http://hellas-orthodoxy.blogspot.gr/2014/05/blog-post_4.html
Ἡ ἁπλότητα τῆς καρδιᾶς συχνὰ γίνεται ἀφορμὴ γιὰ θαύματα. Ἀφήνεται χῶρος στὸν Θεὸ νὰ ἐνεργήσῃ. Οἱ ἐξυπνάκηδες παραμερίζουν τὴν καρδιὰ καὶ λειτουργοῦν μὲ τὸν ἐγωϊσμό τους, τὴν λογική τους, τὴν ἐμπιστοσύνη στὸν λογισμό τους. Δὲν ἐπιτρέπουν στὸ Θεὸ παρεμβάσεις, γιατὶ θέλουν τὴν πρωτοβουλία τῶν ἀποφάσεων.
Οἱ γυναῖκες ποὺ πηγαίνουν νὰ τελέσουν τὰ νεκρικὰ ἔθιμα στὸν ἀγαπημένο διδάσκαλο οὔτε κἂν φαντάζονται τί μέλλει γενέσθαι, μολονότι γνώριζαν πὼς ἡ ἀνάσταση τῆς κόρης τοῦ Ἰαείρου καὶ τοῦ γιοῦ τῆς χήρας τῆς Ναῒν καὶ τοῦ Λαζάρου δὲν ἦταν ψέμα. Ἀκατανόητο ἴσως τὸ πῶς ἦταν δυνατὸν Αὐτὸς ποὺ χάριζε ζωὴ στοὺς νεκροὺς νὰ ἦταν τώρα ὁ ἴδιος νεκρός. Μᾶλλον αὐτὸ ποὺ εἶδαν τοὺς σόκαρε περισσότερο ἀπὸ αὐτὸ ποὺ θὰ ἔπρεπε νὰ ἀναμένουν· ἴσως δὲν εἶχαν χρόνο νὰ σκεφτοῦν· ἴσως ἔβλεπαν τοὺς μαθητές Του ἀπογοητευμένους, χαμένους στὴν ἄφατη θλίψη, ὀρφανοὺς ἀπὸ διδάσκαλο, καὶ καθυπεβάλονταν ὡς γυναῖκες στὸν ἀκούσιο ἐξαναγκασμὸ τοῦ ἐνστερνισμοῦ τῆς ψυχολογικῆς κατάστασης τῶν ἀνδρῶν. Τὸ θέαμα τοῦ Γολγοθᾶ ἦταν μᾶλλον καταλυτικό.
Ἡ πρώτη ἔκπληξη ἔρχεται λίγα μέτρα μακρυὰ ἀπὸ τὸν τόπο ταφῆς. Κάποιος ἀπεκύλισε τὸν λίθο ποὺ ἔφραζε τὴν εἴσοδο στὸ μνῆμα. Ξεκίνησαν, μόλις ἀνέτειλε ὁ ἤλιος, κι ὅμως δὲν εἶχαν σκεφτεῖ πῶς θὰ μετακινοῦσαν τὴν μεγάλη ἐκείνη πέτρα. Ἡ ἀγάπη τους γιὰ τὸν Χριστὸ δὲν τὶς ἄφησε περιθώριο νὰ χρησιμοποιήσουν τὴ λογική. Γι’ αὐτὸ καὶ ἀξιώθηκαν νὰ δοῦν μέσα στὸ μνῆμα μιὰ δεύτερη ἔκπληξη. Ἕνας λευκοφορεμένος νεαρὸς τὶς διαβεβαίωσε ὅτι ὁ Ἰησοῦς ἀνέστη. Ἰδοὺ καὶ ἡ τρίτη ἔκπληξη! Ἄκουσαν πρῶτες τὸ χαρμόσυνο γεγονὸς καὶ ἔφυγαν ἀπὸ τὸν Πανάγιο Τάφο γεμάτες τρόμο καὶ ἔκσταση, γεμάτες θεῖο φόβο καὶ θαυμασμὸ γιὰ τὸ συγκλονιστικὸ γεγονὸς τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ. Μὲ καρδιὲς παλλόμενες ἀπὸ κρυφὴ χαρὰ δὲν εἶπαν τίποτα σὲ κανένα, γιατὶ φοβοῦνταν νὰ μιλήσουν. Κι ὅταν τελικὰ κατὰ παραγγελίαν τοῦ ἀγγέλου μετέφεραν τὸ νέο στοὺς μαθητὲς καὶ τὸν Πέτρο, ἐκεῖνοι δὲν τὶς πίστεψαν, γιατὶ δὲν ἤχησε στὰ αὐτιά τους λογικὸ ἕνα τέτοιο ἄκουσμα.
Τὰ θαύματα συμβαίνουν, ὅπως σᾶς εἶπα καὶ στὴν ἀρχή, στὶς ἁγνὲς καὶ καθαρὲς καὶ ταπεινὲς ψυχές. Κάποιοι περνοῦν τὰ θαύματα ἀπὸ τὸ κόσκινο τῆς λογικῆς ἐξήγησης. Κοσκινίζεται ὅμως ἡ ὀμορφιὰ καὶ χάνεται ἡ οὐσία. Ὄχι πὼς πρέπει νὰ εἴμαστε εὐκολόπιστοι, μᾶλλον δὲ ἴσως πρέπει νὰ εἴμαστε καλόπιστοι. Ἡ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας μας, ἡ ἱστορία της ἐδῶ καὶ δύο χιλιάδες χρόνια, βρίθει θαυμάτων· τὸ Εὐαγγέλιο, ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ, εἶναι τὸ μεγαλειῶδες θαῦμα, ποὺ ἔχει πείσει δισεκατομμύρια καρδιὲς ἀνὰ τοὺς αἰῶνες στὴν οἰκουμένη.
Ἂν κάναμε μία δημοσκόπηση γιὰ τὸ ποιός θὰ ἤθελε νὰ δῇ τὸν Ἀναστημένο Χριστό, θὰ ὑπῆρχαν σίγουρα κάποιοι ποὺ θὰ ἀπαντοῦσαν ἀρνητικά, οἱ περισσότεροι θετικὰ ἀπὸ βαθειὰ πίστη καὶ ἴσως μερικοὶ ἀπὸ περιέργεια. Ὅσοι δὲν θέλουν τὸν Χριστό, δὲν θὰ Τὸν πιστέψουν, ἀκόμη κι ἂν Τὸν δοῦν. Ὅσοι Τὸν ἀγαποῦν, Τὸν πιστεύουν, ἀκόμη κι ἂν δὲν Τὸν δοῦν. Ἐδῶ βρίσκεται τὸ ὅριο ἀνάμεσα στὴν πίστη καὶ τὴν ἀπιστία· στὴν ἀγάπη, στὴν καρδιά. Οἱ μακάριοι μὴ ἰδόντες καὶ πιστεύσαντες, γιὰ τοὺς ὁποίους ἀκούσαμε τὴν προηγούμενη Κυριακή, εἶναι οἱ ἀγαπῶντες Τὸν Χριστό.
Οἱ μυροφόρες εἶδαν τὸν τάφο κενό, ὄχι τὸν Χριστὸ ἀναστημένο, κι ὅμως τὶς συνεῖχε τρόμος καὶ ἔκστασις. Πίστεψαν δηλαδή. Οἱ σταυρωτές Του, ἐπειδὴ Τὸν μισοῦσαν, δὲν πίστεψαν στὴν Ἀνάσταση. Χλευάζοντας τὴν ἀγάπη τῶν μυροφόρων, χλεύασαν καὶ τὴν πίστη ἐκείνων. Ἦταν σπουδαγμένοι στὰ θρησκευτικὰ γράμματα τοῦ ἑβραϊσμοῦ, ἦταν σοφοί, ἦταν ἰσχυροὶ καὶ σεβαστοὶ μέσα στὴν ἐβραϊκὴ κοινωνία τῆς ἐποχῆς, ἀλλὰ κατὰ βάσιν τόσο ἀνόητοι καὶ τόσο ἄδειοι, ὅπως εἶναι τόσοι καὶ τόσοι ἄλλοι ἐξυπνάκηδες, ποὺ θεωροῦν τὸν χριστιανισμὸ ἰδανικὸ γιὰ τὶς γυναικοῦλες, τὰ παιδάρια, τοὺς περιφρονημένους, τοὺς πτωχοὺς τῷ πνεύματι.
Ἀδελφοί μου! Δὲν ὑπάρχει τίποτα πιό λογικὸ ἀπὸ τὴν παραδοχὴ ὅτι ὄλα στὴ ζωὴ μποροῦν νὰ ἀνατραποῦν. Μὴν ἐμπιστεύεστε τὶς θεωρίες τῆς ἐπιστήμης γιὰ τὴν ἑρμηνεία καὶ τὴν λογικὴ τοῦ κόσμου, γιατὶ αὐτὲς πρῶτες καταργοῦνται, ἀνατρέποντας ἠ μία τὴν ἄλλη. Γυρίστε τὴν πλάτη σὲ ὅσους ἀπὸ δολιότητα ἢ ὑπέρμετρη ἀνοησία ἀντίκεινται στὴν ἀλήθεια τοῦ Ἀναστημένου Χριστοῦ. Τὴν ὀμορφιὰ ἑνὸς βιτρὼ στὸ παράθυρο Ναοῦ τὴν βλέπεις ἀπὸ μέσα. Ἀπ’ ἔξω φαίνεται ἄχρωμο. Εἶναι γιατὶ στὴ θέα τῆς ὀμορφιᾶς συνεργεῖ τὸ φῶς! Δεῖτε τὴν καρδιά σας ἀπὸ μέσα πρὸς τὰ ἔξω. Καὶ θὰ σᾶς ἀποκαλυφθῇ τὸ μεγαλύτερο θαῦμα!
π. Στυλιανός Μακρής
Οἱ γυναῖκες ποὺ πηγαίνουν νὰ τελέσουν τὰ νεκρικὰ ἔθιμα στὸν ἀγαπημένο διδάσκαλο οὔτε κἂν φαντάζονται τί μέλλει γενέσθαι, μολονότι γνώριζαν πὼς ἡ ἀνάσταση τῆς κόρης τοῦ Ἰαείρου καὶ τοῦ γιοῦ τῆς χήρας τῆς Ναῒν καὶ τοῦ Λαζάρου δὲν ἦταν ψέμα. Ἀκατανόητο ἴσως τὸ πῶς ἦταν δυνατὸν Αὐτὸς ποὺ χάριζε ζωὴ στοὺς νεκροὺς νὰ ἦταν τώρα ὁ ἴδιος νεκρός. Μᾶλλον αὐτὸ ποὺ εἶδαν τοὺς σόκαρε περισσότερο ἀπὸ αὐτὸ ποὺ θὰ ἔπρεπε νὰ ἀναμένουν· ἴσως δὲν εἶχαν χρόνο νὰ σκεφτοῦν· ἴσως ἔβλεπαν τοὺς μαθητές Του ἀπογοητευμένους, χαμένους στὴν ἄφατη θλίψη, ὀρφανοὺς ἀπὸ διδάσκαλο, καὶ καθυπεβάλονταν ὡς γυναῖκες στὸν ἀκούσιο ἐξαναγκασμὸ τοῦ ἐνστερνισμοῦ τῆς ψυχολογικῆς κατάστασης τῶν ἀνδρῶν. Τὸ θέαμα τοῦ Γολγοθᾶ ἦταν μᾶλλον καταλυτικό.
Ἡ πρώτη ἔκπληξη ἔρχεται λίγα μέτρα μακρυὰ ἀπὸ τὸν τόπο ταφῆς. Κάποιος ἀπεκύλισε τὸν λίθο ποὺ ἔφραζε τὴν εἴσοδο στὸ μνῆμα. Ξεκίνησαν, μόλις ἀνέτειλε ὁ ἤλιος, κι ὅμως δὲν εἶχαν σκεφτεῖ πῶς θὰ μετακινοῦσαν τὴν μεγάλη ἐκείνη πέτρα. Ἡ ἀγάπη τους γιὰ τὸν Χριστὸ δὲν τὶς ἄφησε περιθώριο νὰ χρησιμοποιήσουν τὴ λογική. Γι’ αὐτὸ καὶ ἀξιώθηκαν νὰ δοῦν μέσα στὸ μνῆμα μιὰ δεύτερη ἔκπληξη. Ἕνας λευκοφορεμένος νεαρὸς τὶς διαβεβαίωσε ὅτι ὁ Ἰησοῦς ἀνέστη. Ἰδοὺ καὶ ἡ τρίτη ἔκπληξη! Ἄκουσαν πρῶτες τὸ χαρμόσυνο γεγονὸς καὶ ἔφυγαν ἀπὸ τὸν Πανάγιο Τάφο γεμάτες τρόμο καὶ ἔκσταση, γεμάτες θεῖο φόβο καὶ θαυμασμὸ γιὰ τὸ συγκλονιστικὸ γεγονὸς τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ. Μὲ καρδιὲς παλλόμενες ἀπὸ κρυφὴ χαρὰ δὲν εἶπαν τίποτα σὲ κανένα, γιατὶ φοβοῦνταν νὰ μιλήσουν. Κι ὅταν τελικὰ κατὰ παραγγελίαν τοῦ ἀγγέλου μετέφεραν τὸ νέο στοὺς μαθητὲς καὶ τὸν Πέτρο, ἐκεῖνοι δὲν τὶς πίστεψαν, γιατὶ δὲν ἤχησε στὰ αὐτιά τους λογικὸ ἕνα τέτοιο ἄκουσμα.
Τὰ θαύματα συμβαίνουν, ὅπως σᾶς εἶπα καὶ στὴν ἀρχή, στὶς ἁγνὲς καὶ καθαρὲς καὶ ταπεινὲς ψυχές. Κάποιοι περνοῦν τὰ θαύματα ἀπὸ τὸ κόσκινο τῆς λογικῆς ἐξήγησης. Κοσκινίζεται ὅμως ἡ ὀμορφιὰ καὶ χάνεται ἡ οὐσία. Ὄχι πὼς πρέπει νὰ εἴμαστε εὐκολόπιστοι, μᾶλλον δὲ ἴσως πρέπει νὰ εἴμαστε καλόπιστοι. Ἡ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας μας, ἡ ἱστορία της ἐδῶ καὶ δύο χιλιάδες χρόνια, βρίθει θαυμάτων· τὸ Εὐαγγέλιο, ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ, εἶναι τὸ μεγαλειῶδες θαῦμα, ποὺ ἔχει πείσει δισεκατομμύρια καρδιὲς ἀνὰ τοὺς αἰῶνες στὴν οἰκουμένη.
Ἂν κάναμε μία δημοσκόπηση γιὰ τὸ ποιός θὰ ἤθελε νὰ δῇ τὸν Ἀναστημένο Χριστό, θὰ ὑπῆρχαν σίγουρα κάποιοι ποὺ θὰ ἀπαντοῦσαν ἀρνητικά, οἱ περισσότεροι θετικὰ ἀπὸ βαθειὰ πίστη καὶ ἴσως μερικοὶ ἀπὸ περιέργεια. Ὅσοι δὲν θέλουν τὸν Χριστό, δὲν θὰ Τὸν πιστέψουν, ἀκόμη κι ἂν Τὸν δοῦν. Ὅσοι Τὸν ἀγαποῦν, Τὸν πιστεύουν, ἀκόμη κι ἂν δὲν Τὸν δοῦν. Ἐδῶ βρίσκεται τὸ ὅριο ἀνάμεσα στὴν πίστη καὶ τὴν ἀπιστία· στὴν ἀγάπη, στὴν καρδιά. Οἱ μακάριοι μὴ ἰδόντες καὶ πιστεύσαντες, γιὰ τοὺς ὁποίους ἀκούσαμε τὴν προηγούμενη Κυριακή, εἶναι οἱ ἀγαπῶντες Τὸν Χριστό.
Οἱ μυροφόρες εἶδαν τὸν τάφο κενό, ὄχι τὸν Χριστὸ ἀναστημένο, κι ὅμως τὶς συνεῖχε τρόμος καὶ ἔκστασις. Πίστεψαν δηλαδή. Οἱ σταυρωτές Του, ἐπειδὴ Τὸν μισοῦσαν, δὲν πίστεψαν στὴν Ἀνάσταση. Χλευάζοντας τὴν ἀγάπη τῶν μυροφόρων, χλεύασαν καὶ τὴν πίστη ἐκείνων. Ἦταν σπουδαγμένοι στὰ θρησκευτικὰ γράμματα τοῦ ἑβραϊσμοῦ, ἦταν σοφοί, ἦταν ἰσχυροὶ καὶ σεβαστοὶ μέσα στὴν ἐβραϊκὴ κοινωνία τῆς ἐποχῆς, ἀλλὰ κατὰ βάσιν τόσο ἀνόητοι καὶ τόσο ἄδειοι, ὅπως εἶναι τόσοι καὶ τόσοι ἄλλοι ἐξυπνάκηδες, ποὺ θεωροῦν τὸν χριστιανισμὸ ἰδανικὸ γιὰ τὶς γυναικοῦλες, τὰ παιδάρια, τοὺς περιφρονημένους, τοὺς πτωχοὺς τῷ πνεύματι.
Ἀδελφοί μου! Δὲν ὑπάρχει τίποτα πιό λογικὸ ἀπὸ τὴν παραδοχὴ ὅτι ὄλα στὴ ζωὴ μποροῦν νὰ ἀνατραποῦν. Μὴν ἐμπιστεύεστε τὶς θεωρίες τῆς ἐπιστήμης γιὰ τὴν ἑρμηνεία καὶ τὴν λογικὴ τοῦ κόσμου, γιατὶ αὐτὲς πρῶτες καταργοῦνται, ἀνατρέποντας ἠ μία τὴν ἄλλη. Γυρίστε τὴν πλάτη σὲ ὅσους ἀπὸ δολιότητα ἢ ὑπέρμετρη ἀνοησία ἀντίκεινται στὴν ἀλήθεια τοῦ Ἀναστημένου Χριστοῦ. Τὴν ὀμορφιὰ ἑνὸς βιτρὼ στὸ παράθυρο Ναοῦ τὴν βλέπεις ἀπὸ μέσα. Ἀπ’ ἔξω φαίνεται ἄχρωμο. Εἶναι γιατὶ στὴ θέα τῆς ὀμορφιᾶς συνεργεῖ τὸ φῶς! Δεῖτε τὴν καρδιά σας ἀπὸ μέσα πρὸς τὰ ἔξω. Καὶ θὰ σᾶς ἀποκαλυφθῇ τὸ μεγαλύτερο θαῦμα!
π. Στυλιανός Μακρής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου