περίεργα βλέποντας σε τέτοια παράσταση την, μεγάλης ηλικιάς, Αλίκη Αλεξανδράκη.

Υπέροχες οι χορογραφίες (Αμάλια Μπένετ), η ζωντανή μουσική (Άγγελος Τριανταφύλου, Δημήτρης Τίγκας) καθώς και τα μηδαμινά σκηνικά και κοστούμια, αν και όχι όλα, (Έλλη Παπαγεωργακοπούλου).

 

Εθνικό Θέατρο(Τσίλλερ)

(μετρό Ομόνοια) Mέχρι: 16/11/

 

 

ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ:

 

Βυθός,                                                    104

Ρωμαίος & Ιουλιέτα για 2, Θησείον

Bus και αυτοσχεδιάζουν;                   Π.Κ.

Κόλχαας,                                                Διέλευσις

Φεύγουσα κόρη,                                  Φούρνος

Μεφίστο,                                               Εθνικό

Αβελάρδος και Ελοΐζα,                        Θ. Ν.Κόσμου

Το αμάρτημα της μητρός μου,           Θησείον

Ρωμαϊκό Λουτρό,                                 ΑποΜηχανής

Αστερισμοί/Ρομαντική Ιστορία         Θ. Ν.Κόσμου

Η Αρχή - Αθήνα 1895 - Υλικό Ροΐδης,     Φούρνος

Ελάτε σ’ εμάς για έναν καφέ,             Φούρνος

Μπετονένια παραλία,                         Skrow

Πατριδογνωσία,                                   Αλκμήνη

Η πόρνη από πάνω,                             Βρετάνια

Τα λουλούδια στην κυρία, ΑποΜηχανής

Interview (με ελεύθερη συνεισφορά),    Βικτώρια

Βασιλιάς Ληρ,                                       Ίδρυμα Μ.Κακογιάννης

Βόυτσεκ,                                                Άττις

Παιδικό θέατρο εμπνευσμένο από τον Μπρεχτ;

 

25.10.2014                                                                        από την Ηρώ Μητρούτσικου

 http://attikipress.gr/paidiko-theatro-empneusmeno-apo-ton-mprext/

 

Δεν γράφω συχνά για παιδικό θέατρο, δεν βλέπω εξάλλου και με την ίδια συχνότητα που βλέπω βραδινές παραστάσεις.

Όμως, την Κυριακή το πρωί βρέθηκα στο ανακαινισμένο θέατρο Βικτώρια και παρακολούθησα μια εξαιρετική παράσταση με τίτλο: “Η κούκλα που είχε δυο μαμάδες”.

 

Η κούκλα που είχε δυο μαμάδες

 

Όλοι γνωρίζουμε τον Μπρεχτ, αλλά δεν ξέρω πόσοι γνωρίζουμε ότι στο έργο του: “Ο κύκλος με την κιμωλία” (1944) εκτός του ότι στηλιτεύει την τότε πολιτική κατάσταση, εν μέσω πολέμου, αντλούσε μια πράξη του από μια ιστορία για τον δίκαιο Σολομώντα, γνωστή ως η δίκη των δυο γυναικών

Δυο γυναίκες που ζουν στο ίδιο σπίτι διεκδικούν η κάθε μια το ίδιο μωρό, καθώς το μωρό μιας από τις δυο πέθανε. Ο βασιλιάς Σολομών αποφασίζει να κόψει το παιδί στην μέση και να πάρει από μισό η κάθε μια, τότε η αληθινή του μητέρα κάνει πίσω και αποκαλύπτεται η αλήθεια! Ο Μπρεχτ παράλλαξε την ιστορία με τις δυο μητέρες να πρέπει να τραβήξουν το μωρό, το οποίο βρίσκεται μέσα σε ένα κύκλο π κιμωλία, και οποία έχει πιο πολύ δύναμη θα το κρατήσει. Εκεί, όμως, κάνει πίσω η θετή του μητέρα, γιατί αυτή το μεγάλωσε και αυτή το αγαπούσε πιο πολύ….

Η ομάδα Vivido παίρνει την ιστορία του Μπρεχτ την συνδυάζει με το παιδικό έργο του Αλφόνσο Σάστρε “Η Χαμένη κούκλα” και τα κάνει παράσταση! Στην θέση του μωρού βάζει μια κούκλα και στην θέση των μαμάδων δυο κοριτσάκια:Ένα πλούσιο και κακομαθημένο κορίτσι πετάει την παλιά κούκλα της στο δρόμο και μια νεαρή υπηρέτρια την βρίσκει και την περιθάλπει και με τη βοήθεια του Τσαγκάρη την επισκευάζουν και την ξανακάνουν σαν καινούργια! Τότε το κακομαθημένο κορίτσι την θέλει πίσω κι όταν πρέπει να την τραβήξουν για να την κερδίσει μια από τις δυο, η υπηρέτρια κάνει πίσω, αλλά έτσι, τελικά, αποδεικνύεται ότι αυτή την αγαπάει πιο πολύ και την κερδίζει πίσω..

Η παράσταση είναι ένα εξαιρετικό μείγμα θεάτρου, αφήγησης (από την μπαλονού), χορού και ζωντανής μουσικής. η σκηνοθεσία του Ακίνδυνου Γκίκα έχει μια γλυκιά παιδικότητα, ενώ πάνω στην σκηνή βρίσκονται ηθοποιοί και μουσικοί όπου όλοι κάνουν τα πάντα!

Η μουσική είναι σύγχρονη, κάποιες φορές ροκάρει κιόλας, ενώ παίζεται μπροστά στα μάτια των παιδιών! Τα εργαλεία που χρησιμοποιεί ο τσαγκάρης για να επισκευάσει την κούκλα είναι μόνο τα ντράμς σου. Οι μουσικοί όχι μόνο παίζουν φλάουτο, συνθεσάιζερ, κιθάρα και άλλα μουσικά όργανα, αλλά έχουν ενεργό ρόλο στην παράσταση και στέκονται ισάξια δίπλα στους ηθοποιούς, παρόλο τον ομοιοκατάληκτο λόγο. Σε συγκεκριμένη στιγμή τα παιδιά καλούνται να ανέβουν στην σκηνή και με την βοήθεια των ηθοποιών να παίξουν ένα απλό μουσικό όργανο….

Το σκηνικό λιτό και πολυμορφικό έρχεται σε αντίθεση με τα χρωματιστά κουστούμια και το έντονο και κουκλίστικο μακιγιάζ των συντελεστών.

Η παράσταση ενδείκνυται για παιδιά άνω των δυο ετών μέχρι και λίγο πριν τα τέλη δημοτικού. Ακόμα και τα μικρότερα παιδιά καταλαβαίνουν τα πάντα και καταννοούν σιγά σιγά το θέμα του εγωισμού και της κτητικότητας, του δίνω χωρίς να ζητάω ανταμοιβή, η οποία είναι πολύ έντονη σε παιδιά προσχολικής, κυρίως, ηλικίας.

 

Κυριακές: 11:30

Θέατρο Βικτώρια,

Μαγνησίας 5 και Γ’ Σεπτεμβρίου

8 ευρώ, 5ευρώ (για ανέργους, πολύτεκνους, ομάδες). Ειδικές τιμές για σχολεία.

Επικοινωνία για παραστάσεις με σχολεία: 6942851715, 6998202826

 Τον Δεκέμβρη η ομάδα KOLOΦΩΝ θα παρουσιάσει στο BIOS την παράσταση-ντοκιμαντέρ "Η τριλογία του ηθοποιού 1.Studio". Πρόθεσή της είναι η χαρτογράφηση της θεατρικής εκπαίδευσης, όπως αυτή έχει βιωθεί από επαγγελματίες ηθοποιούς και η περιγραφή όλων των φάσεών της: προετοιμασία, εισαγωγικές εξετάσεις, πρακτική εκπαίδευση.

Στο στάδιο της έρευνας, η ομάδα καλεί σε συμμετοχή όσους έχουν σπουδάσει υποκριτική, μέσα από τη συμπλήρωση ενός ερωτηματολογίου ειδικά διαμορφωμένου για τις ανάγκες της παράστασης. Τα ερωτηματολόγια σε συνδιασμό με μια σειρά
συνεντεύξεων από ηθοποιούς διαφορετικών γενεών και καλλιτεχνικών αφετηριών, που η ομάδα συλλέγει αυτό τον καιρό, θα διαμορφώσουν τη δραματουργία του πρώτου μέρους της τριλογίας. Σε δεύτερη φάση, η ομάδα θα διεξάγει ακροάσεις με σκοπό την τελική επιλογή των ηθοποιών που θα συμμετέχουν στην παράσταση.
Το αποτέλεσμα της δουλειάς τους και τα συμπεράσματά της έρευνας θα παρουσιαστούν για 16 παραστάσεις στο BIOS  https://docs.google.com/forms/d/1gM6eQsm-5wZiUxo0_Qxtle9uWE5QbLvS-OWZSySh2e4/viewform?formkey=dE56Y0ktTkZ3QzFkWkFmNDVyTXdTMVE6MA&fromEmail=true

Ένας καλός φίλος θέλει τη βοήθεια μας, για να παλέψει. Την προσωπική δύναμη την έχει ο παλιομπαγάσας. Θέλει μόνο λίγο από το χρόνο και το αίμα μας. Το αίμα, που ο οργανισμός αντικαθιστά. Μα το δόσιμο, η προσφορά είναι αναντικατάστατα πολύτιμη, ως πράξη. Αν μπορείτε και επιθυμείτε, βοηθήστε:

"Βρίσκομαι από τις 30/9/2014 στο Νοσοκομείο Ευαγγελισμός στο Κτίριο ΑΧΕΠΑ, στη Μονάδα Μεταμόσχευσης Μυελού Των Οστών. Προκειμένου να μεγιστοποιήσουμε τις πιθανότητες ίασης θα πρέπει ΟΛΟΙ μας: 
εγώ με υπομονή και δύναμη και εσείς με δωρεά αίματος και αιμοπεταλίων, να νικήσουμε….. 
...σε κάθε περίπτωση, σας καλώ όλους να τηλεφωνήσετε στα τηλέφωνα αιμοδοσίας του Ευαγγελισμού: 210-7201391 & 7201902 ώστε να ενημερωθείτε για τη διαδικασία ραντεβού, εξέτασης και λήψης αίματος ή αιμοπεταλίων . (Έχω την εντύπωση ότι μονάδες αίματος μπορείτε να στέλνετε από κάθε γωνιά της Ελλάδας, όμως τα αιμοπετάλια συλλέγονται αποκλειστικά στο νοσοκομείο όπου θα γίνει η μεταμόσχευση) 
Τα στοιχεία που μπορείτε να δίνεται όταν σας ζητούνται από τη μονάδα αιμοληψίας για τον λήπτη, είναι τα εξής: Κων/νος Θάνος ,Νοσοκομείο Ευαγγελισμός, Κτίριο ΑΧΕΠΑ, Μονάδα Μεταμόσχευσης Μυελού των Οστών, 10ος Όροφος, δωμάτιο 1034."