Επικίνδυνη η ποινικοποίηση της «άρνησης γενοκτονιών κ.λ.π.». Αν όμως γίνει δεκτή, γιατί να μην περιλάβει και τις γενοκτονίες χριστιανικών λαών; (του Ραφαήλ Μεν. Μαϊόπουλου)

Από τους ΑΝΤΙΛΟΓΟΥΣ (www.antilogoi.gr) Ενότητα ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Επικίνδυνη η ποινικοποίηση της «άρνησης γενοκτονιών κ.λ.π.».

Αν όμως γίνει δεκτή, γιατί να μην περιλάβει και τις γενοκτονίες χριστιανικών λαών;

του Ραφαήλ Μεν. Μαϊόπουλου

1.            Ο αντιρατσιστικός νόμος που θα ψηφίσει η Βουλή πρέπει να σεβαστεί τις εξής  δύο αρχές:

(α) Ένα ιστορικό γεγονός καταγράφεται ως γενοκτονία, εξολόθρευση, σφαγή, νόμιμη πολεμική δράση κ.λ.π. στην εθνική και την παγκόσμια συνείδηση των λαών, δεν χαρακτηρίζεται ως τέτοιο με νομοθετήματα.

(β) Η ποινικοποίηση της έκφρασης γνώμης στο ζήτημα του χαρακτηρισμού ιστορικών γεγονότων ως ανθρωποκτονιών ή όχι αντίκειται στη θεμελιώδη αρχή της «ελευθερίας της έκφρασης και διάδοσης των στοχασμών».

2.         Οι αρχές αυτές έχουν γίνει αποδεκτές από τη συντριπτική πλειοψηφία των χωρών όλου του κόσμου, οι νομοθεσίες των οποίων δεν περιλαμβάνουν στα ποινικά αδικήματα την “άρνηση εγκλημάτων γενοκτονίας, εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας και εγλημάτων πολέμου”.

Πράγματι, την ποινικοποίηση της “άρνησης εγκλημάτων γενοκτονίας κ.λ.π.” την έχουν θεσμοθετήσει σήμερα μόνο 17, από τις περίπου200 χώρες του πλανήτη:

- δύο (Ισραήλ, Καναδάς) από τις 150 εκτός Ευρώπης χώρες,

- δεκατρείς από τις 26 χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Αυστρία, Βέλγιο, Γαλλία, Γερμανία, Λιθουανία, Λουξεμβούργο, Ολλανδία, Ουγγαρία, Πολωνία, Πορτογαλία, Ρουμανία, Σλοβακία, Τσεχία) και

- δύο (Ελβετία, Λιχνεστάιν) από τις 24 άλλες (εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης) χώρες της Ευρώπης (Πηγή: Wikipedia).

3.            Αν τα πιο πάνω αληθεύουν, στον νόμο που θα ψηφιστεί από τη Βουλή των Ελλήνων δεν θα πρέπει να υπάρχει διάταξη για την ποινικοποίηση της «άρνησης» οποιασδήποτε γενοκτονίας.  

Ο αντιρατσιστικός νόμος θα πρέπει να είναι νόμος κατά των πράξεων, όχι κατά του λόγου, όταν ο λόγος αυτός –για το παρελθόν, το παρόν ή το μέλλον– δεν προτρέπει σε πράξεις βίας, οποιασδήποτε μορφής, προελεύσεως και αιτιολογίας.

Αλλιώς, το αποτέλεσμα θα είναι το αντίθετο από εκείνο που οι συντάκτες του επιθυμούν (να ενισχυθεί η Δημοκρατία και να αποδυναμωθεί ο νεοναζισμός). 

4.         Στην αντίθετη περίπτωση, αν δηλαδή ποινικοποιηθεί η άρνηση μιας γενοκτονίας (π.χ. των Εβραίων), η Ελληνική Βουλή θα είναι υποχρεωμένη να ποινικοποιήσει  την άρνηση και άλλων γενοκτονιών, εκείνων που η ιστορική συνείδηση του λαού μας έχει καταγράψει (των Ποντίων, των Ελλήνων της Μικράς Ασίας, των Αρμενίων...).

Πώς να αιτιολογηθεί η διαφοροποίηση στη μεταχείριση από τον Νόμο του ιδίου εγκλήματος, των ανθρωποκτονιών;

 5.          Η Δημοκρατία, η Χώρα αλλά και ο αγώνας κατά του ρατσισμού θα κερδίσουν, αν ο αντιρατσιστικός νόμος δεν περιλάβει διατάξεις για την ποινικοποίηση της άρνησης των γενοκτονιών!