Η υπογεννητικότητα και τα καθόλου αισιόδοξα δημογραφικά στοιχεία της Ελλάδας βρίσκονται στο επίκεντρο άρθρου των New York Times, που υπογράφει ο αρχισυντάκτης της Καθημερινής Νίκος Κωνσταντάρας. «Οι Έλληνες βρίσκονται σε μια μάχη για την σωτηρία τους και οι πιθανότητες είναι εναντίον τους» γράφει ο δημοσιογράφος, τονίζοντας ότι η μάχη της Ελλάδας δεν είναι μόνο οικονομική, αλλά και δημογραφική, καθώς «οι θάνατοι είναι περισσότεροι από τις γεννήσεις, αρκετοί άνθρωποι φεύγουν από την χώρα και ο πληθυσμός γερνάει τόσο γρήγορα, κάτι που σημαίνει πως σε μερικές δεκαετίες η Ελλάδα μπορεί να μην μπορεί να παράγει αρκετό πλούτο για να φροντίσει τους ανθρώπους της και μπορεί να πάψει να είναι ένα βιώσιμο έθνος- κράτος».
Το πρόβλημα αυτό εντοπίζεται σε ολόκληρη την ΕΕ και όχι μόνο στις χώρες του Νότου οι οποίες μαστίζονται από την κρίση. Τα βασικά αίτιά του είναι τα υψηλά κόστη υγειονομικής περίθαλψης και οι συντάξεις. Όπως επισημαίνεται, «στην Ελλάδα, η μάχη για την οικονομική επιβίωση είναι τόσο πιεστική που δεν υπάρχει χρόνος για να κοιτάξουμε το μεγάλο κάδρο. Έχοντας ανάγκη να κόψουν τις δαπάνες και να σταματήσουν τις σπατάλες, οι Έλληνες δεν μπορούν να κάνουν πράγματα τα οποία ίσως να ενθαρρύνουν τους πολίτες να κάνουν παιδιά». Το άρθρο τονίζει πως η δημογραφική μείωση του πληθυσμού σχετίζεται άμεσα με την οικονομική κρίση, τις μειώσεις μισθών και την υψηλή φορολόγηση και προσθέτει πως ακόμη και οι μετανάστες από το Μπαγκλαντές και το Πακιστάν που ήρθαν στην Ελλάδα αναζητώντας μια καλύτερη ζωή, φεύγουν.
«Ακόμη και χωρίς στατιστική επιβεβαίωση, η κατάσταση που επικρατεί είναι εμφανής. Αρκετά μαιευτήρια έχουν κλείσει πτέρυγες και τις έχουν μετατρέψει για άλλες ιατρικές ειδικότητες, ενώ αρκετά σχολεία στην επαρχία και τα νησιά έχουν πολύ λίγους μαθητές. Από χωριό σε χωριό, οι υπερήλικες ξεπερνούν τους ντόπιους και τους μετανάστες της εργατικής ηλικίας», σημειώνει το δημοσίευμα. «Το πιο τρομακτικό νούμερο της Eurostat δείχνει ότι το 2050, το 32,1% του ελληνικού πληθυσμού θα είναι πάνω από 65, σε σύγκριση με το 16,6% το 2000. Και αυτή η εκτίμηση έγινε το 2007, προτού η κρίση πλήξει τους Έλληνες» γράφει το άρθρο.
Κλείνοντας ωστόσο, επισημαίνεται πως η Ελλάδα έχει δύο «δυνατούς λόγους για να ελπίζει: έχει μια δυναμική διασπορά κυρίως σε ΗΠΑ και Αυστραλία και είναι μέλος της ΕΕ, ένας πυλώνας υποστήριξης σήμερα, που όμως με τα ανοιχτά της σύνορα είναι και μια πιθανή πηγή μετανάστευσης. Εάν μπορέσουμε να μείνουμε σταθεροί μέσα στην κρίση και δουλέψουμε προς την αισιοδοξία και τις ευκαιρίες, τότε θα έρθουν και οι άνθρωποι».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου