Τρίτη 22 Οκτωβρίου 2013

Παιδί μου…

 παιδιά (1)
Ξέρω τις δυσκολίες σου,
τους αγώνες σου,
την πάλη της ψυχής…
Τα λάθη σου,
τις πτώσεις σου…
Κι όμως σου λέω:
«Δος μου την καρδιά σου όπως είναι».
Αν περιμένεις να γίνεις άγγελος,
δε θα μ’ αγαπήσεις ποτέ…
ακόμα κι αν πέφτεις συχνά στα ίδια λάθη,
αν είσαι αδέξιος στην άσκηση της αρετής,
έλα κοντά μου…
Θέλω την καρδιά σου.
Σ’ αγαπώ όπως είσαι…
Όταν θα πρέπει να υποφέρεις,
θα σου δώσω δύναμη.
Όταν θα πρέπει να αγωνιστείς,
θα σου δώσω θάρρος.
Μη δειλιάσεις!
Σήμερα στέκομαι στην πόρτα της καρδιάς σου.
Χτυπάω και περιμένω.
Αγάπησέ με όπως είσαι.
Αν περιμένεις να γίνεις ΆΓΙΟΣ,
δεν θα μ’ αγαπήσεις ΠΟΤΕ!!!
(αγνώστου)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου


Απ' τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά, και σαν πρώτα ανδρειωμένη, χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!

Recent Posts

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου