Ποδόσφαιρο: Ευτυχώς ηττηθήκαμε! (Πολίτη Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου)

Όποιος ενδιαφέρεται για περισσότερα θέματα, μπορεί να επισκεφθεί την ιστοσελίδα της Επιτροπής. (http://ethnikonthematon.blogspot.gr

--  Ποδόσφαιρο: Ευτυχώς ηττηθήκαμε!

Μας λυπήθηκε ο καλός θεός και οι «ήρωες» μας δεν νίκησαν την ομάδα της Κοσταρίκα.

Έτσι γλιτώσαμε από τις γνωστές φανφάρες και τις παρελάσεις και τους χορούς των … φιλάθλων κουνώντας τις ελληνικές σημαίες τις οποίες έκρυψαν στα σεντούκια από τη νίκη της Εθνικής στα 2004.

Τη θυμούνται μόνον σε κάθε νίκη της ομάδας ενώ στις εθνικές επετείους την καταχωνιάζουν στο όνομα του … αντιρατσισμού.

Χρόνια και χρόνια γράφω ότι «δεν αισθάνομαι υπερήφανος από τα γκολ» μέσα σε μια Ελλάδα που «είναι πνιγμένη στα σκατά», στη χρεωκοπία, την πείνα, την ανεργία, την αναγκαστική μετανάστευση χιλιάδων και χιλιάδων Ελλήνων επιστημόνων στο εξωτερικό, χιλιάδων αυτοκτονιών και πάει λέγοντας.

Όχι! Αυτό είναι κατάντια εθνική και όχι υπερηφάνεια ψεύτικη. Αυτήν την απάτη την καλλιεργούν τα δημοσιογραφικά παπαγαλάκια και οι εθνοκτόνοι πολιτικάντηδες.

Θα πρέπει, ακόμη, να επισημανθεί ότι αποκαλύφθηκε μεγάλο σκάνδαλο στημένων ποδοσφαιρικών «αγώνων» με την εθνική ομάδα της Γκάνας και όχι μόνο – όπως προέκυψε από video Αγγλίδας δημοσιογράφου.

Ο γράφων πολλάκις αναφέρθηκε στη διαφθορά του ποδοσφαίρου, το οποίο αποτελεί και ανάχωμα στην ανάπτυξη της Εθνικής μας Οικονομίας.

Το γεγονός αυτό ανέδειξε το μηνιαίο περιοδικό των αγροτών «Η φωνή των Συνεταιρισμών» ήδη από τον Ιούλιο του 1974, γράφοντας και τα εξής σχετικά: « … ο αθλητισμός έχει λαβή σήμερον την μορφήν του στυγνού υλιστικού κόσμου … ο «κοντός» … αντικαταστάθηκε … με τις αξίας δεκάδων χιλιάδων δραχμών πριμ των σύγχρονων ποδοσφαιριστών … Εκείνο εντούτοις το οποίον εκίνησεν εντόνως την προσοχήν των «Αγροτοσυνεταιριστών» είναι δημοσιογραφικαί πληροφορίαι περί ποδοσφαιρικών παραγόντων διατρεχόντων την αλλοδαπήν προς αγράν και αγοράν ποδοσφαιριστών … έναντι ποσών ανερχομένων εις 200.000 λίρας στερλίνας … γνωρίζομεν καλώς ότι, κατά την αυτήν περίοδον απαιτούνται μηνών ολόκληρων γραφειοκρατικαί διατυπώσεις δια την εις Γεωργικάς Συνεταιριστικάς Οργανώσεις χορηγήσιν κατά πολύ μικρότερον ποσών συναλλάγματος προς εισαγωγήν εξοπλισμού δια την παραγωγήν…» (τεύχος Ιουλίου 1974, σελ. 429).

Είναι προφανέστατο ότι το σχόλιο αυτό συντάχθηκε πριν από την Ιουλιανή μεταπολίτευση του 1974 και στηλίτευε την ασύστολη προπαγάνδα της δικτατορίας που σκόπευε στην αποβλάκωση των … φιλάθλων για να μην αντιδρούν!

Τους τάϊζε γκολ και αυτοί οι δυστυχείς δεν γνώριζαν σε πιο καθεστώς ζούσαν, άλλο αν, όπως δείχνουν σήμερα τα πράγματα, αυτό ήταν πολύ καλύτερο από τη σημερινή αθλιότητα. Μια αθλιότητα που έστησε ένα πολυδάπανο και πολυδιεφθαρμένο αθλητισμό χίλιες φορές πιο προπαγανδιστικό από την προπαγάνδα της χούντας, όπως μας είπε και ο Μίκης Θεοδωράκης: «Με πόση οργή βλέπαμε με τον Πεπονή από  τα κάγκελα των φυλακών Αβέρωφ όταν περνούσαν παρέες, παρέες να μπουν στο γήπεδο του Παναθηναϊκού για να Παναθηναϊκού για να παρακολουθήσουν ποδόσφαιρο… οι άνθρωποι αυτοί απέφευγαν και να μας κοιτάξουν… κάθε Τετάρτη ήταν για μας ένα μαρτύριο αυτή η συμπεριφορά..» (Το άκουσα στην πρωϊνή ζώνη του ΣΚΑΪ στις 17/12/2010).

Καταλήγοντας, σημειώνω, εντελώς επιγραμματικά, τον ηθικό οχετό του ποδοσφαίρου και των χυδαίων ολυμπιακών Αγώνων, τους οποίους καυτηρίασε τόσο για το πλιάτσικο σε βάρος του λαού, όσο και το βάθος και την έκταση της ανηθικότητος που βασίλεψε σ’αυτούς το 2004 (βλ. το σχετικό μου άρθρο στην εφ. «Ελεύθερη Ώρα» της 12-08-2004 και τα εν συνεχεία με το ψευδώνυμο Ελεύθερος Σκοπευτής και αναδημοσίευσή τους στο έργο μου: «Η Εθνική μας παράδοση», εκδ. «Πελασγός» Ι. Γιαννάκενας – Αθήνα 2012, σελ. 151-162. Όπως θα θυμούνται οι … φίλαθλοι στους «Αγώνες» εκείνους έγιναν τέρατα και σημεία, τα οποία κατέγραψε ο Αθηναϊκός Τύπος καθώς και ο ξένος. Για παράδειγμα μνημονεύω την «Ελευθεροτυπία» της 17-5-2004. Σκέτο όργιο με ντόπες και μίζες).

Όσο για το «όπιο του λαού», αναφέρω μόνο τούτο το γεγονός – πέραν των όσων κατά καιρούς ανέδειξα – που καταγράφει, στο ομότιτλο άρθρο του ο αποκαλυπτικός δημοσιογράφος κ. Βαξεβάνης, που έγραψε προσφάτως: «Στο Μουντιάλ το 1994 στις ΗΠΑ ο Αντρές Εσκομπάρ, ένα από τα ταλέντα της Εθνικής Κολομβίας, πέτυχε ένα αυτογκόλ που απέκλεισε την ομάδα του από τη διοργάνωση. Έξι μέρες αργότερα, ο 27χρονος αμυντικός, δολοφονήθηκε στη χώρα του. Οι δολοφόνοι είχαν πάρει εντολή από τα καρτέλ ναρκωτικών που είχαν χάσει μεγάλα ποσά στοιχηματίζοντας υπέρ της Εθνικής Κολομβίας στο Μόντρεαλ. Ο Αντρές είχε διαπρέψει στη «Νασιόλ», όταν χρηματοδότης της ήταν ο γνωστός βαρόνος της κοκαΐνης και συνονόματος του Πάμπλο Εσκομπάρ …» (βλ. το περιοδικό «HOTDOC», τευχ. Ιουνίου 2014, σελ. 10-11).

Διαβάζεις και ανατριχιάζεις. Διαβάζεις και μένεις έκπληκτος για το βάθος και την έκταση της διαφθοράς στο ποδόσφαιρο που σκοτώνει ανθρώπους, τους εκμαυλίζει και τους μετατρέπει σε πολιτικούς Αυστραλοπιθήκους. 

Όταν οι αφιονισμένοι … φίλαθλοι δηλώνουν ότι «πάνω από όλα είναι η ομάδα», ε, αυτοί δεν δικαιούνται να ψηφίζουν.

Ναι δεν πρέπει να ψηφίζουν οι χιλιάδες φίλαθλοι που έρχονται από τη Θεσσαλονίκη να δουν τον ποδοσφαιρικό αγώνα στην Αθήνα αλλά δεν πάνε στην πλατεία Αριστοτέλους να διεκδικήσουν τη βιολογική ύπαρξη και τη δική τους και της Ελλάδος.

Αυτό δεν είναι πατριωτισμός αλλά σκέτος εθελοδουλισμός.

Αθήνα, 02/07/2014

Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου

(Πρόεδρος της Επιτροπής Ενημερώσεως επί των Εθνικών Θεμάτων)

Για επικοινωνία πατήστε το λινκ της επιτροπής

Πολίτης Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου