Συνολικές προβολές σελίδας


Απ' τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά, και σαν πρώτα ανδρειωμένη, χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!

Τρίτη 1 Οκτωβρίου 2013

Μοναδικό μας όπλο: Η κριτική σκέψη (Της Μαρίας Παπαδημητρίου)


Αν ξεκινώντας να γράψω αυτές τις σκέψεις είχα στα χέρια μου, αντί του πληκτρολογίου, μια πένα, ίσως να διέγραφε πιρουέτες στο χαρτί, στροβιλιζόμενη από το ερώτημα "από πού να ξεκινήσω και τι να πρωτοπώ;", ίσως και να έσπαζε στη σκέψη ότι όλα αυτά που ζούμε το τελευταίο διάστημα έχουν κατά πολύ ξεπεράσει τη φαντασία και τη φρίκη των έργων του Τζωρτζ Όργουελ και του Ενκί Μπιλάλ...
Δεν είμαι πολιτική αναλύτρια, βλέπω τα πράγματα με την παρατηρητικότητα ενός δημοσιογράφου που άσκησε επί δεκαετίες το επάγγελμα σαν λειτούργημα, με τη ματιά ενός καλλιτέχνη, έστω κι αν δεν εκφράστηκε ποτέ επαγγελματικά επί σκηνής και κυρίως με βάση τα γεγονότα, τα ιστορικά δεδομένα, την κοινή λογική και το αίσθημα δικαίου, που καθορίζουν τη στάση οποιουδήποτε πολίτη έμαθε να σκέπτεται και να αναλύει και όχι να καταπίνει αμάσητο το φαίνεσθαι αντί του είναι, ακόμα και στις τραγικότερες στιγμές του. Σας μιλάω, λοιπόν, πολύ απλά, όπως θα μιλούσε κανείς σε παιδάκια του νηπιαγωγείου, καίτοι απευθυνόμενη και σε νοήμον κοινό. Γιατί πώς αλλιώς να μιλήσεις ώστε να καταλάβουν όσο το δυνατόν περισσότεροι άνθρωποι σε μια χώρα όπου ακόμα και μετά την στυγνή δολοφονία του Παύλου Φύσσα από ένα χρυσαυγίτικο κτήνος, το ναζιστικό μόρφωμα - έκτρωμα κατέχει ακόμα (παρά την όποια πτώση του) τη θέση τρίτου κόμματος (!), σύμφωνα, τουλάχιστον, με τις ανατριχιαστικές δημοσκοπήσεις; Σας γράφω έτσι απλά για να εκφράσω την αγωνία μου και όχι από την άνεση του καναπέ - δεν έχω καναπέ ούτε ως έπιπλο σήμερα... 
Πρόσφατα είδαμε την προσπάθεια απαξίωσης της αρχαιοελληνικής γλώσσας, που παράγει διαχρονικά σκέψη και πλούτο ιδεών, από ένα ευτελές πιόνι του συστήματος και μερικούς γελοίους παρατρεχάμενους, οι οποίοι, μέσα από διαπλεκόμενα sites, στόχευσαν, για μια ακόμη φορά, κατώτερους του μετρίου εγκεφάλους. Επικαλούμενοι - κατά την προσφιλή τακτική τους - κάποιες αλήθειες και πράγματα κοινώς παραδεκτά, που τα έμπλεξαν... αρμονικά με παραπλανητικά στοιχεία και σαθρά επιχειρήματα, προβάλλοντας τα ως δήθεν γνώστες και πρόσωπα υπεράνω υποψίας. Σε γλώσσα λαϊκής αγοράς, φυσικά. Είχα πει τότε (σε σχόλιο μου από το προσωπικό μου βήμα στο Facebook) ότι προχωρούν βήμα - βήμα και κάθε μη σκεπτόμενος πολίτης είναι, άθελα του, ο καλύτερος σύμμαχος τους. Βέβαια, κατατροπώθηκαν οι αστοιχείωτοι και ανιστόρητοι από πληθώρα άρθρων εξαιρετικών και στοιχείων που παρέθεσαν οι αληθινοί ειδήμονες. Την ίδια ώρα, είδαμε τον πρόεδρο της ΕΣΗΕΜΘ να εισηγείται (ασχέτως αν δεν του πέρασε) σεμινάριο με θέμα την αποκατάσταση της αξιοπιστίας της γερμανικής πολιτικής στα ελληνικά ΜΜΕ και τον γνωστό ανεκδιήγητο του ΣΚΑΙ να κάνει λόγο για... σοβαρό φασισμό! "Ξέρω πως ποτέ δε σημαδεύουνε στα πόδια. Στο μυαλό είναι ο στόχος, το νου σου ε;", είχε πει η αείμνηστη και επίκαιρη όσο ποτέ Κατερίνα Γώγου.
Μετά από τόση πλύση εγκεφάλου και μια μόλις εβδομάδα μετά, ο στόχος των εχθρών της ύπαρξης - γιατί περί αυτού πρόκειται - μετακινήθηκε, στο πλαίσιο του ίδιου βρώμικου σκοπού, πάντα, αφαιρώντας με τον πιο κτηνώδη τρόπο μια ανθρώπινη ζωή. Όχι πως ήταν η πρώτη. Είχαν αφαιρεθεί κι άλλες. Αλλά για τους μικρόνοες τι ψυχή είχαν οι μετανάστες;... Παρόλο που πολλοί εκφράζαμε φόβους από καιρό, το σοκ για όλους μας ήταν μεγάλο, ανάμεικτο με πένθος, θλίψη και οργή. Οι πρώτες αντιδράσεις - και η δική μου - παρορμητικά ανθρώπινες. Μετά αρχίσαμε να σκεφτόμαστε. Όχι όλοι. Αρκετοί φίλοι μας στα social media ξεκίνησαν να αναρτούν το link για τη συλλογή 50.000 υπογραφών σε ένα ψήφισμα κατά του νεοναζιστικού "κόμματος" της "Χ. Α.". Είμαι ανάμεσα σ' εκείνους που για μια στιγμή είπαμε να υπογράψουμε, μετά, όμως, αναλογιστήκαμε ότι δεν καταπολεμάται έτσι ο φασισμός σε μια χώρα όπου και παλαιότερες ρίζες έχει και έδαφος κατάλληλο βρήκε να ευδοκιμήσει, όταν το σύστημα που τον γιγάντωσε και τον ανέδειξε σε πραγματικό εφιάλτη (κατά τους αμόρφωτους και ανεγκέφαλους σε σωτήρα) φρόντισε να ρημάξει τη ζωή εκατομμυρίων πολιτών, στέλνοντας μέχρι στιγμής χιλιάδες συνανθρώπους στον τάφο. Στα μάτια των αστοιχείωτων ψηφοφόρων αν οι φασίστες της Χ. Α. τεθούν εκτός νόμου, θα γίνουν ήρωες, φερόμενοι ότι πολεμήθηκαν από ένα αντιδημοκρατικό, τερατώδες - όπως καθημερινά βιώνουμε -σύστημα. Επιπλέον, θα κινηθούν υπόγεια και, συνεπώς, θα καταστούν, πιθανότατα, ακόμα πιο επικίνδυνοι. Ο μόνος τρόπος αντιμετώπισης τους είναι η κοινωνική αποβολή τους και προς αυτή την κατεύθυνση πρέπει όλοι μας να αγωνιστούμε, προσπαθώντας να πείσουμε, από κάθε μετερίζι και με κάθε τρόπο προσέγγισης, ανάλογα με τον συνομιλητή μας, ότι η μόνη ελπίδα εξόδου από τη θανατηφόρα πορεία μας, είναι να απορρίψουμε οριστικά και αμετάκλητα τους φασίστες χρυσαυγίτες, αλλά και εκείνους που ξεπούλησαν τη χώρα, κατέλυσαν το Σύνταγμα, καταπάτησαν κάθε αρχή Δημοκρατίας, δικαίου και νομιμότητας, αφαίρεσαν το δικαίωμα των πολιτών στην υγεία και στην παιδεία, κατάργησαν τελικά την ίδια τη ζωή, εφαρμόζοντας ουσιαστικά φασιστικές μεθόδους.
Το δικό μου σοκ από τη στυγερή δολοφονία είχε και συνέχεια μέσα στη δίνη των ραγδαίων εξελίξεων. Αφού γίναμε όλοι μάρτυρες της χυδαιότητας με τη φωτογραφία του παιδιού που ξεψυχούσε και που αντί να γυρίσει ο κόσμος τις πλάτες... ανέβασε την κυκλοφορία της απαράδεκτης φυλλάδας, παρά την αντίδραση της ΕΣΗΕΑ και την κατακραυγή της κοινής γνώμης (πόσο θλιβερή διαπίστωση, αλήθεια, για την κατάντια μας), ήρθε στη δημοσιότητα το αποκαλυπτικό ρεπορτάζ της εκλεκτής συναδέλφου και φίλης, Μαρίας Ψαρά, στο "ΈΘΝΟΣ", για τα τάγματα εφόδου και την όλη εγκληματική δράση της "΄Χ. Α.". Ακολούθησε η μήνυση των χρυσαυγιτών για τις αποκαλύψεις που τους εξέθεσαν δημόσια και εκεί έπαθα το επόμενο σοκ, όταν είδα κάτω από το όνομα της συναδέλφου που έθεσε σε πραγματικό κίνδυνο τη ζωή της, να φιγουράρουν ως μηνυθέντες διάφοροι κονδυλοφόροι που στήριξαν από την αρχή της κρίσης το συνδικάτο του πολιτικού εγκλήματος και απαξίωσαν πλήρως το δημοσιογραφικό επάγγελμα! Κοίταζα ξανά και ξανά τη λίστα με τα ονόματα, προσπαθώντας να συνειδητοποιήσω αν φταίει η όραση μου ή το γεγονός ότι όλα όσα ζούμε είναι αποτέλεσμα συνεργασίας σατανικών εγκεφάλων, που παραμένουν ατιμώρητοι σ' αυτή τη χώρα του εξέχοντος σουρεαλισμού.
Σήμερα το πρωί τοποθετήθηκε επιτέλους και το κερασάκι στην τούρτα του παραλόγου, από έναν γραφικό τύπο, τον ίδιο που σε γνωστή (...) ιστοσελίδα και σε άπταιστης αθλιότητας γλώσσα επιχείρησε πρόσφατα (ανεπιτυχώς) να... αρθρογραφήσει κατά των αρχαίων ελληνικών. Και τι αποπειράθηκε, λέτε, να υπαινιχθεί ο άνους λιβελογράφος; Ο τίτλος του εγχειρήματος τα λέει όλα: "Αριστεροί υπέρ Χρυσής Αυγής;"! Έτσι βόλευε τον εν λόγω "γραφιά" να ερμηνεύσει τα άρθρα των Δελαστίκ και Φωτόπουλου στο "Πριν" και στην "Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία", αντίστοιχα. Επικαλούμενος το γεγονός ότι το ένα από τα δυο αναδημοσιεύτηκε σε ένα αριστερό και συνάμα σε ένα χρυσαυγίτικο site. Και εδώ ακριβώς τίθεται το θέμα της κριτικής σκέψης, ώστε να μπορεί κανείς να διακρίνει και να διαχωρίσει την αλήθεια από το ψέμα, το δίκιο από το άδικο, το ορθό από την όποια άστοχη ή εκ του πονηρού κατατιθέμενη άποψη, καθώς άλλοτε τεχνηέντως και άλλοτε άγαρμπα όλα αυτά μπορούν να συνυπάρχουν σε όσα πλασάρει στους αναγνώστες του ο καθένας που αποκτά δημόσιο βήμα, διαπλεκόμενος ή μη. Το πρόβλημα εντοπίζεται σε ό,τι είχα επισημάνει από τις 20 Αυγούστου σχετικά με την "κρυφή" δύναμη της πένας και την ανάγκη φιλτραρίσματος οποιασδήποτε είδησης. Και το ξαναλέω. Μην ρουφάτε σαν σφηνάκι ό,τι σας σερβίρουμε. ΣΚΕΦΘΕΙΤΕ!...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Recent Posts

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου